Emin olun bundan 10 yıl sonra bile değil 5 yıl sonra çocuklarınızın aklında yedikleri güzel yemek, mis gibi kokan ev değil annesinin onlara ne kadar sevgiyle yaklaştığı aklında kalacak.Son cümleniz çok etkiledi beni çocuklarım da böyle düşünürse diye ilk defa bu duyguya kapıldım şu an. Evet hiç bişey yetişmiyor diye ben de sinirli oluyorum ve çocuğuma kızdığımda oluyor sonra vicdan azabı çekiyorum
Öyle değildi de öyle bir hale geldi eve geç gelince beklentim azala azala umudu kestim ondanerkekleri biz bu hale sokuyoruz... hem yetiştirirken hemde evlendikten sonra... evlendikten sonra da ayyy kadınım ben güçlüğüm herşeye yeterim ayaklarındayız... yok ya... adamlar otursun... gezsin sporuna gitsin. gidemeyenler kılıbık yaftası yapıştırılsın. kadın çocuk doğursun, çocuk baksın evin her şeyi ile ilgilensin, ama erkekle de ilgilensin... eve para da getirsin... ama yardımcı bayan olmaz, para veremeyiz... kölemiyiz....
Sürekli dağınıktı artık ben bunaldım yapayım dedim baktım altından kalkamıyorumEvinizi olabildigince sadelestirip gereksiz butun esyalardan takitukudan kurtulun. Az esyali ev hem daha az enerjinizi alir hem de zamaninizi. Yapamam diyorsaniz birakin daginik kalsin, bu isleri yapmak tek sizin goreviniz degil esiniz de ustune duseni yapmali tabi ki.
Düşünse de bazen yani benimle eşdeğerde değil. Napalım sürekli kavga mı edelim bilmiyorum ki? ediyorum da sonuçsuz bi kavga ve çocuğum da görüyor artık tartışmaktan çok kendi haline bıraktım. Onlar üzülmesin diyehayata baksinirden gülüyorum adam keyfine bakıyor sporuna gidiyor rahat rahat takılıyor ama eminim sen tuvalete bile vakit ayıramıyorsundur . böyle her şeye yetişmeye çalışırsan hem yorulur hem yaşlanırsın bazı yükleri de eşine at. düşündükçe sinirim bozuluyor ben evde çocukla boğuşucam kocam olacak da spora gidecek ve ben evde 2 çocukla boğuşurken cinayet sebebi benim için yaaa şu kocalarınızı şu kadar el üstünde tutmayın yaa niye sadece siz düşünüyorsunuz ev temizliği yemeği o kocanda düşünsün az .
Bi ara bıraktım daha doğrusu yetişemediğim için bıraktım bişey yapmadım davetsiz misafir geldi biz yine papaz olduk işte ev düzenli olsaydı da biri arayınca rahatça gelin derdik diye bana söylendi o yüzden beni hiç anladığı yok umudum yok yani ben de benim gibi olan belki vardır diye yazdım burayaçözüm düşünüyorum düşünüyorum ama karşımda uygulayacak biri yok ki. eşin yapsın yapmıyor, çocuklar erken yatsın geceleri uyanıyor, zamanını planla elim yavaş. e sihirli değnek değmeyecek ki. bir şeylerin değişmesi lazım. bu kadar çaresiz kalmayı benim kodlar almıyor. belki yapım öyle olmadığındandır. elim yavaş deyip kabullenmem ya da o an ev darmaduman, iki çocukla cebelleşirken eşim evden çıkamaz. ister surat assın, ister tepinsin. kapıyı çarpıp çıktı diyelim eve bile almam. çok mu yumuşaksınız ben anlamıyorum ki. o dırdır yapıp trip atıyorsa alasını yaparım. sonuçta ben keyfi bir şey istemiyorum ki. her şeyi kabullemişsiniz, biraz itiraz edin mevcut düzene.
