- 6 Mayıs 2017
- 6.441
- 7.733
-
- Konu Sahibi Lambayapufde
- #301
Tamam çok sempatik hanımefendi çok thanks
Tamam çok sempatik hanımefendi çok thanksMutlu yuva, sınırları belli olmayan asiri yapılan fedakarlıkla sağlanan huzur ile olmaz. Olamaz. Olsa olsa zorlama olur.
Hastalik olur gelir kalır ama onun harici özellikle bu konuda baska bir cok alternatif var olduğu halde konu sahibinin fikri ve sınırları ihlal edilerek yapılmaya çalışılan sey keyfilik ve tamamen egoistlik.
Benimde esim ailemi el üstünde baş tacı eder , ben de onun ailesini ayni şekilde. Ama Sınırlarımız bellidir.
Ev ev ustune olmaz bu fedakarlık muhteşem gelinlik düşünceniz cok antipatik
bence biraz sınırlarınız olsun. Ne kadar çok verirseniz o kadar çok vermeye devam edersiniz.
Saygı duyuyorum size.Ama bence bir kadının eşinin erkek kardeşi ile yıllarca aynı evde kalması iğrenç Hatta iğrenç ötesi bir durum.Eşimin gerçek ailesi kardeşi değil.Gerçek ailesi kimmiş öğrenmesi gerekiyor.Bunları da yineliyorum.Bu benim düşüncem.Evliliği kurtarmak için çocuk yapma fikri olarak algılanmış olabilir ama ben daha önce belirtmiştim çocuk fikri zaten ikimizinde istediği bişeydi bu kardeş mevzusu çıkmadan önce zaten planlıyorduk.Kardeş mevzusu çıkınca rafa kaldırıldı.Yani bu olayla beraber çocuk mevzusu çıkmadı.L Lambayapufde sevgili konu sahibi, evinizde uzun süreli bir misafir istememenizi anlamakla birlikte kararını gerekçelendirme şeklinizi ve üslubunuzu irrite edici buldum. "iğrenç", "gerçek aile kimmiş anlasın" ve evliliği kurtarmak için çocuğu kullanma fikri.... eşinize hak vermesem de sizi de hakl göremiyorum.
Hanımefendi biz yeri gelecek olan durumları konuşmuyoruz.Bu yaşanan olayı yorumluyoruz.Şimdi bu olayda eşimin anne babası hayatta olan kardeşine babalık yapmaya çalışması ne münasebet ? Gerçekten kardeşinin yardıma ihtiyacı olan bir durum yokken kendi kendine kardeşimi yanıma alayım fikri oluşmamalıydı.Çünkü kardeşinin dersaneye gideceği yer zaten vardı bulundukları ilde.Yurtta kalacaktı.Zaten kardeşi liseyi yurtta kalıp okuyordu dersane içinde yurtta kalacaktı bu kadar basit bişeydi bu durum.Eşim kendi kendine olayı karmaşık bir hale getirdi.anne baba ve kardeşleri ile ilgili yardımcı olması gereken şeylere yardımcı olabilir ama üzerine vazife olmayan şeylere özellikle beni etkileyen şeylere bu denli burnunu sokması asla hoş değil.Biz bunu konuşuyoruz.Şimdi kardeşi İstanbul’a gelmiş kimseye sormadan danışmadan artık eşimin onun peşinde ne işi var.Kendi kendine bir karar alıyorsa başının çaresine de kendi baksın.Burada bir ailesi Yani ben varken kardeşinin peşinde koşacağı bir durum mu var şimdi hayır yok.Kendi kendine durumlar yaratıyor konu bu.Konuyu genişletmeye gerek yok.burada en naif yorum yapanlardan biri bendim, neden bana bunca uzun ve kızgın yazdınız anlamadım.
ben eşin kafasına göre takılııp söz vermesni desteklemedim. fakat eve bağlansın diye çocuk yapmak fikri, bir çocuğun şeker isterken tepinmesi ile eşit geliyor gözüme.
öncelikler durumlara göre şekillenir. evlendi diye bir insan hiçbir zaman önceliği ana-babasına vermeyecek diye bir durum söz konusu olamaz.
yeri gelir öyle bir durum olur ki gidilir yanlarında 1 ay da kalınır. maddi anlamda yapılacaklar da yapılır.
