- 21 Eylül 2009
- 9.784
- 10.060
Amacım birileri kavga etsin değil yalnız.
Olan durumu paylaştım.
Amacım birileri kavga etsin değil yalnız.Ben eşit sevgi falan inanmıyorum. İsteyen içten içe birini daha fazla sevsin belli etmeden ona da lafım yok. Ama sağlanan imkan ve miras konusunda çocuk ayrımı yapılmaz, yapacak olan doğurmasın birden fazla. Boşuna milleti birbirine düşürüp arkadan sövdürmek dışında bir işe yaramıyor yaptığınız.
Insallah basaririzBence de travma oluyor. Umarım bizler ve bizlerden sonraki nesil bu zinciri kırar
bence coğu ailede var benim annem de abilerime yapar her şeyi. evliyim evimiz yok annem toki zamanı arar sen yazıl cıkarsa abine verirsin evi yok der sanki benim 10 tane evim var. kendisine miras kaldı kızlara erkeklere verdiginin 3 te birini bile vermedi. evlenirken bana asla takı ceyiz vs yapmadı kendim calısarak yaptım mesai yapmaktan varislerim oluştu ama abilerime kız tarafına düşenleri bile kendisi yaptı.markete bile kıyıp gondermez kendisi gider. daha neler neler anlatamam… o yüzden seni cok iyi anlıyorum kırılıyorsun normal olamıyorsunMerhaba hanımlar.
Çevremde sık rastladığım,kendi ve eşimin ailesinde de yaşadığım bir durumu paylaşacağım...
Eşimler 3 kardeş...
Bir abla,eşim ve erkek kardeşi.
17 yıllık gelinim,bildim bileli hep kaynım ayrı tutulur.
Hem maddi,hem manevi...
Kayınvaldem kendine kalan mirası,topladı kaynıma verdi.Ev alındı,kaynımın üstüne
Kızında yaşıyor,yaşlılık maaşı var,onu da kaynıma gönderiyor,her ay.
Kayınpederim le ayrılar.
Kayınpederim yeniden evlendi.
Bir evi,arabası ve emekli maaşı var+çalışıyor.
Kayınpederim de ben ölürsem,araba kaynımın düşüncesinde imiş.
Eşimde üvey annesine kalacağına,kardeşime kalsın hiç gözüm yok kafasında bir adam...
Bende benden istemesinler de ne yaparlarsa yapsınlar modunda yım.
Çok şükür kendimin var.
Sadece hep onu kayırmalarına sinir oluyorum.
Ablasına dedim bugun,abla ihtiyacım var diyorsun madem ,sen kullansana kvdemin maaşını.
Yok diyor borçları var ,ödesin.
Gelelim bizim tarafa.
Annemin bir evi var, 2 kardeşiz.Kardeşimde yaşıyor.
Ben şartlar gereği okuyamadım,çalıştım çabaladım evi birlikte aldık.
Sonra evlendim, taksitleri annem ödedi.
Kardeşim mesleğini ele alınca o ödedi ve borcu bitti.
Yıllar önce annem derdi ki, sen okuyamadın meslek sahibi olamadın
O ev senin hakkın.Açıktan okuyup üniversite bitirdim çok şükür.
Yıllar sonra da gene konu açtı kendisi,
Ben ölürsem o ev ikinizin...
Şimdilerde ise bikaç yıldır,
Bak ne güzel genç yaşta 2 ev sahibi oldun,
Daha kardeşinin evi yok...
Yani senin ihtiyacın yok demeye getiriyor.
Kardeşim ona hep pahalı hediyeler,telefonlar,kıyafetler alıyor, durumu var çok şükür.
Ben birkaç kez hediye aldığımda,ki bütçem kısıtlı,maaşlar belli,burun kıvırdı bikaç kez.
Daha almak içimden gelmiyor haliyle.
Kısacası her zaman onun gözünde o üstün bir yerde...
Yani annem de evlat ayırıyor...
Buna içten içe üzülüyorum,ne kadar alıştım desem de insan alışamıyor.
Ona çayını kahvesini ayağına getirir mesela
Bana gelince hiç yerinden kımıldamaz.
Sizde durumlar nasıl...
Mevzu gerçekten para değil,ayrım yapmaları...
Zaman zaman çok üzüyor beni bu konu...
Özellikle hediye almam gereken zamanlar gelince , geriliyor um.
Her ailede var mı bu evlat ayrımı...
