Hanımlar iyi akşamlar,
2.5 yıla yakın süren bir ilişkim vardı. Teklif gelene kadar yaşlanmak istediğim erkeğin o olduğunu düşünüyordum. Ramazana girmeden birkaç gün önce sürprizli bir evlenme teklifi aldım erkek arkadaşımdan, o anın heyecanından mıdır bilmem kendimi çok mutlu hissettim ve evet deyiverdim. 2 gün öncesine kadar da evlilik heyecanım devam ediyordu. Ne oldu nasıl oldu anlamadım ama erkek arkadaşıma aslında aşık olmadığımı alıştığımı hissetmeye başladım. Diyeceksiniz ki evlendikten sonra sanki herkes birbirine alışmıyor mu, aşk ikinci planda kalmıyor mu haklısınız da ama nasıl anlatsam bilemiyorum içimde bir his var sanki pişman olacakmışım gibi, sanki artık doğru adam o değilmiş gibi hissediyorum. Yanındayken de istemeden elimde olmadan soğuk davranmaya başladım, elini tutacağım zaman bile zoraki tutuyorum. Elimde değil inanın. Bildiğim tek bir şey var ki evlenmek değil, onunla evlenmek istemiyorum.
Birçok gerekli gereksiz şeyi gözüme batmaya başladı şimdiden. Yersiz ve sürekli tekrarlanan alınganlıkları, pasif oluşu, garsonlara sipariş verirken bile beceremediği için ya da sesi çıkmadığı için diyelim 2.5 yıldır ben veririm siparişleri mesela. Arkadaşlarımla kalabalık bir masada kendisi de varken kimseyle konuşmayıp onlara gidin artık der gibi surat yapması. Bunları yeni mi anladın diyebilirsiniz bana, aşk etkisini kaybettikçe farkediyorum sanki. Bu evlilik olayı, parmağımdaki tektaş beni geceleri uyutmamaya başladı. Evlilik öncesi bunları yaşayan var mı bilmiyorum ama ben iyi değilim.
2.5 yıla yakın süren bir ilişkim vardı. Teklif gelene kadar yaşlanmak istediğim erkeğin o olduğunu düşünüyordum. Ramazana girmeden birkaç gün önce sürprizli bir evlenme teklifi aldım erkek arkadaşımdan, o anın heyecanından mıdır bilmem kendimi çok mutlu hissettim ve evet deyiverdim. 2 gün öncesine kadar da evlilik heyecanım devam ediyordu. Ne oldu nasıl oldu anlamadım ama erkek arkadaşıma aslında aşık olmadığımı alıştığımı hissetmeye başladım. Diyeceksiniz ki evlendikten sonra sanki herkes birbirine alışmıyor mu, aşk ikinci planda kalmıyor mu haklısınız da ama nasıl anlatsam bilemiyorum içimde bir his var sanki pişman olacakmışım gibi, sanki artık doğru adam o değilmiş gibi hissediyorum. Yanındayken de istemeden elimde olmadan soğuk davranmaya başladım, elini tutacağım zaman bile zoraki tutuyorum. Elimde değil inanın. Bildiğim tek bir şey var ki evlenmek değil, onunla evlenmek istemiyorum.
Birçok gerekli gereksiz şeyi gözüme batmaya başladı şimdiden. Yersiz ve sürekli tekrarlanan alınganlıkları, pasif oluşu, garsonlara sipariş verirken bile beceremediği için ya da sesi çıkmadığı için diyelim 2.5 yıldır ben veririm siparişleri mesela. Arkadaşlarımla kalabalık bir masada kendisi de varken kimseyle konuşmayıp onlara gidin artık der gibi surat yapması. Bunları yeni mi anladın diyebilirsiniz bana, aşk etkisini kaybettikçe farkediyorum sanki. Bu evlilik olayı, parmağımdaki tektaş beni geceleri uyutmamaya başladı. Evlilik öncesi bunları yaşayan var mı bilmiyorum ama ben iyi değilim.