Açıkçası düzen kurma, eşyaya tapma vs hevesim yok. Ev eşya vs önemsemiyorum. Evleneceğim kişi şu an için söylüyorum, annesi ile gelin kaynana muhabbetlerine girecek biri değil, annesi onunla rahatlıkla her konuda konuşamıyor araya fitne fesat sokacağını düşünmüyorum. Kız kardeşi de evlenicek erkek arkadaşı var. Yani ömür boyu birlikte yaşamayacağız. Eski evliliğimde aramızda 1500 km vardı ama aile yapıları, kültürleri çok farklıydı. Oğlumuz önemli gelin el kızı deyip ikili oynuyorlardı benim yanımda farklı onun yanında farklı. Araya politik görüşler de girdi farklıydık. Daha doğrusu onun politik değildi apolitik de değildi bukalemun gibi girdiği ortamlarda karşısındaki kişinin fikrine göre şekil alıyordu. Sonra beni aldattı. Enişteme ben asla ev işine elimi sürmem boşuna mı evlendim eşim yapmak zorunda vs demiş bana ve evliliğe böyle bakıyordu. Maaş kartımı almıştı ortak aldığımız arabayı asla vermiyordu binerken bile bana bahane buluyordu yok şöyle kirletme falan. Giyim kuşam konusunda en bol şeyi giyinsem dahi batıyordu kısıtlıyordu. Öğretmenler odasında bir erkek öğretmenle asla konuşamazdım büyük problemdi. Burda yorum yapan herkesi çok iyi anlıyorum çok saygı duyuyorum. Fakat ben de bütün bunları değerlendirdim zamanında kendimce bu kişi ile aramızda problem olacak tek şey annesi. Adam tümüyle bana saygı duyuyor birey olduğumun farkında, herhangi nir saygısızlığını, sadakatsizliğini görmedim( bilemeyiz tabi). Çevresiyle akrabalarıyla laçka ilişkiler kuran biri değil. Biri rahat rahat gidip ona eşin şöyle diyemez çekinir. Annesi ile tanıştım sordum mesela ne düşünmüş, bilmiyorum bana söylemez konuşmayız o tür konuları dedi. Bu önemliydi benim için. Tabiki burdaki yorumları da dikkate alacağım. Ha bu arada neden anne ile yaşamaya sıcak baktığımı anlatayım. Bir yakınımızın gelini kaza geçirdi vefat etti. Kayınvalide kaynata görünce aynı evde yaşıyorlardı. Anlaşıyorlardı. Kadın hemşireydi. Vefat edince çocuklarını gördüm 1 yaşında oğlu 7 yaşında kızı vardı. Oğlu uyandı babaanesi akdı yedirdi etti hiç yabancılık çekmedi. Sonra düşündüm bizler yok şunu giyemeyiz, bunun yeri değişti bilmem ne diye düşünüp, dünyevi şeylere fazlaca takılıp bazı değerleri unutuyoruz. Çocuğum kalabalık ortamda büyüsün, görsün değer bilsin, değer versin. Saygıyı öğrensin. Çok bireyselleşmiyor muyuz? Okulöncesi öğretmeniyim anneler çocuklarına adeta tapıyor, sma maalesef çoğu değerden yoksun çocuklar. Bunlar naçizane fikirlerim. Hepinize da çok saygı duyuyorum lütfen yanlış anlamayın.
haklısınız fakat ben normal şartlarda gecelikle evin içinde dolaşmam. İlk evliliğimde yalnızdım ama hiç dolaşmadım. Saten gecelikleri sevmiyorum. Çocuk olunca zaten dolaşamam. Bu tür konular benim için problem değil açıkçası. Genel olarak giyime kuşama takılmış hanımlar şaşırdım doğrusu. Ben tesettürlü değilim ama yalnız yaşıyorken de evde sele serpe dolaşmam. Yataktan kalkar kalkmaz geceliklerimi değiştirir ev kıyafeti giyerim.