Bu 2 ev eşinizin mi üzerine,sizin miMerhaba hanımlar.
Çevremde sık rastladığım,kendi ve eşimin ailesinde de yaşadığım bir durumu paylaşacağım...
Eşimler 3 kardeş...
Bir abla,eşim ve erkek kardeşi.
17 yıllık gelinim,bildim bileli hep kaynım ayrı tutulur.
Hem maddi,hem manevi...
Kayınvaldem kendine kalan mirası,topladı kaynıma verdi.Ev alındı,kaynımın üstüne
Kızında yaşıyor,yaşlılık maaşı var,onu da kaynıma gönderiyor,her ay.
Kayınpederim le ayrılar.
Kayınpederim yeniden evlendi.
Bir evi,arabası ve emekli maaşı var+çalışıyor.
Kayınpederim de ben ölürsem,araba kaynımın düşüncesinde imiş.
Eşimde üvey annesine kalacağına,kardeşime kalsın hiç gözüm yok kafasında bir adam...
Bende benden istemesinler de ne yaparlarsa yapsınlar modunda yım.
Çok şükür kendimin var.
Sadece hep onu kayırmalarına sinir oluyorum.
Ablasına dedim bugun,abla ihtiyacım var diyorsun madem ,sen kullansana kvdemin maaşını.
Yok diyor borçları var ,ödesin.
Gelelim bizim tarafa.
Annemin bir evi var, 2 kardeşiz.Kardeşimde yaşıyor.
Ben şartlar gereği okuyamadım,çalıştım çabaladım evi birlikte aldık.
Sonra evlendim, taksitleri annem ödedi.
Kardeşim mesleğini ele alınca o ödedi ve borcu bitti.
Yıllar önce annem derdi ki, sen okuyamadın meslek sahibi olamadın
O ev senin hakkın.Açıktan okuyup üniversite bitirdim çok şükür.
Yıllar sonra da gene konu açtı kendisi,
Ben ölürsem o ev ikinizin...
Şimdilerde ise bikaç yıldır,
Bak ne güzel genç yaşta 2 ev sahibi oldun,
Daha kardeşinin evi yok...
Yani senin ihtiyacın yok demeye getiriyor.
Kardeşim ona hep pahalı hediyeler,telefonlar,kıyafetler alıyor, durumu var çok şükür.
Ben birkaç kez hediye aldığımda,ki bütçem kısıtlı,maaşlar belli,burun kıvırdı bikaç kez.
Daha almak içimden gelmiyor haliyle.
Kısacası her zaman onun gözünde o üstün bir yerde...
Yani annem de evlat ayırıyor...
Buna içten içe üzülüyorum,ne kadar alıştım desem de insan alışamıyor.
Ona çayını kahvesini ayağına getirir mesela
Bana gelince hiç yerinden kımıldamaz.
Sizde durumlar nasıl...
Mevzu gerçekten para değil,ayrım yapmaları...
Zaman zaman çok üzüyor beni bu konu...
Özellikle hediye almam gereken zamanlar gelince , geriliyor um.
Her ailede var mı bu evlat ayrımı...
Benimde evlenirken hiç çeyizim olmadı.bence coğu ailede var benim annem de abilerime yapar her şeyi. evliyim evimiz yok annem toki zamanı arar sen yazıl cıkarsa abine verirsin evi yok der sanki benim 10 tane evim var. kendisine miras kaldı kızlara erkeklere verdiginin 3 te birini bile vermedi. evlenirken bana asla takı ceyiz vs yapmadı kendim calısarak yaptım mesai yapmaktan varislerim oluştu ama abilerime kız tarafına düşenleri bile kendisi yaptı.markete bile kıyıp gondermez kendisi gider. daha neler neler anlatamam… o yüzden seni cok iyi anlıyorum kırılıyorsun normal olamıyorsun
Evlilik birliği içinde alındı.Bu 2 ev eşinizin mi üzerine,sizin mi
üzüldümm..Benimde evlenirken hiç çeyizim olmadı.
Her ay maaşımı anneme verirdim.
Harçlık verirdi annem bana.
1 gram altın almadım kendime ait.
Evleneceğim zaman 3 5 nevresim,bornoz falan alındı işte,eş tarafına ayıp olmasın diye.
Ama bilezik falan taktı tabi anneciğim, hakkını yiyemem.
