Arkadaşlar merhaba. Düşünce ve desteklerinize ihtiyaç duydugumdan hemen konuya giriyorum. 9 aylık evliyim eşimle çok severek evlendik. Hiç böyle olacağını tahmin etmezdim ama baştan beri problemli bir evliliğim var. Daha bı kaç aylık evliyken eşimin her konuda söylediği yalanlarla, sürekli ismi bile belli olmayan borçlarıyla, her tartışmanın sonunda evden uzun süreli çekip ailesine gitmeleriyle karşı karşıya kaldım. İş en son psikolojik ve fiziksel şiddete döküldü. İtiş kakışlar en son tokat atmaya kadar geldi. Ne ara bu duruma geldik ne ara bu kadar tükettik onu da bilmiyorum. Evin içindeki her şeyden ailesinin haberi var. Her tartışmanın sonunda hem kendi ailesine hem de benimkine haber veriyor ve geldiklerinde ben yapamıyorum bitirmek istiyorum diyor. Bir süre sonra eve büyük bir pişmanlıkla dönüyor ama her seferinde aynı şeyler tekrarlanıyor. En son doğum günümde yine ayrıydık ve ben aileme artık bugünde gelmezse bu işi bitireceğim söyledim. Ailemde benim çabamı aylardır görüp kendileride bı o kadar çabaladıkları için kararıma saygı duydular. Annem bu kararımı kayınvalideme akşama doğru söylemiş bu yüzden eşim çok sinirli bı şekilde çıkıp geldi ama doğum günüm için değil sırf kavga gürültü için ve o gün iyice ipler koptu. Bende gerekeni yapmaya karar verdigimi uzaklaştırma ve boşanma davası için uğraştığını ilettim ona. Bu arada bir aydır ayrıyız. Bunun üzerine eve bir mektup bırakmış hatalarına pismanlıklarına sevgisine dair şeyler yazmış ama tam bir veda mektubu şeklinde yani düzelmeye dair tek bir içerik yok. Ben gidip mektubu gördüğüm günde onun doğum günüydü mektubun karşılığında bir mesaj attım ilerde acaba dememek adına ve bu bı adım niteliğindeydi ama o yine gelmedi. Anlayamıyorum bir insan sevdiğini söylerken nasıl bu kadar çabasız olur. Ailesininde bir aydır sesleri yok ve benim en kızdığım noktaların başında geliyor bu. Ya ciddiye alınmıyorum ya da durumu kabullenmisler. Pazartesi dava açılıyor yani onlarında önümüzdeki hafta haberleri olacak. Ben sevmediğim için değil bana bundan başka bir çare bırakılmadığı için bu belirsizliklerle daha fazla yasayamadıgım için ve elimden gelen her şeyi yaptığım her yolu denedigim icin bunu yapmak zorunda kalıyorum. Ama ilk durusma en az 6 ay sonra olabilirmiş. İnsan bu kadar yaşanan şeye rağmen bı çaba görmek istiyor belki de görmemek ve bu şekilde bitmesi daha hayırlıdır dualarınıza ihtiyacım var..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
- 3 Şubat 2018
- 25.666
- 110.472
- 598
- 10 Eylül 2011
- 5.610
- 22.479
- 598
- 4 Mart 2020
- 382
- 1.680
- 63
Koşacak olmaktan değil de insan bu kadar kolay vazgeçilebilir olmayı yediremiyor belki de. Bunlara rağmen seviyor oluşum da evet belki de benim hatam.
