Biraz uzun ama çok dertliyim... 2 senelik evliyim ilk zamanlar çok tartışıyoduk 2 kez boşanma aşamasına geldik aile büyüklerinden biri barıştırdı zor ikna oldum (bağırma çağırma tartışma, sokakta hırpalama, eşyaları devirme kırma, kavga gürültü yüzünden kapıya polis gelmesi gibi şeyler..) bende öfkeli bi insanım sinirlenince gözüm hiçbişey görmüyor heryerde büyük bi olay varsa bağırıp çağırıp küfrediyorum (bu huyumdan nefret ediyorum) oda benim aşırı tepki gösterip o şekilde davranmamdan küfür etmemden nefret ediyo daha çok sinirleniyor erkek gibi davranmaktan vazgeç bana güven ben hallederim diyo seyrediyosun hiçbişey yapmıyorsun diyorum sen çok ani hareket ediyo ve beklemiyosun diyo oda çabuk sinirlenen biri güya. Evlilik terapistine gittik azaldı ama bunda benim sabrımın içime atmanın çok etkisi var terapistin yapma dediklerini yapıyor hala bazen mesela bağırmak rezil etmek her kavgada boşanmayı dile getirmek gibi... En son kv nin en yakın arkadaşının kızı aylar önce telefonda eşime bitanem aşkım nasılsın diye hitap etti (30 yıllık arkadaşıymış bilmemneymiş) ben çok kıskancım delirdim güya eşimde, kv de anneside uyarmış.O sefer ben kıza tepki vermedim. Geçen hafta kardeşi evlendi düğünde kız masasından bizim masaya laf sokuyor dağdan gelmiş bağdakini kovuyor diye uyardıkları halde okadar insan varken eşimin karşısında oynamaya kalktı araya girdim, bakışlarıyla taciz ediyo, en son akrabalardan bi çiftle foto çektiriyodu kadına sende milletin karıları gibi kıskançsan çektirmeyelim dedi ben delirdim kadına dikkat et buna diye bağırdım zaten günlerdir eşimin kardeşi arkadaşları ve kendi ailem yüzünden farklı farklı problemler yaşadım düğünün başından beri gerildim biraz alkolde var söylenmeye başladım pistte insanlar dikiliyor foto çekiliyor falan ama gözüm kimseyi görmüyor nevrim döndü or... puya bak ya ne diyo bu ya ağz...sı...ben bunun vs vs. Eşimle erkek bi arkadaşımız beni susturmaya sakinleştirmeye çalıştı. Eşimin teyzelerinden biri duymuş herkese yetiştirmiş (eşimin sülale kalabalık) kv orası yeri değil beni rezil etti benim arkadaşımın kızına nasıl böyle der, anasıda nasıl kızıma hakaret eder bilmemne diye özür dileyecek demişler hatta dava açacakmışmış zor ikna etmişmiş. Kızın hareketleri konuşmaları çok itici, kaşı gözü ayrı oynuyor, düğünde oynarken sürünmediği erkek kalmadı. Beni tahrik etti haketti!! Kv ve akrabaların içinde o şekilde tepki göstermem hataydı ama dedim ya delirdim gözüm görmedi hiçbişey. Kimsenin benim huzurumu mutluluğumu, eşimle aramı bozmaya hakkı yok! Eşimle konuları tartıştık benim o kızla ilgili fikrim değişmeyecek oda diyo ki hatalı tepki verdin sen bana güvenmiyorsun ben konuşcaktım benim çocukluğum beraber geçti tanımıyorsun bilmemne diyo senin bu tarz tepkilerinden bıktım artık güvenmiyorum bu şekilde evliliğe devam etmek istemiyorum birbirimizi incitmekten öteye gitmiyor çevreyede zarar veriyoruz dedi bu sefer ciddi sakin kesin konuştu ben çok üzgünüm hiç olmadığı kadar. Yardım alırım düzelirim dedim seninde düzeltmen gerekenler var dedim insanın karakterinde varsa değişmez dedi seni seviyorum ama mantıklı düşünüyorum eski fotoğraflara bakınca sakinleşir hüzünlenen sevgi dolardım ama artık hüzünlenmiyorum dedi çektiğimiz fotoların kopyala banada ver dedi (tezatlık) biraz ailenin yanına git kafamızı boşaltalım belki özleşiriz dedi (ailem başka ilde) ben bitmesini istemiyorum Kocamı seviyorum son 6 aydır hiç kavga etmiyoduk hatta çocuk düşünüyorduk yıkıldım resmen... annesine gidip özür diliyim dedim kadın şuan çok taze, daha sonra zamana bırakalım kızgınım demiş. Şuan tartışma çıkarsa siz iyi olsanızda biz kötü oluruz demiş eşime, tamam dedim ama kızın anasından hayatta özür dilemem onurum şerefim var benim şerfszlerle işim olmaz anasınıda hiç sevmiyodum zaten. Şuan ailemin yanındayım en sevdiğim şehirdeyim ama hiç mutlu değilim huzursuzum kendimi buraya ait hissetmiyorum ben boşanamamm çok üzülüyorum ağlayıp sarıldım soğuktu normal günlük hayattan konuşuyoruz ama eskisinden soğuk davranıyor acaba cidden boşanırmı yoksa burnum sürtsün mü istiyo?