Yok ben o konuda anneme öfkeli değilim,üzüldümm..
benim calısarak aldıgım bilekligim vardı onu bozdurup üstüne koyup bilezik almıştım annem taksın diye. düşündükçe tekrar ofkeleniyorum
Aslında sizin de eviniz yok,boşansanız size ev vermek adamın paşa gönlüne kalacak,ölse çeyreği sizin kalan çocuklarınızın..edinilmiş mal falan yarısını almak uzun bir mahkeme süreci..annenizin bu evinde kardeşiniziniz katkısı daha mi fazla acaba?Evlilik birliği içinde alındı.
Eşimin üzerine evler.
O konuda sıkıntım yok,eşim adil bir insan...Aslında sizin de eviniz yok,boşansanız size ev vermek adamın paşa gönlüne kalacak,ölse çeyreği sizin kalan çocuklarınızın..edinilmiş mal falan yarısını almak uzun bir mahkeme süreci..annenizin bu evinde kardeşiniziniz katkısı daha mi fazla acaba?
Ay ben olsam bende çok üzülürüm. Benim eşimin aileside istiyokiMerhaba hanımlar.
Çevremde sık rastladığım,kendi ve eşimin ailesinde de yaşadığım bir durumu paylaşacağım...
Eşimler 3 kardeş...
Bir abla,eşim ve erkek kardeşi.
17 yıllık gelinim,bildim bileli hep kaynım ayrı tutulur.
Hem maddi,hem manevi...
Kayınvaldem kendine kalan mirası,topladı kaynıma verdi.Ev alındı,kaynımın üstüne
Kızında yaşıyor,yaşlılık maaşı var,onu da kaynıma gönderiyor,her ay.
Kayınpederim le ayrılar.
Kayınpederim yeniden evlendi.
Bir evi,arabası ve emekli maaşı var+çalışıyor.
Kayınpederim de ben ölürsem,araba kaynımın düşüncesinde imiş.
Eşimde üvey annesine kalacağına,kardeşime kalsın hiç gözüm yok kafasında bir adam...
Bende benden istemesinler de ne yaparlarsa yapsınlar modunda yım.
Çok şükür kendimin var.
Sadece hep onu kayırmalarına sinir oluyorum.
Ablasına dedim bugun,abla ihtiyacım var diyorsun madem ,sen kullansana kvdemin maaşını.
Yok diyor borçları var ,ödesin.
Gelelim bizim tarafa.
Annemin bir evi var, 2 kardeşiz.Kardeşimde yaşıyor.
Ben şartlar gereği okuyamadım,çalıştım çabaladım evi birlikte aldık.
Sonra evlendim, taksitleri annem ödedi.
Kardeşim mesleğini ele alınca o ödedi ve borcu bitti.
Yıllar önce annem derdi ki, sen okuyamadın meslek sahibi olamadın
O ev senin hakkın.Açıktan okuyup üniversite bitirdim çok şükür.
Yıllar sonra da gene konu açtı kendisi,
Ben ölürsem o ev ikinizin...
Şimdilerde ise bikaç yıldır,
Bak ne güzel genç yaşta 2 ev sahibi oldun,
Daha kardeşinin evi yok...
Yani senin ihtiyacın yok demeye getiriyor.
Kardeşim ona hep pahalı hediyeler,telefonlar,kıyafetler alıyor, durumu var çok şükür.
Ben birkaç kez hediye aldığımda,ki bütçem kısıtlı,maaşlar belli,burun kıvırdı bikaç kez.
Daha almak içimden gelmiyor haliyle.
Kısacası her zaman onun gözünde o üstün bir yerde...
Yani annem de evlat ayırıyor...
Buna içten içe üzülüyorum,ne kadar alıştım desem de insan alışamıyor.
Ona çayını kahvesini ayağına getirir mesela
Bana gelince hiç yerinden kımıldamaz.
Sizde durumlar nasıl...
Mevzu gerçekten para değil,ayrım yapmaları...
Zaman zaman çok üzüyor beni bu konu...
Özellikle hediye almam gereken zamanlar gelince , geriliyor um.
Her ailede var mı bu evlat ayrımı...
Ya boşverin bunlar için üzmeyin kendinizi..allah yuvanızı daim etsin..birçok ailede yaşanıyor benzer kayırmacılık..yeri geldiğinde tepkinizi de verin benceO konuda sıkıntım yok,eşim adil bir insan...
Öyle birşey olsa hakkımı verir.
