evlilik için taşınmak

Herkese iyi geceler.
başlık üzere benim bir derdim var. 23 yaşındayım İstanbulda okudum ve bu yıl üniversitemi bitirdim. Yakında mezuniyetim var. Aşkından deli divane olduğum bir ilişkim var. Uzun süreli ve uzak mesafe ilişkisi ama birbirimizi çok seviyoruz. Bir yaz babama erkek arkadaşım olduğunu ve tanışmak istediğini söyledm. Tanışmak istemediğini erken olduğunu vs anlattı. Neyse konu orda kapandı daha sonra birkaç kez daha meselesi açıldı ve babam olmayacağını sana söyledim dedi. her neyse yakın zamanda babama mezuniyetime erkek arkadaşımın da geleceğinden bahsettim ve konu tekrar açıldı. Erkek arkadaşım küçük bir şehirde yaşıyor babamda oraya gitmemi istemiyor. iş bulamayacağımdan ve yapamayacağımdan bahsediyor. Bizim de birkaç yıl çalışıp para biriktirip yurtdışına gitme hayalimiz var. Babama bu durumdan bahsettim. Belki yaparsınız ama belki de yapamazsınız dedi. Benim ısrarlarım sonucu en son babam madem öyle başka daha büyük bir şehirde (ankara gibi) oraya taşının bir ay içinde düğününüzü ben yapıcam dedi. Bu teklifi duyunca çok sevindim ortak bir yol bulmuştum. Ancak erkek arkadaşım çok sert bir şekilde karşı çıktı. Taşındığımızda geçinemeyeceğimizi işinin orada olduğunu mutsuz olup ayrılacağımıza hiç evlenmem falan dedi. Babana'' ben gidicem beni desteklemeni istiyorum, desteklemesen dahi gidicem'' de dedi. Bende onu çok sevdiğimden gerçekten de bunu yapmak istedim. Çünkü o yanımda olduğunda nerede olacağımın pek bir önemi yok benim için. Ancak babam beklediğimin aksine bana sürekli anlayışlı geldi ve benimle saatlerce konuştu. Babam böyle bir orta yol sunmuşken nasıl onu ezip geçebilirim? Bugün erkek arkadaşıma yine babamla olan konuşmamı anlattım. Yine yapamadın yine söyleyemedin asla ama asla başka şehre gitmicem diyerek kızdı. Daha öncesinde de ya gelirsin benimle burda evlenirsin ya da evlenmeyiz gibi laflar kullanmıştı. Çok ama çok zor durumdayım. Erkek arkadaşımı çok seviyorum benden ayrılmasına dahi dayanamam. Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten. Kaç gündür ağlamaktan helak oldum..
Çok benzeri bir durum yaşayıp başka yere taşınmış biri olarak söylüyorum ki baban seninle bu kadar anlayışlı ve sakin konuştuğu için çok şanslısın. Bu şansı yok etmeni tavsiye etmem. Kendi babam benimle 3 ay boyunca konuşmadı
 