çünkü hayatın burada yazıldığı gibi net denklemleri yoktur.
bir şekilde ihtiyaç duyan ana babaya "aa önceliğim karım/kocam" denip sırt mı çevrilecek yani evlendikten sonra? hiç mi emeklerinin hatrı yok yani ?
ha gerekmeyen durumlar için elbette insan yuvasını sarsmaz. keyfi şekilde aylarca kalmalar, ev düzenine karışmalar, vs vs gibi kök ailenin yapmaması ve ayrı tutulması gereken binlerce konu da var tabi ki.
benim karşı çıktığım "ne olursa olsun" kök aile artık 2. sıradadır yaklaşımı. hayat ne gerektirirse o yapılır.
eşlerden biri o önceliklendirmeyi gereksiz buluyorsa bunu da konuşup tartışarak anlamaya, çözmeye çalışır. gerçekten bir hata varsa karşı tarafın da hatasını anlaması sağlanır.
bunu yapmanın yolunun da çocuk yapmak olmadığı bence çok açık.
aksine bu hem sorunları büyütür hem de suçu olmayan bir canlıya haksızlıktır.
Size katılıyorum fazla fedakarlık zaten kişiyi mutsuz eder.Kişi mutsuz olunca evlilikte mutsuz olur.Ve dediğiniz gibi keyfilik bir durum asla zorunlu değil.Zorunlu olmayan duruma evet desem zorunlu olduğunda neler olurdu Allah bilirMutlu yuva, sınırları belli olmayan asiri yapılan fedakarlıkla sağlanan huzur ile olmaz. Olamaz. Olsa olsa zorlama olur.
Hastalik olur gelir kalır ama onun harici özellikle bu konuda baska bir cok alternatif var olduğu halde konu sahibinin fikri ve sınırları ihlal edilerek yapılmaya çalışılan sey keyfilik ve tamamen egoistlik.
Benimde esim ailemi el üstünde baş tacı eder , ben de onun ailesini ayni şekilde. Ama Sınırlarımız bellidir.
Ev ev ustune olmaz bu fedakarlık muhteşem gelinlik düşünceniz cok antipatik
bence biraz sınırlarınız olsun. Ne kadar çok verirseniz o kadar çok vermeye devam edersiniz.
ben de görüşünüze saygı duyuyorum ancak anlayamıyorum. anlayabilmek adına soruyorum; bir çocuğunuz olduğunda o evlenene dek ailenizin bir parçası evlendiğinde bir yabancı mı olacak? gerçek aile nedir? denge kurmayı istemek başka bu niteleme başka.Saygı duyuyorum size.Ama bence bir kadının eşinin erkek kardeşi ile yıllarca aynı evde kalması iğrenç Hatta iğrenç ötesi bir durum.Eşimin gerçek ailesi kardeşi değil.Gerçek ailesi kimmiş öğrenmesi gerekiyor.Bunları da yineliyorum.Bu benim düşüncem.Evliliği kurtarmak için çocuk yapma fikri olarak algılanmış olabilir ama ben daha önce belirtmiştim çocuk fikri zaten ikimizinde istediği bişeydi bu kardeş mevzusu çıkmadan önce zaten planlıyorduk.Kardeş mevzusu çıkınca rafa kaldırıldı.Yani bu olayla beraber çocuk mevzusu çıkmadı.
öğrenciye yardım çok hoştur, kıymetlidir. ama yardımın tek şekli evine alıp okutmak değildir. ben de kendi becerebildiğim şekliyle yardım ederim. harçlık veririm, kitap alırım, vaktimi ayırıp ders anlatırım vs. ama evimde kalma noktasına gelindiğinde istemem. kendi kardeşim dahil buna. kısa süreli misafirlikle aynı evde yaşamak benim için farklı. siz bu noktada daha açıkmışsınız buradan desteklersiniz. evinde uzun süreli 3. bir kişiyi istememek daha az yardım sever yapmıyor. üstelik bu konuda fikri alınmamış bile.
@Mune beğenmedim seçeneğinin yanına bir de katılmıyorum eklense keşke.
Saygı duyuyorum size.Ama bence bir kadının eşinin erkek kardeşi ile yıllarca aynı evde kalması iğrenç Hatta iğrenç ötesi bir durum.Eşimin gerçek ailesi kardeşi değil.Gerçek ailesi kimmiş öğrenmesi gerekiyor.Bunları da yineliyorum.Bu benim düşüncem.Evliliği kurtarmak için çocuk yapma fikri olarak algılanmış olabilir ama ben daha önce belirtmiştim çocuk fikri zaten ikimizinde istediği bişeydi bu kardeş mevzusu çıkmadan önce zaten planlıyorduk.Kardeş mevzusu çıkınca rafa kaldırıldı.Yani bu olayla beraber çocuk mevzusu çıkmadı.
