Evlenemediğim için çok üzülüyorum.

Offf, ben de okuyunca su tepkiyi verdim: Iyk! 😁

Bekarlik gercekten sultanlik da insan eksin istiyor hayatinda galiba. 😊


Tamam şu hayatta tek başınada mutlu olabilmek lazım illa birine ihtiyaç duymamak gerek ama bu sadece evlilik için değil insanoğlu tek başına ne kadar mutlu olabilir.. Yeri geliyo tek başıma yemek yemek zorunda kaldığımda çok canım sıkılıyor allah diyorum kimseyi tek başına bırakmasın..
 
Şuan bende korktum 🤣🤣🤣🤣🤣
Offf, ben de okuyunca su tepkiyi verdim: Iyk! 😁

Bekarlik gercekten sultanlik da insan eksin istiyor hayatinda galiba. 😊
Devamı da var "adamı yataktan aşağı atasın geliyor, evlilik pis bir şey ama napcan seviyorsun çocukların da var katlanıyorsun" diyor.güya bu arkadaş beni evlendirmeye çalışanlardan birisi. bir de bana demez mi sen niye bu kadar seçicisin? bana böyle bir manzarayı anlatıyor sonra da dönüp niye seçicisin diyor ya koptum ben de
 
Tamam şu hayatta tek başınada mutlu olabilmek lazım illa birine ihtiyaç duymamak gerek ama bu sadece evlilik için değil insanoğlu tek başına ne kadar mutlu olabilir.. Yeri geliyo tek başıma yemek yemek zorunda kaldığımda çok canım sıkılıyor allah diyorum kimseyi tek başına bırakmasın..

Oyle demeyin. Kisiden kisiye degisiyor bu. Ben asigim tek basima olmaya mesela. Tek basima yemek yemek, kahve icmek, gezmek oyle buyuk keyif veriyor ki...
 
Devamı da var "adamı yataktan aşağı atasın geliyor, evlilik pis bir şey ama napcan seviyorsun çocukların da var katlanıyorsun" diyor.güya bu arkadaş beni evlendirmeye çalışanlardan birisi. bir de bana demez mi sen niye bu kadar seçicisin? bana böyle bir manzarayı anlatıyor sonra da dönüp niye seçicisin diyor ya koptum ben de

Bazen bir yoldasim olsun artik diyorum ama bunlari duydukca bundan emin olup olmadigimi sorguluyorum.

Rahatligimi neden baltalamak istiyorum ki ben? 😁
 
Ben de 34'üm. ama benim çevremde beni evlendirmeye çalışan bir sürü insan var en az 5 farklı kişi vardır evlenmem için ha bire birilerini bulmaya çalışan. bana, birini bulun demedim bulmayın da demedim. haliyle karşıma birileri çıkıyor ama yine olmuyor yine olmuyor çünkü bu iş garip bi iş. Şans mı nasip mi... Evet karşıma birileri çıkıyor ama içim kolay kolay kimseye ısınmıyor. bir aile dostunun aracılığıyla tanıştığım, şu an birkaç aydır görüştüğüm birisi var hayatımda. aşık falan değilim ama hoşlanıyorum ve iyi bir aile babası olacağını düşünüyorum.Evlenebilirim kendisiyle.
Size tavsiyem evlenmek istediğinizi çevrenizdeki kişiler bilsin. açık açık söyleyemiyorsanız bile bunu hissettirin. mesela bir arkadaş ortamında "evlilik için birisiyle tanıştım ama içim ısınmadı olmadı" dersin ya da "çocuğum olsun istiyorum" dersin. bu söylemlerinden insanlar senin evlenmek istediğini anlar. belki senin evlilik düşünmediğini sanıyorlardır. ayrıca benim yaşıma uygun erkek yok, bekar erkek kalmamış diye düşünme ben de öyle düşünüyordum. son 1 yıldır benimle tanıştırılmak istenen erkeklerin yaşları 34 ile 42 arasında idi ve hepsi de hiç evlenmemiş düzgün iş sahibi kişilerdi. bekar kızlarımız olduğu gibi erkekler de var. evlenmek isteyen bu kadar insan birbirini nasıl bulamıyor işte orasını ben de anlamıyorum. Evlenemememizin sebeplerinden birisi de kanaatimce şu: kendimde de erkeklerde de gördüğüm yaş ilerledikçe insan pimpirikli, değişik bir şey haline geliyor. İnsana her şey batıyor, seçicilik artıyor. 20 'li yaşlarda sorun etmeyeceğin aklına bile gelmeyen her şey bu yaşta aklına geliyor biraz da bu yüzden evlenmekte zorlanıyor insan.Bir arkadaşım demişti ki: "evlilik her anlamda elbette zor. kocam her gece yanı başımda horul horul, gaz çıkara çıkara, nefesi kokarak uyuyor ama adamı seviyorum sevmesem bu manzaraya nasıl katlanıcam ki" demişti. mesela bu bile beni düşündürmüş korkutmaya yetmişti. Hani bir karikatür var ya koca, karısına "sen evliliği rio karnavalı mı sanmıştın." diyor ya. gerçekten ben eskiden evliliği öyle sanıyormuşum. evlilik her anlamda zor ama sizin gibi benim de tatmak istediğim bir şey. Bu konuda sayfalarca yazabilirim, oldukça anı biriktirdim, tecrübem oldu. Umarım tez zamanda karşınıza mutlu olabileceğiniz bir insan çıkar.
Hahaha çok güldüm kız, 😁😁
 
