• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik hayatı

Ben de sinirlenirim, sakin yapıda biri değilim ama erkekler sen dilinden çok ben dilinden hoşlanırlarmış. Dışarı çıkarmıyorsun demek yerine dışarı çıkmadığımız için üzülüyorum dediğinizde olaya daha ılımlı yaklaşabilir. Denemekte fayda var. Duygularınızı ve isteklerinizi göz ardı ediyorsa o zaman tabiki de didişme olur yani bu kaçınılmaz son. İçine atmak hasta eder insanı.
Ben sinirlendikçe veya tartıştıkça sanki daha çok yapmıyo onu farkettim
 
Eşi dışarı çıkmayı sevmeyen her bi yere gidelim dediğinizde hevessiz olan surat asan tatil planı gezme planı hiç yapmayan bir gün de gelip sizi buraya götüreyim demeyen ama üniversite zamanında gayet gezmiş hatta nişanlıyken sevgiliyken de gezen taa Kapadokya’lara evlilik teklifi için götürmüş bi adam var karşımda kriz geçirten sizin eşleriniz de böyle mi yoksa sadece benimkinde mi var bu sorun ?
Ay hiç çekilmiyor böyle herifler, evlenene kadar ağzıyla kuş tutarlar evlenince de böyle nazlanırlar, size tavsiyem eşiniz gelmese bile siz arkadaşlarınızla gezin tozun , zamanla size katılmayı isteyecektir...
 
Aaa bebek var dememistiniz suan işin rengi lacivert oldu. Hemen sizin tarafınıza geçiyorum. Ortada bebek varsa ultra haklısınız
Lohusa kadın her zaman haklıdır bi kere, kadınların hormonlar alt üst zaten bir de koca derdi çekiyorlar ekstradan, bebekle eve kapanmak çok kötü bisey , ben lohusa iken baya baya depresyona girdim, eşim de ısrarla beni hergün dışarı çıkardı öyle öyle toparladık, bazen bir kahve içmeye gitmek , bazen yürüyüş yapmak ve bazen de anlık ziyaretler aşırı iyi geliyordu bana , evde nefes alamıyordum resmen , lohusalığımı ve ilk 1 yılımı dışarda geçirdim desem yeridir ,bebeği sarar sarmalar çıkardık, bebeğe bile çok iyi gelirdi gayet güzel uyurdu ...
 
Lohusa kadın her zaman haklıdır bi kere, kadınların hormonlar alt üst zaten bir de koca derdi çekiyorlar ekstradan, bebekle eve kapanmak çok kötü bisey , ben lohusa iken baya baya depresyona girdim, eşim de ısrarla beni hergün dışarı çıkardı öyle öyle toparladık, bazen bir kahve içmeye gitmek , bazen yürüyüş yapmak ve bazen de anlık ziyaretler aşırı iyi geliyordu bana , evde nefes alamıyordum resmen , lohusalığımı ve ilk 1 yılımı dışarda geçirdim desem yeridir ,bebeği sarar sarmalar çıkardık, bebeğe bile çok iyi gelirdi gayet güzel uyurdu ...
Prematüre değil miydi bebeğiniz nasıl o kadar rahat çıktınız? Biz aylarca çıkmadık kış mevsimine denk geldi doğumu ama sonuç olarak tabi lohusa haklıdır
 
Yok benimki böyle değil. Hatta o daha çok sever gezip tozmayı, ben ev kuşu daha çok😂
Denge olmalı..Bu isteklerinize dile getirin. İletişim olmadan düzelmiyor hiçbir şey. Fedakarlık ve birbirini idare etmek önemli.
 
Bu aralar işi yorucu evet maddi sıkıntımız yok ama ilk evlendiğimiz zamanlar borç harç vardı benim maaşımla zorla da olsa plan yapıp yine kavga dövüş gidiyorduk şimdi hiç bi kafeye bile öncesinden konuşsak dahi o vakit geldiğinde surat asıyo
Sosyallestiginiz zamanlar kavga mı oluyordu? Ya da keyif almıyor muydunuz? Çiftler birbirlerini eb iyi tatil zamanları tanırlar acaba birlikte eğlenemeyen çiftlerden misiniz? Eşinize göre öylesiniz sanırım.
 
Prematüre değil miydi bebeğiniz nasıl o kadar rahat çıktınız? Biz aylarca çıkmadık kış mevsimine denk geldi doğumu ama sonuç olarak tabi lohusa haklıdır
Bizim de kış mevsimine denk geldi, ilk zamanlar çıkmaya korktum fakat çok fazla muayenesi, kontrolleri vardı bebeğimin istemesekte zaten çıkmak zorundaydım, her çıktığımizda hastane işlerini halledip ya bir cafeye ya bir yerde yemek yemeğe gittik ve baktık ki hem bize hem de bebeğimize iyi geliyor, prematüre diye korksam da ilk 3 aydan sonra her yere sarıp gittim ama sakin yerlere , kalabalıktan uzak durduk, eşimle sakin mekanlarda kahvaltıya gittik bazenleri de, gezdik, yürüyüş yaptık, eve kimseyi almadık ilk 5 ay , kayinvalidem ile kız kardeşim arada tek gelip bizi görüp gitti onun dışında kimse gelmedi, bebeğimin pusetine koruyucu aldım , soğuk havayı geçirmiyordu o çok işimize yaradı, bir de arabamız olduğu için pek zorlanmadık, sadece eşim ben ve kızım bol bol vakit geçirdik, hayatımın en sakin günleriydi, evde depresifleşiyordum genelde, bence bebek sarıp sarmalanıp her yere gidilmeli yeter ki bebeğe uygun ortamlar seçilsin ,hiç pişman değilim maşallah kızımın bağışıklığı da gelişti, soğuk havalara alıştı , yurt dışında anne babalar bebeklerini dışarda bebek arabasında bırakıp cafelerde oturuyorlar, sosyalleşiyorlar ve gerçekten bebekleri de çok sağlıklı ve dirençli oluyor, ben kızımı bu şekilde alıştırdım ve her anneye de öneriyorum ...
 
Sizce sebebi ne bunun
Bılmıyorum anlamıyorum 1 yıldır evdeyız artık kavgasını etmekten yoruldum bazen zar zor ıkna edıyorum söz veriyor günü gelince yalan oluyor. Ben aptal gibi her seferınde umutlanıyorum. Zorla götürüncede ee geldık noldu moduna gırıyo surat 5 karıs benımde tadım olmuyor. Kırk yılda bır cıkarsakta ılla bırı yanımızda olcak yoksa sıkılıyomus. Konuscak neyımız varmıs
 
Coğunlukl kendım tek cıkıyorum bısey demıyor ama katılmakta ıstemıyor bende eşimle gezebılmek bır seyler paylaşabılmek istıyorum . Son deneyeceğim şey pazar günü o evdeyken cıkıp gitmek baklım işe yarayacak mı
 
Back
X