-
- Konu Sahibi aklimikaybettimhukumsuz
- #201
24 yaşında. inanın neden ortak noktada buluşmuyor bende anlamış değilim ve anlayamıyorum da. geçinemeyiz sorun sıkıntı yaşarız mutsuz oluruz diyor. ben kendim sıkıntı içinde yaşarım ama seni o şekilde yaşatmak istemiyorum diyor. Ben de çalışacağım neden yapamayalım dedikçe daha sinirleniyor. Babam en başında onu istemediği için ona kinlendiğinden mi bu kadar net reddediyor bilmiyorum inanın ki.
manipüle olduğumu fark diyorum. Ancak seviyorum da. Yanlış anlaşılmasın babamı ezip gidip evleneceğimden değil. Kendimi çok kötü hissediyorum ve sürekli stres içerisindeyim. Kendime zaman tanımalıyım ama o bana ne yazık ki zaman tanımıyor. ne olacak bilmiyorum.Manipüle ediliyorsunuz şu yazdıklarınızı bir daha okuyun.
Kimse kimseyi kandırmıyor. İnsanlar anlaşamayınca ayrılır, fikirleri değişebilir bazı konularda. İki ay önceki düşüncelerimle çeliştiğim oluyor kendi içimde.
Ergenlik döneminde başladığınız bir ilişkinin sonsuza denk sürmesi beklenemez. Herkes hayatta çok farklı noktalara evriliyor. Lise arkadaşlarımla ortak nokta bulamıyorum ben hiçbiri ile görüşmüyorum, siz evlenmekten bahsediyorsunuz.
kendisiyle tanışmadan önce zaten kesinlikle evlilik adına bir düşüncem yoktu. Hiçbir zaman. Ancak onu sevdiğime ve güvendiğime emin olunca insanın sevdiği insanla hayatını birleştirmesinin kötü bir şey olmadığını düşünmeye başladım. Uzak mesafe ilişkisi yaşadığımızdan dolayı da olabilir kendisindeki bu acele.Sizin çalışıp kendi ayaklarınız üzerinde durmanız işine gelmiyor olabilir mi? Üniversite mezunusunuz o değil. Bu onda komplekse neden oluyor olabilir mi? Konunun babanızla ilgisi yok. Sizi de istememişler başta siz ailesine kinli misiniz? Ben 28 yaşında evlendim. Annem 3 yıl çalışıp maaşını kendin harca, evlenince sorumluluk oluyor, istediğin gibi gez toz giy ye iç dedi sonra istersen evlenirsin dedi bana. İyi ki de öyle yapmış. Ha ben yine aynı adamla evlenirdim o başka ama gerçekten o 3 yıl kadar rahat olamadım sonradan ki ben zaten yaşadığım ve çalıştığım yerde evlendim. 17 yıldır da evliyim. Buradaki konunuza yazanlara kulak verin. Babanızla yaşıt bile olabiliriz ama yani elleri öpülecek adammış öyle söyleyeyim.
Sizinki sevgi değil bağımlılık. Duygularınızı küçümsemek için söylemiyorum bunları. Aynı yerleden geçtim, gelip geçici hisler bunlar. Sanıyorsunuz ki bir daha öyle kimseyi sevmezsiniz, onsuz olmaz. Daha kimleri seversiniz ne aşklar yaşarsınız. Sevmek yetmiyor, bunu en acı şekilde tecrübe etmek istiyorsunuz belli ki.manipüle olduğumu fark diyorum. Ancak seviyorum da. Yanlış anlaşılmasın babamı ezip gidip evleneceğimden değil. Kendimi çok kötü hissediyorum ve sürekli stres içerisindeyim. Kendime zaman tanımalıyım ama o bana ne yazık ki zaman tanımıyor. ne olacak bilmiyorum.
manipüle olduğumu fark diyorum. Ancak seviyorum da. Yanlış anlaşılmasın babamı ezip gidip evleneceğimden değil. Kendimi çok kötü hissediyorum ve sürekli stres içerisindeyim. Kendime zaman tanımalıyım ama o bana ne yazık ki zaman tanımıyor. ne olacak bilmiyorum.
kendisiyle tanışmadan önce zaten kesinlikle evlilik adına bir düşüncem yoktu. Hiçbir zaman. Ancak onu sevdiğime ve güvendiğime emin olunca insanın sevdiği insanla hayatını birleştirmesinin kötü bir şey olmadığını düşünmeye başladım. Uzak mesafe ilişkisi yaşadığımızdan dolayı da olabilir kendisindeki bu acele.
kendisiyle tanışmadan önce zaten kesinlikle evlilik adına bir düşüncem yoktu. Hiçbir zaman. Ancak onu sevdiğime ve güvendiğime emin olunca insanın sevdiği insanla hayatını birleştirmesinin kötü bir şey olmadığını düşünmeye başladım. Uzak mesafe ilişkisi yaşadığımızdan dolayı da olabilir kendisindeki bu acele.
