sen benim konularımı oku arkadaşım, bende aynı dertten müzdaribim. biz kadınlar herşeyi geride bırakıp yeni bir hayata başladık, bunlar hiç bir düzenleri değişmeden olağan alışkanlıklarına devam etmek istiyorlar. benim kayınvalidem iyi biri, sürekli bu konuda tartışınca eşime '' olsun ama kız alışkın değil, o böyle içli dışlı akrabalarla büyümemiş, karakteri böyle, istemiyor olabilir, ortayolu bulun'' vs diye bana arka çıkıyor hep. ama eşimin aklı hep akrabalarında, bugün halama gidelim bi çay içelim, bugün kuzenime gidelim okey oynayalım vs. planları hiç bitmez. bende artık giderken beni de kendi akrabalarıma bırak (akrabalarım istanbul içi 30 km uzakta) , herkes kendi akrabalarıyla yaşasın demeye başladım, azaltsa da bitmiş değil bu istekleri. biz kavga dövüş ilerliyoruz bu konuda.