Evlilik, mesafe ayarlamama, aile tam bir evli kadın sorunları ne yazık ki

Yani aynı şeyleri yaşadığınız için mi bilmiyorum ama tam olarak bunu yaşıyorum. Evimi ayda bir temizlemek, iş görmek adı altında geliyor ama benim düzenim karmakarışık oluyor. Yorgun argın eve geliyoruz baş başa kalmak istiyoruz onda da annem oluyor habire.
 
Sizin anneniz geldiğinde eşinizin de kendini kısıtlamak durumunda olduğu meseleler illa ki vardır. Ayrıca karşı taraf geldiğinde şunu yapamam bunu yapamam sınırlarını cizmeyin bence kendinize. Yüksek lisans sinavlarimin olduğu hafta eşimin ailesi gelmişti mesela bize. Yetmedi bir de günü birlik bizim şehre gezmeye gelmiş olan arkadaşını akşam misafir olarak davet ettiler. 5 dakika Hoşgeldiniz nasılsınız hal hatır faslından sonra odaya geçip ders çalıştım onlar oturdu. Eşim ve kayinvalidem misafirlerle beraber bana da hizmet ettiler
 

Benim evim 68 metrekare inşallah aynı durumu yaşamam
Söylediğinizde haklısınız. Kısıtlamak çok doğru değil
 
Benim evim 68 metrekare inşallah aynı durumu yaşamam
Söylediğinizde haklısınız. Kısıtlamak çok doğru değil
Kız benimki de 70m2. bırak sığışsınlar salona sen kendi işine bak karşı taraf da bizim gül cemalimize çok meraklı olmuyor zaten
 
Nasıl başaracağım bilmiyorum. Anneme en ufak olumsuz bir şey söyledim zaman ayılıp bayılıyor nankör oluyorum hemen
Anneniz manipülatif demek. Bunun farkına varın , önemli olan da sınav . Aileniz gelsin gitsin eşiniz de siz de gitmeyin sınavım var rahatsız edilmek istemiyorum deyin her iki tarafa da . Sınavdan sonra iki tarafı da ziyaret eder kusura bakmadınız dersiniz. Baktılarsa da onların sorunu . Yarın sınavı kazanamadığınızda yine size eziyet kimse sizin yerinize oturup bi altı ay daha çalışmayacak .

Kırılan kırılsın Türk aileleri maalesef birey özgürlük kişisel sınır gibi konuları ancak kırıla kırıla öğreniyor . Yapacak bişey yok.
 
Birkaç kere daha reddedin ayılıp bayılır ama alışır. Nankör olacaksanız da olun. Ben bir ara yılın yarısı nankör evlattım mesela, kardeşlerim de öyleydi annem için ne yapalım. Sonra hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyorduk. Şimdi alıştı siz bilirsiniz, tamam öyle olsun diyebiliyor
 
İyi de siz yapabilirsiniz eşiniz rahat olamaz olmak zorunda da değil aynısı sizin için de geçerli , biraz oturun mantıklı düşünün şunun aynısını eşiniz yapsaydı şurada neler konuşuyor olurduk . İlişkinizde kredinizi böyle saçma şeylerde bitirmeyin + benden size tavsiye eşinize bir sorun benim işim var ama eşim gezdirir ne ? Siz sorulmasını beklersiniz ki normali de bu , sizde yapın
 
Genel olarak haklısınız. Kız kardeşim doktor genel olarak yoğun,yorgun. Birde tus a girse elinde kılıçla gezer herhalde.

Ama siz eşinizin abisine gitmezken o neden sizin anne- babanızı gezdirsin. Ben yapmam mesela.

Yani ne bileyim bir kahve içimlik vaktiniz yok mu? Belki dinlenmek size de iyi gelir diye düşünüyorum.

Ama tabiki hayır dediğiniz zamanki tepkiler hoş değil.
 
