- 28 Haziran 2011
- 59.491
- 150.087
Bu soğukta 4 gün
Bu soğukta 4 günÇok şükür
Merhaba mune abla. konu benimle alakalı. Ben asla yargılama amaçlı yazmadım. Eksik bir yerden mi bakıyorum olaya anlamak istedim. Akıl almak istedim yani. Zaten diğer konuda da depremzede arkadaşa tüm iyi niyetimle yazıp konuyu kapatmıştım. Bu aralar çok hassas davranıyorum. Bahane değil tabii ki ama hamile olmanın da etkisi var, eğer yanlış bir şey düşündüysem diğer arkadaştan özür dilemeyi düşünmüştüm o yüzden buraya sordum.Depremzede arkadaşlarımıza çok geçmiş olsun, hanımlar lütfen başka konuları buraya taşımayın, insanları da yadırgamayın, herkesin yaşadığı olaylara tepkisi, şok etkisi farklıdır, Allah kimseye yaşatmasın, yaşanan afet çok büyük, insanların üzerinde nasıl bir psikoloji yarattığını bilmiyoruz, bilmediğimiz bir şeyin yargılamasını yapmamalıyız.
İnşallah seçim vaadi degildir bunu yapacaksa hemen yapsınlarAllah yardımcınız olsun
Cumhurbaşkanı açıklamasında 1 yıl içerisinde toplu konut yapılacak, depremden zarar gören ailelere 10 bin para yardımı yapılacak dedi.
Kuzucum ülkece çok büyük bir şok yaşıyoruz, öyle bir felaket yaşadı ki insanlar acıları bizi de mahvediyor, herkesin kalbi duaları deprem bölgesinde, depremzedeler başta olmak üzere, tv başında bir mucize olur mu diye bekleyen insanları da anlıyorum, kimsede sinir kalmadı, öte yandan böyle büyük felaketler herkeste farklı davranışlara sebep olabilir, şu an hiçbiri normal psikolojide değil, bu sebeple zaten tüm insanlarımız enkazdan bir kurtulsun Türkiye Psikiyatri Derneği bölgede hizmet vereceğini açıkladı.Merhaba mune abla. konu benimle alakalı. Ben asla yargılama amaçlı yazmadım. Eksik bir yerden mi bakıyorum olaya anlamak istedim. Akıl almak istedim yani. Zaten diğer konuda da depremzede arkadaşa tüm iyi niyetimle yazıp konuyu kapatmıştım. Bu aralar çok hassas davranıyorum. Bahane değil tabii ki ama hamile olmanın da etkisi var, eğer yanlış bir şey düşündüysem diğer arkadaştan özür dilemeyi düşünmüştüm o yüzden buraya sordum.
Ben de Osmamiye'nin bir köyünde yaşıyorum. Köyde yıkık yok ama sallantıyı olduğu gibi hissettik. Evimize girebiliyoruz,oturuyoruz ama sallantı olmasa bile psikolojik olarak sallandığımızı hissediyoruz. Afedersiniz ama dişimi daha bu sabah fırçaladım. Gece korkudan kalbime ağrılar giriyor,en ufak bir seste hemen yatakta irkiliyorum. Deprem günü üstümde olan kıyafetlerimi dün akşam değiştirebildim çünkü artık kokuyordum. Yemek sadece 3-5 lokma. Akşama kadar gözlerimiz yaşlı,gereksiz tek kelime konuşmuyoruz. Elimde telefon televizyonun karşısında bir yandan haberleri takip ediyorum diğer yandan buraya ve instagrama bakıyorum. Asla dramatize etmiyorum her şeyi olduğu gibi yazdım. Tek tesellimiz tek şükürümüz sağız,evimiz,sevdiklerimiz,sevdiklerimizin evi hasarsız. Psikolojisi çok ağır. Kendi evimde bu haldeyim başkasının evine sığınanlara Allah'ım yardım etsin.7arkadaşlar, bilmiyorum, hiç yaşamadım Allah da yaşatmasın ama böyle büyük bir depremden sağ çıksam yatar kalkar şükrederdim ailem de ben de sağız diye.
