- 25 Haziran 2009
- 602
- 376
- 103
- 40
Camları çok sık silmiyorum ama denicem. Kuzenimden öğrendim saf suyla temizlemesi de aşırı kolay oluyo.
Camları çok sık silmiyorum ama denicem. Kuzenimden öğrendim saf suyla temizlemesi de aşırı kolay oluyo.Benım bıle el atasım geldı :)
Sampuanla dene derım camları mutlaka cok ta guzel sılıyor ve pımapenlerıde toz camasır deterjanıyla ovala
Cok afedersiniz msja cevap yazmak huyum degildir fakat dayanamadim. Buradaki hanımlar kizcagizi gaza getirip birseyler yaptirmaya calisirken sizin surekli "aman da hastasin acil durum vah vah bitiksin"diye diye kizin psikolojisini asil sizin bozdugunuzun farkinda misiniz? Bu teshisleri koyarken yeterli donanima sahip oldugunuzu asla düşünmüyorum çünkü karsinizdaki insanin hatta benim bile psikolojimi bozdunuz. Bence bu konudan biraz uzaklasinda kizcagiz birazda olsa rahatlasin.Kultur soku ve izolasyonun her turlusunu yasamis ve turlu dramlar tecrube etmis bir uye olarak durumunuzun cok ciddi oldugunu tekrar edecegim.
Eger bu konuda adim atmazsaniz daha da kotu olacak.
Yurt disi hayati son derece tehlikelidir.
temizlik hastasindan tam tersi..doktora gitmeden nasıl kendine teşhis koydun ki, eğer gerçekten hastaysan buradan alacağın herhangi bir önerinin seni motive edeceğini sanmam, ama temizlik firmalarından birini çağırıp büyük bi temizlik yaptırdıktan sonra düzenli temizlikçi alabilirsin eve, ay aklıma tv deki "temizlik hastaları" programını getirdin, o programı izlesen daha çok motive olursun valla
nasıl yaCamları çok sık silmiyorum ama denicem. Kuzenimden öğrendim saf suyla temizlemesi de aşırı kolay oluyo.
camları camsille siliyorum,cam bezleri var ya hani tüy bırakmayan onlarla.ama bir tüyo sana cam bezi yerine gazete kağıdı kullanırsan ışıl ışıl parlıyornasıl ya
bana da öğretin
evin bi odası 4 metre yere kadar cam silicem diye mahvoldum
her yeri dalgalı dalgalı kaldı
aslinda evin 2 oda olduğu icin cok sanslisin temizligi daha kolay olurmerhaba sevgili ablalar,
konuya direkt geçmek istiyorum. ben compulsive hoarding hastasıyım. hastalığın türkçe adını bilmiyorum, muhtemelen pasaklılık denilebilir, ama bunun da ötesinde. size kendimi şöyle özet geçmek istiyorum.
yalnız yaşıyorum, 2 odalı bir evim var. temizlik ve düzen konusunda ciddi sorunlarım var. aklınıza gelen bütün öğrenci evi pisliği örneklerini unutun. çok vahim bir durumdayım. bulaşık makinem yok, ev bulaşık dolu. temiz olan herhangi bir tabak, tencere bulmam imkansız. hoş, bulaşık makinem olsa da temiz tutamazdım. çamaşır makinem olmasına rağmen temiz kıyafetim yok çünkü. arada yıkamak için kendimi zorluyorum. bunun tek bir tuşla yapılabildiğini biliyorum. ama bu bana çok zor geliyor. hastalığın tanımı bu. masadaki bardağı alıp mutfağa götürmek bile zor geliyor. tembellik denilebilir. bu bi rahatsızlık. evin içi çöp, bulaşık ve kirli çamaşır dolu. bunu takiben minik sinekler de benimle birlikte yaşıyorlar. birkaç hafta önce salondaki çöpleri çöp poşetlerine doldurmayı başardım. ama onları evden çıkarıp çöpe atmak çok zor geldi, hala zor geliyor. yaklaşık 10 tane büyük boy çöp poşeti var. zor gelmesinin sebebi, sadece ağır ve çok olmaları değil, aynı zamanda komşularım ne der düşüncesi. herhangi bir şekilde kimseye elimde kocaman poşetlerle yakalanmak istemiyorum. yurtdışında yaşıyorum ve katı çöp ayrımı kuralları var, bunların hiçbirine uymuyorum da. ne yapacağımı bilmiyorum, çok çaresizim. arada kalkıp (bugün) biraz bulaşık yıkıyorum. bugün 3 tencere, 10-20 tane kaşık ve ufak tefek bir şeyler yıkadım. ve bıktığımı hissettim.
ama bitmiyor.
psikoloğa gitmeye çekiniyorum, çok uzun zamandır eve kimseyi almadım. öyle ki postacıya bile kapıyı açmıyorum. kapıyı açtığım an evden kötü koku dışarı yayılıyor ve kapıdan içeriyi görmesini hiç istemiyorum kimsenin.
