Bir şeyi 40 kere söylersen olurmuş, bu boş, saçma bir laf değil, özellikle hem söyleyip hem o şeyi yapman için gerekli davranışları sergiliyor ve seni kışkırtmak için çabalıyorsa biri, söyleyip durmak da tuz biber oluyor, insanın zorla bilinçaltına işleniyor, artık söyleme bunu gerçekten korkmaya başlıyorum, kendime yakışmayacak doğru olmayan bir şey yapmak istemiyorum. Gerçi sen de korktuğun için söylüyorsun da zaten hep böyle yani bu hayatta çok şeyden çok korkuyorsun ve çekiyorsun çekmek için elinden geleni yapıyorsun farkında değilsin(bilinçaltında aslında kurban olup bunu kullanarak üste çıkmaya da bayılıyorsun, bu seni haklı kılıyor ve bunun için çabalıyorsun, bu oyuna gelmemek gerekiyor işte), güya hazır olup korumaya çalışıyorsun kendini. Yaşattığını yaşamaktan da korkuyor olabilir misin? Sorguluyor musun bilmem ama sen bilinçli olarak yapmasan bile bilinçaltın yapıyor olabilir, bildiğin şey bu çünkü, gördüğün de yaşattığın da bu. Korkuların kaygıların bana geçti haliyle, sürekli olumsuz biriyle olmak insanı oldukça olumsuz etkiliyor ama kurtulmak için uğraşıyorum hep. Huzursuz, kaos, kavga gürültü olan ortam yaratıyorsun bir de, insanın üstüne üstüne gelip haklı çıkmaya, bastırmaya çalışıyorsun, ya susacak karşındaki ve sen otorite olacaksın ya konuşacak ve kendini koruyacak ama bunu da kabullenmemek için ortalığı ayağa kaldırıp daha da zorluyorsun karşındakini sınırını ve bunun için de karşındakine kızmaya devam ediyorsun o başlatmış gibi. Rabbim daima, her an her saniye dengede, bilinçli ve kontrollü olmama yardım et, aynı şekilde ona da bunu diliyorum, zorlu bir süreç var sanki önümüzde. Başkaları yüzünden kendimden, yolumdan saptırma. Sınırlarım zorlanıyor ve sürekli haklı çıkmak için suçlu gösterilmeye çalışılıyor bu durumlarla düzgün, sakin şekilde başa çıkabileyim.