depremzede bir kızcağız konu açmış başıma bunlar gelmeseydi de keşke ölseydim filan demiş, kalabalık kalıyorlarmış, horlayanlar varmış uyuyamamış, deodorant, krem filan yokmuş kullanamıyormuş. arabası göçük altında kalmış. ben de ilk mesajımda gçmiş olsun filan yazdım sonra ailesini sordum o da yazdı bi şeyler, en son ben dedim ki ben sizin yerinizde olsam krem düşünmez şükrederdim halime diye. duyar kasmayın, depremi yaşarsanız beni hatırlayın gibilerinden linçlemiş beni ve bir sürü kişi beğenmedim atmış mesajıma. krem deodorant temel ihtiyaç gibilerinden bi şeyler yazmış. çok garip geldi bana bu tutumlar.Nevreste şu an el kremi veya deodorant kullanmak ister miydin? kesinlikle dalga geçmiyorum, acaba ben mi eksik düşünüyorum diye sormak istedim.
uzatmadım konuyu, yardımlardan sütannelikten bahsedip yargılama bilmeden deyip iyi dileklerde bulundum. öyle kaldı. arada beğenmedim bildirimleri geliyor, bilemedim.
Ben farkli ulkede olmama ragmen gece tam gozume uyku girdigi anda sallaniyoruz sandim kostum isigi actim avizeye baktimBen de Osmamiye'nin bir köyünde yaşıyorum. Köyde yıkık yok ama sallantıyı olduğu gibi hissettik. Evimize girebiliyoruz,oturuyoruz ama sallantı olmasa bile psikolojik olarak sallandığımızı hissediyoruz. Afedersiniz ama dişimi daha bu sabah fırçaladım. Gece korkudan kalbime ağrılar giriyor,en ufak bir seste hemen yatakta irkiliyorum. Deprem günü üstümde olan kıyafetlerimi dün akşam değiştirebildim çünkü artık kokuyordum. Yemek sadece 3-5 lokma. Akşama kadar gözlerimiz yaşlı,gereksiz tek kelime konuşmuyoruz. Elimde telefon televizyonun karşısında bir yandan haberleri takip ediyorum diğer yandan buraya ve instagrama bakıyorum. Asla dramatize etmiyorum her şeyi olduğu gibi yazdım. Tek tesellimiz tek şükürümüz sağız,evimiz,sevdiklerimiz,sevdiklerimizin evi hasarsız. Psikolojisi çok ağır. Kendi evimde bu haldeyim başkasının evine sığınanlara Allah'ım yardım etsin.
Allah hepinize yardım etsin, bu psikolojiden kurtulmak çok uzun sürecek maalesefBen de Osmamiye'nin bir köyünde yaşıyorum. Köyde yıkık yok ama sallantıyı olduğu gibi hissettik. Evimize girebiliyoruz,oturuyoruz ama sallantı olmasa bile psikolojik olarak sallandığımızı hissediyoruz. Afedersiniz ama dişimi daha bu sabah fırçaladım. Gece korkudan kalbime ağrılar giriyor,en ufak bir seste hemen yatakta irkiliyorum. Deprem günü üstümde olan kıyafetlerimi dün akşam değiştirebildim çünkü artık kokuyordum. Yemek sadece 3-5 lokma. Akşama kadar gözlerimiz yaşlı,gereksiz tek kelime konuşmuyoruz. Elimde telefon televizyonun karşısında bir yandan haberleri takip ediyorum diğer yandan buraya ve instagrama bakıyorum. Asla dramatize etmiyorum her şeyi olduğu gibi yazdım. Tek tesellimiz tek şükürümüz sağız,evimiz,sevdiklerimiz,sevdiklerimizin evi hasarsız. Psikolojisi çok ağır. Kendi evimde bu haldeyim başkasının evine sığınanlara Allah'ım yardım etsin.
