Evladıma kıydım ben

Bence ailenle paylaşma. Psikolojik destek al. Üzülme. Ama benim bu kadar istememe rağmen dogurmamama sebep olmuş birini yanımda tutnazdim hep bebegimi hatırlatır o deyus bana. Sevgilinize çok gıcık oldum

bence cok dogru bir karar vermissiniz.
suan sadece hormonlar devrede.

3 aylik bir iliski cok yeni yetme ustune bide cocuk cok zor ve sartlar cocuk icin cok sagliksiz.
hem ekonomik hemde psikolojik olarak iki tarafinda cocuga hazir olmasi gerektigini dusunuyorum .bir erkeginde duygusal ve psikolojik olarak cocuga hazir olmasi gerekiyor belki ekonomik ortami kurtarsaniz bile babasi tarafindan benimsenmeyen bir cocuk olacakti inanin ozaman daha zor olurdu. kendinizi iyi hissedeceksiniz dua edin .
inanın çok doğru bir karar vermissiniz sanirim annelik icguduleri sizi suan hormonal olarak zorluyor .lutfen sakin kalmaya calisin .kendinizi sevin ve affedin...

3 ay... 90 gün...
Kaç kere görüştünüz de korunmasız ilişki yaşıyorsunuz.
Yazık işte...
Faydasız yorumumu yaptım.
Şimdi de önerime geçiyorum.
Ayrılın o çocuktan, çocuk diyorum, adam değil zira.
Psikolojik destek alın.
Ve bir daha sevgilinizle ilişki yaşamayın.Yüzde yüz korunamıyorsanız (ki bu zor) yaşamayın yani, kalkamazsınız altından.

Baslıgı okurken sandım ki cinayet isledi öldürdü cocugu. Bu kürtaj olanların anlamsız agıt yakmaları beni benden alıyo cidden. 3 aylık sevgililikte sırf bebegi dogurmak icin evlenmek akıl alır gibi degil. Adam bu arada sizi neden yarı yolda bıraksın? Oturmus aslan parcası bide makalesi bilmem nesi okumus yanında olmus, kacmamıs. Püff hayat yeterince kötü zaten.

Geçmiş olsun. Zamanında pko + prezervatifle korunurken istenmeyen bir gebelik yaşamıştım bende prezervatifin yırtılması sonucu. Başka biri anlatsa öyle tek seferde olur muymuş hele ki pko varken derdim ama olabiliyor maalesef.

Tıpkı senin gibi 3-4 aylık bir ilişkideydim. Senin aksine partnerim acayip hevesliydi doğurmam konusunda. Bütün muayene süreçlerine eşlik etti. 'Pozitif' sonucu çiçekler ve mücevherle kutlamak istedi. Acil evlenmemize yönelik planlar yaptı. Samimi bir şekilde mutlu ve hevesliydi hamilelik haberi karşısında. Ama ben karşı tarafı yeterince tanımıyor ve güvenmiyordum. Açıkçası birlikte çocuk yetiştirmek için de biraz dengesiz buluyordum. İstemediğimi, hazır olmadığımızı söylediğimde bu sefer kürtaj sürecinde maddi manevi full destek oldu içinden gelmediği halde. İşlem için klinikteyken dahi vazgeçmeyi teklif etti, hemşirelerin dikkatini çekecek kadar mutsuzdu ancak sonrasında hiçbir şekilde yargılamadı. Çok istediğini ve bu kayıptan dolayı üzgün olduğunu bildiğim için özür dilediğimde tüm bu süreci yaşamamın kendi hatası olduğunu asıl kendisinin bana karşı suçlu hissettiğini söyledi. İşlem sonrasında kendimi fiziksel ve ruhsal iyi hissetmeme rağmen günlerce benim bakımımla ilgilendi, beni mutlu edecek, keyifli hissettirecek şeyler yapmaya çalıştı.

