offff ben okurken yoruldumarkadaşlar bu siteye sırf bu derdimi yazmak için üye oldum gizli yazıyorum şuanda ve zor giriyorum nete...evleneli 1ay oldu...ve eşimin ailesiyle yaşamayı kabul ederek nişanlanmıştım şimdi ise 1 aylık gelinim daha ilk günden ağlama krizlerine girdim..çokkk pişmanım kabul ettiğime ve şimdi napıcamı bilemiyorum...kaynana kaynata görümce beraber yaşıyoruz.halim çok zor...bana bi eziyetleri yok ama herkonuda çok zorlanıyorum...inanaın wc ye gitmek bile sorun..gece wc ye gidince uykulu uykulu üstünü giyinmek ,sonra uykularının kaçması ve sabaha kadar uyuyamamk,eşine kafana göre yemek yapamamak,kafana göre yiyip içememek,tv izleyememek ayaklarını uzatıpta,banyoya çok zor girmek ve biriyle ya karşılaşırsam düşüncesiyle banyodan çıkarkenki zorluklar,eşimle gezmeye gitsek acaba çağırsakmı ayıp olurmu diye düünmek,yatak odasında adete sessiz sinema oynamak ve bunun ilişkiye yansıması ,ve en en en çok koyanda bana kendime ait bir düzenimin olmaması,evinin hanımı olamamak çünkü kaynana va o evin hanımı sen sadece hizmetçisin varın yoğun iş yapmak yemek yapmak yapmassan vay haline,....kaynatam işten 5 de geliyor eşim 6buçuk 7 de ...ben eşimi bekliyorum onlarla yemiyorum..malum yeni evliyiz heves ediyorum onunla karşılıklı yemeği..ben eşimi beklicem diyorum odama çekliyorum..bu seferde alınıyolar niye bizle oturmuyor diye...kaynana hanım şimdide kocasına bir tabak yemek vermeyi çok görmeye başladı..evde gelin varya tabi glin verecek babasına yemeği onlarda yicekler..tamam veririm sorun yok ama iş biraz inada bindi...haksızmıyım sizce gündüz bütün işler bende yemek yapmak bende herşeyden elini eteğini çekti bari akam olunca yaptığım yemeklerden kocana birtabak koy...bu b,le çok gelmeye başladı kadına...açık açık söledim bunu hala anlamıyor galiba beni...bende vermiyorum kadına inat..sonra kaynatam sinirleniyo adam aç işten gelio yemek beklio bikeresinde yemeden yatağa yattı....şimdi burda kim haklı sizce...ara sıra veriyorum...ikisi yiyo yedirip içirip kaldıırp yıkıyorum..tam yoruldum oturim derken eşim gelio onada hazırla yedir içir derken çk yoruluyorum..kaynanam yüzünden eşime dinç bi şekilde hizmet edemiyorum..sonra noluyo kaynanamla kaynatam salonda keyiflerine bakıyolar başbaşa tv izleyen onlar dilediklerini dilekleri gibi yaşan onlar..tabi benim aptal eşimde yanlarına gidio..ee gelin hanım mutfaklarda yine...şöle bi uzanayım diyorum salonda mümkün değil kaynata var erkez biyerde uzanmış..e bende odama idiyorum snra bizle oturmuyo oluyo.buarada kaynanam 52 kaynatam 55 yaşında......beraber almayı çok heves ediyodu kaynanam malesef cahillikle kabul ettim ama herşeyi gönlüne göre yaşayan onlar....yeni evlilimi yaşayamıyorum..oysa ne çok beklemiştim evlenmeyi 5 sene bekledim eşimi 16 yaşından 22 ye kadar...eşim şimdi24yaşında ben22.....ev almak için bu yolu seçtik para biriktirelim alıcam ev çıkıcaz diyor...sabret diyor...ama günlerim bu yazdıklarımla geçiyor..nasıl sabredeyim..keşke diyorum ev alana kadar evlenmeseydik yıllarca baba evinde bekleseydim ama durmadımki aptal kafam illede istedim gözüm hiçbişe görmedi ..eşimle mutluyum ama ailesiyle değil..ben ne yapacam şimdi...gençliğimi yeni evliliğimi hizmetçilikle mi geçiricem...hiç mutlu değilim bu evde buz gibi soğudum..nefes alamıyorum..herkez bana noldu sana hiç yüzün gülmüo diyor nişanlıyken şenşakraktın diyor ses etmiyorum ama bana acıyarak bakıyolar nasıl kabull ettin be kızım