- 12 Nisan 2012
- 4.728
- 7.083
- 358
Tek tavsiyem iyi korunun.Pişman olmaktanda cok korkuyorum. Sevgi bitmiş zorlama bir ilişki ama ilerde keske dermiyim bilemiyorm
Evliliğinin ilk yılı çok yorucuydu. 2 buçuk sene sevgililik ve çok iyi anlasiyorduk.buna rağmen ev isleri, yemek , aile, alışkanlıklar falan derken tartışıyorduk .
Sonra o isteklerini soyluyor ben tamam diyordum. Sonra ben de söylemeliyim ki benim düşüncelerimi bilsin dedim . Başlarda tahmin etmesini bekliyordum triple
Ve orta yolu bulmaya başladık. Bazen ben bazen o odun verdi.
Bu arada eşinden bol bol yardım iste. Bir yerde dinlemiştim.
1 .ağlayana meme var. Yani sen söylemezsen yapmıyor yetiştirilis tarzı
2 . Erkeklerin hoşuna gidiyormuş. (Kavanozu açamıyorum. Yukarıdan alamıyorum gibi) Her şeyi kendin yapmaya çalışma.
Aile terapisti gitmeyi teklif edin. Çözüm bulamazsanız, sonuç belli. Evlilik böyle bir şey değil.
Evlendiğimiz ilk yıl "evlilik resmen kadının kazıklandığı bir kurum" diye sokaklarda bağırasım vardı..kandırılmışdım..başka açıklaması yoktu bunun ! Ama cinsellik açısından hiç şikayetim olmadı çünkü biz birbirimizi tensel olarak çekiyorduk.Şimdi 15 sene sonunda hala " ben geçmişte en azından tek çocukluyken neden boşanmadım ki ?!" dediğim , ona gıcık olduğum anlar oluyor ..ama iki gülsün bir sırnaşsın gene yelkenleri suya indiririm çünkü eşimin ten kokusuna , nefesine kadar hala beğenirim .Şimdi sana soruyorum genç arkadaşım sen bu adamla niye evlisin ki?Ayy Allah korusun cocuga cocuk vermek olur ancakk hamile kalsam. gerçi zaten beton dökülmüş kadar oldu örümcek agları bagladı o kadar yok
Cicim ayı yalan değil de ,herkesin alışma durumu farklı. Mesela esin anne evinde, eve gelip aynı şeyleri yapıyordur. Ee evlendikten sonra da aynısını bekliyor muhtemelen. Bunları evlenmeden konuşmanız lazımdı aslında.Cicim ayı derler ama yalanmıs ilk zamanlar gerçekten cok zormuş. Ben yardım etmeye alıssın istiyorum bişeyler yaaprken yardım etmesini istiyorum ki evden aynı saatte cıkıp aynı saatte geliyoruz bu sefer bensiz bişey yapamıyorsun oluyor surat asıyor. kendim yaparken kalkıp yardım etmek binde bir aklına geliyor. Taleplerimi isteklerimi söyledigimde tamam diyor o konu öylece kalıyor. Terapist son carem sanırım o da olmazsa bitmesi en dogrusu olur
Acıkcası evlenmeden önce bunu hep merak ederdim sordugum herkeste ilk zamanlar sık yapılan bişey oldugunu söylerdi. Ben ilk günden itibaren ki ilk gün müsait olmadıgım icin bikaç gün sonra oldu. Ondada ben söyledm ben söylemesem onun soracagı bile yoktuBenim kafama cinsellik takıldı. İlk günler de olmayacaksa ne zaman olacak? Siz biraz bu konunun üzerinde durun. Diğerleri zamanla toparlanabilir
Bosanmayı neredeyse her gün her an düşünüyorumEsiniz terapiste gelmedigi sureve yapacak biseyiniz yok. Aranizi duzeltmeden sakin cocuk sahibi olmayin. Cocuk sahibi olmamak icin kafanizda bosanmanin geçiyor olmasi bile yeterli
Bu daha fena bir şey. Evlilikte cinsellik birbirinize olan baginizi güçlendiriyor. Kesinlikle ikinizin konusabilecegi uzman birisinden destek almalısınız.Acıkcası evlenmeden önce bunu hep merak ederdim sordugum herkeste ilk zamanlar sık yapılan bişey oldugunu söylerdi. Ben ilk günden itibaren ki ilk gün müsait olmadıgım icin bikaç gün sonra oldu. Ondada ben söyledm ben söylemesem onun soracagı bile yoktusonra öylece kapndı gitti. Tartısmalarımzda acaba bunun ekskliği yüüznden mi oluyor diye cok düşündüm. Sonra galiba ben cekici degilim diye kendimi sucladım. Sonuc olarak alıstım bu duruma ne ben ona dokunuyorum ne o bana bi
Yorumda da dedigim gibi sanırım ten uyumumuz yok.