Bunları niye uzun uzun yazdım. İlk olarak sanırım içimi dökmek istedim. Aynı şeyleri yaşadığını bildiğim çok çok yakın birkaç arkadaşım hariç bahsettiğim bir konu değil bu. Şuan anonim olarak içimi dökmek iyi geldi.

2. Olarak bunları partnerimi övmek için yazmıyorum. Farklı açılardan idealden çok uzak bir insan ve çok uzak bir ilişkiydi. Zaten öyle olduğunu sezmesem birlikte bir çocuğumuz olurdu. İlişkimiz devam ederdi vs. Ama bu olay özelindeki davranışı olması gerekendi. Doğa hamilelik sürecini kadına yaşatıyor. Bu nedenle seçim hakkı kadında. Burada erkeğin görevi kadının kararı ne olursa olsun desteklemek, onun süreci en iyi şekilde geçirmesine yardımcı olmak. Erkek kendi seçim hakkını döllenme süreci sırasında kullanıyor. Orada doğru şekilde kullanamadıysa yapacak birşey yok. Sizi desteklemek ve kararınıza saygı duymak zorunda. Bu çok temel birşey bunun daha azını kabul etmeyin.

Son olarak kürtaj travmatik bir süreç olabilir. Kürtaj sürecinden sonra psikoz yaşayan, intihara teşebbüs eden ya da depresyona giren depresyon sonrası hafızasının bir daha eskisi gibi olmadığını söyleyen arkadaşlarım oldu. Ama illa travmatik olmak zorunda değil.

Ben ki saçma derecede anaç bir insanım. Çocukluğumda bile komşular 1.5-2 yaş bebeklerini bize bırakırlardı azıcık dinlenmek istediklerinde. Çünkü ben ilgilenmeyi oynatmayı seviyordum. Sırf zevkine pedagoji kitapları okurum, bebek eşyaları ve çocuk oyuncaklarında son trendler konusunda çok gereksiz bir bilgi birikimim vardır. Çocuklarla çok iyi vakit geçirdiğim için bütün üniversite hayatım oyun ablalığı yaparak geçti. Yolculukta orada burada muhabbet ettiğim küçük çocukların beni illa evine oynamaya götürmeye çalıştığı, sokakta hiç tanımadığım annelerin güvenip rica edip bebeklerini kucağıma verdiği olur 'Ben para çekerken, işimi hallederken 2 dk tutar mısınız' diye.

Özünde hiç kadın kadın biri değilim küçük bir Adile Naşit'im maalesef. Doğal olarak benim bu hayatta en zevk alarak ve en iyi şekilde yapacağıma inandığım ve en hevesle istediğim şeylerden biri annelik. Ama kürtaj sürecinde ya da sonrasında bu sebepten ağladığımı dahi hatırlamıyorum.

Tamam insanın aklına arada gelmiyor mu geliyor doğursam şimdi şu kadarlık olmuştu, acaba nasıl görünürdü, neler yapıyor olurdu diye ama geriye dönüp baktığımda pişman değilim kararımdan hatta gurur duyuyorum. İlişkide herkesin en mükemmel haliyle gözüktüğü cicim aylarındaydık ve ben kendi heveslerimin, aşkımın gözümü kör etmesine izin vermedim, karşı tarafın iyi bir baba olamayacağını gösteren ufak tefek sinyalleri gözden kaçırmadım. Gurur duyuyorum çünkü deli gibi aşıktım, tüm odağım karşı tarafı mutlu etmek, onunla mutlu bir ilişki sürdürmek üzerineydi, sadece kürtaj kararımda birşeyleri karşı tarafın isteklerinden, mutluluğundan üstün tuttum o da dünyaya getireceğim çocuğun mutluluğu, psikolojisi ve geleceğiydi.

