- 1 Eylül 2014
- 25.914
- 30.325
- 798
- 35
İş değiştirme imkanınız yok mu ?
Yeni evlisiniz evlilik tazminatınızı alıp başka iş bakabilirsiniz
İş değiştirme imkanınız yok mu ?Ayrılmayı düşünüyorum tabiki düzelmezse ama Aynı iş yerinde olmakta beni cok düşündüren bişey. Boşansak ortak alanlar, ortak arkadaslar herşey bastan sona ofsayt
Devlet dairesinde calısıyorum o da sözleşmeli oldugum icin sanırım hemen yapabilecegim bişey degil. Bu sebeple işimide bırakmak istemiyorum. Böyle bir cıkmazdayım malesef mİş değiştirme imkanınız yok mu ?
Yeni evlisiniz evlilik tazminatınızı alıp başka iş bakabilirsiniz
Eşimde yok ben libidosu düşük kadınlardanım maalesef ama uyumluyuz yani bana uyuyor7 yıl maşallah Allah daim etsinsizinde cinsel açıdan bir sorununuz var mıydı?
Kendinize ben bu adamla bu şekilde ömür boyu yaşayabilir miyim deyin sonucta evlilik bu eşiniz evlilik adami değil Anneci hic çekilmezArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Başka birime geçme olur belki daha sonradanDevlet dairesinde calısıyorum o da sözleşmeli oldugum icin sanırım hemen yapabilecegim bişey degil. Bu sebeple işimide bırakmak istemiyorum. Böyle bir cıkmazdayım malesef m
Bizimde ilk aylarımiz böyleydi ama bir süre sonra raya oturdu birbirimizin neyi sevdiğini sevmediğini anladık istemesekte saygı duyduk . Evlilik kolay bir müessese değil biraz fedakarlık ve sabır lazım dua lazım anlayış lazım . Dayak şiddet aldatma olmadığı sürece diğer davranışlar halledilebilirArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
1 yıl dolmadan çekişmeli boşanamazsınız anlaşmalı boşabilirsiniz. Zaten çekişme için yeterli kriter yok şuan için boşanma zor görünüyor ama sıkmayın canınızı sizi sevdiği sadakatle ilgilendiği sürece sizde ondan birşeyler öğrenmeye daha iyi tanımaya bakınArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Sen evlenirken de içine sinmemiş, mecbur hissetmişsin; devam etmek için de mecbur hissediyorsun. İş yerine de okurum, toplumsal baskıya da. Tamam, olmazsa boşanırız demiş adam. Olmamış belli. Küsüp küsüp nerede yatacağını bilemiyor. Evlenirken süpürge almadınız mı, üç ayda modası mı geçti de doğum gününde süpürge alıyor? Düğün hediyesi gibi doğum günü hediyesi mi olur!Ayrılmayı düşünüyorum tabiki düzelmezse ama Aynı iş yerinde olmakta beni cok düşündüren bişey. Boşansak ortak alanlar, ortak arkadaslar herşey bastan sona ofsayt
Tam tersi1 yıl dolmadan çekişmeli boşanamazsınız anlaşmalı boşabilirsiniz. Zaten çekişme için yeterli kriter yok şuan için boşanma zor görünüyor ama sıkmayın canınızı sizi sevdiği sadakatle ilgilendiği sürece sizde ondan birşeyler öğrenmeye daha iyi tanımaya bakın
Boşanmak icin acele etmeyin.Pişman olmaktanda cok korkuyorum. Sevgi bitmiş zorlama bir ilişki ama ilerde keske dermiyim bilemiyorm
Bence 3-4 ayda annesine gitmemeyi öğretmişsiniz ,bundan yola çıkarak söylüyorum ki eğitilebiliyor en azından. Benim bu emeğe gücüm yok derseniz de hayat sizin .Ama benim şahsi görüşüm aldatma şiddet gibi sorunlar yoksa bir evlilikte en azından bir sene denenmeli.Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Aileden kaçmak her zaman hüsranla sonlanır. Ailenizin sizi mutsuz ettiği yerde bir iş bulayım ayrı eve çıkayım düşüncesini bi Allah'ın kuluda düşünmüyor evlenmek daha kolay geliyor aksine en zoru o. Hani eşiniz bu çirkin tarafını gizlese evlenince gösterse hadi diyeceğimde en başta olmadı boşanırız diyen biriyle de yapılmaz be. O yüzden sizde onu takmadan akışına bırakın yemek falan yapmayın diyeceğim daha fazla huzursuzluk çıkarıp kavga eder sizinle. Boşanın o yüzden ne diyim kiArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Annenize gitmek onun iznine mi bağlı. Nasıl izin veriyorsunuz buna. Siz ipinizi adamın eline vermişsiniz o da çektirip duruyor. Çocuk olmadan ayrılınEvet zıtlaşma malesef hatta benm eşim cezalandrma yapıyor kendi kafasında. Zaten işten bi yere cıkmıyorm kendiside sagolsun bi yere götürmez. Haftasonları tek basıma annemlere gidiyorum. Geçen hafta kardesi estetik ameliyatı olacaktı eşime geçmiş olsun dememişim sucum bu oldugu icin annemlere gidemedim mesela. Tüm bunlar beni yıpratıyor.
Cinsellik olmadan evlilik olmaz olsa olsa ev arkadaşı olunur. Yıllarınızı böyle heba etmeyin bence.Acıkcası evlenmeden önce bunu hep merak ederdim sordugum herkeste ilk zamanlar sık yapılan bişey oldugunu söylerdi. Ben ilk günden itibaren ki ilk gün müsait olmadıgım icin bikaç gün sonra oldu. Ondada ben söyledm ben söylemesem onun soracagı bile yoktusonra öylece kapndı gitti. Tartısmalarımzda acaba bunun ekskliği yüüznden mi oluyor diye cok düşündüm. Sonra galiba ben cekici degilim diye kendimi sucladım. Sonuc olarak alıstım bu duruma ne ben ona dokunuyorum ne o bana bi
Yorumda da dedigim gibi sanırım ten uyumumuz yok.
Daha evliliğin başındasınız. Kendinizi ifade edememiş olabilirsiniz. Çözmek için iletişim kurun bence. Annesini evliliğinizin içinden çıkarınArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?