- 8 Mart 2019
- 7.211
- 34.375
- 548
- 39
- 25 Ekim 2015
- 19.368
- 99.157
- 598
- 40
- 21 Ocak 2018
- 8.422
- 20.766
- 348
- 32
- 5 Aralık 2010
- 1.440
- 562
- 323
Bir kere yola yalan söyleyerek çıkmış. Konu maddiyattan ziyade yalan söylemesi benim gözümde. Ve bu tür kendi sıkıntılarından kurtulupta evliliğe adapte olamadı hiç bir zaman. Yani sonuç olarak haklısınız
- 22 Mart 2015
- 37.077
- 184.491
- 598
- 38
- 21 Şubat 2019
- 1.429
- 4.736
- 133
Hic sevmedigim koca tipi evinde her olan biteni gidip ailesine sizin ailesinize anlatmasi bu bir kincisi ortada oyle cok cok cok abartilacak bir durum yok borclar her evde olan bisey ama yalan soylemesi Ve siddet beni dusundurdu Ilk aklima gelen acaba baska birisimi var yoksada seni isteseydi Sevseydi bi caba gosterirdi bence seni sevmeyen biriyle barisma hayallerini birak bosan gitsin cocuk ta yokmus
- 29 Temmuz 2016
- 18.761
- 75.890
- 598
Bence kendinize” onun nesini seviyorum?” Diye sorarsanız bir cevap bulamayacaksınız. Tam tersi durumda ise yalan, şiddet vs.. pek çok cevap verebileceksiniz. Siz onu sevmiyorsunuz, sevdiğiniz için üzülmüyorsunuz, siz yıllarca gösterdiğiniz çabanın, sahiplenmenin karşılığında bir boşluk bulduğunuz için üzülüyorsunuz.Malesef kimi kişilik bozuklukları kendini uzun süre saklayabilir. Siz de böyle birine denk gelmişsiniz. Böyle olması zaten ailesinin de böyle olmasıyla doğru orantılı. Yani aile kişinin aynasıdır. Kendinize tek sormanız gereken “ kendime bir şans verip dürüst bir insanla, yuvamız için çabaladığımız birbirimize saygı ve sevgi duyduğumuz bir evde mi olmak istiyorum yoksa sürekli yalan mı doğru mu söylediğini bilmediğim birinin borç içindeki hayatında bir o yandan tokat bir bu yandan tokat yiyip karnımda çocuğumla ne yapacağım şimdi ben? Diye ağlayıp evi her terk ettiğinde kaç gün sonra gelecek diye bekleyip en sonunda başka kadınların koynundan topladığım biriyle mi olmak istiyorum?
Ben ne kadar kıymetliyim,kendime saygım var mı?
Bol şanslar
Evet insanın aklına böyle bir ihtimal gelmiyor değil. Her şey mükemmel olsada birden bu duruma gelse bu ihtimal gözümde büyürdü ama benim evliliğim baştan beri böyle zaten. Yani başka biri varsa benimle niye evlendi sonradan oldu desek zaman çok kısa daha cicim ayları çok ihtimal vermiyorum ama erkek iste. Sevgisini tüm bu olanlara rağmen çok iyi hissettirirdi iyiyken çok iyiydi ama tek bir tartışma olsun yeter ki bütün inadı ve gururu sevgisini bastırır. Anlayacağınız tutarsız ve dengesiz
- 30 Kasım 2019
- 12.100
- 38.633
- 598
Üzgünüm ama eşinizin sevdiğini düşünmüyorum. Ben de 4 ay önce boşandım, 6 aylık evliydim. Alkol sorunu vardı, anlaşamadık ve ayrıldık. Ama ben ona bir kere daha deneme teklifinde bulundum aynen sizin dediğiniz gibi , ilerde acaba dememek, pişman olmamak için ama hiç oralı olmadı. Evden ayrılmam ve boşanma arasında 2 ay vardı ve bir gün bile düzeltmeye dair olumlu bir cümle çıkmadı ağzından. Ben kendi eski eşimin de beni sevdiğini düşünmüyorum çünkü, sizinki de öyle geldi. Seven insan bu kadar kolay vazgeçemez , en azından bizim bir kez daha deneme teklifimize kayıtsız kalamazlardı.
Bu güzel analiziniz için teşekkür ederim. İnsan bu şekilde yorumlar görünce aldığı karardan bir kez daha emin oluyor
Benzer Konular