Çocuğumu doğurup ona babasını rehabilite etme görevi yüklemedim. Onu bir göklere çıkarılıp bir nefret edileceği sorunlu bir baba ilişkisine, stabil olmayacak bir yaşantıya maruz bırakmadım. Bu yüzden içim rahat, pişman değilim. Bu paragraf da böyle bir köşede dursun belki ne yapacağına karar veremeyen, sonrasında pişmanlık hissetmekten korkan ya da neden yeterince üzgün hissetmediğini düşünen bir kadın okur da kendini bulur diye.

AngelicaPickles .!.:

Geçmiş olsun. Zamanında pko + prezervatifle korunurken istenmeyen bir gebelik yaşamıştım bende prezervatifin yırtılması sonucu. Başka biri anlatsa öyle tek seferde olur muymuş hele ki pko varken derdim ama olabiliyor maalesef.

Tıpkı senin gibi 3-4 aylık bir ilişkideydim. Senin aksine partnerim acayip hevesliydi doğurmam konusunda. Bütün muayene süreçlerine eşlik etti. 'Pozitif' sonucu çiçekler ve mücevherle kutlamak istedi. Acil evlenmemize yönelik planlar yaptı. Samimi bir şekilde mutlu ve hevesliydi hamilelik haberi karşısında. Ama ben karşı tarafı yeterince tanımıyor ve güvenmiyordum. Açıkçası birlikte çocuk yetiştirmek için de biraz dengesiz buluyordum. İstemediğimi, hazır olmadığımızı söylediğimde bu sefer kürtaj sürecinde maddi manevi full destek oldu içinden gelmediği halde. İşlem için klinikteyken dahi vazgeçmeyi teklif etti, hemşirelerin dikkatini çekecek kadar mutsuzdu ancak sonrasında hiçbir şekilde yargılamadı. Çok istediğini ve bu kayıptan dolayı üzgün olduğunu bildiğim için özür dilediğimde tüm bu süreci yaşamamın kendi hatası olduğunu asıl kendisinin bana karşı suçlu hissettiğini söyledi. İşlem sonrasında kendimi fiziksel ve ruhsal iyi hissetmeme rağmen günlerce benim bakımımla ilgilendi, beni mutlu edecek, keyifli hissettirecek şeyler yapmaya çalıştı.

Bunları niye uzun uzun yazdım. İlk olarak sanırım içimi dökmek istedim. Aynı şeyleri yaşadığını bildiğim çok çok yakın birkaç arkadaşım hariç bahsettiğim bir konu değil bu. Şuan anonim olarak içimi dökmek iyi geldi.

2. Olarak bunları partnerimi övmek için yazmıyorum. Farklı açılardan idealden çok uzak bir insan ve çok uzak bir ilişkiydi. Zaten öyle olduğunu sezmesem birlikte bir çocuğumuz olurdu. Ama bu olay özelindeki davranışı olması gerekendi. Doğa hamilelik sürecini kadına yaşatıyor. Bu nedenle seçim hakkı kadında. Burada erkeğin görevi kadının kararı ne olursa olsun desteklemek, onun süreci en iyi şekilde geçirmesine yardımcı olmak. Erkek kendi seçim hakkını döllenme süreci sırasında kullanıyor. Orada doğru şekilde kullanamadıysa yapacak birşey yok. Sizi desteklemek ve kararınıza saygı duymak zorunda. Bu çok temel birşey bunun daha azını kabul etmeyin.

Son olarak kürtaj travmatik bir süreç olabilir. Kürtaj sürecinden sonra psikoz yaşayan, intihara teşebbüs eden ya da depresyona giren depresyon sonrası hafızasının bir daha eskisi gibi olmadığını söyleyen arkadaşlarım oldu. Ama illa travmatik olmak zorunda değil.

