Evliliğim ile alakalı ne yapacağımı bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.

Bir aksiyon alabildiniz bitirme konusunda ve yahut eşinizle konuşabildiniz mi?
Ben konusurken beni dinlemedi bunca zaman şimdi o benimle konuşmak istiyor ben istemiyorum. Yani içimden gelmiyo konuşmak. Yüksek ihtimal çift terapistine gidelim der bana. Boşanıp kurtulmayı çok istiyorum ama nasılsa terapiste gitsek dahi gerçek yüzü 2 ayda yine ortaya çıkar beklesem mi onuda denemedik demiyeyim diyede düşünüyorum
 
Merhabalar. Hepimize hayırlı bayramlar dilerim. Sizlere danışmak istediğim bir konu var ve kıymetli fikirlernizi almak istiyorum.
Ben üç yıldır evliyim ve evliliğimin başından beri eşimle geçimsizliklerimiz var. Bu geçimsizliklerimizin bazılarını zamanla aştık aslında kocamın ilgisizliği bana zaman ayırmaması vs. Fakat bir sorun var ki onu sürekli aşamıyoruz. Benim iki yıldır bir kedim (Nazlı) var çok fazla hareket etmez sakin bir kedi zaten sürekli uyur ama çok fazla tüy döker. Eşim sürekli kediden şikayetçi istemiyorum bu kediyi sürekli o yatak odasına girmesin diye kapıyı kapatmak zorundamıyım ben tiksiniyorum falan diyor. Elimden geldiğince temizliyorum zaten ben evi temiz tutmaya çalışıyorum fakat ne kadar uğraşsamda illaki tüy oluyor. Genelde bu tarz kedi kavgalarını da bayramda çıkarır bayramı zehreder bana. Bir ay önce yine bir kedi tartışması oldu aramızda ve o tartışmada bir şekilde konu başka yerlere kaydı bana "sen bi gerizekalısın,kendine dikkat etmiyorsun duba gibisin dişil enerjin yok" gibi laflar söyledi bende kendisiyle mutsuz olduğumu ve ayrılmak istediğimi söyledim. Üç gün sonra falan özür diledi kırıcı konustuğu için af diledi bir daha bu tarz kelimeler kullanmayacağını söyledi konu kapandı. Bir aydır aramız çok iyiydi fakat bayramın ilk günü yine kedi mevzusu yaptı ve yine o tarz laflar söyledi bana. Kediyle uğraşmaktan kendini geliştirecek bir şey yapmıyorsun kedi olmada kendine ve evine daha çok zaman ayırırsın şu haline bir bak dedi. Aslında halimde bir şey olduğunu düşünmüyorum çünki cinsel hayatımız üç ay önceye kadar çok iyiydi fakat ben onun kaba saba tavırlarından çok fazla kırıldığım için uzaklaştım soğudum diyelim. Hani cinsel hayatımız yerindeyken ben gayet dişil enerjiliydimde onu artık istemez olduğum zamanmı dişil enerjim kayboluyor.
Nazlıyı çok sevdiğimi ve onun gibi sürekli kaba konuşan ve psikolojik şiddet uygulayan bir erkek için bırakamayacağımı söyledim. Zaten tüm gün işteyim çocuğumuz yok Nazlıyı sevmek bana iyi geliyor dedim bilmem kaçıncı defa. Oda bana çocuğumuzun olmaması normal sen daha kendine bakamıyorsun ki dedi. Sanki üç yıldır bana senmi bakıyorsun dedim.
Yani çok uzun yazdım biliyorum fakat konunun özeti şu.
*Eşim evde kedimi istemiyor( bu arada benle beraber geldi barınağa onu sahiplenmek için vaktiyle) fakat bunun tartışmasını yaparken bana psikolojik şiddet uyguluyor şahsımla alakalı saçma sapan konusuyor.
* Bir çocuğumuz yok( olmaması daha mantıklı bende farkındayım) ama o bunun için bana bir çocuğa bakamayacağımı kendime dahi bakamadığımı söylüyor( evin her işini ben yaparım bu arada o elini sürmez)
* eşim sürekli şikayetlenen bir insan ve sırf şikayetlendiği için kendini titiz sanıyor halbuki yediği şeyin çöpünü masada bırakan birisi.
* üç yıldır sürekli sorunlu giden bu evliliğin içinde 80 kilo oldum evlendiğimde 60 kiloydum fakat bana o zamanda hep psikolojik şiddet uygulardı.
*psikolojik şiddetden kastım mesela 1 ay önce kuzenimin düğününden gelirken bana deniz anası gibisin dedi.
*Eşimle bi konu hakkında tartıştığımız da o sözünü söyler ve ben konuşmaya başlayınca eline telefonı alır telefon oynar yüzüme bakmaz benim ve bunu hep yaptı bana göre bu beden dilinde seni önemsemiyorum demek.
* 2 yıl önce bir çocuk konusu açıldığında bana devam edip etmeyeceğini bilmediğim bir evlilikte ben çocuk istemiyorum dedi.
* Çok mutsuzum şuanda ikimizde boşanma fikrindeyiz fakat kendimi çok garip hissediyorum üzgün gibi korkuyo gibi böyle bir farklı yani. Dşünüyorum mesele sadece Nazlımı diye ama bence mesele o değil.
Yıldızlı olarak yazdıklarım bende iz eden şeyler. Şuan kötü hissettiğim için eğer karışık yazdıysam diye öyle yıldızladım.
Şimdi kızım bizden ne istiyorsun diyeceksiniz belki ama onuda bilmiyorum. Dertleşebileceğim bir kız kardeşim ve arkadaş çevrem yok ondan yazdım belkide.
Eşim istemese evde asla kedi beslemem çünkü orası ortak yaşam alanı, ikinizin de birbirinize asla saygısı yok , bence de bu evlilik zor yürür..
 