Bizim ilk bebekte öyleydi. Ben uyumadan o uyumazdı şimdi ise uyuyor ben hep bebeğin yanındayım gece emziyorum falan o uyuyor bazen çok ağlarsa ben de sinirlenirsem kalkıyor falan ama onun dışında uyuyor bakıyor süt veriyorum uyuyor.Eskiden bensiz uyumazdı şimdi uyuyor benden öncekııııııızzzzz ben konu sahibi değilimvalla ama haklısın kendimden örnek vereyim en basiti dün gece 20 aylık oğlumu 20.30 da uyuttum kendim de bayıldım ardından sonra 12 de kalktı süt hazırladı eşim uyuttuk beraber ben çocuk sallarken ayağımda o rahat rahat uyuyamaz yani bizim bebiş 2 de tekrar kalktı bu kez de eşim uyutmaya çalıştı ama çocuk benim uyutmamı istiyor 2 den 4.5 kadar salladım yanımda uyuyan eşime söve söve ama bana bu golü atan oğlum babasında ağlıyor yastığı bana veriyo sen salla diye sonra 6 da yine kalkıyor eşim ilgileniyor artık 7.20 ye kadar beraber hazırlanıyorlar eşim bırakıyor kayınvalideme ben de mecbur uyuyorum o ilgilenip hazırlayıp götürüyo karnını doyuruyor beni uyandırırsa cinnet geçireceğimi iyi bilir çünkü
Çalışsan da duyuyorsun erkek erkektir bence karakter meselesiDün burada bir kadına "çalışsan bunları duymazsın" dediklerinde anlatmaya çalıştığım konu:
Memurum 2 çocuğum var 3. Ye hamileyim DGS ye çalışmaya başlamıştım ama hamilelikle olmuyor.Suan aşırı bulantılarım var çocukların temizligi evin isi var.Oglum 2. Sınıfa gidiyor ödevleri var.Hergun üstü başı beslenmesi var.Birgun işten çıktım hızlı hızlı eve geliyordum bir durdum .Ağlamaya başladım.Ama böyle hıçkıra hıçkıra sonra sakinlestim eve gittim yine herşeye yetişmeye çalıştım.Esim bana yardım eder ama cidden becerikli bir adam değil ütüyü yapar tuvaleti hep o yıkar balkonu yıkar camları siler ama geri kalanı beceremiyor.Hersey o kadar fazla ki sabah 5.30da kalkıyorum ve akşam 10a kadar hep ayaktayım.Bazen haftasonu bitip işe gidince ohh dinlendim sonunda diyorum.Hic bir şeye yetişemiyorum.Bazen kendimi yetersiz hissedip ağlıyorum sonra ne kadar dolu bir hayatım var ben muhteşem bı kadinim deyip gurur duyuyorum.Kimse yetisemiyor kısacası ve bence bunun tıkır tıkır yürümesini sağlayacak bir sistem yok.Herturlu birşeyleri yaparken diğerlerini feda ediyorsun.Yapabildigin kadarını yap kendini yıpratma bu yillar bir daha gelmezEvli,çalışan, açıköğretim okuyan 2 çocuk annesiyim. Büyüğü 5 yaşında küçüğü 1 yaşında iki çocuğum var. Açıköğretimde son senem ama sınavlar var çalışamıyorum ev işlerimi yetiştiremiyorum aynı zamanda memurum çalışıyorum hiç bişeye yetişemiyorum. Psikolojim bozuldu artık evi temiz tutsam çocuklar aksıyor çocukları halletsem ev aksıyor ikisini bir arada yapsam gece 3 gibi işlerimin bir kısmını bitirebiliyorum sonra sabah da işte performansım düşüyor çoğu zaman işe geç kalıyorum böyle olunca da. Hafta sonu temizlikçi tutsam fayda etmiyor yani bi nebze çünkü benim evin toparlanmasına ihtiyacım var daha çok çünkü sürekli dağınık oluyor 5 dk içerisinde karman çorman ev nasıl yetiştireceğim bilmiyorum. Bir yardımcı tutmayı bile düşündüm günlük işte evi toparlasın yemeğimi yapsın en azından işten gelince bi çocuklarımla ilgilenirim biraz ders çalışırım bölümü bitirmek için falan çünkü vizelere az kaldı ama yol çalışamıyorum hiç bişey yapamıyorum. Yardımcı günlük olarak bulmak sıkıntı zaten eşim de sıcak bakmıyor bu konuya yani o da yardım ediyor ama sınırlı sonuçta akşam sporuna gidiyor kendi işine bakıyor az çok ama ben hiç bişeye ne yetişebiliyorum ne bişey özellikle bebeğim enerjimi bitiriyor çok zorlanıyorum benim gibi olupta hayatını yola sokan kolaylaştıran var mıdır acaba çünkü atık kafayı yicem !!!((