Ben ki saçma derecede anaç bir insanım. Çocukluğumda bile komşular 1.5-2 yaş bebeklerini bize bırakırlardı azıcık dinlenmek istediklerinde. Çünkü ben ilgilenmeyi oynatmayı seviyordum. Sırf zevkine pedagoji kitapları okurum, bebek eşyaları ve çocuk oyuncaklarında son trendler konusunda çok gereksiz bir bilgi birikimim vardır. Çocuklarla çok iyi vakit geçirdiğim için bütün üniversite hayatım oyun ablalığı yaparak geçti. Yolculukta orada burada muhabbet ettiğim küçük çocukların beni illa evine oynamaya götürmeye çalıştığı, sokakta hiç tanımadığım annelerin güvenip rica edip bebeklerini kucağıma verdiği olur 'Ben para çekerken, işimi hallederken 2 dk tutar mısınız' diye.

Özünde hiç kadın kadın biri değilim küçük bir Adile Naşit'im maalesef. Doğal olarak benim bu hayatta en zevk alarak ve en iyi şekilde yapacağıma inandığım ve en hevesle istediğim şeylerden biri annelik. Ama kürtaj sürecinde ya da sonrasında bu sebepten ağladığımı dahi hatırlamıyorum.

Tamam insanın aklına arada gelmiyor mu geliyor doğursam şimdi şu kadarlık olmuştu, acaba nasıl görünürdü, neler yapıyor olurdu diye ama geriye dönüp baktığımda pişman değilim kararımdan hatta gurur duyuyorum. İlişkide herkesin en mükemmel haliyle gözüktüğü cicim aylarındaydık ve ben kendi heveslerimin, aşkımın gözümü kör etmesine izin vermedim, karşı tarafın iyi bir baba olamayacağını gösteren ufak tefek sinyalleri gözden kaçırmadım. Gurur duyuyorum çünkü deli gibi aşıktım, tüm odağım karşı tarafı mutlu etmek, onunla mutlu bir ilişki sürdürmek üzerineydi, sadece kürtaj kararımda birşeyleri karşı tarafın isteklerinden, mutluluğundan üstün tuttum o da dünyaya getireceğim çocuğun mutluluğu, psikolojisi ve geleceğiydi.

Çocuğumu doğurup ona babasını rehabilite etme görevi yüklemedim. Onu bir göklere çıkarılıp bir nefret edileceği sorunlu bir baba ilişkisine, stabil olmayacak bir yaşantıya maruz bırakmadım. Bu yüzden içim rahat, pişman değilim. Bu paragraf da böyle bir köşede dursun belki ne yapacağına karar veremeyen, sonrasında pişmanlık hissetmekten korkan ya da neden yeterince üzgün hissetmediğini düşünen bir kadın okur da kendini bulur diye.

Genişletmek için tıkla...

Özür dilerim sormak istiyorum o adamla ayrıldınız mı ? Peki sonradan o mükemmel erkek tavırları değişti mi ?

aysel kar .!.:

yüzeysel ilişki nasil oluyor

Genişletmek için tıkla...

Valla bende bunu soracaktım

Bissunicole .!.:

Özür dilerim sormak istiyorum o adamla ayrıldınız mı ? Peki sonradan o mükemmel erkek tavırları değişti mi ?

Genişletmek için tıkla...

Ayrıldık. Hiçbir zaman mükemmel erkek tavırları yoktu aslında. Özünde gerçekten güzel bir insandır, sevgililiği de keyifliydi genel olarak nazik ve ilgiliydi ama iyi bir koca iyi bir baba olamazdı. Çocukluğundan itibaren geçmişinden gelen birçok travmayla uğraşıyordu.

Terkedilmeyle, sevilmemeyle ilgili sorunları vardı. Köpeğine küsmüştü mesela bir keresinde. Çalışırken bazen küçük odaya kapatıyordu köpeği etrafı dağıtmasın diye, hayvan da girmek istemiyordu doğal olarak o odaya çağırınca. Ben yeni bir insan olduğum onu daha önce hiç o odaya kapatmadığım için ben çağırınca giriyordu. Bildiğin kıskanıp tribe girdi biz artık onunla birbirimizi sevmiyoruz, benim yanımda çok mutsuz o filan diye, bir arkadaşına sahiplendirdi köpeği. Aradan 3-4 ay geçtikten sonra tekrar ziyaret etmeye başladı. Çocukla ilgili aynısını hissettiğini düşünsene sırf bir an anneye ilgi gösterdi diye, mahvolur o çocuğun psikolojisi.

