Ben eşimin ailesine karşı iyi biri olmak istiyorum lütfen desteğinize ihtiyacım var.

Daha önce yazdığım bir konu hakkında inanılmaz linç edilmistim.
Çünkü anlık bir olayı küt diye yazdım insanlar öncesini ve sonrasını bilmedikleri için haklı olarak linclediler..
11 yıllık evliyim kimsenin ne düğünümde ne evimde eşimi ailesinin gram katkısı olmadı sadece düğünde varlardi o kadar elaleme karşı yani.
Sonra yıllar geçtikçe evin ısı yalıtımı dur köy evine tandır evi yapmak gibi masraflı icatlar çıkarıp eşimden yardım istediler ve tabii ki anne babası söz konusu olduğu icin yaptık yine olsa yine yapar ben de bişey diyemem. Fakat bunlar 8 kardeş ve eşimi kullaniyorlar büyük ablası hele inanılmaz fena biri. Neyse biz inanın sıfır birikim ile çünkü borclarimiz anca bitti %100 borc ile araba aldık daha önce ablasindan biraz borç istedik vermedi zorlamadik şimdi eşim arabayı aldı ve taksitleri maalesef yüksek. Almasaydiniz diceksiniz ama bizim burası şehrin en sapa yeri minibüs bile zor geliyor sık sık gelmiyor evden çıkmak hele ki çocukla çıkmak tam anlamıyla eziyet. Eşi birikim yapamıyor ne zaman niyetlensek başka bişey çıkıyor olmuyordu neyse en iyisi borclanalim ödeyelim dedik. Şimdi ikide bir arıyorlar bizi arabayla şuraya bırak gel şunu hastaneye gotur falan özellikle ablası musaitmisin çalışıyor musun diye sormadan randevu alıyor ondan sonra arıyor şu saatte randevum var gel götür diye emir kipi ile konuşuyor deliriyorum. Neyse asıl soruna gelelim ben geçmişe sünger çekmek istiyorum onlara karşı daha ılımlı olmak istiyorum. Bugüne kadar yüzlerine karşı kırıcı hiç bişey konuşmadım ama herkese karşı mesafeliydim. Şimdi herkes evinde işinde gücünde boşver geçmişi geçti gitti diyorum ama olmuyo ne zaman bir araya gelsek gerek tavırları ile gerek iğneleyici konuşmaları ile soğutuyorlar kendilerinden.. O ortamdan kalkıp eve geldiğimde kafamda sürekli onlarla konuşuyorum yoruluyorum çok mutsuz ayrılıyorum. Bir türlü isinamiyorum bir taraftan kızıyorum kendi ailem olsa böyle düşünür muydum diye kendimi bu sefer sürekli yargılayarak cezalandırıyorum. Kullanılmış hissediyorum özellikle eşim farkında bile değil ona oturup ailesini kötülemek de istemiyorum bazen sabrım tükeniyor ve söyleniyorum sonra ona da üzülüyorum .. benim ne yapmam lazm ? Lütfen kırıcı olmadan haksizsam belirtin veya daha sakin olmam için var mı tavsiyeleriniz veya benzer durumu yaşayanlar ne yapıyor?
Eşinizi kullanıyorlarsa bu onun problemi, farkında olmadan onun yükünü yükleniyorsunuz.
 
Eşiniz bir iş yükleniyorsa siz on iş verin. Git o senin ablan tabi götüreceksin diyin. Sonra da siz arkadaşlarınızla plan yapın. Belki işe yarar
Yaramaz. Bu tarz insanlar seviyor kullanılmayı. Benim eşim de biraz öyle. Bıraksam tuvalette bile yardım etmeye kalkacak. İlk zamanlara göre daha iyi ama sonuç olarak onları muhtaç görüyorlar.
 
