nerden başlayacağımı bilsem :)
uzunlamasına bir koridor, sıralama giriş/banyo/mutfak/yatak odası/salon
ve herbir oda ayrı ayrı dağınık ve pis. nasıl tarif edebilirim, emin değilim pek. ama salondan banyoya giderken bastığım yerlere dikkat ediyorum, bir şeylere çarpıp düşme ihtimalim çok büyük. genelde her şey yerde.
Özür dilerim güzeller, birde uyarı yapmam lazım, bu sitede herkes farklı görüşte, görüşümüze uymayanları KK üyeleri diye başlayan bazı rencide edici sözlerle kırmaya hakkımız yok, unutmayalım, o KK üyelerinden fikir alıyoruz sonuçta, bunun için üye olduk hepimiz, üsluplar çirkinleşirse bildirirsiniz fakat danıştığınız insanları öyle laflarınızla gömemezsiniz.
Öpüyorum hepinizi, muhteşem kadınlar
vay be cok ilginc birisiniz...biz ne desek bos bence..kisa sureli etkilesim.olur burda okuduklariniz..once terapiye hitmelisiniz destek almalisiniz...maddi durumunuz varsa temizlikci cagirin ...kac yasindasin erkek arkafasin yokmu onda da mi utanmiyorsun evin pisse vucudunda pek temiz sayilmaz ozaman ...kimse senle gorusmez kotu koku yayarsin..
Mune sanirim benden bahsediyorsunuz fakat merak ettigim bir sey var. Asagidaki yazanlar aklimdan gecen dusunceler:
Merak ettigim sey, kisisel bazda olmayan bir elestiri, nasil kirginlik yaratabilir, ya da soyle diyelim,
elestirmek istedigim ozellikler "kirmadan " nasil ifade edilebilir?
Bu kadar "kirilgan" olmak anormal degil mi sizce?
Neden genel bir elestiri yapamiyoruz sizce? Kadin oldugumuz icin mi?
Mesela eksi sozluge bakalim, herkes kendini ifade ediyor, sansurlenmeden. Cogunlugu erkek oldugu icin mi izin veriliyor?
Politik dogruluk yuzunden kendimi ifade edemedigimi ve adeta ifade yetenegimin boguldugunu hissediyorum.
Bana gore herkes kisiye saldirmadan kendini fade edebilmeli, eger bu ifadesi begenilmediyse gecip gitmeli, ancak bu sekilde herkesin gorusleri demokratik bir sekide ortaya konabilir.
Genelde internette belli bir tolerans vardir ozelestiriye. Yoksa internet bir ozgur ifade alani olamazdi. Bunun Turkce yazilan bir ortamda olmasini o kadar ozluyorum ki!
Keske KKda da olsa bu tur bir anlayis.
Zira birdenbire soz hakki alinmak cok buyuk darbe, Turkce ifade ozgurlugune.
Anlayisiniz icin tesekkurler!
Mune sanirim benden bahsediyorsunuz fakat merak ettigim bir sey var. Asagidaki yazanlar aklimdan gecen dusunceler:
Merak ettigim sey, kisisel bazda olmayan bir elestiri, nasil kirginlik yaratabilir, ya da soyle diyelim,
elestirmek istedigim ozellikler "kirmadan " nasil ifade edilebilir?
Bu kadar "kirilgan" olmak anormal degil mi sizce?
Neden genel bir elestiri yapamiyoruz sizce? Kadin oldugumuz icin mi?
Mesela eksi sozluge bakalim, herkes kendini ifade ediyor, sansurlenmeden. Cogunlugu erkek oldugu icin mi izin veriliyor?
Politik dogruluk yuzunden kendimi ifade edemedigimi ve adeta ifade yetenegimin boguldugunu hissediyorum.
Bana gore herkes kisiye saldirmadan kendini fade edebilmeli, eger bu ifadesi begenilmediyse gecip gitmeli, ancak bu sekilde herkesin gorusleri demokratik bir sekide ortaya konabilir.
Genelde internette belli bir tolerans vardir ozelestiriye. Yoksa internet bir ozgur ifade alani olamazdi. Bunun Turkce yazilan bir ortamda olmasini o kadar ozluyorum ki!
Keske KKda da olsa bu tur bir anlayis.
Zira birdenbire soz hakki alinmak cok buyuk darbe, Turkce ifade ozgurlugune.