Tamam deodorant, güneş kremi örneği biraz uç olmuş ama diğer yazdıkları çok üzücü. Parayı harcamaya kıyamayıp aldığı arababıb pert olması, aynı odada erkeklerle kendi evinden ayrı bir yerde yaşamak, kişisel temizliğini yapamamak daha ön planda sanki. Deodorantım yok diye hayıflanmamış esasında önceden lüks içindeyken şimdi bunlara bile ulaşamıyorum demiş.olay bu. eksik yazmayayım da günahına girmeyeyim kızın.
Ah nevosum ah giysi için dıger temel ihtiyac, hijyen urunlerı hepsını kolileyıp yolluyoruz cogunlugu sıfır ıkıncı el olanlarda cok ıyı durumdaysa koyuyoruz bol bol gitsin ki yıkama ıcın zemın yok atarsınız dıye ınsallah en kısa zamanda elınıze gelir bır suru tır cıkıyor hergun 10 ileCanım çok afedersiniz giyecek çorap, çamaşırımız, diş fırçamız bile yok. Deodorant, krem nedir
Ama şunu söyleyeyim hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil
Cidden çok zor durumdayız. Şehirler yerle bir
Şu anı bırak belki yıllarca evdiz kalacağızGece korkudan uyuyamıyoruz.
Bu psikoloji ile kim ne derse aciz görmeyin. Yaşadığımız şeyin tarifi yok.
Çok şükür hayattayız ama iyi değiliz
Psikolojik boyutu apayrı zerre zaten, uzun bir süre toparlanabileceğimizi düşünmüyorum. Ben Yeni regl olmuştum kesilmiş, üstüme annemin kıyafetlerini geçirdim artık afedersin koktuğu için, TV de deprem dışında bir şey açtıklarında küfür yemiş gibi hissediyorum başka bir şey nasıl izliyorsunuz diye. Benim annemin evi yine iyiyiz yani, ama erkeklerin içinde uyumak zorunda kalmak, tüm hayatının komple ters yüz olması çok zor, Rabbim sabır versin.Ben de Osmamiye'nin bir köyünde yaşıyorum. Köyde yıkık yok ama sallantıyı olduğu gibi hissettik. Evimize girebiliyoruz,oturuyoruz ama sallantı olmasa bile psikolojik olarak sallandığımızı hissediyoruz. Afedersiniz ama dişimi daha bu sabah fırçaladım. Gece korkudan kalbime ağrılar giriyor,en ufak bir seste hemen yatakta irkiliyorum. Deprem günü üstümde olan kıyafetlerimi dün akşam değiştirebildim çünkü artık kokuyordum. Yemek sadece 3-5 lokma. Akşama kadar gözlerimiz yaşlı,gereksiz tek kelime konuşmuyoruz. Elimde telefon televizyonun karşısında bir yandan haberleri takip ediyorum diğer yandan buraya ve instagrama bakıyorum. Asla dramatize etmiyorum her şeyi olduğu gibi yazdım. Tek tesellimiz tek şükürümüz sağız,evimiz,sevdiklerimiz,sevdiklerimizin evi hasarsız. Psikolojisi çok ağır. Kendi evimde bu haldeyim başkasının evine sığınanlara Allah'ım yardım etsin.
En iyi fikir bu gibi gorunuyor nevoEşimi ikna edip başka şehire gidebilsem keşkeTemelli gitmek istiyorum
Allah hepinizin yardimcisi olsunPsikolojik boyutu apayrı zerre zaten, uzun bir süre toparlanabileceğimizi düşünmüyorum. Ben Yeni regl olmuştum kesilmiş, üstüme annemin kıyafetlerini geçirdim artık afedersin koktuğu için, TV de deprem dışında bir şey açtıklarında küfür yemiş gibi hissediyorum başka bir şey nasıl izliyorsunuz diye. Benim annemin evi yine iyiyiz yani, ama erkeklerin içinde uyumak zorunda kalmak, tüm hayatının komple ters yüz olması çok zor, Rabbim sabır versin.