berber durmayı diyolar...kiraya çıkalım diye çok baskı yaptım eşime ama kesinlikle çıkmam diyor ee tabi çıkmaz burda yediği önünde yemediği arkasında...ben ev alıp anca öle çıkarım diyor...kaynanamada söledim bigün ağlama krizi gelmişti yine ben dedim ayrı eve çıkcam dedim..o da ağladı tamam dedi siz mutlu olun yeterki dedi akşam konuşalım hepberaber dedi..ama eşim eve gelmeden halletti bişe konuşmaya gerek yok oturacaksın....benide çalıştırmıyor..yalvarıyorum bende çalışim beraber daha çabuk biriktiriz diyorum yok diyor aldığı para da 900 tl..bu parayala ev mev alamayız diyorum sen bana bırak diyor..allahtan maşımıza dokunmuyolar ..gerekirse maaşın hepsini koyarım arada diyor kenara..ben çalışsam daha süper olur diyorum neler diyorum neler ama anlamıyo beni evde anasıyla oturtmaktan ne anlıo bilmiyorum..çıldırıcam..kaynanamın hastalıklarını dinliyorum yedi24..ve aırı derecede çok konuşuyor asla beni dinlemiyor ..hani dinlese az konuşsa boş konuşmasa belki biraz daha güzel geçebilir günlerim derleşirim falan ama asla öle biri değil..bazen aklından şüphe ediyorum..çünkü bi sölediğini gün içerisinde 25 kere tekrar edebilio..e bende kafa kalırmı kalmaz..ilkokulun karşısında oturyoz bi yandan çocuk sesi bi yandan kaynanamın çenesi vallahi genç yaşta sinir hastası olucam..nolur bana akıl verin yol gösterin...napıcamı bilmiyorum...durma istemiyorum bu evde...ama eşim başka yol göstermiyor bana...dediğiniz tek kelime benim için kıymetli..bana yol gösterin lütfennnn...
Canım benim sen çok kötüyüm dedikçe inan ben burda üzülüyorum.Sana nasıl yardımcı olabiliriz seni nasıl hangi sözlerle avutabiliriz bilemiyorumki..Bir kaç üye arkadaşların yazdıkları sana önerileri benim yazdıklarım inan boş sözler değil hepimiz evliliğimizin bazı dönemlerinde zorluklar yaşadık bizim için büyük karşımızdakiler için(eş k.v k.p) küçük hatta önemsiz gelirdi.Birde pis pis sırıtp bunlarımı dert ediyorsun derlerdi.
Demek istediğim sen evliliğin başında bu sıkıntıları yaşıyorsun ben ortalarında yaşadım bir diğeri bitme noktasında yaşayabiliyor.İnan sabırlı olursan mükafatını rabbim verecektir.Seni anlıyorum yaşın çok genç ayrı ev isteğinide anlıyorum en büyük hakkın elbette ne diyyim allah eşine bol kazanç hayırlı kısmetler versin inş..Eşinle bir kez daha bu çalışma isteğini konuş ama tatlılıkla güler yüzle sinirle kalkan zararla oturur derler.İnşallah yüreği senin yalvarmana dayanamazda peki der çünkü senin şuanda çalışmaktan başka çaren yok gibi eşin bu çökmüş ağlamaktan şişmiş gözlerini görüyordur herhalde kısaca sabah işe gidip akşam yorgun eve dönersen bu kadar sıkılıp kafana takmıycaksın.Allah yardımcın olsun..
Son anda aklıma geldi yazmadan gitmek istemedim ben yeni evliyken eşime çalışmak istediğimi söylemiştim eşim hep bir bahane bulup oyalamıştı birgün gençlik işte ozamanlar 23 yada 24 yaşlarında falandım baktım kayınpederim eşim oturuyorlar hah dedim sırası en azından babasından çekinir birşey demez tekrar çalışma konusunu açtım bekliyorumki babasıda desinki gelinim haklı sıkılıyor vs..Ne dedi biliyormusun kızım git iş bull sor soruştur ne kadar maaş vericekler öğren gel bana söyle bunları diyince tamam bu iş oldu diye daha düşünürken lafın devamı beni şok etmişti maaşı öğren bana söyle ben sana o parayı veririm kızımın ihtiyacı varsa bana söylesin iyide benim ihtiyacım yokki sıkılıyorum sadece dedim.K.validem iyi ya dedi sıkılan can iyidir tez çıkmaz..Ölürmüsün öldürürmüsün...
