Takdir sizin samimi bulmamış olabilirsiniz, ancak ben evliliğe daha yeni yeni alışırken, acemiyken daha, neyin normal neyin anormal olduğunu dahi bilemiyorum sanırım. Tüm samimiyetimle yazdım herşeyi, birebir sıkıntımı paylaştım. Sürekli geçer gider daha genciz diye düşünerek geçti aylar. Sorunun ciddiyetini farketmem de geç oldu bu nedenden. Hep düşündüğüm kendimi zorlarsam, ona haksızlık etmiş olacağımdı, ama burada farkedebildim ki bir sorun var gerçekten ve bişeyler yapmazsam herşey daha kötüye gidecek. Anormal bir durummuş meğer bizimkisi (ki içinde olduğum halde halen yavaş yavaş geçeceğini düşünüyordum). Dolayısı ile farkında olmaktı burada yazılanlar benim için, aksiyona geçmekti. Eşimi kaybetmek istemediğim için buraya üye oldum, çünkü onu seviyorum. Belki delilerce tutku yok aramızda ama önceden vardı, görücü usulu evlendik ama birbirimizi gerçekten aşkla bağlandık. Annesi gibi davranmak zorunda kaldım kimi zaman ama bu da herkesin flört dönemi gibi bir dönemimizin olmayışı. Her ilişkide yaşanan dönemleri biz kısa sürede evlendiğimiz için evlilikte yaşadık. Bu da bana klasik bir sevgililik dönemindeki gibi bir sorunu anımsattı. Herşeyin yoluna gireceğine inancım tam.
