Onu hiiç hiiç kabul etmiyor. Yine konustum bugün bende gitmeyi düsünüyorum bu süreci tek atlatmaktansa bir uzmandan destek almak, tarafsızca içimi dökmek istiyorum belki sende bana eşlik edersin, birlikte gider geliriz fena mı olur dedim ama yok yanaşmadı
Az bıle tepkı vermıssın.İşsiz adamla evlenme.Sorumsuz adamlada evlenme.
Kendisinin kabul etmesi gerekiyor. Ben bu yollardan geçtim. Farklı bir nedendi benimkisi. Ben kabul etmek zorunda kaldım. Sen zaman ver,bir bakalım ne olacak
Babası sağken paradan yana sıkıntılari yoktu
Hepimiz depresyona yatkınız,hepimizin de güçsüz yanları vardır. Herkesin gösterdiği tepki farklıdır. Birisini zayıf görmek çok yanlış
Bakalım bekleyip gorecegiz..
Ailesi babasinın hastaliğında yanına yerleşti. O da minimum harcamayla evde oturuyor sadece..
Yani kalkıp bana bağırıp çağırmıyor. Aksine olabildiğince bana destek oluyor. Sadece iş anlamında yıpratıyor o kadar. Baslarda buna kendimce mudahil olmayı dahi yanliş gördüm ama sonrasında kendisiyle bir ömür gecireceksem bazı şeyler hakkında birbirimiz uzerine söz hakkı sahini olmamız gerektiğini düsündüm ve o yüzden konuşup düzeltmek için çabalıyorum. Bilmiyorum ama babasına üzüluyor diye onu hor görüp, kötü davranamam ya da onu bırakamam bu çok anlamsız olur
Benim babamın yanında hep annem oldu sağolsun bebek gibi baktı babama. Ama onun annesi de yaşlı bacaklarında sorun var yani baktıgınizda annesininde ufak çaplı bir bakıma ihtiyacı var. Bir kanser hastasının bakımını üstlenebilecek durumda değildi. Belki o yüzden gorev bildi. Belki de babasının son zamanlarında olabildiğince yanında olup son görevini yapmak istedi. Bilmiyorum çok garip bi süreç bu hastalık süreci. Bende babamın hastalığı boyunca çok kez gitmek her şeyi bırakmak istedim ama benim annem hep bana orda kal geleceğini kurtar ben babana iyi bakiyorum diyerek tuttu. O yüzden buna çok net bir cevabım yok
Siz aynı acıyı yaşamamışsınız bir kere baştan bunu kabul edin. Hayattan kopmamışsınız, okulunuza gitmiş gelmiş, sınavınıza hazırlanmaya bir şekilde devam edebilmişsiniz. Öncekine kıyasla daha sık ailenizin yanına gidip gelmişsiniz ama şehrinize dönünce nefes alma imkanı olmuş. Hiçbir şey yapmadan evinizde de otursanız hasta evinde olmanın 24 saat o insanla yaşamanın psikolojisi başka oluyor. Burada sorun yaşayan kadınlar hep merhametsiz erkeklerle oldukları için yaşıyorlar. Konuları şöyle bir okuyun. Merhametsizlik erkekte olunca kesinlikle o insandan uzak durulması gerektiğini düşünürüm. Sizin sevgiliniz hasta babasıyla çok derin ilişki içinde çok yakın zaman geçirmiş. Kız kardeşlerinin üstüne yıkıp -ki toplumumuzda bu böyle olur genelde- arada bir ziyaretle bu süreci geçirirdi. Adam elini taşın altına koymuş. Sürecin yorucu maddi manevi yükünü ailesiyle omuzlamış. Ben merhametli vicdanlı bir adam gördüm yazdıklarınızda.
