Evde bana ait olmayan iç çamaşırı

Ben kimseyi aldatmadım
 
esımı ben fıılen aldatmadım ıle telefonumdan kuzenım-arkadasım yazmıstır ben yapmadım dıyen kısıler aynı kafadalar

net bır acıklama var
sız esınızı aldatmıs oldugunuz ıcın ıcınız rahat degıl sureklı bır acık arayıyorsunuz ama oyle bır arıyorsunuz kı aldatsa sankı rahatlayacaksınız
 
Alakası bile yok, ben evlendiğimden beri böyleyim. 11 seneyi geçti
Devamlı beni aldatıcak hissi var evlendiğimden beri
 
Ben kimseyi aldatmadım
Bir üye alintilamis onunla başbaşayken yakın davranıyorum ilgisi hoşuma gidiyor demişsiniz ..eşim böyle bir şey yapsa ve ben yaptığını bilsem iki çocuklu ve 2. Evliliğimi yaptım demem aşığım ölüyorum demem ..bosanirim ..ne yaparsa yapsın o zaman

Bak şimdi kalbim acıdı empati yaptırmayin bana arkadaşım ya
 
kimse sizin evinizdeki belirsizliği bilemez ki. burada sizin mentalitenizle ilgili asıl sorun. şöyle bir konu yok "9 yıl önce kaldırdığım bebek kıyafetleri arasından bedenimden büyük sütyen çıktı, Allah Allah bunu ne ara almışım, sizin de aldıklarınizi unuttuğunuz oluyor mu" konuya bakanlar da yine muhtemel diger durumları söylerler. siz evde sürekli delil toplamaya çalışıyor gibisiniz. ben evde olmadık bir şey görünce eşimden şüphelenmiyorum, ve ben de defalarca aldatılan bir annenin kızıyım. yaşadığınız travmalar belki böyle şüpheci (hatta suclayici) yaklasiminizi haklı olarak tetikliyor olsa da bu psikolojik danışmanlık almanız gerektiğiyla çelişmiyor. sağlıklı bir ruh halinde değilsiniz, evliliginize zarar verecek eylemlerde bulunuyorsunuz ve öyle görünüyor ki tek başınıza işin içinden cikamiyorsunuz. zannederim bu site de size pek iyi gelmiyor. psikolojik destek almak da aşağılayıcı bir durum değil. ben annemden hiç sevgi görmediğimj düşündüm, şımarır diye iyiyi hiç söylemez ama minicik kötümüzle bizi ayıplardi herkesin içinde. şu an ben de buna bağlı olarak eşimin de beni gerçekten sev(e)mediğine inanıyorum kimi zaman ve bu eşimi ve evliligimizi üzüyor. ve benim bunu çözmek için destek almayw ihtiyacım var, para ve zaman işini çözunce acele bu işi halledeceğim inşaallah. siz de utanmayın, sizi kötü hissettiren duygularınizi çözüme kavusturmaya gayret edin. şu halde buradaki kimsenin size yardımcı olabileceğini düşünmüyorum.

ayrıca bunu kabullenseniz iyi olur. eğer açık bir ilişki içinde degilseniz yaptığınız şey aldatmaya giriyor. burayı uzun zamandır takip ediyorum, bana kıyasla daha 'rahat' yaşam süren yazarlar bile yaptığınız şeyin normal olmadığını söylemişler. toplumun büyük çoğunluğundan daha modern(!)siniz demek ki. birinin sevgisini ve ilgisini begenmenizi ben eleştirmiyorum, bu biraz kadınlığın doğasından, biraz da sevgisiz çocukların boynunda taşıdığı bir yük. ama birisi size ilgi gösterdiyse ve siz de bu ilgiye dut yiyerek karşılık verdiyseniz bu tamı tamına aldatmadir. evet vajinaniz eşinizi pek aldatmış sayılmaz (pek, çünkü heyecan ve hormonlar o bölgede de değişikliklere sebep oluyor ama haydi bunu saymayalim) ama kalbiniz, gülüşünüz, gözleriniz, sözleriniz eşinizi aldatmış. lisede flört etmekten ne farkı var sizden hoslanan ve sizin hoşlandıginiz bir beyle karşılıklı guluserek dut yemenizin? yine de tabi maksadım eleştirmek değil, ne yaptıysanız yaptınız, fakat bunu bu kadar kişinin içinde anlatmışsınız ve şimdi de bunun aldatmak olduğunu söylüyorsunuz. bu toplumu yozlastirmanin mikro hali bence. herkes herkesten hoslansin, birlikte takilsinlar ama evlilik birliği zedelenmesin?? en batılı abd'de bile ex'le görüşmek nahos karşılanıyor, siz burada esinizin donunu didikleyip kendiniz Yeşilçam sahnelerini aratmayacak romantiklikler yaşıyorsunuz. sizi tanımıyorum ama vallahi aynısını eşinizin yapmasına asla izin vermeyeceginizden eminim
 
