• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlat ayrımı mı yapıyorum?

Evet tam da delirdiğim şey bu işte. Hadi hamile halimle beni düşünmedi kızımızda nasıl bir yara açtı bunu nasıl düşünemez. En büyük zararı yavruma verdi.
hem sizi kötü gösterdi kızınıza, hem de çocuğa sen daha az seviliyorsun, daha az kıymet görüyorsun, kardeşin daha önemli gibi gibi yıkıcı mesajlar vermiş. Eşinizi yalnız kıstırıp bir güzel paylayın, birdaha böyle bi şeye cesaret edemesin bile. Kızınıza naptığının farkında bile değil çok cahilce davranıyor.
 
Evet tam da delirdiğim şey bu işte. Hadi hamile halimle beni düşünmedi kızımızda nasıl bir yara açtı bunu nasıl düşünemez. En büyük zararı yavruma verdi.
Sanırım eşinize sinirlendiğiniz için o an düşünemediniz.
Eşiniz öyle dediğinde yapmanız gereken kızınıza sormaktı. Daha sonra da "seni öpmeyi, sana sarılmayı çok seviyorum. Senin rahatsız olmanı istemediğim için abartmadım ama bundan sonra seni sevgiye boğacağım, yandın sen" gibi cümlelerle o anda bu kırgınlığın önünü alabilirdiniz.
 
hem sizi kötü gösterdi kızınıza, hem de çocuğa sen daha az seviliyorsun, daha az kıymet görüyorsun, kardeşin daha önemli gibi gibi yıkıcı mesajlar vermiş. Eşinizi yalnız kıstırıp bir güzel paylayın, birdaha böyle bi şeye cesaret edemesin bile. Kızınıza naptığının farkında bile değil çok cahilce davranıyor.
Paylamal ne demek suratına bile bakmıyorum. Yaptığına pişman olmadan, milyon kez özür dilemeden suratına bile bakmam.
 
Sanırım eşinize sinirlendiğiniz için o an düşünemediniz.
Eşiniz öyle dediğinde yapmanız gereken kızınıza sormaktı. Daha sonra da "seni öpmeyi, sana sarılmayı çok seviyorum. Senin rahatsız olmanı istemediğim için abartmadım ama bundan sonra seni sevgiye boğacağım, yandın sen" gibi cümlelerle o anda bu kırgınlığın önünü alabilirdiniz.
Biraz şok oldum doğru. Mavi kaplı defterden rapor çıkınca bayağı bir incindim. Hayal kırıklığından hiçbir şey söylemeden çıktım odadan.
 
Benim annem de çok temas etmezdi, çok ilgili bir anne de değildi ama sevildiğimi bilirdim. Ağladığımda sakinleştirir, cesaret vermesi gerektiğinde yanımda olurdu. Evet çok öpüp sarılmazdı ama severdi beni. Ben de sevmezdim öpülmeyi zaten. Kızımın da anladığını düşündüm.
Herkes aynı anlayışta olmax ki. Ben de annemle çok yakınlaşmazdım. Kiz kardeşimse gelip gidip sarılır öperdi. Ben de annemin beni sevdiğine inanırdım ama sizin kızınız farklı algılıyor demek ki.
 
Biraz şok oldum doğru. Mavi kaplı defterden rapor çıkınca bayağı bir incindim. Hayal kırıklığından hiçbir şey söylemeden çıktım odadan.
Anne de olsak insanız. Hata yapıyoruz.
O yüzden üzülmeyin. Kızınız zeki çocuk, mutlaka anlar. Konuşun ve öpücük manyağı yapın onu.
Eşinizi de ilgiye muhtaç bırakın bir süre.
 
Sizin anneliğinizi bilmem ama eşiniz kesinlikle kötü bir baba. Çocuğu duygusal olarak etkileyecek, eksik hissettirecek bir durumu onun yanında değil sizinle baş başayken söylemeliydi. Bildiğin densiz ve hadsiz.

