Hiç ümitsizliğe düşme. Bak kendin söylüyorsun doğurma ihtimalim yok diye. Oysa evladının geleceği kesin. Sadece biraz zaman ve sabır gerekiyor. En güzel evlat gelecek, sadece doğru zamanı bekliyor.Listeye baktığımda İzmir ve Ankara'da 2014 yılının 6. Ayında başvuru yapanlara sıranın ancak geldiğini görüyoruz. İstanbul'da bu sıra henüz 2014 yılının 4. ayında. Offf offf.. Gözümde büyüyor yıllar. Yine melankoliğim, yine üzgün. Bursa'da durum nedir? Bir il bu kadar hızlı giderken bir anda sıraların bu denli uzamasını da aklım mantığım almıyor.
Neyse.. İstanbul'dan başvuru sahipleri olarak durumumuz daha vahim. Beklediğim onca yıla rağmen tekrar başvuru yapmamıza ve sıfırdan başlamamıza mı yanayım, terk bebek alanlardan bile çok bekleyip elde var sıfır olmasına mı.. Bu kadar çok evlat hasreti çekerken kucağımızın boş kalmasına mı..
Zamanında 4 çocuk isterken 1 tanesi bile nasip olmuyorsa ne yapmam gerekiyor artık hiç bilmiyorum. Doğurma hayalim zaten yok, evlat edinme bile bana çok görülüyormuş gibi hissediyorum. Belki de hiç bir zaman anne olamayacağım. Kim bilir... Senelerdir kurduğum hayaller, tüm hazırlıklarım, hepsi boşunaymış gibi.. Çok üzgünüm.
İstanbul için ben Ekim ayında gittiğimde Temmuz 2014 bebeklerini verdiklerini söylemişlerdi. Arada vermediklerinde belki evrak sorunları filan vardır, bilemedim. Listeyi de bulamadım şimdi.