Arkadaşlar ayrıldık konuyu silemediğim için güncelliyorum
Biraz uzun da olabilir kısa da olabilir ne yazacağımı bilmiyorum. ama çevremin dolduruşuna gelmeyeyim tartışmalarımız içimizde kalsın diye diye şiştim sanırım sizden başka yardım isteyeceğim kimse yok
evliliğe giden 2 yıllık bir ilişkim var. Ailesiyle tanıştım, ailemle tanıştı. 25 yaşındayım avukatım evlenmeyi düşündüğüm ailemin tanıştığı çocuk ise mühendis aynı yaştayız.(bu şekilde bir sürü boşanma davası geliyor ama insan başına gelince kalakalıyor) Şöyle ki 2 sene önce asla sevgili olmam dediğim biriydi ama gerçekten alttan girip üstten çıkarak sevdirdi kendini.(sevgili olmam dememin sebebi geçmişiydi ama bir şekilde alıştım ,kabullendim) Çok da sevdim.gerçekten çok Tatlı iyi biri, bebekleri hayvanları çok sever vicdanlı duygusal ve romantik biri. tek yaşadığı için yemeğini falan yapar eder.kendi kendine yetebilen mutlu biri olması çok hoşuma gitmişti. İlk başlarda bir sürü ilgi, üzerime düşmeler kibarlık hat sayfadaydı. ilişkimiz boyunca da yine azalsa da bir şekilde devam etti bu ilgi. Tek sorun öfke problemleri ve sanırım aşağılık kompleksi. Yani sorun bende mi cidden bilmiyorum.ilişkinin ilk başında sinirlenince kendisine vurduğunda anlamıştım bir sorun olduğunu ama bende aşırı derecede saçma bir vicdan var ve hayatından çıkarmadım. Bir kez de sinir krizi geçirdi cidden çok kötü dönemiydi maddi, manevi aşırı sinirlenip ağaca kafasını vurmuştu(durduk yere değil iş ve maddi konuda sokıntıları vardı aramızda kötüydü vs ) tabi bunlar üzerinden bir yıl geçti bidaha olmadı ve artık kendisini kontrol ediyordu. Maddi durum olarak benden daha kötü durumda o da ailesi de ama ben bunu asla sorun etmedim gerçekten de önemli değil benim için. Sadece huzur önemli. Ama sürekli hesap öderken ben ödeyeyim dediğimde kartımla ödemek daha çok hoşuna gidiyordu ben kartı uzatıp ödediğimde huzursuz oluyordu.ben de hep kendim ödeyeceğimde de kartı ona veriyordum. Bu da asla sorun olmadı ama bir kere neden böyle yaptığını buna gerek olmadığını söyledim. Bu konuyu da hallettik. Artık böyle bir durum yoktu. Bu arada ilk tanışmamızın 2. Ayında benim için benim olduğum şehre taşındı. Tüm hayati değişti borca girdi ve cidden alışma süresinde biraz zorladı. Sonrasında 6 ay önce ben iş için başka bir şehre taşındım. Kendi işim için baştan beri gelmek durumda olduğum şehre ailemle beraber geldik mecburiyetten biraz da. Hangi şehirde yaşayacağımız konusunda gerçekten anlamsızca tartıştık. Bana göre o sigortalı çalıştığı için her şehirde düzenini benden daha rahat kurabilir . Benim eski şehre geri dönmem ise işim gereği her şeyi sil baştan yapmak ve yeniden sıfıra dönmek demek. Ya da döndüğüm şehirde sigortalı çalışacağım. Ama taşındığım şehir ile geri dönemem istediği şehir arasında gelir açısından benim için nerdeyse 5 kat fark var, 5 senede geleceğim noktaya gelmiş oluyorum.dönmemi istediği şehirde yeniden kendi işimi kuramayacağımı ancak sigortalı çalışabileceğimi söyledim. Sigortalı çalışmamı dahi istemediğini (kıskandığı için) , evde oturmamı(??) bile teklif etti.bunu istediği için değil sırf inat olsun diye söyledi.kaldı ki kendi kurduğu işi bırakıp kim sigortalı çalışmayı kabul eder onu bile teklif etmiştim. Bana her evlenen kocasının yanına gidiyor tarzı cümleler kurdu (bunu da çevresi o çağırdı oraya gittin şimdi başka şehre çağırıyor oraya mı gireceksin diye dalgaya aldığından dedi) Yani beni asla anlamaya çalışmadığını sırf erkeklik gururu için