Ya da mesela artık ilişkinin son zamanlarında bir gün sabah beni karşıdan almış tekrar köprüyü geçip onda vakit geçirmişiz öğleden sonra onun bir işi var diye tekrar benim taraflara gelmişiz. Normal ve düşünceli bir insan olarak Bende eve geçeyim buradan tekrar git gel yapma diyorsun. Ve o akşama kadar onunla zaman geçireceğini düşündüğü için senden nefret ettiğine karar veriyor. Çok samimi nefret ediyor senden o an çünkü belli ki terk ediyorsun onu.

İlişkide belli bir süre yaptıktan sonra ne yaptığının ne hissettiğini hiç bir önemi olmuyor. Senin bütün davranışların onu istemediğine yorulmaya başlıyor. Karşı taraf bu sefer reddedilme korkusundan dolayı seni kafasında negatif bir şekilde etiketliyor ki sen reddettiğinde acımasın, önemli olmasın.

Tıp dünyası borderline diyor bu insanlara. Bir de tüm bu kafandaki reddedilme acısını terapiyle filan çözmek yerine, adım adım işlevsel alkolikliğe doğru giderek çözmeye çalıştığını ve borderlinın en belirgin özelliği düşünmeden yapılan ani davranışların olduğunu düşün. Atıyorum gecenin 3ünde kafama esti hadi atla şu şehre tatile gidiyoruzlar, trafikte ya da ticaret yaptığı insanlarla saçma sapan manasız kavgalar, o gün için farklı bir program yaptın ve görüşemeyecek misiniz? Evinde soteye yatıp bütün gün arabanı takip etmeler vs. Yani bunlar sevgililikte de toksik şeyler aslında ama işin içine çocuk katmak çok korkunç bir dinamik olurdu.

samantha .!.:

Konu sahibi ilişki taze diye yarımını verecek kadar kontrollü severken, adam takvim tutmamazligi öne sürebilcekken veya "benden oldugu ne malum" diyebilcek kadar girmemisken adı show da olsa oturup konu sahibiyle ağlamış üzülmüş şunu bunu okudum demis yarasina merhem olmaya calismis yetinmemis düğün dernekten girmis konu sahibine belki biraz teselli olur diye...bu adam iyi bi adam. No dostum no bu adamı size yedirmem.

Genişletmek için tıkla...

Adam niye bu kadar gömülmüş anlamadım ben.
Kim 3 aydır birlikte olduğu insandan çocuğu olsun ister ki? Bir anda evlenmek, 6-7 ay sonra anne baba olmak... Kim kendini bir anda böyle bir hayatın içinde bulmak ister?
Adamın manipüle ettiği söylenmiş de ben adamın yerinde olsam "ya doğurmak isterse" korkusuyla manipülasyonun kralını yapardım. 3 aylık ilişkide birlikte balık bile sahiplenilmez.

accessdenied .!.:

3 aylik tanimadigi adamla evlense miydi yani?

Genişletmek için tıkla...

Çocuğun ölmesi yerine olabilirdi. Çocuk belli bir yaşa gelene kadar idare edilebilirdi. Ben cana koyulmasından da böyle düşündüm. Ayrıca bu işler kısmet işi. Arkadaşımda görücü usulu evdi iki ay içinde oldu herşey 5 yıldır evliler çok iyi herşey. Kısmet işleri bunalr ama tabi keşke Böyle olmasaydı bende uzun süre tanıyıp öyle dünya evine girilmesi yanayım