Peşinatı annemle birlikte çalışıp biriktirdik,
Evlendikten sonra annemin parası yetişmedi biz verdik,
Sonra annem ödedi, kardeşim okulunu bitirene kadar...
Dolayısıyla hepimizin emeği.
Evler eşin olabilir, yarın öbürgün allah korusun boşansalar belki kafasini sokacak bir damı bile kalmayacak.Yani kendimden düşünüyorum oturacak evim de var, yazlık evim de var kirada evlerim de var. Kardeşimin evi yok, şu şartlarda olması da çok zor. Düzgün bir işi de yok. Ailem evi kardeşime versin isterim. Zaten gidip kalamam da ama kardeşim o evde yaşayabilir en azından baba ocağımız tüter diye düşünüyorum. Benim anladığım sizin de evleriniz var ben yerinizde olsam ona verilmesini kendim teklif ederdim. Ha iki evladın suda koşulları aynı olur o zaman eşit pay yapılmalı mutlaka
Maalesef çoğu ailede evlat ayrımı oluyor, kimi cinsiyet ayrımcılığı yapıyor, kimi büyük çocuk küçük çocuk, kimi güçsüz bulduğu çocuğunu kayırıyor, keşke olmasa ama çoğunlukla yapıyor aileler.Dediğim gibi evden çok,annemin tavırları geriyor beni.
Valla ben olsam ona veriyorsan ömür boyu o baksın der çekilirim. Evlat ayıran haketmis oluyor zaten. Benim kv torun ayırıyor. Ben şimdiden koydum mesafemi. Hangi torunu ile cocuğu kıymetli ise o bakar. Eltim yiyor kayınvalidemin parasını da. Yesin ilerde de baksın beni ilgilendirmez. Siz de alacağınızı almışsınız Allah afiyetle kullanmayı nasip etsin. Artık tatillere çıkın keyfinize bakın. Boşverin onları da. Hak yiyen sonucuna katlanır.bakalım neler olacak neler. Siz takılmayın bişverinCanım annem henüz eli ayağı tutuyor,
Yalnız kalmak istemediği için orada.
Ama zor bir insan...
Dediğim gibi evden çok,annemin tavırları geriyor beni.
Sende o ev ıcın calısıp odemısın kardesınde yarı yarıya odenmıs gıbı beraber oturun ve ya satarsıbuz yada suzın orası aılenızın evı olur. Mesela ben kıradayım 2 kız kardeş teyzelerın evın kıra parasını yarı yarıya atıyorumMerhaba hanımlar.
Çevremde sık rastladığım,kendi ve eşimin ailesinde de yaşadığım bir durumu paylaşacağım...
Eşimler 3 kardeş...
Bir abla,eşim ve erkek kardeşi.
17 yıllık gelinim,bildim bileli hep kaynım ayrı tutulur.
Hem maddi,hem manevi...
Kayınvaldem kendine kalan mirası,topladı kaynıma verdi.Ev alındı,kaynımın üstüne
Kızında yaşıyor,yaşlılık maaşı var,onu da kaynıma gönderiyor,her ay.
Kayınpederim le ayrılar.
Kayınpederim yeniden evlendi.
Bir evi,arabası ve emekli maaşı var+çalışıyor.
Kayınpederim de ben ölürsem,araba kaynımın düşüncesinde imiş.
Eşimde üvey annesine kalacağına,kardeşime kalsın hiç gözüm yok kafasında bir adam...
Bende benden istemesinler de ne yaparlarsa yapsınlar modunda yım.
Çok şükür kendimin var.
Sadece hep onu kayırmalarına sinir oluyorum.
Ablasına dedim bugun,abla ihtiyacım var diyorsun madem ,sen kullansana kvdemin maaşını.
Yok diyor borçları var ,ödesin.
Gelelim bizim tarafa.
Annemin bir evi var, 2 kardeşiz.Kardeşimde yaşıyor.
Ben şartlar gereği okuyamadım,çalıştım çabaladım evi birlikte aldık.
Sonra evlendim, taksitleri annem ödedi.
Kardeşim mesleğini ele alınca o ödedi ve borcu bitti.
Yıllar önce annem derdi ki, sen okuyamadın meslek sahibi olamadın
O ev senin hakkın.Açıktan okuyup üniversite bitirdim çok şükür.
Yıllar sonra da gene konu açtı kendisi,
Ben ölürsem o ev ikinizin...
