Evli,çalışan ve AÖFte okuyan iki çocuk annesiyim acillll yardımmm

Emin olun bundan 10 yıl sonra bile değil 5 yıl sonra çocuklarınızın aklında yedikleri güzel yemek, mis gibi kokan ev değil annesinin onlara ne kadar sevgiyle yaklaştığı aklında kalacak.
 
Öyle değildi de öyle bir hale geldi eve geç gelince beklentim azala azala umudu kestim ondan
 
Sürekli dağınıktı artık ben bunaldım yapayım dedim baktım altından kalkamıyorum
 
Bişi dicem spor karma spor salonları av arıyan evli erkeklerle dolu oluyor, aman dikkat eşiniz spora gidiyorsa hem de evle ilgilenmeyip sizin ve çocukların rızkını oradakilere yediriyor olabilir

Evime en yakın ve sauna hamam olan tek spor merkezine yazılmıştım, eskort doluydu evli erkeklere çanta aldırıyordu en son biri, sürekli yiyip içip adamlara hediyeler aldırıyorlardı, dikkat edin, böyle herifler ve para yedirdikleri kadınlar yüzünden evdeki kadını yok sayıyor erkekler,

Spor yapsın tabi ama karısı çocukları muhtaçken kaçar gibi giderek değil, bu konuyu bi araştırın derim

G Gsarayza
 
Düşünse de bazen yani benimle eşdeğerde değil. Napalım sürekli kavga mı edelim bilmiyorum ki? ediyorum da sonuçsuz bi kavga ve çocuğum da görüyor artık tartışmaktan çok kendi haline bıraktım. Onlar üzülmesin diye
 
Bi ara bıraktım daha doğrusu yetişemediğim için bıraktım bişey yapmadım davetsiz misafir geldi biz yine papaz olduk işte ev düzenli olsaydı da biri arayınca rahatça gelin derdik diye bana söylendi o yüzden beni hiç anladığı yok umudum yok yani ben de benim gibi olan belki vardır diye yazdım buraya
 
Bizim ilk bebekte öyleydi. Ben uyumadan o uyumazdı şimdi ise uyuyor ben hep bebeğin yanındayım gece emziyorum falan o uyuyor bazen çok ağlarsa ben de sinirlenirsem kalkıyor falan ama onun dışında uyuyor bakıyor süt veriyorum uyuyor.Eskiden bensiz uyumazdı şimdi uyuyor benden önce
 
Memurum 2 çocuğum var 3. Ye hamileyim DGS ye çalışmaya başlamıştım ama hamilelikle olmuyor.Suan aşırı bulantılarım var çocukların temizligi evin isi var.Oglum 2. Sınıfa gidiyor ödevleri var.Hergun üstü başı beslenmesi var.Birgun işten çıktım hızlı hızlı eve geliyordum bir durdum .Ağlamaya başladım.Ama böyle hıçkıra hıçkıra sonra sakinlestim eve gittim yine herşeye yetişmeye çalıştım.Esim bana yardım eder ama cidden becerikli bir adam değil ütüyü yapar tuvaleti hep o yıkar balkonu yıkar camları siler ama geri kalanı beceremiyor.Hersey o kadar fazla ki sabah 5.30da kalkıyorum ve akşam 10a kadar hep ayaktayım.Bazen haftasonu bitip işe gidince ohh dinlendim sonunda diyorum.Hic bir şeye yetişemiyorum.Bazen kendimi yetersiz hissedip ağlıyorum sonra ne kadar dolu bir hayatım var ben muhteşem bı kadinim deyip gurur duyuyorum.Kimse yetisemiyor kısacası ve bence bunun tıkır tıkır yürümesini sağlayacak bir sistem yok.Herturlu birşeyleri yaparken diğerlerini feda ediyorsun.Yapabildigin kadarını yap kendini yıpratma bu yillar bir daha gelmez
 
Sürekli dağınıktı artık ben bunaldım yapayım dedim baktım altından kalkamıyorum
Cocuklarinizla gecireceginiz bu zamanlar tekrar geri gelmeyecek ama omur boyu ev temizleme imkaniniz olacak o yuzden birakin daginik kalsin en temel olanlari yapin silin supurun hemen toz alin cok girmeden fazla zamaninizi almaz zaten, ama her seye yetismeye calismayin cunku gerek yok, oldugu kadar yapin.
 
Hayatınızı ancak eşinizin de o sorumlulukların bir parçası olduğunu hatırlarsanız yoluna koyarsınız. Hem beyefendi sporuna falan gidip düzeninden es vermeyecek hem eve yardımcı almanıza sıcak bakmayacak. Böyle adamlara siz prim veriyorsunuz sonra yoruldum diye ağlıyorsunuz. E yorulursunuz tabi robot olsa patlar
 
Ev işlerini tamamlamaya olan inancınızı değiştirmelisiniz diye düşünüyorum. Eve geliyorum yemek yapıyorum, geç geldiğim bir gün ise eşim ve oğlum dışarda halledip eve dönüyor, evde beraber bulaşık makinası boşaltma dizme yapıyoruz. Oğlum ortalığı dağıtıyor, yatarken ayak altındakileri topluyorum, gece yatmadan önce elimimi yüzümü yıkamadan tuvalete domestos döküp el yüz diş bitince sifonu çekiyorum bence bitiyor. Yemek yenilen ve vakit geçirilen salon ve mutfağa gün içinde robot süpürgeyi salıyorum. Ben başka iş yapmıyorum arkadaşlar. Siz neler yapıyorsunuz öyle cuma cumartesi çamaşır yıkama pazar çamaşır toplama katlama. Ütü eşimde. Haftalık alışveriş öncesi dolaba bakma sağını solunu toparlama silme, yeni alınanları dizme oldu bitti. Çarşaf değiştirme olsun, cam silme, fırın silme vs ince temizlik yardımcı ablada. Bende bu kadar
 
Evet o açıdan hiç düşünmemiştim çocuklar için bu önemli. Evet bişey yapacağım zaman neden bana haber vermedin diyor
 
Haklısınız ama bazen konuşmam çare olmuyor olsa bile bi bakıyorsunuz ki yine işler size kalmış her anlamda
 
Bi düzen oturtmuşsunuz siz ne güzel. Böyle şeyleri okuyunca rahatlıyorum peki her gün mü yardımcı geliyor yoksa haftada bir mi?
 
Sizin için de zormuş. Ben de çok ağladım insan kendini suçluyor bir yerde açıyor kendine daha doğrusu. Bu tempo hiç bitmeyecek ve eşin anlayışlı olması önemli benimki böyle düzenli bişey yapsa o bile benim için bi nefes olurdu omzumdan bi yük kalkardı büyük bi yük bi de
 
Ah eşim yapsa da ertesi gün söylenir bu canımı yakan bişey ve artık evimiz sürekli dağınık diye ben başladım kendim tek yapmaya bişeyleri yani bazen davetsiz misafir oluyor bişey oluyor ben utanıyorum artık gelenlerden tamam iki çocuğum var kim ne derse desin ama artık yapmam gerek diye düşünüyorum çevremde görüyorum hem çalışıyorlar hem 2-3 çocukları var evlerine aniden gitsek bile çok temiz yani müsaitlik durumunu sormadan gitmem ben kimseye çünkü ben de sevmem ev hali sonuçta ama 1 saat önce falan sorarım müsaitsen diye gittiğinde pırıl pırıl ev görünce ben niye yapmıyorum diyorum şartlarımız aynı ama niye olmuyor
 
Yardimci alsaniz bunlar olmsz yardimciyla olmuyor diye esiniz beyninizi yikamis heralde
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…