Daha önce yazdığım bir konu hakkında inanılmaz linç edilmistim.
Çünkü anlık bir olayı küt diye yazdım insanlar öncesini ve sonrasını bilmedikleri için haklı olarak linclediler..
11 yıllık evliyim kimsenin ne düğünümde ne evimde eşimi ailesinin gram katkısı olmadı sadece düğünde varlardi o kadar elaleme karşı yani.
Sonra yıllar geçtikçe evin ısı yalıtımı dur köy evine tandır evi yapmak gibi masraflı icatlar çıkarıp eşimden yardım istediler ve tabii ki anne babası söz konusu olduğu icin yaptık yine olsa yine yapar ben de bişey diyemem. Fakat bunlar 8 kardeş ve eşimi kullaniyorlar büyük ablası hele inanılmaz fena biri. Neyse biz inanın sıfır birikim ile çünkü borclarimiz anca bitti %100 borc ile araba aldık daha önce ablasindan biraz borç istedik vermedi zorlamadik şimdi eşim arabayı aldı ve taksitleri maalesef yüksek. Almasaydiniz diceksiniz ama bizim burası şehrin en sapa yeri minibüs bile zor geliyor sık sık gelmiyor evden çıkmak hele ki çocukla çıkmak tam anlamıyla eziyet. Eşi birikim yapamıyor ne zaman niyetlensek başka bişey çıkıyor olmuyordu neyse en iyisi borclanalim ödeyelim dedik. Şimdi ikide bir arıyorlar bizi arabayla şuraya bırak gel şunu hastaneye gotur falan özellikle ablası musaitmisin çalışıyor musun diye sormadan randevu alıyor ondan sonra arıyor şu saatte randevum var gel götür diye emir kipi ile konuşuyor deliriyorum. Neyse asıl soruna gelelim ben geçmişe sünger çekmek istiyorum onlara karşı daha ılımlı olmak istiyorum. Bugüne kadar yüzlerine karşı kırıcı hiç bişey konuşmadım ama herkese karşı mesafeliydim. Şimdi herkes evinde işinde gücünde boşver geçmişi geçti gitti diyorum ama olmuyo ne zaman bir araya gelsek gerek tavırları ile gerek iğneleyici konuşmaları ile soğutuyorlar kendilerinden.. O ortamdan kalkıp eve geldiğimde kafamda sürekli onlarla konuşuyorum yoruluyorum çok mutsuz ayrılıyorum. Bir türlü isinamiyorum bir taraftan kızıyorum kendi ailem olsa böyle düşünür muydum diye kendimi bu sefer sürekli yargılayarak cezalandırıyorum. Kullanılmış hissediyorum özellikle eşim farkında bile değil ona oturup ailesini kötülemek de istemiyorum bazen sabrım tükeniyor ve söyleniyorum sonra ona da üzülüyorum .. benim ne yapmam lazm ? Lütfen kırıcı olmadan haksizsam belirtin veya daha sakin olmam için var mı tavsiyeleriniz veya benzer durumu yaşayanlar ne yapıyor?
Valla söylemeyip size dert olacağına söyleyin onlara dert olsun. Genel hayat politikam bu
 
Beklentiniz yalnis. Onlar degismedikce siz kafanizda ne kadar polyana takilmak isteseniz de faydasiz. Ha onlar degismis olsa sizinle iyi gecinmek istese o zaman ok. Ama böyle sadece kendinizi kandirip, kendinize saygisizlik yaparsiniz. Realist olun. Onlari oldugu gibi kabul edin ve görüsmeyi en aza indirin ve size bulasmak isteseler keskin bir sekilde sınır koyun
 
İyi olmak değil de hak edene hak ettiğinini vermek gerek. İçinize attıklarınız için anksiyeteniz var. Siz iyi oldukça insanlar "daha daha daha" diyecek. Sömürülüp duracaksınız 🥴...
 
tüm bu yaşadığınız şeylerin hepsi eşiniz kaynaklı. anksiyeteniz de eşiniz kaynaklı. görüşmek zorunda değilsiniz, iyi olmak zorunda değilsiniz. araba alırken size destek olmak zorunda değil kimse ama şöförlük yapmanız için de emrivaki davranamazlar.
 
Size evlilik icin bi yardimda bulunma zorunluluklari yok. Su tadilat islerini falan yap dediklerinde de silah zoruyla yaptirmadilar. Bunlarin disinda size karsi kotuluk dediginiz seyleri varsa ki bence igneleme falan bile yeterli sebep cikarin hayatinizdan. Niye gecmise sunger cekecekmissiniz ki. Hoslanmiyorsaniz merhaba merhaba. Ciddi travmalar yarattilarsa sizde merhabaya da gerek yok. Herkesi, her seyi affetmek zorunda degiliz. Affetmek buyukluktur denir ama her seyde gecerli degil o laf da. Ben boyle bakiyorum beni uzen insanlara, affetmiyorum, yapmasalarmis... haa tabii sizden ozur dilenir, o zaman baska, affetmek evet buyukluktur. Ama beni kirana ben sahsen ilk adimi atmam
 
Soforluk isteyen ablaya da direkt soylerim ne bu derim boyle emir verir gibi. Bizim de isimiz, gucumuz var. Kusura bakmayin de. Kapa konuyu. Zaten araniz iyi degilmis, bi sey kaybetmezsin
 
X