Ben de büyük kızınız gibiydim. Tek kız olmama rağmen erkek olan kardeşlerim duygularını ifade etme ve temas kurma konusunda daha başarılıydılar. Ancak annem yine de ara sıra gelir sarılır öperdi. Bu kız böyle deyip vazgeçmedi. Bu noktada hatalısınız. Belki dile getirmiyor olabilir ancak emin olun sevgi görmeye onun da ihtiyacı var. Açıkça dile getirmiş üstelik. Gariptir annem de bana öfkeliydi ve rakip olarak görürdü zaman zaman :) siz annesiniz, ne olursa olsun onu olduğu gibi kabul edin ve sevginizi gösterin.

Eşinize de bir daha böyle cümleleri çocukların yanında sarf etmemesini söyleyin.
 
görevleri yerine getirmek eşit değildir anne sevgisiyle. bakın kosturmak mükemmel anne olmak değildir. sunu yapiyim buraya kosuyum onu aliyim bilmem ne pisireyim de yesinler değil çocukların istediği.


telefona hatırlatıcı ya da alarm kurun mesela. sarılıp öpmek için kimse bilmek zorunda değil. yaptıkça alisiyo insan.

anneanneniz siz ve kızınızin durumu, anneannem annem ve benim durumum....

annem doğru iyi anne olduğunu düşünür hep. bana sorarsaniz harika bi görev insanı iyi bi bakıcı ama anneliği tartışılır.
benim ne kadar olgun zeki anlayışlı becerikli bidi bidi olduğumu anlatması bilmesi çok önemli değil bence. ya da yapmasi gerekeni yaptı diye süper anne olmaz.

ben de belli bi yasa kadar kimseye sarilmazdim opmezdim nefret ederdim. sonra farkettim ki annem öyle olduğu için öyle yapıyorum. 28 yaşındayım hala bu durumu tam asamadim. annemle aramda kurabildigim, kendimce annemi hakli cikarip beni teselli eden bi benzerlikti bu. kulağınıza sacma gelmiyor mu. bi cocuk soguk olusuyla gurur duyar mi. anneme benziyorum annem de soğuk hiç opmez sarilmaz zaten diye bütün gün icinden içinden konusmak normal mi??
 
Sizin anneliğinizi bilmem ama eşiniz kesinlikle kötü bir baba. Çocuğu duygusal olarak etkileyecek, eksik hissettirecek bir durumu onun yanında değil sizinle baş başayken söylemeliydi. Bildiğin densiz ve hadsiz.

Ben de büyük kızınız gibiydim. Tek kız olmama rağmen erkek olan kardeşlerim duygularını ifade etme ve temas kurma konusunda daha başarılıydılar. Ancak annem yine de ara sıra gelir sarılır öperdi. Bu kız böyle deyip vazgeçmedi. Bu noktada hatalısınız. Belki dile getirmiyor olabilir ancak emin olun sevgi görmeye onun da ihtiyacı var. Açıkça dile getirmiş üstelik. Gariptir annem de bana öfkeliydi ve rakip olarak görürdü zaman zaman :) siz annesiniz, ne olursa olsun onu olduğu gibi kabul edin ve sevginizi gösterin.

Eşinize de bir daha böyle cümleleri çocukların yanında sarf etmemesini söyleyin.
Hayır vazgeçmedim ben de kızımı öpüyorum. Hiç dokunmuyor değilim. Cuma günü daha sabah öperek uyandırmıştım mesela. Sürekli yaptığım birşey değil demek istedim. Ve kesinlikle kızımı rakip olarak görmüyorum. Öfkeliyim açıklamasını önceki mesajlarımda açmıştım. Tam olarak tarif edemediğim bir sürü duygunun karışımını yaşıyorum şu an. Belki de sırf babasının etkisinde kaldığı için hazırladı o raporu diye düşündüm.
 
Paylamal ne demek suratına bile bakmıyorum. Yaptığına pişman olmadan, milyon kez özür dilemeden suratına bile bakmam.
yaptığı şeyin farkına varması bilinçlenmesi için açıkça konuşmalısınız, sonra yine getirin burnundan..
 
Eşim de çok ilgili bir babadır gerçekten. Şu an ona karşı öfke dolu olsam da hakkını yiyemem. Benim stresimi anladığından Cuma’dan beri kızları sinema, park, aquapark gezDirip duruyor. Olayları bu hale getirdi şimdi nasıl düzelteceğini bilmiyor tabi.


sizden ozur diledi mi esiniz, suan ki durumunuzu gorunce mahcup oldu mu?
 