Anlayisiniz icin tesekkurler!
bu konuda uzman bir temizlik şirketi var sahiden, ama çok çok, çok pahalı. +800€
sırf bu konuda yazmak için siteye üye oldum. yazdıklarınıza inanamadım çünkü beni anlatıyorsunuz. böyle yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bunu yaşamayan bilemez. çok farklı bir durum bu. kişisel hijyene hatta yatağınızın banyonuzun tuvaletinizin temizliğine önem verirsiniz ama evi tam olarak b.k götürüyordur. gereksiz eşya ve çöp yığınına bakıp ağlamak istersiniz ama hiçbir şey yapamazsınız da. nereden başlanacak nasıl olacak bilemezsiniz. işin garip tarafı beni alıp hiç tanımadığım birinin pis evine bıraksalar orayı 1 günde temizleyebilirim. ama kendi evimde yapamıyorum. maalesef bende istifçilik de var. tam temizlik yapacağım, elimi attığım şey çöp değil ki kullanırım ben bunu bir gün diye düşünüyorum. kötü bir fikrim var bu konuyla ilgili. ben de sosyal biri değilim hiç dışarı çıkmam. ve galiba o eşya yığını beni bir şekilde güvende hissettiriyor. eşyaya bağlandığımı hissediyorum. o yüzden çok üzülüyorum. artı benim bazı bağımlılıklarım da var. bu durumdan bu hayatımdan kaçmak için bu anı düşünmemek için sığındığım şeyler beni daha da çıkmaza sürüklüyor. bazen içip içip evdeki herşeyi atasım geliyor, tam bir şeye dokunuyorum ve o "şey" le ilgili anılarım filan aklıma geliyor. ya da inanılmaz yorulup çaresizliğe kapılıyorum ve vazgeçiyorum. çünkü her şey mükemmel olmalı. mesela bir çekmeceyi düzenleyeceksem onları gruplara ayırmaya çalışıyorum. o grupları da gruplara ayırmaya çalışıyorum. haliyle bitmiyor. sadece bir çekmeceyi düzenlemek 1 günümü alıyor. ve sonuçta çekmecenin içinden aslında hiç bir şey atılmamış sadece yerleri değiştirilmiş halde bırakıyorum işi. hatta saatlerce çekmeceye hiç dokunmadan içindekilere bakıp neyi nereye koysam, hangisini atsam diye düşünüp, iş çok karmaşıklaşınca hiç başlamadan bitiriyorum. (procrastination deniliyor buna sanırım) önce nereden başlanmalı sorusu o yüzden bana hiç yabancı gelmedi. dediğim gibi başka bir evi temizleyebilirim, başkasının çekmecesini düzenleyebilirim, ama kendi evimde yapamıyorum. bu vazgeçemediğim çer- çöp hayatımı yedi bitirdi ama ben çöplerimden vazgeçemiyorum. yoksul bir çocukluk da geçirmedim, bu kadar eşya lazım olur diye saklayayım. zeka problemim de yok bildiğim kadarıyla, eğitim durumum da iyi ama bütün hayatımı etkiliyor bu durum. keşke bu durumda olan biriyle tanışıyor olsam ve birbirimize yardım edebilsek diye düşünüyorum bazen. çünkü evime ne tanıdığımı sokabilirim ne de yabancı bir temizlik işçisini. hep hayalimde aynı benim gibi yaşayan bir insanın evine yardıma gitmek, ve o insanın da bana yardıma gelmesi gibi bir durum var. gerçi o zaman da benim atmaya kıydıklarımı o almaya kalkarsa ya da onun atmak istediklerini ben alıp evime doldurursam gibi bir korku da var! önceden yazdığım gibi bütün bu eşya çöp yığıntısının kendimi güvende hissettirdiğini, onlara bağlandığımı düşünüyorum ve bu beni daha da üzüyor. bu tarz yaşayan insanların da genelde hayata insanlara küsmüş, eski hayatını özleyen, yalnızlığa itilmiş ya da yalnızlığı seçmiş insanlar olduklarını düşünüyorum. o zaman kendimi daha da kötü hissediyorum iyileşmeyecek miyim diye. ama bunları burada yazmak bile iyi geldi. artık sorumluluk almam gerekiyor evimle kendimle hayatımla ilgili. tek çözüm "düşünme, yap, hemen şimdi!" onu da biliyorum ama olmuyor ve olmuyor.
Hmmm şampuan iyi oluyo demek, ben deterjansız silmeyi yeni öğrendim o da çok güzel temizliyo şampuanı da denicem.Bulasıkların neresınden baslarsan basla, nasılsa yapmak zorundasın dımı ?
Pekı evı bu kadar pıs tutan brıı beden temızlıgını nasıl tutabılır saka gıbı ...
Yerler suyla bıle sılınır , camlarıda kremsız sampuanla sıl barı kurulama derdın olmaz, dıskılara gelınce tabıkı onlarıda ya sungerle ya da bezle sılmen lazım
Benım bıle el atasım geldı :)Hmmm şampuan iyi oluyo demek, ben deterjansız silmeyi yeni öğrendim o da çok güzel temizliyo şampuanı da denicem.
Bu arkadaşın sorunu pasaklılık evdeki o dağınıklıktan kurtulsa temizlikçi alıcak zaten de dağınıklıktan kurtulamamış, yakın olsa hamileyim temizlik çok yapamam ama psikolojik olarak desteklerdim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?