- 8 Aralık 2019
- 1.785
- 6.932
- 26
Merhaba hanımlar,
4 aylık bir evliliğin ardından sorunlarım başladı. Artık kendimde problem görmeye başladım çünkü insan ilişkilerinde normal birisi bu kadar fazla sorun yaşayamaz heralde. En başından başlıyorum okuyacakların Allah yardımcısı olsun.
Bundan birkaç ay önce pratisyen olarak çalışırken tusa girdim. Eşime yakın olmak, aynı zamanda o dönem çalışma şartlarım çok kötüydü ondan da kurtulmak için aile hekimliği asistanlığına başladım. İçime sinmezse tusa hazırlanırım hem de eşimle aynı şehirde olurum diye düşündüm. Eylül ayında asistanlığa başladım. Ekimde düğünüm oldu. 29 ekimde balayından döndüm. Sınava hazırlanmaya anca aralık gibi başlayabildim. Bu süreçte annem bana 2 kere, ben annemlere bir kere gittim. Geçen hafta eşimin teyzesi yaşadığımız şehire doktor randevusuna geldi. Kayınvalidem onun çocuğu yok diğer teyzende kalacak, hafta sonu beraber abinlere şileye geçer onu ordan bindirirsiniz dedi. Eşime sınava hazırlandığımı, 2 ayın kaldığını haftasonumu harcayamayacağımı söyledim. Kırılmışlar biraz. Sonraki haftasonu için abileri tekrar bizi evlerine çağırdılar bu sefer eşime de kızarak sınava hazırlanıyorum bilmiyor musun diye çıkıştım. Bu hafta sonunu böyle geçirirken az önce annemler yine aradı. Kuzeninin nişanı için geleceğiz hafta sonu bizi gezdirir misin dedi? Anne sınava hazırlanıyorum gezdiremem eşim istediğiniz yere götürür ama dedim. Annem yok biz günübirlik geliriz dedi telefonu kapattı tripli tripli. Annemin geleceğini eşime söyledim eşim de haklı olarak sınavın bir tek benim ailem söz konusu olunca oluyor dedi.
Annemlerin bu gelişi zorunlu olarak olacak farkındayım, eşimin yaptığı sitemde de haklı olduğunu biliyorum ama ben iki ara bir derede sıkıştım kaldım. Ne o tarafı mutlu edebiliyorum ne bu tarafı. Ben daha evleneni 4 ay oldu her ay annem cidden bize bir şekilde geliyor. Gelme benim dediğim zaman da ben hayırsız evlat oluyorum. Beni en çok anlaması gereken insanlara bile ben kendimi açıklayamıyorum
4 aylık bir evliliğin ardından sorunlarım başladı. Artık kendimde problem görmeye başladım çünkü insan ilişkilerinde normal birisi bu kadar fazla sorun yaşayamaz heralde. En başından başlıyorum okuyacakların Allah yardımcısı olsun.
Bundan birkaç ay önce pratisyen olarak çalışırken tusa girdim. Eşime yakın olmak, aynı zamanda o dönem çalışma şartlarım çok kötüydü ondan da kurtulmak için aile hekimliği asistanlığına başladım. İçime sinmezse tusa hazırlanırım hem de eşimle aynı şehirde olurum diye düşündüm. Eylül ayında asistanlığa başladım. Ekimde düğünüm oldu. 29 ekimde balayından döndüm. Sınava hazırlanmaya anca aralık gibi başlayabildim. Bu süreçte annem bana 2 kere, ben annemlere bir kere gittim. Geçen hafta eşimin teyzesi yaşadığımız şehire doktor randevusuna geldi. Kayınvalidem onun çocuğu yok diğer teyzende kalacak, hafta sonu beraber abinlere şileye geçer onu ordan bindirirsiniz dedi. Eşime sınava hazırlandığımı, 2 ayın kaldığını haftasonumu harcayamayacağımı söyledim. Kırılmışlar biraz. Sonraki haftasonu için abileri tekrar bizi evlerine çağırdılar bu sefer eşime de kızarak sınava hazırlanıyorum bilmiyor musun diye çıkıştım. Bu hafta sonunu böyle geçirirken az önce annemler yine aradı. Kuzeninin nişanı için geleceğiz hafta sonu bizi gezdirir misin dedi? Anne sınava hazırlanıyorum gezdiremem eşim istediğiniz yere götürür ama dedim. Annem yok biz günübirlik geliriz dedi telefonu kapattı tripli tripli. Annemin geleceğini eşime söyledim eşim de haklı olarak sınavın bir tek benim ailem söz konusu olunca oluyor dedi.
Annemlerin bu gelişi zorunlu olarak olacak farkındayım, eşimin yaptığı sitemde de haklı olduğunu biliyorum ama ben iki ara bir derede sıkıştım kaldım. Ne o tarafı mutlu edebiliyorum ne bu tarafı. Ben daha evleneni 4 ay oldu her ay annem cidden bize bir şekilde geliyor. Gelme benim dediğim zaman da ben hayırsız evlat oluyorum. Beni en çok anlaması gereken insanlara bile ben kendimi açıklayamıyorum