Evliliğe alışamadım

Evlendikten sonra az geziyoruz çünkü eşim gezmeyi sevmiyor ben gezmeye çok severim valla zorla çıkartıyorum adamı. İkna ediyorum şöle bı hava alayım diye eve geliyoruz burnumdan geçiriyor off başım ağrıyor halim kalmadı diye zindan ediyor beni resmen ben adamla nasıl gezeyim ki görümcem abisinin tam tersi bayılır gezmeye. Beraber hep gezeriz biz birbirimize hep danışınız iyi oluyor valla.
 
Alışacaksınız ilk haftalar ağlardım eşimden gizli gizli o bilirmiş ama çaktırmazmış sonradan öğrendim7 sene evlenmek için beklemişiz ağlıyorum düşün yani eşinle alakası yok hele ilk ay her gün aklımdaydılar sürekli görmek isterdim gittiğimizde ayrılırken içim bir kötü olurdu ailem bide yakında araçla 15-20 dakika ama işte insanın içi tuhaf oluyor Sonra kendiliğinden geçti şimdi 2 senelik evliyiz sürekli gider geliriz planlar yapar dışarıda zaman geçiririz ilk gün ki gibi özlem üzülme olmuyor sık sık ararım onlar bizi mutlu görünce mutlu onları da yerlerinde keyifli görünce ben mutlu oluyorum
 
Son düzenleme:
Bende ailemi özlüyorum. Akrabalarımı bile özler oldum ya evlilik ne biçim bişeymiş bilemedik..
Bak bende çok özlüyorum akraba ilişkilerini evlenince bitti hepsi.

Eşime ikna ediyorum hadi gidelim diye gitmek istemiyor zorla çıkartıyorum
Kuzenlerle muhabbet etmeyi bile özledim olmuyor ki eskisi kadar.
 

O eşinizden kaynaklı bır durum, evlenmekle ilgili degıl kı :) Hep evlenme gez toz dıyorlar, oysa eşinle gezmek gibisi var mı? Korkutmayın milleti
 
7 yıllık evliyim ilk zamanlar çok ağlardım anneme götür beni diye. oysa çoook isteyerek evlendik.
kocamla çok mutluyum ,hala ara ara bekarlıgı özlerim ama çocuk olduktan sonra evinden başka yerde rahat edemiyorsun..
zaman biraz
 
Bence kendine ait hayat olmaması ile ilgili

Yani annemlerde yaşarken de onlardan bağımsız hayatım vardı

Aklıma esti 8 saat uzağa taşındım sonraki yıl evlendim

Hiç öyle bir özlem beni yiyip bitirmedi

Evli olmasam daha aktif ya da içeriği farklı hayatım da olmazdı sanki

Kendinize ait hayat kurun yani eş yahut aile bunun merkezinde olmasın ki onlardan uzaklaşınca daha az üzülün
 
kesinlikle bende gezerdim..şimdiki aklım olsa kesinlikle 23 ümde evlenmezdim..ama geriye dönemeyeceğimize göre şimdiki hayatımın tadını çıkarıyorum..özellikle bebeklerimin
oyy maşallah ne tatlıdır şimdi onlar.. evet ne durumda olanlar var mevcut hayatımızın tadını çıkarmaya çalışmak lazım
 
Evliliğin ilk bir bazen iki yılı bu tip düşüncelerle geçmesi çok normal,bunun yoğunluğu şiddeti kişiden kişile değişmekle birlikte herkeste olur. Zamanla kendiliğinden gider o düşünceler,çok dinlemeyin kötü şeyler söyleyen zihninizi
 
O insanı karşılıklı severseniz ve en önemlisi deli gibi eğlenebiliyorsanız bence katlanılabilir bişey :)
Birazda sıkıntı o aslında belkide ben çok eğlenceli biriyimdir. Eşim pek öyle değil. Tamam eğleniriz tatlılıklar yapar ama yani ben gece çıkalım sabaha kadar duralım isterim o 12 den önce evde olmak mesela. Yani şöyle diyim bende zillere basıp kaçabilecek bir kişilik var bu yaşımda :)
 
yapacak bir şey yok tabi ama bazen de neden olmasın öldüm mü diyorum özgürlük istiyorum çok fazla
bazen de diyorum delirdin mi kızım ne güzel düzenin aman diyim bozmaa
 
işte ben doyamadığımı düşünüyorum ondan sanırım
 
Ben hiç özlemiyorum.
Yani evliliğin de bekarlığın da ayrı ayrı güzel yanları var.
Ama gerçekten evliliğimde çok mutluyum,zerre kadar dönüp arkama bakmıyorum,çok şükür.
Maşallah.. Benim de öyle olur ilerde inşallah..
 
Alisirsin canim herkes oluyor öyle yaşı alakası yok bence bende 24yaşındaydım ama yine özlem oluyor farklı şehirler daha zor şimdi esim git diyor hiç gitmek istemiyorum onu bırakıp insallah en kisa zamanda alisirsin
 
22 yaşında bekar olarak ne yaşamış olabilirsin ki, üstelik çalışmıyorsun anladığım kadarıyla.. Ailemi özlüyorum demelisin, bekarlığı değil.
Çalışıyorum ama aileme verirdim bekarken paramı. Şuan kocam bana karışmaz etmez para konuşarında istediğimi alır çok şükür ama ben ailemi de bekarlığı da özlüyorum tek başıma bir tatile çıkmışlığım bile yoktur
 
Evet insan elde ettiği herşeyin nankörüdür sözü doğru demek..
 
işte ben doyamadığımı düşünüyorum ondan sanırım
Canim öyle düşünme canın gezmek mi istiyor al eşini çıkın sinemaya gidin değişik aktiviteler yapın hangi tür film izlemeyi seviyorsan evde beraber sinema geceleri yapın oyunlar oynayın gör bak zamanla alisacaksin ona da ihtiyacın var yalnız mutlu olamıyor insan o sana hep dstek olcak
 
Canım ben de bir ara kapanmayı düşündüm biliyor musun ama bu benim için çok radikal bir karar olur diye düşündüm yapamam iyice depresif olurum diye düşündüm..
Çocukları çok severim ama hiç mi hiç düşünmüyorum.
Evliliğe hazır hissetmeden evlendim yaptım bir hata..
Bir de çocuğa hazır hissetmeden sırf belki iyi olurum diye yapamıycam çevre baskısı umrumda değilll
 
ya varya benim kızım olursa evlenme diycem direkt net :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…