Herkese iyi geceler.
başlık üzere benim bir derdim var. 23 yaşındayım İstanbulda okudum ve bu yıl üniversitemi bitirdim. Yakında mezuniyetim var. Aşkından deli divane olduğum bir ilişkim var. Uzun süreli ve uzak mesafe ilişkisi ama birbirimizi çok seviyoruz. Bir yaz babama erkek arkadaşım olduğunu ve tanışmak istediğini söyledm. Tanışmak istemediğini erken olduğunu vs anlattı. Neyse konu orda kapandı daha sonra birkaç kez daha meselesi açıldı ve babam olmayacağını sana söyledim dedi. her neyse yakın zamanda babama mezuniyetime erkek arkadaşımın da geleceğinden bahsettim ve konu tekrar açıldı. Erkek arkadaşım küçük bir şehirde yaşıyor babamda oraya gitmemi istemiyor. iş bulamayacağımdan ve yapamayacağımdan bahsediyor. Bizim de birkaç yıl çalışıp para biriktirip yurtdışına gitme hayalimiz var. Babama bu durumdan bahsettim. Belki yaparsınız ama belki de yapamazsınız dedi. Benim ısrarlarım sonucu en son babam madem öyle başka daha büyük bir şehirde (ankara gibi) oraya taşının bir ay içinde düğününüzü ben yapıcam dedi. Bu teklifi duyunca çok sevindim ortak bir yol bulmuştum. Ancak erkek arkadaşım çok sert bir şekilde karşı çıktı. Taşındığımızda geçinemeyeceğimizi işinin orada olduğunu mutsuz olup ayrılacağımıza hiç evlenmem falan dedi. Babana'' ben gidicem beni desteklemeni istiyorum, desteklemesen dahi gidicem'' de dedi. Bende onu çok sevdiğimden gerçekten de bunu yapmak istedim. Çünkü o yanımda olduğunda nerede olacağımın pek bir önemi yok benim için. Ancak babam beklediğimin aksine bana sürekli anlayışlı geldi ve benimle saatlerce konuştu. Babam böyle bir orta yol sunmuşken nasıl onu ezip geçebilirim? Bugün erkek arkadaşıma yine babamla olan konuşmamı anlattım. Yine yapamadın yine söyleyemedin asla ama asla başka şehre gitmicem diyerek kızdı. Daha öncesinde de ya gelirsin benimle burda evlenirsin ya da evlenmeyiz gibi laflar kullanmıştı. Çok ama çok zor durumdayım. Erkek arkadaşımı çok seviyorum benden ayrılmasına dahi dayanamam. Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten. Kaç gündür ağlamaktan helak oldum..
Babanın haklı olduğunu ancak yaşadıktan sonra anlayabilirsin. Sana tavsiyem evlen. Bildiğin tüm korunma yöntemleriyle korun nasılsa maksimum 2 sene içinde boşanıp babanın elini öpüp başında taşımak için evine geri döneceksin bari çocuk sefil olmasın.
 
çocuk daha olduğu şehirden çıkıp büyükşehire çalışmaya gidemiyor yurtdışına çıkacakmış...
babanız muhtemel sizi sevdiğinden belki gider belki gidemezsiniz demiş ama ben sizi tanımıyorum dan diyw söyliyim o çocuk hiçbiryere gitmez konfor alanınından vazgeçip..
zaten sizden bile vazgeçebiliyor gelmezsen evlenmeyiz diyerek.. bunu dahi.göremeyecek kadar toysunuz o yüzden babanızı dinleyin.
ayrıca siz niye okudunuz?
önce bir çalışma hayatına atılın ayaklarınızın üzerinde durun sonra bu çocukla evlenme planı kurun çünkü boşanmayla sonuçlandığında dımdızlak mesleksiz belki kucağında çocukla kalacaksınız.
 
Babasıyla ortak dükkanı varmış. Yani aslında ortada ortaklık yok, babasının dükkanı işte. Adam bildiğimiz işsiz.

ortak dükkanın şaşmazı aile apartmanıdır birde..
kese ortak yeme içme ortak.
kv ye hizmetçilik.
bunlar için üni bitirmeyede gerek yokmuş halbuki.
 
ortak dükkanın şaşmazı aile apartmanıdır birde..
kese ortak yeme içme ortak.
kv ye hizmetçilik.
bunlar için üni bitirmeyede gerek yokmuş halbuki.
Bir tanıdığımızın kocası zamanında babasıyla ortak iş yapıyordu. Araları fena bozulmuş, bir sürü laf, tartışma vs olmuş. Ki o zaman kocasının yaşı 40 larda vardı ( o yaşta babanın eline bakılmaz). Adam şimdi kendi başına birkaç farklı iş yapıyor. Gündelik işler denir ya, o tarz işler yapıyormuş. Eşya taşıma, meyve sebze taşıma gibi. Maddi durumları eskiye nazaran daha iyiymiş ama yeterli değilmiş tabii. Yine kıt kanaat geçinme söz konusuymuş.

Başka bir tanıdığım çift var. Kocanın işi yok. Bazı zamanlar babasının işyerinde çalışıyor. Ailesi kocaya her ay asgari ücretten daha az bir meblağ gönderiyor. Kadının işi var. Yani evi kadın geçindiriyor.