İşte sorun şu ki ben anne baba ve kardeşin bir yabancı olduğunu söylemiyorum.ben de görüşünüze saygı duyuyorum ancak anlayamıyorum. anlayabilmek adına soruyorum; bir çocuğunuz olduğunda o evlenene dek ailenizin bir parçası evlendiğinde bir yabancı mı olacak? gerçek aile nedir? denge kurmayı istemek başka bu niteleme başka.
aşağıdaki yorum da bana ait. yani evde eşinizin kardeşi ya da sizin kardeşiniz ya da bambaşka birini zaruriyet hali dışında uzun süreli misafir olarak istememenizi anlıyorum.
fakat "iğrenç" bambaşka bir şey. eşim herhangi bir yakınım için iğrenç dese saygıyla yaklaşamazdım. yani bunun ucu başka bir yere gidiyor. rahat edememle "iğrenç" aynı değil.
velhasıl gelinen noktada kültür ve yetişme tarzınızdaki farklılık kadar üslup sorununun da etkili olduğunu düşünüyorum. dilerim eşinizle orta noktaya ilişkinizi bozmadan gelirsiniz.
Ben ifade edemiyorum sanırım.Sahte gibi bir kelime kullanmıyorum benSahte ailesimi oluyor artık?
Aynı evde bende yaşamak istemem o konuda hak veriyorum ama uslubunuz hiç hoş değil.
Hanımefendi biz yeri gelecek olan durumları konuşmuyoruz.Bu yaşanan olayı yorumluyoruz.Şimdi bu olayda eşimin anne babası hayatta olan kardeşine babalık yapmaya çalışması ne münasebet ? Gerçekten kardeşinin yardıma ihtiyacı olan bir durum yokken kendi kendine kardeşimi yanıma alayım fikri oluşmamalıydı.Çünkü kardeşinin dersaneye gideceği yer zaten vardı bulundukları ilde.Yurtta kalacaktı.Zaten kardeşi liseyi yurtta kalıp okuyordu dersane içinde yurtta kalacaktı bu kadar basit bişeydi bu durum.Eşim kendi kendine olayı karmaşık bir hale getirdi.anne baba ve kardeşleri ile ilgili yardımcı olması gereken şeylere yardımcı olabilir ama üzerine vazife olmayan şeylere özellikle beni etkileyen şeylere bu denli burnunu sokması asla hoş değil.Biz bunu konuşuyoruz.Şimdi kardeşi İstanbul’a gelmiş kimseye sormadan danışmadan artık eşimin onun peşinde ne işi var.Kendi kendine bir karar alıyorsa başının çaresine de kendi baksın.Burada bir ailesi Yani ben varken kardeşinin peşinde koşacağı bir durum mu var şimdi hayır yok.Kendi kendine durumlar yaratıyor konu bu.Konuyu genişletmeye gerek yok.
ah işte bu...Ben ifade edemiyorum sanırım.Sahte gibi bir kelime kullanmıyorum benArtık kardeşi yabancı olur demiyorum.Gerçekten kastettiğim öncelik.
Evet eğitimciyim gurur da duyuyorum bu yönümleevini bilsin diye çocuk yapmaya kalkışıyordunuz :)
hem de öğretmendiniz dimi ? :)
ben bu tutumunuzu irdeledim. çünkü bir eğitimcinin çocuk sahibi olmayı böyle bir noktaya indirgemesi bana çok yanlış geliyor. eğitimsiz, bilgisiz insanlar bunu düşünse anlarım bir nebze. ama çocuk eğiten birinin bunu düşünmesi...
keza cevap verdiğim arkadaş ben sanki insan karısını/kocasını sallasın başından atsın demişim gibi yazdığı için o detayda cevap verdim.
bu arada eşinizin ailesiyle 1 hafta geçirmenin bile sizi mutsuz ettiğini yazmıştınız. belki de gerçekten hiçbir şekilde onlarla iletişimde olmak istemediğiniz için benim gibi yazan insanlara tepkileriniz böyle celallidir.
öğretmen değilim ama sizden çok yaşamış biri olarak naçizane şunu söyleyeyim: insanlar kendilerine itiraf edemediklerini başkalarından duyunca sinirlenirler.
belki de önce kendi kendinize bunu düşünmenizde fayda vardır.