bunu yaptığını anladım. Bu sorunu bir şekilde aylar süren tartışmalar sonucu ben dediğini kabul ettikten sonra orta yolu bulduk, beni de anladığını söyledi. Ve olduğum şehre gelmesini kararlaştırdık. Ve gerçekten geç de olsa anladı. Neyse geçenlerde bana bana erkek gibi hissettirmiyorsun, son söz benim olsun,bana ihtiyacın yok gibi davranıyorsun(ev geçindirmeye kafana takma ortak yaparız dediğim için) ben her gel dediğin yere gelmemi bekliyorsun gibi cümleler kurdu ve cidden şok oldum. Yani daha ne yapabilirim ne istiyorsun ne yapayım diye gerçekten onu anlamak için sordum ama ne kendini anlatabildi ne ben anlayabildim. Sanırım erkelerin arada tatmin edilmesinden bahsediyor ama ne yapabilirim daha gerçekten bilmiyorum. Aynı zamanda ona ilgiye desteğe ihtiyacım var dediğimde direkt savunmaya geçiyor ve duygularımı anlamsız buluyor yok yere uzattığımı düşünüyor. Ne zaman bir şey istesem benden bir şey bekleme beklentiye girme diyor. Beklenti dediği hoş sohbet, iki güler yüz çiçektir en fazla. Asla maddi beklentilerim yok. Yanına gittiğimde bana yemek hazırlar mısın romantik biraz ilgiye ihtiyacım var dedim diye tartışmıştık mesela.
Uzun süredir de gerçekten sürekli yapacaktım edecektim cümlelerini duyuyorum. Sürekli beklentilerim olduğu vs.
Diğer bir sorun da gerçekten iletişim kurmakta zorlanıyorum. Bir anda sinirlendiği için sadece saldırı üzerine tartışma oluyor asla karşısındakini anlamaya çalışmıyor.
Son olayda ise Daha önce beraber tenis oynamak için raket almıştık. Şimdi ayrı şehirlerde olduğumuz için dedim ki ders alalım gelince beraber oynarız. Neyse o sadece ona ders aldıralım dediğimi sanmış sanırım. Telefonda ben de ders için teklif aldım diye anlatmaya başlıyordum birden sesini yükseltti benim neden haberim yok bana söylesen izin vermezdim nasıl böyle bir şey yaparsın diye azarlamaya başladı. Şok oldum ve 20 saniye cevap bile veremedim. Sonrasında sana söylediğimde anladın sandın dedim yine iyice sinirlendi ve sesi yükselince telefonu kapattım . Gerçekten bir erkekten ders aldığım için sorun çıkacağı aklımın ucuna bile gelmemişti.
Akşam da madem öyle ikimiz de birbirimize karışmayalım ben de dansa gideyim gibi şeyler söylemeye başladı. Nerde yanlış yaptım ne yaptım ben dedim bugün yaptığından sonra hala soruyor musun dedi. Ne yaptım dedim cevap vermedi. Dışarı çıktı sonra. Yine açıkladım kendimi onu da anladığımı ama tepkisinin fazla olduğunu söyledim. Muhtemelen cevap bile vermeyecek. İnstagramda gezmesine rağmen merak edip bakmadı bile. Sürekli bana kendini çok açıklıyorsun okumuyorum bile bazen diyor aşırı saygısızca cidden bunları hatırladıkça da deliriyorum. Ama açıklamazsam nasıl konuşup bir birimizi anlayacağız. Gerçekten imdat
Olayları çözmek yerine ya üzerini kapatma derdinde ya da görmezden gelme ve suçlama. Asla hatasını kabul etmiyor. Bana sürekli azarlama bağırma gibi davranışları var ve inanılmaz kısıtlıyor.
Bu arada yeni taşındığım şehirde sadece iş hayatım vsr ve çok yalnızım. Topluluklara girmemi istemedi girmedim, karışık spor salonu var evin yakınında ona gitmemi istemedi gitmedim. Bir de daha önce kuyafetlerime müdahale etmeye başlamıştı. Yine ilişkimizden değerli değil huzursuz etmeyeyim diye cidden çok düşüncesinden caydırmaya çalışsam da sonunda onu da kabul etmiş oldum. Yani gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bu devirde kafanın uyuşması anlaşmak çok zor ve bir anda bitirmek istemiyorum.
Çok uzun oldu ama ne yapayım umarım okuyan olur.