Kadın en başta, kocanın ailesiyle altlı üstlü oturmaya " tamam" demiş. Ama sonradan pişman olmuş, tabii son pişmanlık fayda etmez.

Kayın ailenin normal bir rutini bile kadına batıyor artık.

Bu örnekleri konu sahibine ders olsun diye verdim. A aklimikaybettimhukumsuz
 
dün gece konuştuk asla olamayacağımızı benden tek bir şey istediğini ve benim de bunu yapamadığımı söyledi. Ben senn için her şeyi yaptım ailemi karşıma aldım ama sen tek bir şeyi yapamadın bu durumun sorumlusu suçlusu sensin dedi.

Saçmalamış. Erkek arkadaşınız değil yurtdışı oturduğu o küçücük şehrin iki adam ötesindeki şehire dahi gidecek cesareti yok.
 
Bir tanıdığımızın kocası zamanında babasıyla ortak iş yapıyordu. Araları fena bozulmuş, bir sürü laf, tartışma vs olmuş. Ki o zaman kocasının yaşı 40 larda vardı ( o yaşta babanın eline bakılmaz). Adam şimdi kendi başına birkaç farklı iş yapıyor. Gündelik işler denir ya, o tarz işler yapıyormuş. Eşya taşıma, meyve sebze taşıma gibi. Maddi durumları eskiye nazaran daha iyiymiş ama yeterli değilmiş tabii. Yine kıt kanaat geçinme söz konusuymuş.

Başka bir tanıdığım çift var. Kocanın işi yok. Bazı zamanlar babasının işyerinde çalışıyor. Ailesi kocaya her ay asgari ücretten daha az bir meblağ gönderiyor. Kadının işi var. Yani evi kadın geçindiriyor.

Kadın en başta, kocanın ailesiyle altlı üstlü oturmaya " tamam" demiş. Ama sonradan pişman olmuş, tabii son pişmanlık fayda etmez.

Kayın ailenin normal bir rutini bile kadına batıyor artık.

Bu örnekleri konu sahibine ders olsun diye verdim. A aklimikaybettimhukumsuz
teşekkür ediyorum gerçekten durumuma birçok yorumda bulundunuz. şu an her şey çok sıcak ileride ne olacak bilmiyorum kendimi çok fazla üzmemeye çabalıyorum. Her şeyi objektif bir şekilde görmeye çalışıyorum. Ve belki de görüyorum. Ancak onun ne kadar yetenekli olduğunu da biliyorum. Şu an her şeyin önüne geçen bir sevgim ve onu yanında olma isteğim var. Ancak haklısınız konu ciddiye binince her şeyi düşünmeli insan.
 
Afferin sana bravo. Kesinlikle git sevgilinin yanına kasabadan bozma şehre. İş güç bulama, ekonomik özgürlüğün olmasın. Sevgilin de zaten babasının yanında çalışıyor, onun da ekonomik özgürlüğü yok. Ailesinin alt katına taşının. Maddi manevi her şeye maydanoz olan kayinvalide ve kayinpederle mutlu mesut yaşarsınız, yemeleri beraber yersiniz, evine bir parça eşya almak için kayinpederinin onay vermesini beklersiniz. Sonra bi de çocuk ooohhhh yeme de yanında yat.

YİRMİ ÜÇ YAŞINDASIN. Şu anda aşkından ölebileceğini sanıyorsun. Ama herkes öyle zannediyordu ve bil bakalım ne oldu. Evet bildin, kimse ölmedi!
Geçen sene benim de karşıma böyle biri çıkmıştı. Hep kızların fedakarlık yapmalarını bekliyorlar. Üniversite okumuş insan neden kasabadan bozma şehre gelin gitsin ki? Benim anneannem ve annem de oğlan zengin diye "Ankara'da yaşayan okumuş oğlanı nereden bulacaksın?" demişlerdi. Kız olunca elin oğlu için fedakarlık yapmamızı istiyorlar. Konu sahibi eğer o şehre giderse çok pişman olacak. Çünkü buyuksehirde yaşayan insan küçük yerlerde yapamaz. Ben memlekete gidip 1 hafta kalınca bile daralıyorum, insanı bi değişik çünkü. Ömür boyu yapamazdım herhalde.
 