*Eşim evde kedimi istemiyor( bu arada benle beraber geldi barınağa onu sahiplenmek için vaktiyle)

Eşim istemese evde asla kedi beslemem çünkü orası ortak yaşam alanı, ikinizin de birbirinize asla saygısı yok , bence de bu evlilik zor yürür..

Konu sahibinin eşi , ilk başta kediyi sahiplenmek için barınağa konu sahibiyle beraber gitmiş. 2 yıl önce kedi sorun değilmiş.
 
Eşim istemese evde asla kedi beslemem çünkü orası ortak yaşam alanı, ikinizin de birbirinize asla saygısı yok , bence de bu evlilik zor yürür..
Pardon ben ona ne saygısızlık yapmışım acaba? İlk başta sahiplenirken onayını aldım yazdım bunu da oda istedi hatta benimle beraber geldi barınağa. Sonra ay ben evde kedi istemiyorum diye zırlamaya başladı. Ben neyim ipleri onun elinde olan bir kuklamı?
 
Ben konusurken beni dinlemedi bunca zaman şimdi o benimle konuşmak istiyor ben istemiyorum. Yani içimden gelmiyo konuşmak. Yüksek ihtimal çift terapistine gidelim der bana. Boşanıp kurtulmayı çok istiyorum ama nasılsa terapiste gitsek dahi gerçek yüzü 2 ayda yine ortaya çıkar beklesem mi onuda denemedik demiyeyim diyede düşünüyorum
Terapiden olumlu birşey çıkacağını sanmıyorum. Bu tarz erkekler kendilerini üste çıkarıp terapiste bile kendi yalanlarını inandırmanın bir yolunu bulurlar. Keza bu aşamadan geçmiş birisi olarak, daha önce evlendiğim kişi (benden çok daha uzun ve güçlü bu arada), benden şiddet gördüğüne terapisti inandırmıştı. Kendimi ispat etmeye bile çalışmadım. Direk boşandım. Ama bu yoldan geçmiş birisi olarak tüm bunlara rağmen, yine de terapist deneyin. Boşandığınızda, ben elimden geleni yaptım, demek için.
 