Haklısınızah işte bu...
kelimeleriniz kastınızı ifade etmiyor, üsluptan kastım budur. bu kadar hemcinisiniz konu özelinde sizi haklı bulup kelimelerinize takılıyor ya işte o kelimeler sizin kendinizi ifade etmenizi güçleştiriyor. yani aynı üslupla diretmek yerine eşinizle ilişkinizde hiç değilse, konuya uygun kelime seçmek hem işinize hem ilişkine yarar sağlar.
Evet eğitimciyim gurur da duyuyorum bu yönümleHer yorumumu okumadınız sanırım.Biz eşimle çocuk yapmayı bu olaydan önce düşünüyorduk tamda bu zamanlar için.Şimdi konuştuğumuz zaman geldi.Ama ben bu olaydan sonra çocuk fikrini rafa kaldırmıştım.Şimdi bu olaydan sonra acaba çocuk olursa eşim asla üzerine vazife olmayan durumlarla ilgilenmek yerine çocuğuna vakit ayırır mı diye sizlere sormak istedim.Ama hala bu olayın sancılara devam ettiği için kararsız olduğumu belirttim şimdi bunun benim eğitimci kişiliğimle ne alakası var
Bu şekilde sürekli kalma durumları olduğu müddetçe evet eşimin ailesi ile iletişim halinde olmak istemem.Çünkü bu düşünce tarzı beni eşimin ailesinden soğuttu şuan için .belki ilerde düşüncem değişir bunu bilemiyorum.Ama ben kişilik olarak değil kendime, başkalarına bile itiraf edemeyeceğim hiçbir şey olamaz.Ben gayrette ne düşündüğümü ve düşündüğümü de söylemeyi bilen biriyim.Kimsenin ne düşündüğü umrumda olmaz.Ama sinirli bir tavrım var o bir gerçek ne yazıkki
Önerileriniz için teşekkür ederim.Haklı olduğunuz yerler var hatta son paragrafa kadar size tamamen katılıyorum ama benim çok sıkıntı yaşadığım ve etkisinden çıkamadığım bir konu olduğu için çok hassasım bu konuda.Burada yazdıklarım, kendimi savunma şeklim veya doğru kelime seçememem üslup sorunum diyelim kibirli olduğum anlamını çıkarmaz takdir edersiniz ki.Hiç kimsenin burada yaptığı yorumlarla karakter analizini yapamayız.her yorumu okuyamayız, siz de her detayı elbette buraya yazamazsınız. burası yazılı bir platform ve yazdığınız cümle ne ise onun anlamını çıkarırız doğal olarak.
sevgilimehlika_ da yazmış, üslubunuzdan dolayı yanlış anlaşılmaya çok müsait birisiniz. bir de sürekli savunma halindesiniz.
yapılan her yorumda, yapıcı da olsalar "ben onu biliyorum, şöyleyim, böyleyim" diyorsunuz. demek ki karşınızdakinin söylediklerine odaklı değilsiniz. bu yüzden de iyi niyetli yazılara dahi sert cevap veriyorsunuz.
bakın mesela:
Bir taraftan bebek istiyorum eşimin gerçek ailesinin kim olduğunu anlaması İÇİN…
bu konunuzu açtığınız postta yazdığınız cümle. şimdi sizi tanımayan insanlara böyle bir cümle ile derdinizi anlatırsanız sizce nasıl bir profil çizersiniz ?
kusura bakmayın ama bu sevimli bir profil olmaz.
ondan sonra tepki görünce de sürekli savunma haline geçer sinirli cevap verirseniz gerilim yaşamak kaçınılmaz.
bir kadın dayanışması forumunda bile bir sürü kadından tepki çekecek cümleleriniz varsa eşinizin sizi anlamaması çok normal olur.
bu yüzden yazdım biraz kendinizi irdeleyin bence diye..
hoş orada da savunmaya geçtiniz. kusura bakmayın ama kibir huyunuz biraz fazla görünüyor. bunu biraz törpülemenizi öneririm.
Önerileriniz için teşekkür ederim.Haklı olduğunuz yerler var hatta son paragrafa kadar size tamamen katılıyorum ama benim çok sıkıntı yaşadığım ve etkisinden çıkamadığım bir konu olduğu için çok hassasım bu konuda.Burada yazdıklarım, kendimi savunma şeklim veya doğru kelime seçememem üslup sorunum diyelim kibirli olduğum anlamını çıkarmaz takdir edersiniz ki.Hiç kimsenin burada yaptığı yorumlarla karakter analizini yapamayız.