Annem yatılı kalmaya gelecek. Kahve içmelik olsa sorun olmazdı bu kadar
 
Ben annemin bana bu kadar sık bana gelmesinden rahatsızım zaten. Anneme söylediğim zaman bunu anlamıyor. Kırmadan incitmeden bunu nasıl yapabilirimi bulmaya çalışıyorum
 
Ben annemin bana bu kadar sık bana gelmesinden rahatsızım zaten. Anneme söylediğim zaman bunu anlamıyor. Kırmadan incitmeden bunu nasıl yapabilirimi bulmaya çalışıyorum
Maalesef oluru yok bir kere kıracaksınız annenizi zamanla alışacak merak etmeyin
 
İlk zamanlar sınır çizmek ve bu sınırlara insanların alışması sancılı oluyor. Ama inanın sonunda herkes kabul ediyor ve normalleşiyor. Sınav olmasa bile ne gerek var millet habire size kalmaya geliyor! Baştannnasıl alıştırırsanız öyle devam eder.
 
Öncelikle evli olmadığımı belirterek başlamak istiyorum. Yani sizin yaşadığınız erkek tarafı faktörü benim durumumda geçerli değildi. Ancak anladığım kadarıyla bu durum daha çok sizin annenizle alakalı. O açıdan sizinle birbirimize benziyoruz.

Size, annem, babam ve kardeşlerimle doktora yeterlilik dönemi sırasında yaptığım bir konuşmayı anlatmak istiyorum. Ders dönemi benim için oldukça zorlu geçti. Yüksek lisanstan beri o bölümde araştırma görevlisi olarak çalışıyordum ve hocalarım benim etimden ve sütümden sonuna kadar faydalandılar. Buna ek olarak, iki kardeşimin de evlenme kararı almaları nedeniyle, onlara abla olarak elimden gelenin fazlasını yapmaya çalıştım. Her iki gelin de tek çocuk olduğundan, harcadığım efor düğünler sırasında iki katına çıktı. Düğünler bittiğinde ve ders dönemi sona erdiğinde, bölüme yeni bir araştırma görevlisi alındı ve iş yüküm hafifledi. Evren, yeterliliği geçmem için bütün şartları sağlamış gibi görünüyordu. Ancak bu sırada annem ve babam, üç çocuklarından ikisinin peş peşe evlenip yuva kurmaları nedeniyle bir boşluğa düştüler ve sık sık bana ziyarete gelmeye başladılar. Babam genellikle utanarak "Gerçekten zorla getirildim, 'bırak çalışsın' dedim ama annen dinlemedi" diyerek eve girerdi. Ben de kibarlık yapıp "Babacığım, başımın üstünde yeriniz var" derken, bir yandan literatüre göz atar, bir yandan onlarla sohbet ederdim. Ancak annem bu durumu önemsemezdi. Haftada üç kez gelirlerse, en az birinde mutlaka kardeşlerimden birini de getirirdi. Bazen babamın sözünü dinler, bana gelmezdi ama o günlerde de beni zorla evden alıp kardeşlerimden birine götürürdü. Zorla diyorum çünkü gitmek istemediğimde, sonraki hafta boyunca beni üzmek için elinden ne gelirse yapardı. Üçüncü ay, danışmanım ve psikoloğumun önerisiyle annem, babam ve kardeşlerimi bir akşam yemeğinde toplayıp durumu açıkça anlattım. Yeni araştırma görevlisi sayesinde iş yüküm azalmış olsa da, hem ona işleri öğretmek, hem kendi işlerimi yapmak ve yorgun argın eve geldikten sonra ders çalışmaya çalışırken, onların ziyaretleri yüzünden verimli çalışamadığımı, bu durumun beni belirlediğim hedeflerden saptıracağını ve psikolojimin daha da yıprandığını ifade ettim. Herkes, annem hariç, yanımda olduklarını ve bu süreçte ihtiyacım olan her şeyi yapmam gerektiğini söyledi. Annem ise "Ne yani, sana yük mü oluyoruz? Aileni kenara mı atacaksın? Biz senin psikolojini nasıl bozuyormuşuz?" diyerek tepki gösterdi. Ağlamalar, gelinlere beni şikayet etmeler... Bunlara rağmen, önümüzdeki en az iki yıl boyunca evimde misafir ağırlayamayacağımı, misafirliğe gitmeyeceğimi bu süreçte tek önceliğimin kendim olduğunu, bana destek olmalarını beklediğimi ama olmak istemeyenlerin evim ve hayatımdan uzak durmaları gerektiğini açıkladım.

