- 22 Haziran 2022
- 2.681
- 1.074
- 63
- 31
Ben daha önce komşum için sormuştum bunu ama hakim öyle kolay kolay sevgim bitti falan diyince boşamıyor Muş şiddet aldatma olmadığı sürece
Ben daha önce komşum için sormuştum bunu ama hakim öyle kolay kolay sevgim bitti falan diyince boşamıyor Muş şiddet aldatma olmadığı süreceCok uzamıyormus iki tarafta istedigi icin bikaç hfta dedi yalnızca
Evet tek taraflı cabada yoruyor onunda biraz istekli olması gerekir ve onunda düzeltmeye calısması gerekir. Ama ben acıkcada söylesem karsımdaki anlayıssızIlk evlendigimde biz de dugun oncesi ucuncu kisiler,baska nedenlerden evlilige kavgali girdik.Ilk 6 ay eyvah dedim.Ama sonradan birbirimizi daha da tanidikca,sorumluluklarimizi yerine getirdikce iliskimiz duzeldi.Ama caba gostermek lazim tabii bazi seyler icin.
Bende sordugumda elinde herhangi bi belge varsa sakın silme dilekceye yazarsın dedi. Ya bosanacak olduktan sonra iki tarafta istiyorsa dilekceyi dolduracak bikaç gerekce yazılabilir sanırım amac bosanmaksa. Bilemedim kiBen daha önce komşum için sormuştum bunu ama hakim öyle kolay kolay sevgim bitti falan diyince boşamıyor Muş şiddet aldatma olmadığı sürece
O nasıl bi evlilik ben aileme giderim o ailesine her hafta sonu. Hafta sonu eve giden yatılı öğrenciler gibi.Ona baglı degil de, zaten her haftasonu o ailesine gider ben aileme. Birlikte gidelim demez, cagırsam gelmez hep ayrı gitmek ister. Ben ona karsı cıktıgım zamanda koca bir kavgayla kapılar yumruklanır, ailemi aramakla tehdit eder sonuc yine onun istedigi olur. Ah ne tartısmalarla kavgalar yasadık yollar ortasında. Neler yaşattı bana psikolojik olarak kendimi cok kötü hissediyorum.
bitir demesi kolayda senin kalbin gönlün ne diyor onu dinlesen ...Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Bu adamın nesine pişman olacaksın ki! Okurken bile daraldım seni düşünemiyorumPişman olmaktanda cok korkuyorum. Sevgi bitmiş zorlama bir ilişki ama ilerde keske dermiyim bilemiyorm
Bu yeni evlilerin ikide bir ailelerine gitmeleri de normal değil. Yeni evinize, eşinize alışın. Yuvadan uçun artık. Aileler de biraz özlesin kızlarını oğullarını. Dikkat ediyorum, herkes annesine gitme derdinde.Ona baglı degil de, zaten her haftasonu o ailesine gider ben aileme. Birlikte gidelim demez, cagırsam gelmez hep ayrı gitmek ister. Ben ona karsı cıktıgım zamanda koca bir kavgayla kapılar yumruklanır, ailemi aramakla tehdit eder sonuc yine onun istedigi olur. Ah ne tartısmalarla kavgalar yasadık yollar ortasında. Neler yaşattı bana psikolojik olarak kendimi cok kötü hissediyorum.
Anlıyorum depresif bir adamla evli olmak çok zor . Ama sana tek tavsiyem kendini ona bağlı kılma kendi hobilerin olsun uğraşların bak gör o zaman daha mutlu hissedeceksinUmarım halledebiliriz cünkü cok yıpratıyor bu beni. İsteksiz hevessiz bir insan oldum
Anlattiklarin boşanmaya bir sebep. Ama daha yenisiniz. Yani çokta evliliğe hevesli sana karşı bir duygusu olmayan adam süpürge almayida aklına getirmezdi büyük ihtimal istediğin biseydi düşünüp almış. Anne kisminida torpuledim diyosun. Biraz zaman ver bence. Yani baktın seninle gelmiyor olabilir yani gelmesin ama ailene bunu yansıtma evet farkediyorlsr bazı şeyleri ama sen dillendirmezsen ailene eşine kötü bakmazlar. Şimdi bunu belki herkes yanlış bulur ama eşinde ailesine giderken ben evdeyim sen gidebilirsin de. Biraz kısasa kısas gibi oluyor ama onlarda böyle böyle öğreniyor. Keşke en başında Nisan doneminde yaşanan gerginlikte noktayı koysaydin ozaman çabala demezdim. Seni iyi anlıyorum bende o dönemde saçma bı sebepten ara vermiştim annem davetiye dağıtmayı durdurmuştu olmasın diye ama bende senin kafada düşünüp evlendim. İlk zamanlar bizde çok bocaladik küçüktük 21 yaşındaydım ama zamanla oturdu düzen. Deneyeceksen çocuğu bı kaç yıl ertele derimArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Benim eşimde böyle 2 yıldır evliyiz aramızda sohbet desen yok 1 yaşında kızım var onun için bazı şeylere katlanıyorum ama ilgisizlik çok kötü bir durum tabi hemen boşanma ama eşin bu durumdayken hemen çocuk yapma çocuk oldu mu ayrılmak daha da zorArkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Annesini ozledigindendir o anasının evine postala gitsin ne bu böyle?Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Düşünüyorum bazen bu evden gitsem bu adamdan bosansam ne hissederim neyi özlerim diye bulamıyorum. Bi bağlılık yok aramızda, herkes kendi alanını kurmus takılıyor. Alandan cıkmak icin bişeyler yapmak icin talep ettigimde ise reddediliyorum. Bende bitmesinden yanayım sanki ama tabi en azından terapiste gidip birde öyle deneyecegm.bitir demesi kolayda senin kalbin gönlün ne diyor onu dinlesen ...
