Evladıma kıydım ben

kizinbiri9 .!.:

Veririm arkadaşım Veririm. Şimdiden geçmiş olsun Allah şifa versin inşallah ameliyat sonrası tüpe gerek kalmadan kendi olur bebişin

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Ay nerden biliyor kaldıramayacağınızı 3 günlük adam? Ne kadar karakter analizi yaptı da hakim oldu duygu ve düşüncelerinize?

Aşırı rahatsız edici bi bilmişliği var.

Genişletmek için tıkla...

-Rosa- .!.:

Konu sahibinin iyiliği için çocuğu aldırtmış, tabi yersen!

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Bebeğim hep seni düşündüğümden...

Genişletmek için tıkla...

Ysmdfn .!.:

Evliyken kürtaj oldum ben,istemediğim için. Evet hiç hamile kalmamalıydım ama kaldım işte. Hazır olmasıdığım bir anda,kariyerimin en cafcaflı yerinde anne olamazdım ve bu kararımı uyguladım.
Kendimi hazır hissettiğimdede anne oldum.
Çıkın bu dramatik hallerden

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Bebeğim hep seni düşündüğümden...

Genişletmek için tıkla...

Ysmdfn .!.:

Erken olduğu için cinsel birliktelik yaşamamış ama hamile kalacak derecede soyunmuş sana sesleniyorum. Bırakın artık bu girmeyince namuslu kız oluyorum varoşluklarını. O yatağa yatıp soyunmuşsun işte,girse ne girmese ne? Erkenmiş,yüzeyselmiş bize ne ya,canımı sıkıyor bu varşova tipler. Acıtasyonada gerek yok,ölmeyi düşünüyormuş bilmemne,gerçekten nerde yaşıyorsunuz siz?
Evliyken kürtaj oldum ben,istemediğim için. Evet hiç hamile kalmamalıydım ama kaldım işte. Hazır olmasıdığım bir anda,kariyerimin en cafcaflı yerinde anne olamazdım ve bu kararımı uyguladım.
Kendimi hazır hissettiğimdede anne oldum.
Çıkın bu dramatik hallerden

Genişletmek için tıkla...

Laktozsuz .!.:

Bir güncellemeyle geldim; sizlerin dediği gibi onun hayalini kurduğu evlilik planımızın sarsmamasi icin bu bebeği aldırmamız cok canice. Bu saatten sonra en muhteşem dugunu bile yapsak bu kaybı bana unutturabilecek mi ya da ne değişecek? Bunlari konuştum , destek almak istediğimi fakat bunu onunla yapmak istemediğimi söyledim.
Kürtaj kararım konusunda ise beni manipüle ettiğinin artık farkında olduğumu söyledim .
Bu söylemlerim karşısında bu bebeği bu şekilde doğurmayı benim de kaldıramayacağımdan bahsetti , kolay olmadığından vs ya da en basitinden eğer nişanlı bile olsak ben bu bebeği sana aldır demezdim ama çıkıp 7 ayda tanisma ve evlilik yaparsak bunu herkes anlar diyor
Ve laf arasında bu olaylardan önce evlilikte ailelerle birlikte yasamanın sağlıksız ve istemediğim bir boyut olduğunu paylaşmıştım. Onu gün yüzüne çıkardı. Sana bu hayatı mi sunsaydım , kariyerini bırak gel annemin dibinde otur desem bu hayat seni tatmin yada mutlu edecekmiydi’ye bagladi

Tepkisini merak ettiğim için ; Ona ailemle bu durumu paylaşacağımı yalnız olmanın beni yıprattığını söyledim. Fakat “paylaş ailenle ben destekçinim yanındayım” diyor
Anlamayamadim hic. Sürekli evleneceği kadının ben olacağımı söyleyip duruyordu zaten, bu süreçte asla seni bırakacağımı galan da düşünme birde ben hep yanındayım , artık biz kopmayız kopamayiz gibi söylemleri vardı. Ama aileme söyleme fikri karşısında destekcinim demesi beni şaşırttı
Çünkü aile yapımı az çok biliyor , babamlarin durumu öğrenmelerinin ardından bu iliskinin ciddiye binmesi gerekeceğinin de farkında

Genişletmek için tıkla...

Laktozsuz .!.:

Herkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.

Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,

25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim

Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.

Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.

Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum

Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı

Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye

Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.

Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.


Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide

Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .


Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek


Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım

Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi

İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.

Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.

Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .

Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor



Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .

Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum


Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .

Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim

İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim

Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum

Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum


Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor

Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim

Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.

Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım

Genişletmek için tıkla...

kahvesizasla91 .!.:

inşallah rabbim sanada nasip eder yüzlerimizi güldürür :)

Genişletmek için tıkla...

Laktozsuz .!.:

ama benim şaşırdığım konu o yüzeysel iliskide gebeliğin nasıl olduğu

Genişletmek için tıkla...

Laktozsuz .!.:

Herkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.

Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,

25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim

Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.

Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.

Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum

Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı

Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye

Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.

Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.


Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide

Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .


Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek


Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım

Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi

İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.

Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.

Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .

Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor



Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .

Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum


Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .

Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim

İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim

Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum

Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum


Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor

Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim

Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.

Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım

Genişletmek için tıkla...

Limonlu Su .!.:

Evkiyken bekarken kürtaj olmak ikisi de aynı yerde benim için sizde keşke düzgün korunsaydiniz

Genişletmek için tıkla...

samantha .!.:

Bu arada adama iliski yeni diye yarım vereyim kafasinda olman daha fazla duzeltilmesi gereken bi konu.

Genişletmek için tıkla...