Aynen. Onu diyen erkek bunu da diyor işte. Kadın yine çalışıp bir sürü iş yapıyor. Yine evdeki iş beğenilmiyor. Yine yardımcı falan yok diyip elini ev işine sürmüyor.Çalışsan da duyuyorsun erkek erkektir bence karakter meselesi
Cocuklarinizla gecireceginiz bu zamanlar tekrar geri gelmeyecek ama omur boyu ev temizleme imkaniniz olacak o yuzden birakin daginik kalsin en temel olanlari yapin silin supurun hemen toz alin cok girmeden fazla zamaninizi almaz zaten, ama her seye yetismeye calismayin cunku gerek yok, oldugu kadar yapin.Sürekli dağınıktı artık ben bunaldım yapayım dedim baktım altından kalkamıyorum
Evet o açıdan hiç düşünmemiştim çocuklar için bu önemli. Evet bişey yapacağım zaman neden bana haber vermedin diyorÖnce siz mutlu olun siz rahatlayın, şu yorgun bezgin halinizin çocuğa faydası yok. O çocuğun karnı doyar, ödevleri yaptırılır, onunla vakit geçirilir ama annesinin onun uğruna kendini tükettiğini bilmesi onu hiç iyi hissettirmeyecek. Bir ömür bu yükle yaşayacak. O kocanızın da her alanda fikrini almayıverin, o kendi işlerinde sizin fikrinizi dikkate alıyor gibi durmuyor. İki işe elini atıp yeterince yardım ettiğini düşünüyormuş ya, siz de maaşınızdan eve kuş kadar bir fayda sağlayıp kendinizi ona yeterince yardımcı oluyor gibi düşünebilirsiniz.Bozun şunun rahatını biraz, keyfi fazla yerinde.
Haklısınız ama bazen konuşmam çare olmuyor olsa bile bi bakıyorsunuz ki yine işler size kalmış her anlamdaHayatınızı ancak eşinizin de o sorumlulukların bir parçası olduğunu hatırlarsanız yoluna koyarsınız. Hem beyefendi sporuna falan gidip düzeninden es vermeyecek hem eve yardımcı almanıza sıcak bakmayacak. Böyle adamlara siz prim veriyorsunuz sonra yoruldum diye ağlıyorsunuz. E yorulursunuz tabi robot olsa patlar
Bi düzen oturtmuşsunuz siz ne güzel. Böyle şeyleri okuyunca rahatlıyorum peki her gün mü yardımcı geliyor yoksa haftada bir mi?Ev işlerini tamamlamaya olan inancınızı değiştirmelisiniz diye düşünüyorum. Eve geliyorum yemek yapıyorum, geç geldiğim bir gün ise eşim ve oğlum dışarda halledip eve dönüyor, evde beraber bulaşık makinası boşaltma dizme yapıyoruz. Oğlum ortalığı dağıtıyor, yatarken ayak altındakileri topluyorum, gece yatmadan önce elimimi yüzümü yıkamadan tuvalete domestos döküp el yüz diş bitince sifonu çekiyorum bence bitiyor. Yemek yenilen ve vakit geçirilen salon ve mutfağa gün içinde robot süpürgeyi salıyorum. Ben başka iş yapmıyorum arkadaşlar. Siz neler yapıyorsunuz öylecuma cumartesi çamaşır yıkama pazar çamaşır toplama katlama. Ütü eşimde. Haftalık alışveriş öncesi dolaba bakma sağını solunu toparlama silme, yeni alınanları dizme oldu bitti. Çarşaf değiştirme olsun, cam silme, fırın silme vs ince temizlik yardımcı ablada. Bende bu kadar
