Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum
simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge
kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?