Bir gelişme var mı? A aklimikaybettimhukumsuzmanipüle olduğumu fark diyorum. Ancak seviyorum da. Yanlış anlaşılmasın babamı ezip gidip evleneceğimden değil. Kendimi çok kötü hissediyorum ve sürekli stres içerisindeyim. Kendime zaman tanımalıyım ama o bana ne yazık ki zaman tanımıyor. ne olacak bilmiyorum.
Babanız işi yokuşa sürmeye çalışıyor bence. Bu kadar saçma bir planın başka açıklaması olamaz.Herkese iyi geceler.
başlık üzere benim bir derdim var. 23 yaşındayım İstanbulda okudum ve bu yıl üniversitemi bitirdim. Yakında mezuniyetim var. Aşkından deli divane olduğum bir ilişkim var. Uzun süreli ve uzak mesafe ilişkisi ama birbirimizi çok seviyoruz. Bir yaz babama erkek arkadaşım olduğunu ve tanışmak istediğini söyledm. Tanışmak istemediğini erken olduğunu vs anlattı. Neyse konu orda kapandı daha sonra birkaç kez daha meselesi açıldı ve babam olmayacağını sana söyledim dedi. her neyse yakın zamanda babama mezuniyetime erkek arkadaşımın da geleceğinden bahsettim ve konu tekrar açıldı. Erkek arkadaşım küçük bir şehirde yaşıyor babamda oraya gitmemi istemiyor. iş bulamayacağımdan ve yapamayacağımdan bahsediyor. Bizim de birkaç yıl çalışıp para biriktirip yurtdışına gitme hayalimiz var. Babama bu durumdan bahsettim. Belki yaparsınız ama belki de yapamazsınız dedi. Benim ısrarlarım sonucu en son babam madem öyle başka daha büyük bir şehirde (ankara gibi) oraya taşının bir ay içinde düğününüzü ben yapıcam dedi. Bu teklifi duyunca çok sevindim ortak bir yol bulmuştum. Ancak erkek arkadaşım çok sert bir şekilde karşı çıktı. Taşındığımızda geçinemeyeceğimizi işinin orada olduğunu mutsuz olup ayrılacağımıza hiç evlenmem falan dedi. Babana'' ben gidicem beni desteklemeni istiyorum, desteklemesen dahi gidicem'' de dedi. Bende onu çok sevdiğimden gerçekten de bunu yapmak istedim. Çünkü o yanımda olduğunda nerede olacağımın pek bir önemi yok benim için. Ancak babam beklediğimin aksine bana sürekli anlayışlı geldi ve benimle saatlerce konuştu. Babam böyle bir orta yol sunmuşken nasıl onu ezip geçebilirim? Bugün erkek arkadaşıma yine babamla olan konuşmamı anlattım. Yine yapamadın yine söyleyemedin asla ama asla başka şehre gitmicem diyerek kızdı. Daha öncesinde de ya gelirsin benimle burda evlenirsin ya da evlenmeyiz gibi laflar kullanmıştı. Çok ama çok zor durumdayım. Erkek arkadaşımı çok seviyorum benden ayrılmasına dahi dayanamam. Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten. Kaç gündür ağlamaktan helak oldum..
Ya bunlar çok havada planlar. Turistik vize bile zor çıkıyor artık, öyle kolay değil o işler. Çok iyi durumda, kalifiye olmanız lazım. Bu temelsiz planlara inanmayın. Taşınma konusuna gelirsek de, ben küçük bir yere değil büyük bir yere taşındım fakat yine de memnun değilim. Her fedakârlığı kadının yapmaması gerektiğini zor yoldan anladım. Size de önermem.hayır üniversiteden değil. Kendisi çalışıyor. Ailesiyle de pek geçinemiyor. Kendisi de şehrinden çıkmak ailesinden kopmak istiyor aslında. Yani bana söylediği.
Kesin oyle yapardinÇok isabetli bir karar bak nasıl da seni yarı yolda bırakıveriyor işte ben olsam şakkk diye onu bu cümlesinden dolayı yolda bırakıp sepetlerdim