Olan bebişe olmuş çok üzüldüm bir anne adayı olarak içinize düşen yavrumuz gitti ne olursa olsun hissettikleriniz çok normal. O birlikte olduğunuz kişiden eş olmazmış zaten. Bencilin teki erkek adam çocuğuna sahip çıkar hiç cesaret vermemiş kaçmış üzülmeyin artık tövbe edin. Psikolojik destek alın geçmiş olsun zor bir süreç

cilek.yagmuru .!.:

Adam niye bu kadar gömülmüş anlamadım ben.
Kim 3 aydır birlikte olduğu insandan çocuğu olsun ister ki? Bir anda evlenmek, 6-7 ay sonra anne baba olmak... Kim kendini bir anda böyle bir hayatın içinde bulmak ister?
Adamın manipüle ettiği söylenmiş de ben adamın yerinde olsam "ya doğurmak isterse" korkusuyla manipülasyonun kralını yapardım. 3 aylık ilişkide birlikte balık bile sahiplenilmez.

Genişletmek için tıkla...

O zaman adamda ona göre korunsun. Kondom kullanmak o kadar da zor degil. Aslinda daha ileri düsünsek seks yapan herkesin korunma ile bile hamile kalma riski göze almali. Yok toto yemiyorsa o zaman seks de yapmasin. Mesele adamin evlenmek istememesi degil benim gözümde. Ama herseyi kadina yikip siyrilmasinda. Cünkü adamda biliyor bu durumda ona bizim toplumda zaten birsey olmayacak. Bütün damgalari konu sahibine vuracaklar. Almanyada olsa konu sahibi "tamam dogrup tek basima büyütürüm" diyebilirdi. Türkiyede bu o kadar kolay mi? Bastan sorumsuzlugun sonuclari bunlar iki taraftada.

Gecmis olsun. Senin sorumluluğunu alamayacak madem ayrıl gitsin.

cilek.yagmuru .!.:

Adam niye bu kadar gömülmüş anlamadım ben.
Kim 3 aydır birlikte olduğu insandan çocuğu olsun ister ki? Bir anda evlenmek, 6-7 ay sonra anne baba olmak... Kim kendini bir anda böyle bir hayatın içinde bulmak ister?
Adamın manipüle ettiği söylenmiş de ben adamın yerinde olsam "ya doğurmak isterse" korkusuyla manipülasyonun kralını yapardım. 3 aylık ilişkide birlikte balık bile sahiplenilmez.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum.3 aylık ilişkide ne evliliği,ne çocuğu arkadaşlar.Biraz gerçekçi olun,kaç kişi 3 aydır tanıdığı biri ile gözü kapalı böyle bir yola girmek ister ?
Sırf erkek diye damgalıyoruz ama gayet mantıklı bir cevap vermiş.Bence konu sahibi aşırı dramatik yaklaşıyor,kıyafet aldım falan demiş,ne alaka yani daha çok mu acı çektirmek kendine amaç ? Kürtajın doğum kontrol gibi kullanılmasına karşıyım,ama olmuş bir kere,3 yıllık ilişki olsa belki derdim keşke sorumluluk alsaymış diye ama 3 ay nedir ya,yemeyin bence adamın hakkını.

Pamukannesi83 .!.:

O zaman adamda ona göre korunsun. Kondom kullanmak o kadar da zor degil. Aslinda daha ileri düsünsek seks yapan herkesin korunma ile bile hamile kalma riski göze almali. Yok toto yemiyorsa o zaman seks de yapmasin. Mesele adamin evlenmek istememesi degil benim gözümde. Ama herseyi kadina yikip siyrilmasinda. Cünkü adamda biliyor bu durumda ona bizim toplumda zaten birsey olmayacak. Bütün damgalari konu sahibine vuracaklar. Almanyada olsa konu sahibi "tamam dogrup tek basima büyütürüm" diyebilirdi. Türkiyede bu o kadar kolay mi? Bastan sorumsuzlugun sonuclari bunlar iki taraftada.

Genişletmek için tıkla...