çok utanıyorum.
nasıl temizlik yapacağımı da bilmiyorum.
motivasyon olsun diye bir sürü detarjan, temizlik gereçleri alışverişi yaptım. çok sayıda ürün var evimde. ama neyi nasıl kullanacağımı bilmiyorum. filmlerde, dizilerde, sosyal paylaşım sitelerinde, arkadaşlarımın evlerinde, tertip, düzen temizlik gördüğüm an depresyona giriyorum.
benim ev temizliği ile ilgili motivasyona ihtiyacım ve pratik bilgiye ihtiyacım var.
sizler bu konularda tecrübelisinizdir diye umuyorum.
sormak istediğim sorular:
bulaşık, düşünün ki büyük bir organizasyon verdiniz evinizde ve hiç temiz tabağınız çanağınız yok, bulaşık makineniz de.
önce hangilerini yıkamakla başlardınız? tenceleri nasıl yıkıyorsunuz? çatal ve bıçaklar en kolay nasıl temizlenir?
yerler laminat, nasıl silinir? nasıl tozu alınır? hangi maddeler kullanılır?
cam nasıl temizlenir?
ve büyük sorunum olan minik sinekler, sanırım sirke sineği.
çöpleri ve bulaşıkları halletmeden gitmeyeceklerini biliyorum. diyelim ki hallettim hepsini, bu sinekler duvar ve pencereler üzerinde minik kahverengi dışkılarını bırakmışlar, lekeli lekeli, bunlar nasıl temizlenir?
bu ve bunun gibi şu an aklıma gelmeyen bir sürü bilgiye en önemlisi desteğe ve motivasyona ihtiyacım var. beni kınayabilirsiniz de, belki utanır ve bir işin ucundan tutmaya başlarım.
çünkü çok rahatsızım. yaşayamıyorum. birçok kez intiharı bile düşündüm. yapamamın tek sebebi, öldükten sonra eve gelip bu hali görmelerinden korkmam oldu.
sonrasında ise evi nasıl düzenli tutabileceğim hakkında bilgilere, püf noktalarına ihtiyacım var. ev çok küçük olduğu için çabuk dağılıyor.
şimdiden çok teşekkür ederim.
sevgiler
ekleme: ailemden (anne, teyze) herhangi bir bilgi, yardım alma şansına dahip değilim. (kimsem yok.)
ark
Canım malum çalışıyorum ve hamileyim çok sık silmiyorum ama bildiğin su havlumsu temizlik bezleri var ya onlardan kullanıyorum, önce tozu yaymadan alıyorum üzerindeki tozları sonra dairesel hareketlerle siliyorum benden sonra da kocam kuru ya da nemli bezle kuruluyo bu kadar. Camsille falan uğraşma sakın ben camsille evin tozlarını alıyorum suya katıp, camsil iz bırakıyo camda.nasıl ya
bana da öğretin
evin bi odası 4 metre yere kadar cam silicem diye mahvoldum
her yeri dalgalı dalgalı kaldı
çok yaptığım birşey evde ıslak mendil paketlerim vardir. salonda 1 tane mutfakta 1 tane banyoda 1 tane. yerde ufak da olsa bi leke görsem hemen islak mendille orayi siliveririm. bazen ufak lekeler evi pis gösterir ama o kadar ufak leke icin temiz olan odaya da vileda yapmaha gerek yok.teşekkür ederim mesajın için,
yerleri süpürüp silmekle geçebilecek bir pislik yok, lekeler, izler, yerlere zarar vermek istemiyorum, neticede laminat, ev de kira olduğu için.
bunları düşünebiliyorum tabii ki, hiç bilmiyorum demem yalan olur. sadece birkaç ufak ipucu, püf nokta?
teşekkürler.