Son düzenleme:
Öncelikle bu kadar uzun ve açıklayıcı yazdığınız için teşekkür ederim, tekrar tekrar okudum
Eşimle olan kısımda evliliğime zarar verdiğinin farkındayım, devamlı inceleme, birşeyler yakaladım yakalıcam gibi bekleme, şimdi olmasa bile eninde sonunda beni aldatıcak diye düşünmem durumun iyi bir durumda olmadığımı gösteriyor bunu biliyorum. İşin içinden çıkmadığım, aklımı oynatıcak duruma geldiğim için buraya yazdım ve çoğunluk beni suçlu buldu. Neden böyleyim bilmiyorum. Tam artık birşey incelemicem varsa önüme çıkar nasılsa derken, böyle durumlarla karşılaşıyorum ve bu durumlarda nasıl bir yol izlicem bilmiyorum. Unutsam unutamıyorum, aaa bu benimdir diyemiyorum hemen aklıma eşim geliyor. Ayrılsam ispat edilemeyen birşey için ayrılamıyorum ya boşuna suçluyorsam diyorum.
Destek almayı bende istiyorum

İşyerindeki konu ile ilgili olarak ise, aslında hani birileri moraliniz bozuk olduğunda peşinizden gelir ya ne oldu diye dolanır, bu benim hoşuma gitti sadece. Yani sizden hoşlanan adam deniyor ama onun hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyorum. Ona görede belki normal yani sadece meyve koparmak diye düşündü benim gibi. Özel bir konuşma yok, bir bakışma yok. Yani ben başkasınıda görsem dut yemeye, aklıma kötü birşey gelmezdi. Hoşlandığını anlasaydım gitmezdim, gitseydim o zaman aldattım derdim
 
benim komşum değil iş arkadaşım bunu bir öğren
İlgisi hoşuma gitti dedim.dur koparmaya gitmem saçmaydı kabul ediyorum şimdiki aklım olsa gitmezdimde ama ne bir özel konuşma, ne yakınlaşma, ne bakışma vs hiç birşey olmadı ki
Adamın benden hoşlandığını düşünseydimde gitmezdim
Eşimi günah keçisi yapmıyorum, kendimi bildim bileli böyleyim ben
 
Neden ispat edemediğinizi düşünüyorsunuz?
Evdeki sütyen sizin olmadığına göre eve bir kadın gelmiş,işte.
 
bu herkesin eşi için böyle. bizim için de böyle. acaba benim eşim de beni aldatıyor olabilir mi? bu şüpheye yenik düştükten sonra emin olun içinden çıkmak kolay değil ve arayınca insan olmayan belasını buluyor. aslında şüphe her konuda böyle. neyse ne, olacaksa olacak deyip üzerine düşmeyi bırakmak gerekiyor. daha somut olarak, örneğin acaba kanser miyim diye kuşku duyup sürekli okuyup araştırdıkça insan bedeninde semptomlar bulmaya başlıyor olmadık yere, böyle olunca daha da kötüleşiyor durum ve içinden çıkılmaz bir hal alıyor. oysa şüphelenen bir şey varsa gidip doktora gözükmek, bir şey çıkmayınca da belki kanserim ama göremediler demek yerine, demek ki yokmuş, varsa da en kötü ölürüm diyebilmek bizi kurtarır.

sizi anlıyorum ve yargılamak istemiyorum. konularınızi ce cevaplarinizi tamamen okumadım, sadece burada da bahsi geçtiği kadar biliyorum. hoşlandı mı bilmiyorum ama burada mühim olan sizin duygularınız ve sizin bunları nasıl eyleme döktüğünüz.
 