İşte iki taraf da suçlu korunma konusunda. Biri söylemiyorsa diğeri söylemeliydi korunmaları gerektiğini. Adam bu konuda konu sahibinden daha suçlu değil bence, eşit durumdalar.
Kürtaj meselesinde de arkasını dönüp gitmemiş. Yapması gerekeni yapıp destek olmuş sevgilisine. Olan olduktan sonra yapabileceği başka bir şey de yok zaten.

Dead Cell .!.:

Kesinlikle katılıyorum.3 aylık ilişkide ne evliliği,ne çocuğu arkadaşlar.Biraz gerçekçi olun,kaç kişi 3 aydır tanıdığı biri ile gözü kapalı böyle bir yola girmek ister ?
Sırf erkek diye damgalıyoruz ama gayet mantıklı bir cevap vermiş.Bence konu sahibi aşırı dramatik yaklaşıyor,kıyafet aldım falan demiş,ne alaka yani daha çok mu acı çektirmek kendine amaç ? Kürtajın doğum kontrol gibi kullanılmasına karşıyım,ama olmuş bir kere,3 yıllık ilişki olsa belki derdim keşke sorumluluk alsaymış diye ama 3 ay nedir ya,yemeyin bence adamın hakkını.

Genişletmek için tıkla...

Konu sahibi bu kadar drama boğulmuşken adam "öf ne kadar abarttın" bile dememiş. Bende yok mesela böyle bir sabır.
Çocuk için bir çırpıda evlenip mutsuz olsalar daha iyi olacaktı sanki. Her tartışmada "senin yüzünden hayatım mahvoldu" diyerek birbirlerini suçlayacaklardı büyük ihtimalle.

cilek.yagmuru .!.:

İşte iki taraf da suçlu korunma konusunda. Biri söylemiyorsa diğeri söylemeliydi korunmaları gerektiğini. Adam bu konuda konu sahibinden daha suçlu değil bence, eşit durumdalar.
Kürtaj meselesinde de arkasını dönüp gitmemiş. Yapması gerekeni yapıp destek olmuş sevgilisine. Olan olduktan sonra yapabileceği başka bir şey de yok zaten.

Genişletmek için tıkla...

Ona destek olmus demeyelim de..kadin cocugu aldirmak istememis aslinda. Adam aldirdigindan emin olmak icin gitmistir muhtemelen. Öyle veya böyle konu sahibi profesyonel destek almali bu sartlar altinda.

cilek.yagmuru .!.:

Konu sahibi bu kadar drama boğulmuşken adam "öf ne kadar abarttın" bile dememiş. Bende yok mesela böyle bir sabır.
Çocuk için bir çırpıda evlenip mutsuz olsalar daha iyi olacaktı sanki. Her tartışmada "senin yüzünden hayatım mahvoldu" diyerek birbirlerini suçlayacaklardı büyük ihtimalle.

Genişletmek için tıkla...

Birbirlerini suçlasalar yine iyi, çocuğu suçlarlar sen olmasaydın bu kadınla/adamla evlenmezdim diye.

Olan olmus yapcak birsey yok. Ama o adamdan size yar olmaz. Erkek sevdigi kadina aci cektirmez. Hadi 3 ayda sevgi cok olusmadi desek, deger verdigi gelecek planlayabildigi kadina bunlari yapmaz. Adam zaten adam olsa, kadini es gecip cocuguna sahip cikar en basta.

O adamdan kurtul. Boyle buyuk bir yikima sebep olmus biri sizi ilerde de mutlu etmez

Dünyada şaşırdığım nadir konulardan biri de bu. Millet kendini yırtar normal bir ilişkide hamilelik olmaz diğeri yüzeysel (o da ne demekse) hamile kalır. Çok tuhaf şeyler yaşanıyor vallahi ya. Bence bu şartlarda doğmması daha mantıklı. Adam resmen damardan girerek olaydan sıyrılıyor