her sabah işe giderken çöp atmayi aliskanlik haline getirmen lazim. başka türlü olmazevi temizleyebilsem yardımcı tutmayı düşünüyorum, çünkü çok kısa bir sürede yine aynı hale gelme ihtimali çok yüksek. çalışıyorum. (iş kıyafeti iş yerinde yıkanıyor) onun dışında pek sosyal yaşamım yok. (market alıverişi için çıkıyorum genelde)
tek kullanımlık bardak tabak kullanmayı denedim, sonuçta yine bir yığın çöp oldu. çöpler konusunda ciddi anlamda sıkıntılıyım
Ben sirkeli suyla siliyorum, spreyi şişeye koyuyorum sıkıp eski atletle siliyorum :)nasıl ya
bana da öğretin
evin bi odası 4 metre yere kadar cam silicem diye mahvoldum
her yeri dalgalı dalgalı kaldı
Merhaba sizi çok iyi anlıyorum.Anlattığınız şeyleri birebir hissettim ve bazen hala depreşiyor. Kendi çabamla bir nebze bu durumu aştım ama hala tam anlamıyla normale dönmüş sayılmam.(gerçi normal nedir o da muamma.diğer insanlar gibi olmak, insanların oluşturduğu sistemi kabullenmek, bir eşyayı bir evi temizlemek için ki insanların bu eşyalara ne kadar ihtiyacı var tartışılır kısacık ömürden büyük parçalar çalmak falan gibi şeylerin normalliğini sorguluyorum sıklıkla.Çoğunluğun kabulünün normal tanımına girmesi bu normali benim normalim yapmama neden mi falan filan gibi şeylerde üşengeçliğe itiyor beni. Birde dünyadaki eşitliksiz sistem kimilerinin bu tarz şeylerle ilgilenmek zorunda olmayışı maddi problemleri olmadığı için ya da toplumun bu kalburüstü kısımındakilerin bu işleri aşağılıyor ve kendine hakaret olarak kabul ediyorken sistemin bana sanki bu çok büyük bir şeymiş ve yapmam gerekiyormuş gibi dayatıyor olması da bende psikolojik tepki yaratıyor galiba. Ama dediğim gibi bu durumu çok az bir şekilde aştım gibi görünüyor. konuşmak paylaşmak isterseniz özelden yazabilirsiniz. benimde pek arkadaşım yok bakarsınız frekanslarımız tutar. sizi tanımadan sevdim nedense :)sırf bu konuda yazmak için siteye üye oldum. yazdıklarınıza inanamadım çünkü beni anlatıyorsunuz. böyle yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bunu yaşamayan bilemez. çok farklı bir durum bu. kişisel hijyene hatta yatağınızın banyonuzun tuvaletinizin temizliğine önem verirsiniz ama evi tam olarak b.k götürüyordur. gereksiz eşya ve çöp yığınına bakıp ağlamak istersiniz ama hiçbir şey yapamazsınız da. nereden başlanacak nasıl olacak bilemezsiniz. işin garip tarafı beni alıp hiç tanımadığım birinin pis evine bıraksalar orayı 1 günde temizleyebilirim. ama kendi evimde yapamıyorum. maalesef bende istifçilik de var. tam temizlik yapacağım, elimi attığım şey çöp değil ki kullanırım ben bunu bir gün diye düşünüyorum. kötü bir fikrim var bu konuyla ilgili. ben de sosyal biri değilim hiç dışarı çıkmam. ve galiba o eşya yığını beni bir şekilde güvende hissettiriyor. eşyaya bağlandığımı hissediyorum. o yüzden çok üzülüyorum. artı benim bazı bağımlılıklarım da var. bu durumdan bu hayatımdan kaçmak için bu anı düşünmemek için sığındığım şeyler beni daha da çıkmaza sürüklüyor. bazen içip içip evdeki herşeyi atasım geliyor, tam bir şeye dokunuyorum ve o "şey" le ilgili anılarım filan aklıma geliyor. ya da inanılmaz yorulup çaresizliğe kapılıyorum ve vazgeçiyorum. çünkü her şey mükemmel olmalı. mesela bir çekmeceyi düzenleyeceksem onları gruplara ayırmaya çalışıyorum. o grupları da gruplara ayırmaya çalışıyorum. haliyle bitmiyor. sadece bir çekmeceyi düzenlemek 1 günümü alıyor. ve sonuçta çekmecenin içinden aslında hiç bir şey atılmamış sadece yerleri değiştirilmiş halde bırakıyorum işi. hatta saatlerce çekmeceye hiç dokunmadan içindekilere bakıp neyi nereye koysam, hangisini atsam diye düşünüp, iş çok karmaşıklaşınca hiç başlamadan bitiriyorum. (procrastination deniliyor buna sanırım) önce nereden başlanmalı sorusu o yüzden bana hiç yabancı gelmedi. dediğim gibi başka bir evi temizleyebilirim, başkasının çekmecesini