Sizin için de zormuş. Ben de çok ağladım insan kendini suçluyor bir yerde açıyor kendine daha doğrusu. Bu tempo hiç bitmeyecek ve eşin anlayışlı olması önemli benimki böyle düzenli bişey yapsa o bile benim için bi nefes olurdu omzumdan bi yük kalkardı büyük bi yük bi deMemurum 2 çocuğum var 3. Ye hamileyim DGS ye çalışmaya başlamıştım ama hamilelikle olmuyor.Suan aşırı bulantılarım var çocukların temizligi evin isi var.Oglum 2. Sınıfa gidiyor ödevleri var.Hergun üstü başı beslenmesi var.Birgun işten çıktım hızlı hızlı eve geliyordum bir durdum .Ağlamaya başladım.Ama böyle hıçkıra hıçkıra sonra sakinlestim eve gittim yine herşeye yetişmeye çalıştım.Esim bana yardım eder ama cidden becerikli bir adam değil ütüyü yapar tuvaleti hep o yıkar balkonu yıkar camları siler ama geri kalanı beceremiyor.Hersey o kadar fazla ki sabah 5.30da kalkıyorum ve akşam 10a kadar hep ayaktayım.Bazen haftasonu bitip işe gidince ohh dinlendim sonunda diyorum.Hic bir şeye yetişemiyorum.Bazen kendimi yetersiz hissedip ağlıyorum sonra ne kadar dolu bir hayatım var ben muhteşem bı kadinim deyip gurur duyuyorum.Kimse yetisemiyor kısacası ve bence bunun tıkır tıkır yürümesini sağlayacak bir sistem yok.Herturlu birşeyleri yaparken diğerlerini feda ediyorsun.Yapabildigin kadarını yap kendini yıpratma bu yillar bir daha gelmez
Ah eşim yapsa da ertesi gün söylenir bu canımı yakan bişey ve artık evimiz sürekli dağınık diye ben başladım kendim tek yapmaya bişeyleri yani bazen davetsiz misafir oluyor bişey oluyor ben utanıyorum artık gelenlerden tamam iki çocuğum var kim ne derse desin ama artık yapmam gerek diye düşünüyorum çevremde görüyorum hem çalışıyorlar hem 2-3 çocukları var evlerine aniden gitsek bile çok temiz yani müsaitlik durumunu sormadan gitmem ben kimseye çünkü ben de sevmem ev hali sonuçta ama 1 saat önce falan sorarım müsaitsen diye gittiğinde pırıl pırıl ev görünce ben niye yapmıyorum diyorum şartlarımız aynı ama niye olmuyorBu tempoya yetişememeniz normal, çünkü tek başınasınız. Ben de eşim de çalışıyoruz. Bakın benim iş tempom eşimin yanında hiçbir şey, birkaç il geziyor farklı şantiyelerden sorumlu; bense belli günler evden çalışan biriyim. Buna rağmen akşam eve geldiğinde sorumlulukları paylaşırız. Ben esnek olduğum ve evde fazla vakit geçirdiğim için evdeki işlerin daha fazla kısmının sorumluluğu bende;ama eşimin de görevleri var. Ben bulaşıkları hallederken evi süpürüyor, WC’de klozeti fırçalıyor, ütüleri o yapıyor, bazen ben yoksam akşamları evi toparlıyor.
Eşiniz keyfine bakıyor; siz paralanıyorsunuz. Hayatı iki kişi paylaştığınız gibi çocukları da beraber yaptınız, aynı evi de paylaşıyorsunuz ve bunun için sorumluluklar da paylaşılmalı. Kadın çalışacak, kadın evi toparlayacak, kadın çocukları büyütecek, kadın okuyacak; erkekler? Paşaların keyfi isterse sporundan döndüğünde önüne konan tabağı kaldırıyorsa şükrediyorsunuzdur.
Bırakın, evi b.k götürsün; eğer kocanız laf ederse versin parasını yardımcı tutsun. Siz sınavlarınıza ve çocuklarınıza odaklanın. Yemeği yapın yiyin bulaşıkları kocanıza iteleyin mesela, bu kadar hazıra alıştırılır mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?