önüne geçmezseniz bu uçurum giderek büyür
annem bizim için cok sey yapti çok seyden vazgeçti ama bunu hep soyledim mesela bir kere soyle baskalari gibi durdun yere evladim yavrum ne bileyim kizim diyerek sarilip optugune sahit olmadim
yuzune soylememe karsi hala boyle devam ediyor
artik 33 yasimdayim kucaklayip opmesin tabi ama bir kera evladim yavrum tarzi sicacik bir kelime duymayi okadar isterdim ki
ve evet sizde evlat ayiriyorsunuz maalesef
bu saatten sonra ilginiz ne ifade eder bilmiyorum ama en azindan özür dileyerek gecerli bir aciklama yapabilirsiniz belki
 
Merhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.

Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.

Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.

Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.

Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.

Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.

Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.

Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.

Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?

Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
Eşiniz ne yazıkki durumu iyice acıga cıkarmış.. Bundan sonra siz büyük kızınızı sevseniz dahi inandırıcı bulmayabilir sizi.. Onunla satranc oynayıp sevginizi belli edin onu tebrik edin
 
Hayır vazgeçmedim ben de kızımı öpüyorum. Hiç dokunmuyor değilim. Cuma günü daha sabah öperek uyandırmıştım mesela. Sürekli yaptığım birşey değil demek istedim. Ve kesinlikle kızımı rakip olarak görmüyorum. Öfkeliyim açıklamasını önceki mesajlarımda açmıştım. Tam olarak tarif edemediğim bir sürü duygunun karışımını yaşıyorum şu an. Belki de sırf babasının etkisinde kaldığı için hazırladı o raporu diye düşündüm.

Siz rakip olarak görüyorsunuz demedim ama ilerleyen zamanlarda durum böyle bir hal alabilir. Özellikle baba bu densizliğe devam ederse. Ben de yazı yazar annemin göreceği yerlere bırakırdım unutmuş gibi. Garibim o da gerçekten unuttuğumu sanır, bir müddet sonra "ben o yazıları okudum" deyip günah çıkarmaya gelirdi yanıma :) kızınız yine daha açık duygularını ifade etme konusunda. Ben eline vermeye bile gurur yapardım.

Tüm mesajları okumadım ama üstün zekalı yazmışsınız sanırım konuda. İşiniz daha zor bu yüzden. Babayla mutlaka konuşun. Bir daha çocukların yanında sizde eksik gördüğü noktaları söylemesin. Çocukların size cephe almasına sebep olur.

Bence şu noktada akışına bırakın. Kendinizi zorlamayın ekstra temas için. Her zamanki gibi davranın. Belli bir müddet geçtikten sonra biraz daha fazla temas kurmaya gayret edersiniz. Ancak şu noktada ev ortamı gerginken yapacağınız her davranış yapmacık ve zoraki olabilir. Öyle Olmasa bile...
 
Hz.Peygamber in "öpücük konusunda dahi çocuklarınız arasında adaletli olun" hadisini bu konuda kendime ölçü edindim.

Üç çocuğum var, büyüğü 8 yaşında ikizler 2; yaşında. benim de büyüğüm erkek olmasına rağmen -onlara daha çok sarıldın- diye sitem etmisligi vardır. Dolayısıyla çocuklara etiketlemek yerine ilgi ve sevgi noktasında eşit olunmalı.

Eşiniz ise baştan sona yanliş davranmış ne olursa olsun çocuğunuz yanında size bu şekilde suçlamamaliydi. haksızlık ettiğinizi düşünse bile sonradan konuşmalı o esnada ise ortamı yumuşatıcı bir konuşma yapmalıydi. Resmen yangına körükle gitmiş sizi iyice karşı karşıya getirmiş kızınızla
 
Merhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.

Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.

Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.

Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.

Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.

Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.

Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.

Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.

Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?

Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
Eşiniz ne yapmaya çalışıyor kendi aklınca iyi polisi mi oynuyor şimdi ? Kızınız madem üstün zekalı sizi anlayabilir bunun zayıf noktanız olduğunu göstermeyin gözlerinizin dolmasına gerek yok çekin odasına seninle de kardeşinle olduğum gibi olmak istiyorum ama sen temastan hoşlanmadığın için seni bunaltmak istemiyorum de
 
Back
X