Bence erkekler çok da ten uyumu düşünmez. Ve öylece kapanıp gidecek bşr konu değil bu. Yani belki de tüm sorunlar burdan kaynaklıdır. Acaba açık açık konuşsan mi? Hani sorunu varmış gibi değil de olması gerektiğini falan. Ya ilişki olmuyor diye adam hıncını bu şekilde alıyor ya da adam da sorun var böyle o konuyu kapatıyor. Ben öyle hissettim açıkçasıAcıkcası evlenmeden önce bunu hep merak ederdim sordugum herkeste ilk zamanlar sık yapılan bişey oldugunu söylerdi. Ben ilk günden itibaren ki ilk gün müsait olmadıgım icin bikaç gün sonra oldu. Ondada ben söyledm ben söylemesem onun soracagı bile yoktusonra öylece kapndı gitti. Tartısmalarımzda acaba bunun ekskliği yüüznden mi oluyor diye cok düşündüm. Sonra galiba ben cekici degilim diye kendimi sucladım. Sonuc olarak alıstım bu duruma ne ben ona dokunuyorum ne o bana bi
Yorumda da dedigim gibi sanırım ten uyumumuz yok.
Çok haklısınız, biraz uyumumuz olsa belki tüm bu yaşadıklarımı göz ardı edebilrdim ama bizde hiç biri yok ölü bir evlilikEvlendiğimiz ilk yıl "evlilik resmen kadının kazıklandığı bir kurum" diye sokaklarda bağırasım vardı..kandırılmışdım..başka açıklaması yoktu bunun ! Ama cinsellik açısından hiç şikayetim olmadı çünkü biz birbirimizi tensel olarak çekiyorduk.Şimdi 15 sene sonunda hala " ben geçmişte en azından tek çocukluyken neden boşanmadım ki ?!" dediğim , ona gıcık olduğum anlar oluyor ..ama iki gülsün bir sırnaşsın gene yelkenleri suya indiririm çünkü eşimin ten kokusuna , nefesine kadar hala beğenirim .Şimdi sana soruyorum genç arkadaşım sen bu adamla niye evlisin ki?
Bence erkekler çok da ten uyumu düşünmez. Ve öylece kapanıp gidecek bşr konu değil bu. Yani belki de tüm sorunlar burdan kaynaklıdır. Acaba açık açık konuşsan mi? Hani sorunu varmış gibi değil de olması gerektiğini falan. Ya ilişki olmuyor diye adam hıncını bu şekilde alıyor ya da adam da sorun var böyle o konuyu kapatıyor. Ben öyle hissettim açıkçası
Evliliğin ilk yılı gerçekten çok zorArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Ayrılmayı düşünüyorum tabiki düzelmezse ama Aynı iş yerinde olmakta beni cok düşündüren bişey. Boşansak ortak alanlar, ortak arkadaslar herşey bastan sona ofsaytEvlendiğin için pişmansan ayrılarak bu durumu telafi edebilirsin.
Bence geri çekme ki kendini bir sorun var mi yok mu anlarsın.İlişki talep etse geri cevirsem bahane bulsam anlarım ama yanyana otururken bile bi temas bi öpück hiç biri yok. Dokunması bile. Anca ben istersem devamı geliyor onun talebiyle olmayınca bende kendimi kötü hissedip geri cektim
Cocuk sahibi olmadan kaç kaç kaç !Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Evliligin ilk senesinde biraz problem olabiliyor, adapte olamiyorsun yeni ev, duzen, surekli beraber olma vs. Ancak iliski sıklığı, sarilma, opme zirvede oluyor. Yerinizde olsam esimle biraz daha konusurdum. ona terapiye ikna olmasi icin zaman verirdim. Sizin tek tarafli yapabileceginiz birsey yok, onunda katılımı gerekiyor. Eger hala terapi istemiyorsa en azindan iciniz rahat sekilde bosanabilirsinizBosanmayı neredeyse her gün her an düşünüyorum
7 yıl maşallah Allah daim etsinEvliliğin ilk yılı gerçekten çok zor
Bizde 3 yıldır beraberdik ama 3. Ay boşanasım çok vardı
Şuan 7. Yıllık evliyiz devamke
Zamana bırakın ve birbirinizi olduğunuz gibi kabul edin baktın olanla mutlu değilsin ozman zaten boşanırsın♀İlk yıl biraz üstünlük mücadelesi ve alışma evresi ile geçiyor her şey batıyor ve rahatsız ediyor maalesef
Boşan diyeceğim bir seviye göremedim
Kendinizi doldurmayın beklentilerinizi belli edin erkekler biz söylemeden cidden anlamıyor
Açık iletişim kurun eşinizle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?