Yemin ederim cocuklarimin bir gun once giydigi, uyumaya giderken sabah giyerler diye cikardigim hirkalarini bile koydum.biz sicak evimizdeyiz usursek alt tarafi bir svit daha giyeriz uzerimize ama ordaki insanlar caresizAh nevosum ah giysi için dıger temel ihtiyac, hijyen urunlerı hepsını kolileyıp yolluyoruz cogunlugu sıfır ıkıncı el olanlarda cok ıyı durumdaysa koyuyoruz bol bol gitsin ki yıkama ıcın zemın yok atarsınız dıye ınsallah en kısa zamanda elınıze gelir bır suru tır cıkıyor hergun 10 ile
Kızlar ikinize de cevap yazmış olayım çünkü farklı bi şey demeyeceğim.Ben de Osmamiye'nin bir köyünde yaşıyorum. Köyde yıkık yok ama sallantıyı olduğu gibi hissettik. Evimize girebiliyoruz,oturuyoruz ama sallantı olmasa bile psikolojik olarak sallandığımızı hissediyoruz. Afedersiniz ama dişimi daha bu sabah fırçaladım. Gece korkudan kalbime ağrılar giriyor,en ufak bir seste hemen yatakta irkiliyorum. Deprem günü üstümde olan kıyafetlerimi dün akşam değiştirebildim çünkü artık kokuyordum. Yemek sadece 3-5 lokma. Akşama kadar gözlerimiz yaşlı,gereksiz tek kelime konuşmuyoruz. Elimde telefon televizyonun karşısında bir yandan haberleri takip ediyorum diğer yandan buraya ve instagrama bakıyorum. Asla dramatize etmiyorum her şeyi olduğu gibi yazdım. Tek tesellimiz tek şükürümüz sağız,evimiz,sevdiklerimiz,sevdiklerimizin evi hasarsız. Psikolojisi çok ağır. Kendi evimde bu haldeyim başkasının evine sığınanlara Allah'ım yardım etsin.
Tamam deodorant, güneş kremi örneği biraz uç olmuş ama diğer yazdıkları çok üzücü. Parayı harcamaya kıyamayıp aldığı arababıb pert olması, aynı odada erkeklerle kendi evinden ayrı bir yerde yaşamak, kişisel temizliğini yapamamak daha ön planda sanki. Deodorantım yok diye hayıflanmamış esasında önceden lüks içindeyken şimdi bunlara bile ulaşamıyorum demiş.
Benim kızım 10 yaşında. Allah korusun bizim de başımıza gelse böyle bir durum, kızım da çok zorlanır. Benim bardağım bırak boş bardak görse Ona da emin olmaz içmez o bardaktan. Koku hassasiyeti var, bazen gittiğimiz bir yerde(rutubet, koku) sıkıştırır beni hadi gidelim diye. Yabancılarla, kalabalıkla uzun süre vakit geçirmeyi sevmez. Kişinin yapısıyla alakalı biraz da. Tabii sen de haklısın o kadar ölü, yaralı, enkaz altında kalanları düşününce durumuna şükretmesini de lazım ama alışkın olduğu hayattan biranda kopmak zor gelir insana.
Bayağı da uzun yazmışım hee.