Şimdilerde ise bikaç yıldır,
Bak ne güzel genç yaşta 2 ev sahibi oldun,
Daha kardeşinin evi yok...
Yani senin ihtiyacın yok demeye getiriyor.
Kardeşim ona hep pahalı hediyeler,telefonlar,kıyafetler alıyor, durumu var çok şükür.
Ben birkaç kez hediye aldığımda,ki bütçem kısıtlı,maaşlar belli,burun kıvırdı bikaç kez.
Daha almak içimden gelmiyor haliyle.
Kısacası her zaman onun gözünde o üstün bir yerde...
Yani annem de evlat ayırıyor...
Buna içten içe üzülüyorum,ne kadar alıştım desem de insan alışamıyor.
Ona çayını kahvesini ayağına getirir mesela
Bana gelince hiç yerinden kımıldamaz.
Sizde durumlar nasıl...
Mevzu gerçekten para değil,ayrım yapmaları...
Zaman zaman çok üzüyor beni bu konu...
Özellikle hediye almam gereken zamanlar gelince , geriliyor um.
Her ailede var mı bu evlat ayrımı...
Ben daha ilginç bir durum anlatayım. Ablam ve 2 kız kardeşiz .. Ablamın 2 evladı benim de 1 evladım var. Babam iki kardeş olarak bize zırnık koklatmaz. Ama torunlarına yağdırır da yağdırırMerhaba hanımlar.
Çevremde sık rastladığım,kendi ve eşimin ailesinde de yaşadığım bir durumu paylaşacağım...
Eşimler 3 kardeş...
Bir abla,eşim ve erkek kardeşi.
17 yıllık gelinim,bildim bileli hep kaynım ayrı tutulur.
Hem maddi,hem manevi...
Kayınvaldem kendine kalan mirası,topladı kaynıma verdi.Ev alındı,kaynımın üstüne
Kızında yaşıyor,yaşlılık maaşı var,onu da kaynıma gönderiyor,her ay.
Kayınpederim le ayrılar.
Kayınpederim yeniden evlendi.
Bir evi,arabası ve emekli maaşı var+çalışıyor.
Kayınpederim de ben ölürsem,araba kaynımın düşüncesinde imiş.
Eşimde üvey annesine kalacağına,kardeşime kalsın hiç gözüm yok kafasında bir adam...
Bende benden istemesinler de ne yaparlarsa yapsınlar modunda yım.
Çok şükür kendimin var.
Sadece hep onu kayırmalarına sinir oluyorum.
Ablasına dedim bugun,abla ihtiyacım var diyorsun madem ,sen kullansana kvdemin maaşını.
Yok diyor borçları var ,ödesin.
Gelelim bizim tarafa.
Annemin bir evi var, 2 kardeşiz.Kardeşimde yaşıyor.
Ben şartlar gereği okuyamadım,çalıştım çabaladım evi birlikte aldık.
Sonra evlendim, taksitleri annem ödedi.
Kardeşim mesleğini ele alınca o ödedi ve borcu bitti.
Yıllar önce annem derdi ki, sen okuyamadın meslek sahibi olamadın
O ev senin hakkın.Açıktan okuyup üniversite bitirdim çok şükür.
Yıllar sonra da gene konu açtı kendisi,
Ben ölürsem o ev ikinizin...
Şimdilerde ise bikaç yıldır,
Bak ne güzel genç yaşta 2 ev sahibi oldun,
Daha kardeşinin evi yok...
Yani senin ihtiyacın yok demeye getiriyor.
Kardeşim ona hep pahalı hediyeler,telefonlar,kıyafetler alıyor, durumu var çok şükür.
Ben birkaç kez hediye aldığımda,ki bütçem kısıtlı,maaşlar belli,burun kıvırdı bikaç kez.
Daha almak içimden gelmiyor haliyle.
Kısacası her zaman onun gözünde o üstün bir yerde...
Yani annem de evlat ayırıyor...
Buna içten içe üzülüyorum,ne kadar alıştım desem de insan alışamıyor.
Ona çayını kahvesini ayağına getirir mesela
Bana gelince hiç yerinden kımıldamaz.
Sizde durumlar nasıl...
Mevzu gerçekten para değil,ayrım yapmaları...
Zaman zaman çok üzüyor beni bu konu...
Özellikle hediye almam gereken zamanlar gelince , geriliyor um.
Her ailede var mı bu evlat ayrımı...