Herkese iyi geceler.
başlık üzere benim bir derdim var. 23 yaşındayım İstanbulda okudum ve bu yıl üniversitemi bitirdim. Yakında mezuniyetim var. Aşkından deli divane olduğum bir ilişkim var. Uzun süreli ve uzak mesafe ilişkisi ama birbirimizi çok seviyoruz. Bir yaz babama erkek arkadaşım olduğunu ve tanışmak istediğini söyledm. Tanışmak istemediğini erken olduğunu vs anlattı. Neyse konu orda kapandı daha sonra birkaç kez daha meselesi açıldı ve babam olmayacağını sana söyledim dedi. her neyse yakın zamanda babama mezuniyetime erkek arkadaşımın da geleceğinden bahsettim ve konu tekrar açıldı. Erkek arkadaşım küçük bir şehirde yaşıyor babamda oraya gitmemi istemiyor. iş bulamayacağımdan ve yapamayacağımdan bahsediyor. Bizim de birkaç yıl çalışıp para biriktirip yurtdışına gitme hayalimiz var. Babama bu durumdan bahsettim. Belki yaparsınız ama belki de yapamazsınız dedi. Benim ısrarlarım sonucu en son babam madem öyle başka daha büyük bir şehirde (ankara gibi) oraya taşının bir ay içinde düğününüzü ben yapıcam dedi. Bu teklifi duyunca çok sevindim ortak bir yol bulmuştum. Ancak erkek arkadaşım çok sert bir şekilde karşı çıktı. Taşındığımızda geçinemeyeceğimizi işinin orada olduğunu mutsuz olup ayrılacağımıza hiç evlenmem falan dedi. Babana'' ben gidicem beni desteklemeni istiyorum, desteklemesen dahi gidicem'' de dedi. Bende onu çok sevdiğimden gerçekten de bunu yapmak istedim. Çünkü o yanımda olduğunda nerede olacağımın pek bir önemi yok benim için. Ancak babam beklediğimin aksine bana sürekli anlayışlı geldi ve benimle saatlerce konuştu. Babam böyle bir orta yol sunmuşken nasıl onu ezip geçebilirim? Bugün erkek arkadaşıma yine babamla olan konuşmamı anlattım. Yine yapamadın yine söyleyemedin asla ama asla başka şehre gitmicem diyerek kızdı. Daha öncesinde de ya gelirsin benimle burda evlenirsin ya da evlenmeyiz gibi laflar kullanmıştı. Çok ama çok zor durumdayım. Erkek arkadaşımı çok seviyorum benden ayrılmasına dahi dayanamam. Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten. Kaç gündür ağlamaktan helak oldum..
Baban karşındaki adamın ciğerini biliyor sen tanıyamamışsın. Babanı dinle. Seni de senden iyi tanıyor.
 
teşekkür ediyorum gerçekten durumuma birçok yorumda bulundunuz. şu an her şey çok sıcak ileride ne olacak bilmiyorum kendimi çok fazla üzmemeye çabalıyorum. Her şeyi objektif bir şekilde görmeye çalışıyorum. Ve belki de görüyorum. Ancak onun ne kadar yetenekli olduğunu da biliyorum. Şu an her şeyin önüne geçen bir sevgim ve onu yanında olma isteğim var. Ancak haklısınız konu ciddiye binince her şeyi düşünmeli insan.
Ben ve burada yorum yapan kişiler senin göz göre göre parlak geleceğini yakmanı istemeyiz.

Ben seni vazgeçirmek adına onca yorum yaptım. Ama hayat senin, karar senin.
 
Ben ve burada yorum yapan kişiler senin göz göre göre parlak geleceğini yakmanı istemeyiz.