düzenleyebilirim, ama kendi evimde yapamıyorum. bu vazgeçemediğim çer- çöp hayatımı yedi bitirdi ama ben çöplerimden vazgeçemiyorum. yoksul bir çocukluk da geçirmedim, bu kadar eşya lazım olur diye saklayayım. zeka problemim de yok bildiğim kadarıyla, eğitim durumum da iyi ama bütün hayatımı etkiliyor bu durum. keşke bu durumda olan biriyle tanışıyor olsam ve birbirimize yardım edebilsek diye düşünüyorum bazen. çünkü evime ne tanıdığımı sokabilirim ne de yabancı bir temizlik işçisini. hep hayalimde aynı benim gibi yaşayan bir insanın evine yardıma gitmek, ve o insanın da bana yardıma gelmesi gibi bir durum var. gerçi o zaman da benim atmaya kıydıklarımı o almaya kalkarsa ya da onun atmak istediklerini ben alıp evime doldurursam gibi bir korku da var! önceden yazdığım gibi bütün bu eşya çöp yığıntısının kendimi güvende hissettirdiğini, onlara bağlandığımı düşünüyorum ve bu beni daha da üzüyor. bu tarz yaşayan insanların da genelde hayata insanlara küsmüş, eski hayatını özleyen, yalnızlığa itilmiş ya da yalnızlığı seçmiş insanlar olduklarını düşünüyorum. o zaman kendimi daha da kötü hissediyorum iyileşmeyecek miyim diye. ama bunları burada yazmak bile iyi geldi. artık sorumluluk almam gerekiyor evimle kendimle hayatımla ilgili. tek çözüm "düşünme, yap, hemen şimdi!" onu da biliyorum ama olmuyor ve olmuyor.
çöp atmak ayıp degilki sil bunu kafandan. geçen kileri temizledim 3-4 büyük poşet dolusu çöp attım ıvır zıvır dolmuş. millet görmüştür ama kim napsin benim çöpü mü. kınamak isteyen olursa da kinasin umrum değil..çöp atmak ayıp değil atmamak ayıp !ne güzel mesaj bu ağlamak üzereyim
çöpleri çıkarmak için biraz daha zaman geçmesini beklesem iyi olur, sokaklar kabalık olabilir, en iyisi gece arısı. herkes uyurken. bikaç ay önce yaptım bunu. elimde çöp poşetiyle merdivenden aşağı inerken en korkunç korku filmindeki gerilimden daha çok gerilmiştim yakalanıcam diye.
camları camsille siliyorum,cam bezleri var ya hani tüy bırakmayan onlarla.ama bir tüyo sana cam bezi yerine gazete kağıdı kullanırsan ışıl ışıl parlıyordalga da kalmıyor.
Canım malum çalışıyorum ve hamileyim çok sık silmiyorum ama bildiğin su havlumsu temizlik bezleri var ya onlardan kullanıyorum, önce tozu yaymadan alıyorum üzerindeki tozları sonra dairesel hareketlerle siliyorum benden sonra da kocam kuru ya da nemli bezle kuruluyo bu kadar. Camsille falan uğraşma sakın ben camsille evin tozlarını alıyorum suya katıp, camsil iz bırakıyo camda.
Ben sirkeli suyla siliyorum, spreyi şişeye koyuyorum sıkıp eski atletle siliyorum :)
Temizliği tamam yapalım da temizlik hayatın amacı olmamalı bence de. Ben her hafta camların altındaki mermerlerin tozunu alırım ama sürekli de cam silmiyorum en son bayramda sildik işte bi kaç haftaya silerim odak noktam temizlik olamaz yani doğrusunu yapıyosun bence.ay bi sürü yöntem öğrendim :)
ben de 3 ayda bir silsem yeterdi eski evde ama taşındım ve evin bi duvarı komple cam
silmesem pis pis duruyo
dediklerinizi denicem sağolun :
sizide anlıyorum, aslında bu bir paradoks ki bu paradoksu bende bir zamanlar epey yaşadım. O kadar pis şeylerden iğreniyor ve dokunmak istemiyor ki insan bu titizlikten dolayı evi b.k götürmeye başlıyor.insan kendine kendi sınırları içinde bir hijjen alanı yaratıp iğrendiği şeylerden kaçıyor.Unv son sinifa kadar oyleydim
Anneme defalarca yemek yaparken elini yikaidnmi diye sorardim annem cildirirdi sen odanin haline bak once diye
Suan oyle degilim evimde odam da misss.gecici bir surecmis yada ben buyuyunce gecti
Takintj derecesinde evimize kimsenin gelemsini istemezdim cunku onlar catal bardak kulaniyorla diye tiksinirdim kendj bardagimi catalimi ayirmistim misafirden once sakliyordum kimse kullanmasin diye.tezat evet ama var iste.
Benimki gecti umarim konu sahibininkide gecer:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?