hem sizi kötü gösterdi kızınıza, hem de çocuğa sen daha az seviliyorsun, daha az kıymet görüyorsun, kardeşin daha önemli gibi gibi yıkıcı mesajlar vermiş. Eşinizi yalnız kıstırıp bir güzel paylayın, birdaha böyle bi şeye cesaret edemesin bile. Kızınıza naptığının farkında bile değil çok cahilce davranıyor.Evet tam da delirdiğim şey bu işte. Hadi hamile halimle beni düşünmedi kızımızda nasıl bir yara açtı bunu nasıl düşünemez. En büyük zararı yavruma verdi.
Sanırım eşinize sinirlendiğiniz için o an düşünemediniz.Evet tam da delirdiğim şey bu işte. Hadi hamile halimle beni düşünmedi kızımızda nasıl bir yara açtı bunu nasıl düşünemez. En büyük zararı yavruma verdi.
Paylamal ne demek suratına bile bakmıyorum. Yaptığına pişman olmadan, milyon kez özür dilemeden suratına bile bakmam.hem sizi kötü gösterdi kızınıza, hem de çocuğa sen daha az seviliyorsun, daha az kıymet görüyorsun, kardeşin daha önemli gibi gibi yıkıcı mesajlar vermiş. Eşinizi yalnız kıstırıp bir güzel paylayın, birdaha böyle bi şeye cesaret edemesin bile. Kızınıza naptığının farkında bile değil çok cahilce davranıyor.
Biraz şok oldum doğru. Mavi kaplı defterden rapor çıkınca bayağı bir incindim. Hayal kırıklığından hiçbir şey söylemeden çıktım odadan.Sanırım eşinize sinirlendiğiniz için o an düşünemediniz.
Eşiniz öyle dediğinde yapmanız gereken kızınıza sormaktı. Daha sonra da "seni öpmeyi, sana sarılmayı çok seviyorum. Senin rahatsız olmanı istemediğim için abartmadım ama bundan sonra seni sevgiye boğacağım, yandın sen" gibi cümlelerle o anda bu kırgınlığın önünü alabilirdiniz.
Herkes aynı anlayışta olmax ki. Ben de annemle çok yakınlaşmazdım. Kiz kardeşimse gelip gidip sarılır öperdi. Ben de annemin beni sevdiğine inanırdım ama sizin kızınız farklı algılıyor demek ki.Benim annem de çok temas etmezdi, çok ilgili bir anne de değildi ama sevildiğimi bilirdim. Ağladığımda sakinleştirir, cesaret vermesi gerektiğinde yanımda olurdu. Evet çok öpüp sarılmazdı ama severdi beni. Ben de sevmezdim öpülmeyi zaten. Kızımın da anladığını düşündüm.
Anne de olsak insanız. Hata yapıyoruz.Biraz şok oldum doğru. Mavi kaplı defterden rapor çıkınca bayağı bir incindim. Hayal kırıklığından hiçbir şey söylemeden çıktım odadan.
Hayır vazgeçmedim ben de kızımı öpüyorum. Hiç dokunmuyor değilim. Cuma günü daha sabah öperek uyandırmıştım mesela. Sürekli yaptığım birşey değil demek istedim. Ve kesinlikle kızımı rakip olarak görmüyorum. Öfkeliyim açıklamasını önceki mesajlarımda açmıştım. Tam olarak tarif edemediğim bir sürü duygunun karışımını yaşıyorum şu an. Belki de sırf babasının etkisinde kaldığı için hazırladı o raporu diye düşündüm.Sizin anneliğinizi bilmem ama eşiniz kesinlikle kötü bir baba. Çocuğu duygusal olarak etkileyecek, eksik hissettirecek bir durumu onun yanında değil sizinle baş başayken söylemeliydi. Bildiğin densiz ve hadsiz.
Ben de büyük kızınız gibiydim. Tek kız olmama rağmen erkek olan kardeşlerim duygularını ifade etme ve temas kurma konusunda daha başarılıydılar. Ancak annem yine de ara sıra gelir sarılır öperdi. Bu kız böyle deyip vazgeçmedi. Bu noktada hatalısınız. Belki dile getirmiyor olabilir ancak emin olun sevgi görmeye onun da ihtiyacı var. Açıkça dile getirmiş üstelik. Gariptir annem de bana öfkeliydi ve rakip olarak görürdü zaman zaman :) siz annesiniz, ne olursa olsun onu olduğu gibi kabul edin ve sevginizi gösterin.
Eşinize de bir daha böyle cümleleri çocukların yanında sarf etmemesini söyleyin.
yaptığı şeyin farkına varması bilinçlenmesi için açıkça konuşmalısınız, sonra yine getirin burnundan..Paylamal ne demek suratına bile bakmıyorum. Yaptığına pişman olmadan, milyon kez özür dilemeden suratına bile bakmam.
Eşim de çok ilgili bir babadır gerçekten. Şu an ona karşı öfke dolu olsam da hakkını yiyemem. Benim stresimi anladığından Cuma’dan beri kızları sinema, park, aquapark gezDirip duruyor. Olayları bu hale getirdi şimdi nasıl düzelteceğini bilmiyor tabi.
Eşiniz ne yazıkki durumu iyice acıga cıkarmış.. Bundan sonra siz büyük kızınızı sevseniz dahi inandırıcı bulmayabilir sizi.. Onunla satranc oynayıp sevginizi belli edin onu tebrik edinMerhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
Hayır vazgeçmedim ben de kızımı öpüyorum. Hiç dokunmuyor değilim. Cuma günü daha sabah öperek uyandırmıştım mesela. Sürekli yaptığım birşey değil demek istedim. Ve kesinlikle kızımı rakip olarak görmüyorum. Öfkeliyim açıklamasını önceki mesajlarımda açmıştım. Tam olarak tarif edemediğim bir sürü duygunun karışımını yaşıyorum şu an. Belki de sırf babasının etkisinde kaldığı için hazırladı o raporu diye düşündüm.
ya soguktur cidden biliyormusunuz , buz dolabi gibidir kizim ama yine de revani kadar tatlidirSoğuk nevaleama tam da revani tiplidir kesin
Hayır. Cumartesi günü havadan sudan konuşmaya çalıştı ben yüzüne bakmayınca şu an benden çok tavırlı görünüyor.sizden ozur diledi mi esiniz, suan ki durumunuzu gorunce mahcup oldu mu?
Eşiniz ne yapmaya çalışıyor kendi aklınca iyi polisi mi oynuyor şimdi ? Kızınız madem üstün zekalı sizi anlayabilir bunun zayıf noktanız olduğunu göstermeyin gözlerinizin dolmasına gerek yok çekin odasına seninle de kardeşinle olduğum gibi olmak istiyorum ama sen temastan hoşlanmadığın için seni bunaltmak istemiyorum deMerhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?