Durum saçma gibi gelsede, aklımın bir köşesinde. Unutmam artık ben bunu kendimi biliyorum
Kaç yıl geçsede eşime söylerim

Ciddi misiniz, bir kere sormakla kalmıyorsunuz üstelik, ısıtıp ısıtıp sunuyorsunuz önüne.

Hayretler içindeyim şu anda. Tepkisi ne oluyor eşinizin ?

Bu çok incitici bir cümledir , ne olursa da hakkı yoktur bunu yapmaya ama böyle devam ederseniz eşinizi kendi elinizle aldatmaya iteceksiniz.

Sürekli itham edilmek, evde bunun sürekli tekrlanmasi ve akşama kadar ağlayan bir kadının varlığı çok zordur.

Evet hastalıkta söz veriliyor ancak kendini salmış, çaresi varken gidip tedavi olmuyorsa , kabul etmek zorunda değil bu ağırlığı hiç kimse.
 
abaoowww
 
İspatlanamayan birşey için boşanayım mı yani
İster boşanın ister boşanmayın. Beni ilgilendirmez.

Ben şüphe duyduğum bir adamla mutlu olamam. Bir de ilk değilmiş bu sıkıntılar anladığım kadarıyla.

Kendimi yiyip bitiremem adamın normal olmayan davranışlarıyla.

Mutlu olmak için evlendik.
Mutlu değilsek güle güle!
 
Esınızın telefonu caldıysa ne var bunda sanki kadınla yattı konuyu carpıtıyorsunuz
Ay 4 sene önce gece telefonu çaldı, sabah geri aradığında kadın sesi duydum dediğinde şoke oldum ben. 4 sene önce gece çalan telefonu bir insan neden nasıl hatırlar? Bende de fil hafızası var, sevgilime 4-5 yıl önce ne dediğimi onun bana ne dediğini falan hatırlarım. Ama asla ne zaman saat kaçta telefonu çalmıştır, dikkatimi çekmez. Birlikte uyurken arayan olursa “bu saatte kim arıyor ya” tepkisi vermişimdir. Rahatsızlığımın tek sebebi uyandırılmış olmam olur yani.

Geç saatte telefonu çalsa “acil bir durum mu var, hayırdır bu saatte” derim. Evde bize ait olmayan çamaşır bulsam nereden çıktı acaba derim, bir yerden mi karıştı, bir arkadaşımız mı unuttu, aldık da unuttuk mu vs. Erkek arkadaşımın kıyafetlerinde saç bulsam -ki kendi saçımı çok buluyorum- benimkilere de benziyorsa bu hiçbir soru işareti oluşturmaz aklımda. Fark etmem bile yani. Çamaşırlarımızı yıkayacağım zaman da asla teker teker incelemem. Herhangi birinde bir leke görürsem bulaşık detarjanı ya da leke çıkarıcı eklerim makineye. Temiz çamaşır lekeli mi çıktı, tekrar yıkarım ya da sevgilime söylerim, bunu atalım bak lekesi çıkmamış diye. Lekenin ne olduğuna bakmam, incelemem bile. Yani bir insanın aklına gelen ilk şey neden aldatıldığı olur ki bu durumlarda?

Geçende bir konu vardı, bir kadın yıllardır ilk kez uyuyamamış, rahatsızmış sonra da uyku tutmamış. Salonda telefonda takılmış. Eşi “ben de beni aldatıyorsun sandım” demiş. Espri bile olsa herkes neden aklına ilk bu geldi, kendisi mi aldatıyor yoksa dedi. Akla ilk gelen şeyin aldatılmak olması hiç kimse için normal bir tepki değil.
 
Ne varki bunda bu kadar unutmuyorum ben bazı şeyleri. Belki herkesin başına gelebilecek birşey ama güvenim olmadığı için çok zorluk çekiyorum

Keşke sizin gibi hiç şüphesiz olabilseydim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…