Terapiden olumlu birşey çıkacağını sanmıyorum. Bu tarz erkekler kendilerini üste çıkarıp terapiste bile kendi yalanlarını inandırmanın bir yolunu bulurlar. Keza bu aşamadan geçmiş birisi olarak, daha önce evlendiğim kişi (benden çok daha uzun ve güçlü bu arada), benden şiddet gördüğüne terapisti inandırmıştı. Kendimi ispat etmeye bile çalışmadım. Direk boşandım. Ama bu yoldan geçmiş birisi olarak tüm bunlara rağmen, yine de terapist deneyin. Boşandığınızda, ben elimden geleni yaptım, demek için.
Sanırım ben elimden geleni yaptım demek adına deneyeceğim terapisti. Gerçi daha konuşmadık ama. Zaten kendisi bireysel olarak 2 seyans psiloloğa da gitti ama bana söylediği o lafları psikoloğa anlattığını hiç sanmıyorum. Çünki doktoru bir kadındı asla anlatamazdı ona ben karıma şu lafları dedim diye. Malesefki bu tarz insanlar için sadece kendi doğruları var. Sizin adınızada çok üzüldüm. Allah hepimizi doğru insanlarla karşılaştırsın diyebiliyorum sadece
 
Pardon ben ona ne saygısızlık yapmışım acaba? İlk başta sahiplenirken onayını aldım yazdım bunu da oda istedi hatta benimle beraber geldi barınağa. Sonra ay ben evde kedi istemiyorum diye zırlamaya başladı. Ben neyim ipleri onun elinde olan bir kuklamı?
Eğer sizle barınağa kadar gelip o zavallı kediyi sizle beraber aldıysa sonuna kadar siz haklısınız 🤷‍♀️
 
Sanırım ben elimden geleni yaptım demek adına deneyeceğim terapisti. Gerçi daha konuşmadık ama. Zaten kendisi bireysel olarak 2 seyans psiloloğa da gitti ama bana söylediği o lafları psikoloğa anlattığını hiç sanmıyorum. Çünki doktoru bir kadındı asla anlatamazdı ona ben karıma şu lafları dedim diye. Malesefki bu tarz insanlar için sadece kendi doğruları var. Sizin adınızada çok üzüldüm. Allah hepimizi doğru insanlarla karşılaştırsın diyebiliyorum sadece
Bu tarz insanlar, sizi hasta eder,kendileri aklanıp çıkar. Ben mutluyum kendi adıma, iyiki boşanmışım. Siz de kurtulunca bu mide bulandırıcı durumlardan, siz de 'İyiki' diyeceksiniz inşallah. Şimdi evli olduğum eşime konunuzu çok yüzeysel anlattım, ona rağmen, 'Bu saygısızlığa bir kadın neden katlanır, bence kesin boşanmalı.' dedi.
 
Eşinin psikolojik sorunları var, narsist bile olabilir, sizi suçlayarak kendini aklıyor kendince. Bence elini çöpe sürmeyen bir adamla sakın çocuk düşünme, çocuk hayatı değiştiren büyük bir sorumluluk, tedavi olmazsa evliliğinde ısrarcı olmaman daha hayırlı gibi
 
3 yıllık alışkanlığınız , mutlu bir yuva kurmak mak için yaptığınız evlilik hayal kırıklığı ile devam ediyor..kendinizi tuhaf hissetmeniz çok normal.Onun göstermediği saygıyı kendinize siz gösterin.çok zor biliyorum.Rabbim yardımcınız olsun
 
Bosanmak haktir evet ama Allahin en sevmedigi helaldir. Yani o aşamaya gelmeden once elinizden gelen her seyi yaptiginizdan emin olun bence. Mesela esinizde psikolojik bir sikinti olabilir mi onu arastirin( narsisizm, bipolar bozukluk vs.) Cunku bu insanin farkindaligini cok artiriyor sayet boyle bir sorunu varsa size neden boyle davrandigini da aciklar. Sizin kendinizi bos yere suclamanizin önüne gecmis olur. Yetiskin-yetiskin evliligi mi sizinki yoksa cocuk-ebeveyn evliligi mi bu terimleri de bir arastirin. Cunku bu da farkindaligi cok artiriyor. Aile danismanlarindan veya psikoglarda yardim alabilirsiniz. En son hala degismek icin bir caba sarfetmiyorsa bosanma yolu dusunulebilir tabi yine bir uzmanin önerisiyle.
 