Doktoramı başarıyla tamamladım. Savunma akşamı, ilk kutlayan kişi gözyaşları içinde annemdi. Evet, bu sınırları çizdiğinizde ailenizle aranız açılabilir ve bazen pişmanlık hissedebilirsiniz. Ancak bu, geriye dönüp baktığınızda "Keşke daha önce bu sınırları çizseydim" demeyeceğiniz anlamına gelmez.

Bu konuda size de nacizane tavsiyem, TUS'a hazırlık sürecinde kendinize sınırlar koymaktan çekinmeyin. Aile baskısı ve beklentileri, özellikle bu kadar yoğun ve stresli bir dönemde, çalışma programınızı ve zihinsel sağlığınızı olumsuz etkileyebilir. Kendi ihtiyaçlarınızı ve hedeflerinizi önceliklendirmek, uzun vadede hem sizin hem de ailenizin yararına olacaktır. Kendinize karşı dürüst olun ve gerekli olduğunda net sınırlar çizin. Bu süreçte kendinize karşı nazik ve sabırlı olmayı unutmayın.
 
Annem yatılı kalmaya gelecek. Kahve içmelik olsa sorun olmazdı bu kadar

Eşinizin abisini kast ettim. Eğer bir iki saat bile ugrasaydınız, annenizin gelmesi eşinize batmazdı. Eş ilişkisi açısından baktım olaya sadece.

Ama konuyu okudukça anlamıyorum ki asıl sorun zaten anne-cocuk ilişkiniz.
 
Annem annem için ambulans çağırdık. Annem inme geçirmiş. Şu an ne yazık ki bunların hiçbiri problem değil
 
Ben annemin bana bu kadar sık bana gelmesinden rahatsızım zaten. Anneme söylediğim zaman bunu anlamıyor. Kırmadan incitmeden bunu nasıl yapabilirimi bulmaya çalışıyorum
4 ayda iki defa gelmiş, bu sizin için çok mu sık oluyor? Herşeyde benim sınavım, benim hayatım, istemiyorum, hayır derseniz sınır koyayım derken tek başınıza kalırsınız. Ayda bir kere ailenizin eşi bir kere de kendi ailenizle görüşmek bu kadar zor olmamalı.
 
Anneniz nasıl oldu
Çok şükür hayati tehlikesi yok. Kan sulandırıcı ile servise alındı. Biraz dinlenince sekel için detaylı muayene yapılacak. Ama görünürde kollarında, bacaklarında bir şey yok gibi duruyor.
 
Ben çalışıyorum. Nöbetli bir hayatım var. Eşimin de aynı şekilde. 2 hafta sonu o, 2 hafta sonu ben nöbet tutuyorum. Evliliğim oturana kadar yalnız kalmak istemek hakkım olduğunu düşünüyorum. Ayrıca 6 ay yeni evlenen insanın evine hiç gidilmez, 1 sene yatıya kalınmaz zorunlu haller dışında. Annemin şu an yaşadığı sağlık problemi nedeni ile onunla ilgilenirken böyle üstten bakmalı mesaj çok sinir bozucu oluyor.
 
Önce bir kütüphane bulacaksınız. Sabah erkenden çıkıp akşam döneceksiniz. Eve kim gelirse gelsin. Sizin bu halini görmek onlara ders olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…