Lütfen ipin ucunu bırakma ve kendini düşün. Yeri gelecek annenden-babandan uzak kalacaksın, kendin yaşamak zorunda olacaksın. Önemli olan sensin, 40 yaşındaki şerefsiz değil.
Acı çekersin bi müddet ama, geçer buna inan. Kendini şerefsizin biri için heba etme. Gençliğini kendin gibi genç, yaşıtın biriyle yaşayacağın çok zaman var daha.
Erkeklere güvenmek veya güvenmemek mevzubahis değil, sonuçta tüm zararlar erkeklerden gelmiyor. İnsanın kız arkadaşları yeri geldiğinde erkeklerden daha çok zarar veriyor.
Bi etrafına bak, yanında annesi, babası olmayan insanlar var. Seninki yanı başında ama sen tutulu kalmışsın bi salağın peşinde.
Ayrıca senin kendini güçlü hissetmen için kimseye ihtiyacın yok; kendinden başka.
O adama verdiğin değeri kendine versene.
Kimin ne zaman doğru insanla tanışacağı hiç belli olmaz. Ama sen bu adamı böyle düşünürken belki de doğru insanı elinden kaçırdın bunu hiç düşündün mü? Veyahut kaçıracaksın, sonra da ben nasıl güvenicem erkeklere diye dert yanıyo olcaksın.
Bi de lütfen şu salağa ''eskisinden daha kötü olduğumu ona söyledim'' gibi cümleler kurma. Her böyle yapışında senin ruh halinden faydalanacak. Tıpkı ilk zamanlardaki gibi yapıp kendine döndürmeye çalışacak seni.