Tam da bu sebeplerden bosaniilir zaten.Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldumsimdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?
Sonra nasıl ve neden bir araya geldiniz? Ailesi altınlarınıza da el koymuş o nasıl oldu? Emanet bırakmışsınız vermediler mi? yoksa eşiniz evden alıp onlara mı götürdü?İlk günlerimiz cok daha kötüydü. Bizimde en son patlamada aile büyükleri girdi ama ondada cabalayan taraf benim ailem oldu. yoksa dahada aramazdı ne esim ne ailesi. beni annemlere bırakıp 1 ay arayıp sormadı. Evliyken ilk bayramımı ailemle geçirdim. Simdi düzeldi biraz ama bunlar beni üzdü açıkcası
Bi olay yaşadık eşimle yine ailesi ve anne mevzusuydu. Sorunda haftasonu tatil günümüz birlikte kahvaltı yapalım istedim esimde annesine gidip kahvaltı yapmamızı istedi. Sonra bende her gün işteyiz evde olalım istedim cünkü insan daha 1 aylık evli ve kendi evine alısmak kendi esyalarını kendi sofrasını kurmak istiyor nede olsa. Eşim beni dinlemedi beni evde bırakıp gitti ailesine kahvaltıya. Bende cıktım gittim evden üç dört hafta ne aradı ne sordu teyzesi aracı oldu bende son bi şans vereyim dedim döndüm. Onda da istemeyerek döndüm ama sırf ilerdr acaba dememek icin.Sonra nasıl ve neden bir araya geldiniz? Ailesi altınlarınıza da el koymuş o nasıl oldu? Emanet bırakmışsınız vermediler mi? yoksa eşiniz evden alıp onlara mı götürdü?
Evet malesef bu düşünce yıpratan insanıher seyi yapmadan böyle bir karar almayın çünkü acaba biraz daha denesemiydim sorusu hep kafanızda olacaktır.
Anasının evinde yemeye ekmek yoksa niye her hafta sonu orada kahvaltı yapıp onların da masrafını arttırıyor ki ? Yoksa annesinin alışverişini de yapabilmeniz için mi? Kusura bakma ama altın mevzusundan baba evine dönmemişsin ..kahvaltı meselesinden dönmüşsün o da çok saçma olmuş.Bi olay yaşadık eşimle yine ailesi ve anne mevzusuydu. Sorunda haftasonu tatil günümüz birlikte kahvaltı yapalım istedim esimde annesine gidip kahvaltı yapmamızı istedi. Sonra bende her gün işteyiz evde olalım istedim cünkü insan daha 1 aylık evli ve kendi evine alısmak kendi esyalarını kendi sofrasını kurmak istiyor nede olsa. Eşim beni dinlemedi beni evde bırakıp gitti ailesine kahvaltıya. Bende cıktım gittim evden üç dört hafta ne aradı ne sordu teyzesi aracı oldu bende son bi şans vereyim dedim döndüm. Onda da istemeyerek döndüm ama sırf ilerdr acaba dememek icin.
Altın mevzusuda dügünün ertesi günü kayınvalidem eşime yaptıkları kahvaltının fotografını atmış, evde yiyecek bişey yok takılanları versen diye, o da bana verecegini söyledi bende açıkcası istemedim cünkü bizimde borclarımız vardı. Bana “sana takılan senin olsun ben kendime takılanları istiyorum” dedi canım sıkıldı cünkü biz birdik sen ben olmamalıydı, kavgamızı ettik sonuc olarak yine verdik altınları.
Nasil yani ya, oha. E geri alabildiniz mi altınları peki? Lütfen geri isteyin, onlar sadece ve sadece sizin hakkınız.Haklısınız ne zaman işler ciddileşti kendiside ailesi anında degişti. Kv öyle iyi niyetliydiki sevgiliyken nişan oldu evlendik dügünün ertesi günü takılanlar erkek evine ait bizde adet bu diye aldı altınlarıesimde tabiki hiç bişy diyemedi ailesine.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?