Dişil enerji konusunda sunu soyleyebilirim, ebeveyn-cocuk evliliginde partnerlerden biri anne/baba gibi davranir digeri cocuk gibi. Yani ebeveyn olan partner asiri koruyucu, sahiplenici, merhametli, alttan alan sekilde davranir. Sınırlarini koruyamaz. Cocuk olan partner de ebeveynin bu tavirlarindan dolayi rahattir. Ayni anne baba gibi ben ona ne yaparsam yapayim nasil olsa hep karada olacak gitmez diye dusunur. Beynindeki kadin resmi artik anne olarak yer degistirmistir yani size baktiginda anne gorur ve cinsel okarak yukselmez. Hatta suslenip karsina ciksaniz. Beyindeki imajla kiayfet uymadigi icin sizk komik bile bulabilir. Psikolog degilim ama inanin o kadar guzel psikologlarimizin videosu var ki izlemenizi cok öneririm. Fatih Resit Civelekoglu, Ferhat Aslan, M. Karahan Akgül en sevdiklerim
 
Merhabalar. Hepimize hayırlı bayramlar dilerim. Sizlere danışmak istediğim bir konu var ve kıymetli fikirlernizi almak istiyorum.
Ben üç yıldır evliyim ve evliliğimin başından beri eşimle geçimsizliklerimiz var. Bu geçimsizliklerimizin bazılarını zamanla aştık aslında kocamın ilgisizliği bana zaman ayırmaması vs. Fakat bir sorun var ki onu sürekli aşamıyoruz. Benim iki yıldır bir kedim (Nazlı) var çok fazla hareket etmez sakin bir kedi zaten sürekli uyur ama çok fazla tüy döker. Eşim sürekli kediden şikayetçi istemiyorum bu kediyi sürekli o yatak odasına girmesin diye kapıyı kapatmak zorundamıyım ben tiksiniyorum falan diyor. Elimden geldiğince temizliyorum zaten ben evi temiz tutmaya çalışıyorum fakat ne kadar uğraşsamda illaki tüy oluyor. Genelde bu tarz kedi kavgalarını da bayramda çıkarır bayramı zehreder bana. Bir ay önce yine bir kedi tartışması oldu aramızda ve o tartışmada bir şekilde konu başka yerlere kaydı bana "sen bi gerizekalısın,kendine dikkat etmiyorsun duba gibisin dişil enerjin yok" gibi laflar söyledi bende kendisiyle mutsuz olduğumu ve ayrılmak istediğimi söyledim. Üç gün sonra falan özür diledi kırıcı konustuğu için af diledi bir daha bu tarz kelimeler kullanmayacağını söyledi konu kapandı. Bir aydır aramız çok iyiydi fakat bayramın ilk günü yine kedi mevzusu yaptı ve yine o tarz laflar söyledi bana. Kediyle uğraşmaktan kendini geliştirecek bir şey yapmıyorsun kedi olmada kendine ve evine daha çok zaman ayırırsın şu haline bir bak dedi. Aslında halimde bir şey olduğunu düşünmüyorum çünki cinsel hayatımız üç ay önceye kadar çok iyiydi fakat ben onun kaba saba tavırlarından çok fazla kırıldığım için uzaklaştım soğudum diyelim. Hani cinsel hayatımız yerindeyken ben gayet dişil enerjiliydimde onu artık istemez olduğum zamanmı dişil enerjim kayboluyor.
Nazlıyı çok sevdiğimi ve onun gibi sürekli kaba konuşan ve psikolojik şiddet uygulayan bir erkek için bırakamayacağımı söyledim. Zaten tüm gün işteyim çocuğumuz yok Nazlıyı sevmek bana iyi geliyor dedim bilmem kaçıncı defa. Oda bana çocuğumuzun olmaması normal sen daha kendine bakamıyorsun ki dedi. Sanki üç yıldır bana senmi bakıyorsun dedim.
Yani çok uzun yazdım biliyorum fakat konunun özeti şu.
*Eşim evde kedimi istemiyor( bu arada benle beraber geldi barınağa onu sahiplenmek için vaktiyle) fakat bunun tartışmasını yaparken bana psikolojik şiddet uyguluyor şahsımla alakalı saçma sapan konusuyor.
  • Bir çocuğumuz yok( olmaması daha mantıklı bende farkındayım) ama o bunun için bana bir çocuğa bakamayacağımı kendime dahi bakamadığımı söylüyor( evin her işini ben yaparım bu arada o elini sürmez)
  • eşim sürekli şikayetlenen bir insan ve sırf şikayetlendiği için kendini titiz sanıyor halbuki yediği şeyin çöpünü masada bırakan birisi.
  • üç yıldır sürekli sorunlu giden bu evliliğin içinde 80 kilo oldum evlendiğimde 60 kiloydum fakat bana o zamanda hep psikolojik şiddet uygulardı.
*psikolojik şiddetden kastım mesela 1 ay önce kuzenimin düğününden gelirken bana deniz anası gibisin dedi.
*Eşimle bi konu hakkında tartıştığımız da o sözünü söyler ve ben konuşmaya başlayınca eline telefonı alır telefon oynar yüzüme bakmaz benim ve bunu hep yaptı bana göre bu beden dilinde seni önemsemiyorum demek.
  • 2 yıl önce bir çocuk konusu açıldığında bana devam edip etmeyeceğini bilmediğim bir evlilikte ben çocuk istemiyorum dedi.
  • Çok mutsuzum şuanda ikimizde boşanma fikrindeyiz fakat kendimi çok garip hissediyorum üzgün gibi korkuyo gibi böyle bir farklı yani. Dşünüyorum mesele sadece Nazlımı diye ama bence mesele o değil.
Yıldızlı olarak yazdıklarım bende iz eden şeyler. Şuan kötü hissettiğim için eğer karışık yazdıysam diye öyle yıldızladım.
Şimdi kızım bizden ne istiyorsun diyeceksiniz belki ama onuda bilmiyorum. Dertleşebileceğim bir kız kardeşim ve arkadaş çevrem yok ondan yazdım belkide.
Cocugunuz yoksa bosanin gitsin. Nazliyla guzel guzel yasarsiniz
 