Ben seni vazgeçirmek adına onca yorum yaptım. Ama hayat senin, karar senin.
peki sizce ben direnirsem ve bu süreyi uzatabilirsem. Tabii o sırada da ilişkimiz devam ederse bu sert tavırlarını bir kenara bırakma ihitmali var mıdır? Tabii bunu kimse bilemez ama...
 
teşekkür ediyorum gerçekten durumuma birçok yorumda bulundunuz. şu an her şey çok sıcak ileride ne olacak bilmiyorum kendimi çok fazla üzmemeye çabalıyorum. Her şeyi objektif bir şekilde görmeye çalışıyorum. Ve belki de görüyorum. Ancak onun ne kadar yetenekli olduğunu da biliyorum. Şu an her şeyin önüne geçen bir sevgim ve onu yanında olma isteğim var. Ancak haklısınız konu ciddiye binince her şeyi düşünmeli insan.
Yetenekli biri bile olsa ailesinin dizinin dibinden ayrılmayan biri.

Ayrıca tüm detayları geçelim. Onun sadece " aileni bırak bana gel" demesi bile ayrılmak için yeterli. İnsan gerçekten sevdiği birine bunu demez kesinlikle . Elin oğlu için anlayışlı babanı karşına almaya değmez.

Kendine ve ailene sevgin ve saygın varsa zor da olsa ayrılman gerekir ama ayrılmaya niyetin yok.

Belli ki sen sırf çok sevdiğin için bugüne kadar sevgiline sayısız taviz vermişsin. Bu yorumun ise bir o kadar daha taviz vereceğini gösteriyor. Böyle taviz vere vere bir iki sene içinde ne kendine saygın kalır ne kendine güvenin.
 
peki sizce ben direnirsem ve bu süreyi uzatabilirsem. Tabii o sırada da ilişkimiz devam ederse bu sert tavırlarını bir kenara bırakma ihitmali var mıdır? Tabii bunu kimse bilemez ama...
Bırakma ihtimali yok, hatta artarak devam eder. Bu forumda bunun çok örneği var.

Bu konuda bir örnek vereyim. Yakın bir arkadaşım vardı. Güzel güzel konuşurken mutluyken durduk yere bir cümle söylerdi, beni gıcık ederdi. Cidden insanı gıcık eden bir şey derdi. Ben bu konuda kendisini uyardım. Tekrar yaptı, yine uyardım, yine yaptı uyardım. Bir gün yine aynı şey oldu, bu kez uyarmadım. Tartıştık ve o arkadaşımla iletişimi kestim.

Yani insan değişmiyor. Boşuna değişim bekleme.
 
teşekkür ediyorum gerçekten durumuma birçok yorumda bulundunuz. şu an her şey çok sıcak ileride ne olacak bilmiyorum kendimi çok fazla üzmemeye çabalıyorum. Her şeyi objektif bir şekilde görmeye çalışıyorum. Ve belki de görüyorum. Ancak onun ne kadar yetenekli olduğunu da biliyorum. Şu an her şeyin önüne geçen bir sevgim ve onu yanında olma isteğim var. Ancak haklısınız konu ciddiye binince her şeyi düşünmeli insan.
Babasının yanında çalışmaktan başka ne yeteneği varmış bu adamın?
Bu nasıl bir kendini kandirmadir?
Allah akıl fikir versin.
İnşallah sevgilin seni bırakır, öyle bir durumda peşinden kaçıp yalvarma ihtimalin de var ama neyse. Yoksa senin tek başına doğru bir karar vermen çok zor. Her şeyin önüne geçen sevgiymis. Peh.
 
birçok kez kalkıp okuduğum şehre geldi ailesi de ilk zamanlar buna karşı çıkıyordu.
Sevgiliniz 16 yaşında değilse, ailesine hesap vermek onların isteğini yapmak zorunda degil.
Zorunda hissediyorsa bireysellesme süreci yani ergenlik dönemi sorunlu geçmiş demektir. Bu da ailesine bağımlı bir koca figürü olarak size döner.
Ornegin ben ailenin kucuk kizi olarak bekarken Üniversiteye gittikten sonra geliş gidiş saatlerim ve nerede ne yapacağıma ben karar veriyordum... yetiskin gibi davranması gereken noktada veled gibi davranmis bir de alkış istemesin.
 
X