yani artık erkekler de karşı taraftan davet bekliyor öyle sevdiğinin peşinden koşan pek kalmadı bir de sosyal medyadan öyle rastgele ekleyip konuşmak daha kolaylarına geliyor o yüzden konu komşuya uygun dille duyurmaktan çekinmeyin.
Bir söz var kaçan kovalanır, ben de hep kadın adım atarsa erkeğin gözünde değeri kalmas diye düşünürdüm ama.
 
Evimi ayırmak istemiyorum. Çünkü annemlerin benden başka kimsesi yok kıyamıyorum. Bir de yalnızlık daha sıkıntı veriyor. Ne bileyim eve gittiğimde birinin karşılaması hoşuma gidiyor.
Anlıyorum ben de 7 sene bekar hayatından sonra evlendim.31 yaşım dolmuştu.sonra da evliliğe zor adapte oldum:olamaz: iyi ki daha erken evlenmemisim diyorum.evlilik ve anne olma isteğinizi anlıyorum ama bence şu an yaşadığınız adaptasyon sorunu.cok normal çok insanı.bekar evime annemler geldiğinde ben de çit sesinden rahatsız olurdum.gelsinler diye 4 gözle bekler geldiklerinde. En az bir hafta bocalardim acep çok kalırlar mi diye.alisinca da gitmeleri dokunurdu
İnsallah gönlünüze göre hayırlı bir eşle evlenir anne olursunuz tez zamanda
 
Bir söz var kaçan kovalanır, ben de hep kadın adım atarsa erkeğin gözünde değeri kalmas diye düşünürdüm ama.

ilişkilere böyle kalıp halinde bakarsanız daha çok evlenemezsiniz.
neden kadın adım atınca değer olmasın?
aynı mantıkla erkek adım atınca da kadının gözünde değeri kalmaması gerekmez mi?
sevdiğiniz biri varsa açık kapı bırakın bu işler böyle anlamsız kalıplarla olmaz. bakın bu yaşa kadar da olduramamışsınız demek ki bu düşünceniz yanlış.
 
"Aman evlenip ne yapacaksın" diyenler, neden boşanmıyorlar? Zor değil, tek bir dilekçeye bakar!

Supersin aradigim yorum buydu👍 Evlilik cok guzel birsey ve konu sahibinin yaşida cok geçmis deil bence rabbim yazdiysa mutlaka cikacaktir karsisina insallah..
Önemli olan hakkinda hayirlsini istemek ❤
 
Herkese merhabalar. Ben 34 yaşındayım ve bekarım. Daha önce bir ciddi görüşmem olmuştu fakat tam nişan olayından önce bazı sıkıntılar çıktı ve olmadı. Hemşire olduğum için ilk atamam doğuya çıkmıştı ve yıllarca doğuda kaldım. Bir kaç şehir değiştirdim ve en sonunda İstanbul’a atamamı yaptırdım. Şimdi yıllarca yalnız yaşadıktan sonra tekrar ailemle yaşamaya başladım. İşin gerçeği biraz zorlanıyorum. Ailem kesinlikle baskıcı bir aile değil fakat o kadar sessizliğe de alışmışım ki onların ayak seslerine bile uykudan uyanıyorum. Etrafımda evlenmediğimi ima eden, yüzüme vuran kimse de yok açıkcası. Fakat ben kendi evim olsun istiyorum, dertleşebileceğim biri olsun istiyorum. Anne olmak istiyorum. 34 yaşındayım ne zaman tanışacağım da ne zaman evlenip çocuk yapacağım diyorum. Canım sıkılıyor kızlar anlayacağınız. Bana biraz fikir verir misiniz?
bazı şeyler nasıp 31 yaında evlendim 2 yıldır bebek tedavisi göruyorum ne zaman olcak kimbilir 10 yıldır gören var. 40 yaşında akrabamız ilk ayında hamile kaldı bunlar nasıl geç değil yaşın iyi birini bulursun mesleğin var biraz sosyal ol hobi kurslarına git hep aynı çevre insanıyla takılma bende meslekli biriyim kendi mesleğimden birini alacagımı düşünürdüm hiç alakası bile olmadı. kursta tanıştım eşimle
 
yanlış düşünüyorsun eşime ben adım attım, hatta düğün bile yapmadım. nikah yeter boşa masraf etmeyelim dedim. cevremdeki herkes çok değersiz olacaksın çok kolay oldun sen dedi ben dinlemedim. herkes borç harç içinde eşiyle tartışırken biz huzurluyduk, hiç de değersiz olmadım. aksine çoğu kişiden de çok daha fazla değer gördüm. eşim hala karım çok akıllı çok anlayışlı diye düşünüyor
 
Back