Bosanmak haktir evet ama Allahin en sevmedigi helaldir. Yani o aşamaya gelmeden once elinizden gelen her seyi yaptiginizdan emin olun bence. Mesela esinizde psikolojik bir sikinti olabilir mi onu arastirin( narsisizm, bipolar bozukluk vs.) Cunku bu insanin farkindaligini cok artiriyor sayet boyle bir sorunu varsa size neden boyle davrandigini da aciklar. Sizin kendinizi bos yere suclamanizin önüne gecmis olur. Yetiskin-yetiskin evliligi mi sizinki yoksa cocuk-ebeveyn evliligi mi bu terimleri de bir arastirin. Cunku bu da farkindaligi cok artiriyor. Aile danismanlarindan veya psikoglarda yardim alabilirsiniz. En son hala degismek icin bir caba sarfetmiyorsa bosanma yolu dusunulebilir tabi yine bir uzmanin önerisiyle.
kendinde kusur görmeyen biri için hastalık araştırılmasını saçma ve vvakit kaybı olarak görüyorum. Adam düpedüz öküzün dibi.
 
Son durum nedir?
Bayramdan kasım ayının başına kadar hır gür arada iyi ola ola zamanı geçirdik. bahsettiğim sürede yine her tartışmamızda benim şahsımı hedef alan hakaretleri oldu bir çok tartışmalar yaşadık yine. Aramızın düzelmeyeceğini biliyordum fakat kendi mizcacımıda bildiğim için kasıtlı olarak bir müddet daha sürdürdüm bu evliliği. Kalbimde sevginin zerreside kalmadı artık. Manevi yönden çok güçlü ve mutlu hissediyorum kendimi.Şuan evimde yaralı bir kedi var sokaktan buldum bacağında problem var iyileşsin evden ayrılıp yasal sürece başlıcam. Bu arada 2 hafta önce kendisine artık gerçekten boşanmak istediğimi söyledim ciddiye almadı beni. Bunca zaman aşağılayıp durduğu için beni nasılsa bu yine yutar oturur diye düşünüyor. Düşünsün bakalım
 
o gitisin siz niye gidiyorsunuz. aieleniz ne diyor
Ev benim evim ben gitmem diyor ev kira aslında ve önemli büyük eşyalarda benim. Uzaklaştırma kararı aldırıp onu evden uzaklaştırıp anlaşmalı veya çekişmeli olarakda bu yola girebilirim aslında hiçde erinmem böyle şeylere. Ama 27 yaşındayım üç yılımı yemiş daha fazla ömrümden bişeyler vermek istemiyorum ona. Ona verilecek en güzel ceza onu önemsemryip sanki hiç yaşanmamışcasına mutlu olmam olur.
Ailem çok destekliyor bu evliliğin gereğindende fazla sürdüğünü düşünüyorlar.
 
X