Doğruları söyleyince savunmaya geçmiş oluyorum sanırım:)
tahmin etmiştim cevabın gene savunma ile biteceğini.
siz size göre öyle değilsinizdir, ama tutumunuz başka insanlara bunu hissettiriyordur, olamaz mı ? olabilir. neden bu ihtimali düşünmüyorsunuz mesela ?
neyse, konunuzu kişisel gelişim başlığına çevirmeyelim tabi ki, sabote olmasın. umarım bir gün bir yerlerde burada size yazılan benzeri şeyler işinize yarar ve gelişiminize katkı sağlar.
Yazdıklarınıza katılıyorum tabi ki gerektiğinde ana babamızın yanında hizmetinde de olacağız onlar da bize büyüklük yapacak ömür boyu.. Buna kimsenin itirazı olmaz, olmamalı ama dediğiniz gibi huzur kaçıracak keyfi olaylara yol vermemek gerek...burada en naif yorum yapanlardan biri bendim, neden bana bunca uzun ve kızgın yazdınız anlamadım.
ben eşin kafasına göre takılııp söz vermesni desteklemedim. fakat eve bağlansın diye çocuk yapmak fikri, bir çocuğun şeker isterken tepinmesi ile eşit geliyor gözüme.
öncelikler durumlara göre şekillenir. evlendi diye bir insan hiçbir zaman önceliği ana-babasına vermeyecek diye bir durum söz konusu olamaz.
yeri gelir öyle bir durum olur ki gidilir yanlarında 1 ay da kalınır. maddi anlamda yapılacaklar da yapılır.
çünkü hayatın burada yazıldığı gibi net denklemleri yoktur.
bir şekilde ihtiyaç duyan ana babaya "aa önceliğim karım/kocam" denip sırt mı çevrilecek yani evlendikten sonra? hiç mi emeklerinin hatrı yok yani ?
ha gerekmeyen durumlar için elbette insan yuvasını sarsmaz. keyfi şekilde aylarca kalmalar, ev düzenine karışmalar, vs vs gibi kök ailenin yapmaması ve ayrı tutulması gereken binlerce konu da var tabi ki.
benim karşı çıktığım "ne olursa olsun" kök aile artık 2. sıradadır yaklaşımı. hayat ne gerektirirse o yapılır.
eşlerden biri o önceliklendirmeyi gereksiz buluyorsa bunu da konuşup tartışarak anlamaya, çözmeye çalışır. gerçekten bir hata varsa karşı tarafın da hatasını anlaması sağlanır.
bunu yapmanın yolunun da çocuk yapmak olmadığı bence çok açık.
aksine bu hem sorunları büyütür hem de suçu olmayan bir canlıya haksızlıktır.
Yazdıklarınıza katılıyorum tabi ki gerektiğinde ana babamızın yanında hizmetinde de olacağız onlar da bize büyüklük yapacak ömür boyu.. Buna kimsenin itirazı olmaz, olmamalı ama dediğiniz gibi huzur kaçıracak keyfi olaylara yol vermemek gerek...
Bende tesettürlüyum. Kesinlikle kabul etmem. Gerçekten zor bişey. Bı kere kapalı uzun kollu etekli falan hayatta temizlik yapamam ben . Yada gece banyoyo mutfağa giderken giyinmek lazım. Zalimlik bence. Direnmelisin. Yoksa asla kurtulumazsinAma eşimin ailesinde bu şekilde yaşayan insanlar olduğu için eşim benimde bunu yapmamı istedi.Eşimin ailesindeki kadınlarda böyle bişeyi nasıl kabul ediyorlar nasıl bişey demiyorlar gerçekten orasını hiç anlamıyorum ama sürekli iç içe oldukları için garip gelmiyor demek ki onlara.Bana aşırı garip geliyor.
Aynen öyle valla.Gece tuvalete gitmek bile sorun herşey sorun olur.Ama zaten artık benimle aynı evde kalmayacağı belli de şuan amcasında kalıyor bu da kesin çözüm değil sonuçta orada da başka bir yenge var 3 çocuğuyla.Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyemiyorum.En doğrusu kendi kendine kalmayı yaşamayı becerebilmesi ama daha 18 yaşındaBende tesettürlüyum. Kesinlikle kabul etmem. Gerçekten zor bişey. Bı kere kapalı uzun kollu etekli falan hayatta temizlik yapamam ben . Yada gece banyoyo mutfağa giderken giyinmek lazım. Zalimlik bence. Direnmelisin. Yoksa asla kurtulumazsin