Aynen canım hep oyle dusunuyoruz yeter ki birazda olsa yaralar sarılsınYemin ederim cocuklarimin bir gun once giydigi, uyumaya giderken sabah giyerler diye cikardigim hirkalarini bile koydum.biz sicak evimizdeyiz usursek alt tarafi bir svit daha giyeriz uzerimize ama ordaki insanlar caresizinsallah bu yardimlar yerlerine ulasiyodur
Ben (biz) seni anlıyoruz zaten canım, ne hissettiğini de anlıyoruz sıkıntı yok. O konudakiler anlamamış seni, ne demek istediğini, sıkma canınıKızlar ikinize de cevap yazmış olayım çünkü farklı bi şey demeyeceğim.
Ben de deprem bölgesine 1000 küsur km uzaktayıM, trakyadayım ama mahvolmuş durumdayım. İş yerinde herkes sus pus, kimsebin ağzını bıçak açmıyor. Aynı şekilde deprem harici bi şey konuşulsa sanki günaha girmişiz gibi herkes bir garip oluyor. Oğlumu gece uykusunda kontrol edip duruyorum, karnımdakini sağ Salim doğurmak için dua ediyorum. bu dua kısmı her zaman olan bir şeydi ama şimdi başka bir psikolojide bunu etmek çok kötü. Ben bile bu haldeysem bizzat yaşayanlar ne haldedir düşünemiyorum. evet, asla deprem bölgesindeki depremzedeler gibi hissedemeyiz ama biz de kahrolmuş durumdayız burada. Sadece benim önceliğim deodorant, el kremi olmazdı mesela öyle bir durumda Ama dediğiniz gibi herkesin yaşam tarzı ve öncelikleri farklı. tabii ki benim de evim arabam gitse kahrolurdu. Benim için önemsiz olan bir şey başkası için hayati mesele taşıyor olabilir. Arkadaş öyle yazınca hani bir felaketten kurtulmuş ya, ne bileyim kötü bi şey de demedim ona da ama hani ben olsam şükrederdim dedim. Konfor arar mıydım o esnada bilmiyorum. Allah kimseye aratmasın, yaşatmasın. Çok zor. Ülkece bu psikolojiden çıkmamız uzun yıllar alacak. ben kendimi biliyorum, benim için en azından uzun yıllar sürecek korkusu.
Ayrıca evet ben de seni anlayabiliyorum. Ve lütfen böyle durumlara örnek verirken ben olsam, ben olsaydım demeyelim Allah korusun.Kızlar ikinize de cevap yazmış olayım çünkü farklı bi şey demeyeceğim.
Ben de deprem bölgesine 1000 küsur km uzaktayıM, trakyadayım ama mahvolmuş durumdayım. İş yerinde herkes sus pus, kimsebin ağzını bıçak açmıyor. Aynı şekilde deprem harici bi şey konuşulsa sanki günaha girmişiz gibi herkes bir garip oluyor. Oğlumu gece uykusunda kontrol edip duruyorum, karnımdakini sağ Salim doğurmak için dua ediyorum. bu dua kısmı her zaman olan bir şeydi ama şimdi başka bir psikolojide bunu etmek çok kötü. Ben bile bu haldeysem bizzat yaşayanlar ne haldedir düşünemiyorum. evet, asla deprem bölgesindeki depremzedeler gibi hissedemeyiz ama biz de kahrolmuş durumdayız burada. Sadece benim önceliğim deodorant, el kremi olmazdı mesela öyle bir durumda Ama dediğiniz gibi herkesin yaşam tarzı ve öncelikleri farklı. tabii ki benim de evim arabam gitse kahrolurdu. Benim için önemsiz olan bir şey başkası için hayati mesele taşıyor olabilir. Arkadaş öyle yazınca hani bir felaketten kurtulmuş ya, ne bileyim kötü bi şey de demedim ona da ama hani ben olsam şükrederdim dedim. Konfor arar mıydım o esnada bilmiyorum. Allah kimseye aratmasın, yaşatmasın. Çok zor. Ülkece bu psikolojiden çıkmamız uzun yıllar alacak. ben kendimi biliyorum, benim için en azından uzun yıllar sürecek korkusu.