Evlendiğim icin cok pişmanım…

ladygilt .!.:

Mesajların hepsini okudum, bu halimle bilee gülümsettinizz ilahi kızlar alemsiniz anacı erkekler bencede bulasmasınlar annelerinii emmeye devam etsinler yaaa benimde pyıma düşen buymuş degişecegine dair bi inancım yok, ilk yazdgım messjı bile okurken bunları ben yaşamısım diyorum hele son yaptıgının hiç affı yok. Sevgiliyken güzel oldugumuz günlere üzülüp aglıyorum, bir de kendi halime üzülüyorum. Ama cok sükür isim var ailem arkamda destekcim, bu bosanma süreci yıpratacaktır eminim hem bian önce bitsin hemde acele edesim gelmiyor cünkü gelecek o bosanma sürecinden cok korkuyorum. Esime karsı bir sevgim yok onunda bana karsı yok sevgisi saygısı buna eminim ama insan acaba nasıl olacak diye düşünmeden edemiyor. Bu hafta sürec baslasın istiyorum korkarakta olsa..

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Anca tilfon başında çkü ile oynar, kim uğraşacak ya onun ölüsünü diriltmekle.

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Konuya güncelleme:
Arkadaşlar evliligmin 6. Ayında bişeyleri yoluna sokmaya baslamıştık. Ta ki eşimin telefonunda bir baska kızla sanal sex yaptıgı mesajları görene kadar. Gönderilmiş videolar fotograflar var birbirlerine ancak bu görseller hep silinmiş, ben yalnızca mesajları gördüm. Eşim bunun aldatma olmadıgını cok pişman oldugunu bi an boslukta yaptıgını söylüyor. annesi ise sözde konusup arama bulmaya gelip benim oglum ypmaz ogluma iftira atma diyor. Ben evi ayırdım. Dava açmaya hazırlanıyorum. Bunu yapan bir kere daha yapar mı zaten sorunlu baslayn ama yeni düzelmeye baslayan evliligimi bitirmelimiyim? Pişman oldugu icin şans mı vermeliyim?

Genişletmek için tıkla...

oriphiel .!.:

Hem aynı şeyleri yaşamışız hem de aynı kv iftiralarına uğramışız. Okurken bu kadar mı benzer yuh diye okudum. Güncelleme sonrası şok oldum. Baya aynı şeyler ya.. Allah sabırlar versin. Umarım delilleriniz vardır. Yolunuz açık olsun. Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?

Genişletmek için tıkla...

babyloading87 .!.:

Derdi neymis peki?
Valla dogum gunumde yemek yaptiran temizlik yaptiran adami da bilemiyorm yani.Dogduguna pisman ederim bi tik.

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Cok tesekkür ederim yanlıs anlamazsanız bişey sormak istiyorum, siz ne yaptınız evliliginiz devam ediyor mu?

Genişletmek için tıkla...

ladygilt .!.:

Arkadaslar iyi akşamlar herkese.. 3-4 aydır evliyim eşimle 1 1.5 yıl gibi kısacık bi sevgililikten sonra evlendik.aynı iş yerinde calısıyoruz ve orda tanıştık. Evlenmek icin acele eden taraf hep oydu. Ben daha erken desemde tripleriyle sözleriyle hep ben ikna edilen taraf oldum. O zamanlar gerçekten evlenilecek bir insan olarak görüyordum kendisini. Cünkü bir önceki ilişkim şiddet, zorbalık yüzünden baya beni yıpratmıstı. Bi nevi sıgınagım olmustu esim. Yeniden birine güvenmek, birini sevmek, sevildigini bilmek hissetmek benim unuttugum duygularımdı hepsini eşimde yaşadım tüm bu duygulara kapılıp aileme söyledm ve isteme vs hızlandırılmıs sekilde oldu herşey. Aslında nisanlılık evresinde esya konusunda bile o kadar tartısıp ters düştük o kadar cok kavga ettik ki strese dayanamadım vücudumda yaralar cıktı, kendimi hasta ettim. o zamanlar her olayda tartısıp bana “tamam ileride bakarız olmazsa bosanırız” bile dedi. Ben aptal gibi herşeyi kabul ettim. Sogumuştum eşimden, içimden olmasını istemiyordum ama bişeyler olmak zorundaymıs mecburmusum gibi ısrar ettim evlenme konsuunda. Ailemde bunu hissetmiş olacak ki kafana yatmadıysa olmuyorsa bırak dediler yine dinlemedim. Sonuç kendim ettim kendim buldum simdi evliyiz ama 3 4 ayın 1.5 ayını zaten küs geçirmişizdir. Baslarda cok anneciydi evde olan biteni anlatır küstügünde annesigile giderdi en son kıyameti kopardım simdi anneciliği törpülenmş durumda yine küsüyo ama en fazla ya yatk ayırıyor yada oda değiştirip baska odada takılıyor barısana kadar. Hiç düzgün iletişimimiz yok, ortak paylaşımlarımız yok. aksamları işten gelince yemek hazırla sofra topla o elinde telefon bi kanepede ben birinde böyle geçti aylarımız. hic özel bir günde de yapmıyoruz bunları. Dogum günümde bile herşey o kadar sıradandı ki bir hediye ile ki o da süpürge kutladı, o gün evde olmamıza ragmen yine yemek temizlikle geçti günüm. Sagolsun hediyeyi düşünms ama o gün özel hissetmek istemiştim yemege gitmek aklına bile gelmiyor. Gidelim diye ben söyledigimde ise mırın kırın ediyor benimde hevesim kaçıyor. Cinsellik deseniz sayılı, terapiste gidelim diyorum arastırıyorum öylece kalıyor üzerine düşmüyor. Aileme giderken ben hep yalnız gidiyorum onlarda bişeyler hissediyorlar üzülüyorlar. Bosanmayı düşünüyorum tüm bu sebeplerden bosanılır mı hiç bilmiyorum. Cok mutsuzum, boşansak aynı iş yerinde nasıl olur boşanmasam nasıl başa cıkabilirim bu mutsuzlukla hiç bilmiyorum. Bu evlilik düzelir mi yoksa uğrasmadan bitirmelimiyim?

Genişletmek için tıkla...

oriphiel .!.:

Ben çekişmeli boşanma aşamasındayım daha ilk duruşma martta görülecek..

Genişletmek için tıkla...

Butterfly9 .!.:

Boşanmak aklınızda bulunsun ama biraz daha bekleyim sonradan az da olsa kendinizi suclamamak için. Bu süreçte kesinlikle çocuk düşünmeyin çok iyi korununbence

Genişletmek için tıkla...