Yani dediklerinizden ziyade şu an tam olarak şöyle. Bütün gün odasında oturuyor, olabildiğince az iletisime geciyor insanlarla. Ben aradığımda da normalde benimle saatlerce muhabbet eden insan genelde sadece benim dediklerimi onaylıyor ya da susuyor. Biz babamın vefatından sonra ilk kez bu hafta görüsebildik mesela. Eve geldi arkadaşlarimla oturuyorduk. Akşam için plan yapıyoruz ona da soruyoruz duymuyor bile. Dalıp dalıp gidiyor. Çok konuşası gelmiyor. Genel olarak muazzam derin bir depresyonda diyemem bu işin uzmanı da değilim. Ama hayata karşı motivasyonunu kaybetmiş gibi hareket ediyor
Psikoloğa maalesef gitmiyor
Ayrılmaya bahane aramak değil şu an ayrılmak gibi bir niyetim yok zaten. Sadece bir çabası olsun arayısta olsun istiyorum. Bunu kendimden çok onun için istiyorum zaten. Yoksa onun şu an kazandığı paradan ya da çalıştıgı işten fayda sağlamak gibi bir gayem yok ki. Ama bu bunalım sürecinden onu nasıl çıkaracağımı da bilmiyorum. Nasıl konusmam gerektiğini de bilmiyorum. Dediklerinizi ona söyledim zaten beni onaylıyor sadece. Içimde bu bile yeterli ama onun hayatını yeniden kazanması gerekiyor çünkü işsizlikte onu depresyona sürüklüyor. 31 yaşın gec olduğunu iş anlamında dile getiriyorum sadece çünkü özel sektör genellikle genç, yeni mezun insanları işe alıp deneme süresinde çalıstırıp sonrasında yollarını kesmek niyetinde genellikle. Aradan tabi ki sıyrılanlar oluyor herkes kendi zamanında yaşıyor hayatı orası ayrı.Siz aynı acıyı yaşamamışsınız bir kere baştan bunu kabul edin. Hayattan kopmamışsınız, okulunuza gitmiş gelmiş, sınavınıza hazırlanmaya bir şekilde devam edebilmişsiniz. Öncekine kıyasla daha sık ailenizin yanına gidip gelmişsiniz ama şehrinize dönünce nefes alma imkanı olmuş. Hiçbir şey yapmadan evinizde de otursanız hasta evinde olmanın 24 saat o insanla yaşamanın psikolojisi başka oluyor. Burada sorun yaşayan kadınlar hep merhametsiz erkeklerle oldukları için yaşıyorlar. Konuları şöyle bir okuyun. Merhametsizlik erkekte olunca kesinlikle o insandan uzak durulması gerektiğini düşünürüm. Sizin sevgiliniz hasta babasıyla çok derin ilişki içinde çok yakın zaman geçirmiş. Kız kardeşlerinin üstüne yıkıp -ki toplumumuzda bu böyle olur genelde- arada bir ziyaretle bu süreci geçirirdi. Adam elini taşın altına koymuş. Sürecin yorucu maddi manevi yükünü ailesiyle omuzlamış. Ben merhametli vicdanlı bir adam gördüm yazdıklarınızda.
Bu kadar yaşatmaya hayatta tutmaya çalıştığınız insanın kaybı 4 ayda atlatılmaz. Üstelik bir de pandemi dönemindeyiz. Zaten bu dönemde nasıl iş bulsun. İnsanlar işten çıkarılıyor. Arkadaşının dediği işe bakacak hali yok adamın en iyi de sizin anlamanızı bekler bence. Nasıl bu kadar rasyonalistsiniz. Hayata bakış açılarınız uymuyorsa ayrılmaya bir sebep arıyor arkadaşlarınızın aldığı arabalara heves ediyorsanız ayrı. 31 yaş geç ve geçen bir yaş değil. Adamın mesleği var normal zamanda işine de dört elle sarıldığını biliyorsunuz. Şu an çok mu zor içinde bulunduğu durumu anlamanız.
Sizin babanız hasta olduğunda o da dışarı çıkamıyoruz eğlenemiyoruz hiç halin yok ben fıkır fıkır neşeli birini istiyorum deseydi hiç düşündünüz mü?
Zaten pandemi döneminde bırakın yasını atlatsın 4 ayda ben daha babamı kaybettiğimi dile getiremiyordum kendime bile. Hayatın her anını paylaşmayı düşündüğünüz insanın elinden tutun hadi beraber aşalım bu durumu bizim mutlu ailemizi kuralım deyin. Beraber çok acı gördük artık mutlu olma sırası bizde diyip yol gösterin umut verin acısını sarıp sarmalayacak sebep verin. Annesi olmayın diyen arkdaşlara da hayret ettim. Annelik ne durum var burada? Hayat arkadaşlığı 101 arkadaşlar iyi günde kötü günde hani
