Bilingual olmak hakkında çok fikrim yok. Yurt dışında yaşayan arkadaşlar daha iyi yorumlayabilir sanırım durumu ama şu ana kadar attığınız adımlar çok doğru geldi bana.
Kanada' da dil kursundayken, oradaki türk çocukları gözlemleme fırsatım oldu. Çocuklar anne baba haricinde Türkçe konuşamıyorlardı, üstelik anne babanın Türkçe konuştuğu evlerde büyüdükleri halde. İşçi çocukları, anne baba geldiklerinde ingilizce bile bilmiyor ama karı kocanın çalışabilmesi için kreşlere gönderilmiş çocuklar. Konuşmaların genel şekli şöyleydi: "Baba, baba, give me ten box"
Çocuk zaten öğrenecek o dili, bilingual olmasın da multilingual olsun. Ama anne ek gelir olmayıp, yalnızca gönderdiği kreşin parasını çıkaracak, sıfıra sıfır bir maaşla çalışmak yerine çocuğunun en güzel dönemini onunla dolu dolu geçirsin bence.
Eşiniz düpedüz hatalı. Şu anda stresli olmasının da etkisi vardır bunda. Ama söylediği çok incitici. Bizim de çok stresli zamanlarımız olmuştu. 3 senelik aşkım evlendikten sonra evrim geçirmişti, tanıyamaz olmuştum. Bebeğimle bana ayırdığı zamansa sıfırdı.
Yani bir erkek için ev geçindirememe kaygısına biraz pay bırakın, kendinize ise hiç yüklenmeyin. Çünkü ben hatalı bir yanınızı görmüyorum. Bebekli bir Anne gerçekten ilgi ihtiyacı duyar, çünkü kendisi bütün zamanını ailesine verir. Siz nasıl çocuğun olmadığı zamanlardaki gibi rahat hareket edemiyorsanız, o da aynı şekilde rahat olamaz. Bizim oralarda bir söz var: "hem şoför mahali, hem elli kuruş" diye. Yani elli kuruşa şoförün yanı olmuyor. Hem çocuğum olsun, hem ilgilenmiyeyim, hem de eşimin çalışmıyor diye kalbini kırayım..
Kırgınlığınızı hissettirin, mümkünse o lafı söylediğini bir ömür boyu unutmasın. Çünkü ileride bu zamanlarınızı gülümseyerek hatırlayacaksınız, bebeklik zamanlarını, sıkıntıları.. Boğarak değil ama net bir şekilde sizin neden evde olduğunuzu ve duygularınızı, hayal kırıklığını izah edin. Ders çalıştığı bir zamanda değil belki, çay içerken, ya da bir Parkta otururken.
Aynen katiliyorum. Amerikada ingilizce ogrenip turkce yazamayan okuyamayan hatta konusamayan cocuklar taniyorum, su an 2.5 yasinda, zaten 3.5 4 yasinda krese verme zorunlulugu hissetceksiniz. Cunku arkadas isteyecek. Bu yas dil ogrenmek icin hic gec degil. Ben de yurtdisinda yasiyorum. Burada anaokuku 3 sene. 3.5 yasinda basliyorlar. Kizimla ayni sekilde turkce.konusuyorum. arkadaslarimin cocuklari da oyleydi. 3 sene anaokulunda hem ingilizce hem buranin ana dilini ogrendiler.
Esinize gelince, cok nankorluk etmis, stresli olsa bile boyle konustuguna gore icindeki dusunceleri boyle demek ki. Stresli diye.isin icinden cikamaz. Ozellikle bu onurlu es lafi icin ozur dilemeli. Ama sunu soyliyim, artik cogu erkek ayni bu dusuncede. Esim calissin, kariyerli havali dolgun maasli olsun, ama ev tertemiz olsun, cocuga iyi bakilsin, her.gun guzel bir.sofra pasta.borek olsun, ayni zamanda bakimli ve hep guleryuzlu bir esim olsun. Inan bana bu kafada.bir esle, sen calissan bu sefer baska sorunlar cikar. Bu sefer evi ihmal ediyosun falan der. O yuzden ne yapsan yaranamazsin. Sen cocuguna odaklanmaya calis. Madem calisiyor, calissin, cocugunla mumkun oldugunca disari cikin hava alin, evde bunalmamis.olursun. bak benim burda oyle bir imkanim da yok. Tek basima disari cikamiyorum. Demem o ki, calismaya baslayana kadar bu adami hic duymayacaksiniz, ama calisinca o size yaklasir, o zaman da biraz onurlu ol dersiniz.
inş atanırım da kurtulurum
eşinize hiç güler yüz göstermeyin.Ben olsaydım öyle yapardım.kadir kıymet bilmeyen ne kadar cins bi varlık şu erkekler