Bunu neden yazdım biliyormusun sen sen ol her ne olursa olsun iyi yada kötü eşinle yalnızken konuş kimseden medet umma onlar yokken iste odana geçince anlat eşin sana ters cevap verecek olsa kırılıyorsun çünkü kim olursa olsun karşısındakinin halinden anlamıyor..Allaha emanet ol
smolcum,yaşadıgın evi bir süre daha benimseyemeyeceksin galiba.biraz normal olmakla birlikte,biraz da çaba sarfetmen gerek cnm.sürekli annenin evini düşünürsen keşke orda olsam dersen olmaz ki.evlilik bu...bak kadın hasta oldugunu görmüş ilaç iç diyo önemsiyor seni...bence sen bu duruma biraz alışmaya çalışsan.evet anlıyorum,bian önce sadece eşinle yaşadıgın bi eve çıkmaz istiyorsun bu şimdi hemen olmadıgı için seni boguyor...sabır cnm yaa gerçekten boşa dememişler sabrın soun selamet diye..bak sen bizim dediklerimizi kulak ardı etme..eşin ne kdr karşı çıksada,çalışmak konusunda ikna etmeye çalış onu.naap et çalış...asgari ücret bile alsan,1 oda 1 salon uygun kiralı bir ev bulursunuz ve çıkarsınız.imkansız diye birşey yok.eşinede zamanla zam olur belki 1.000 tl yi biraz aşsa yine kurtarır sizi bi derece.biraz sabret Allahtan ümit kesilmez...
canım sen şükretki kocan yuvasıı kurtarmış neadar anlayışlıymış iraya mı çıktınız canım..kredi çekelim diyom bende çalışim öderiz genciz neler diyom neler yoksaa çok fazil biniyomuş biriktirmesi lazımmış çıkın deseler keşke bunlarda çok meraklı içiçe yaşamayasevgili smol ,
sen sanki beni yazmissin beni anlatmissin.insanlarin yüzünün gülmedigini söylemeleri daha önceki halin vs.hepsini birebir duydum yasadim.bende 1,5 yil yasadim kaynanam kocasi ve görümcemle ahhh ahhh seni öyle anliyorum ki bütün is tepende bi yemek bile koymaya erinir aynenn tipatip hic fark yok.bende ev almak icin oturdum onlarla ama benim hesabim belliydi esimin geliri yeterdi kisa sürede yapmak icin ve sükür aldik ama almadan ciktik biz olmadi cünkü.ben yurt disindayim buralarda herkes hemen hemen yapr bunu.ama sen bir hesap hatasi yapmissin.900 tl ile cokk uzun seneler gecse bile zor bu hayal.mantikli düsünsün esin.ben en son neredeyse cinnet gecirmistim kaynanamlar tr deydi .esime öylee bir yüklendim kiiiii kendime yada bebegime kötü birsey yapacagimi düsünmüs o kafayla ve o oldu cok kisa sürede hemen beni ve kendini ve minicik yavrumu kurtardi ordan.tavrini belli et hayat kisa zehir etme hayati kendine simdi neredeyse 1 sene oldu kendi evime geceli ama esimde bende en son dün gece birkez daha konustuk pismanligimizi.kahrettik kizdik kendimize yine.giden kiymetli günlerimize.wc sorun banyo sorun yaaa bu kadar olur ayniii seyler ..kiyamam cok gencsin sabret dicem ama sonu mantikli bir hessap degil.gidin kiraya yada kredi cekelim de sende calis azicik asin olsun ama basin agrisiz olsun.ben kendimi odama kapatiridim senin gibi eger cözüm bulmazssa esin.sende cikma odandan.istedikleri kadar sikayet etsinler.tabi esinin tutumu ne olur bilemem.benide cok sikayet ettiler bu konuda esime.ama esim takmadi.sucu onlarda buldu.cunku ben anami babami birakmisim onlarin evine gelmisim ilk günlerim agliyorum.onlar hep ama hep benim gözümün onunde kocadan ayrilip gelmis görümcemi kucaklarina oturtup öpüp duruyorlardi.anam babam gelirdi hep aklima ve sinir olurdum ne oturup onlarimi izlicem.eger cözüm bulmassa esin sende kendin ayri takil evde zaten onlar en sonunda sana sinir olacak ve ogullarina cikin diyecekler gibi geliyor bana.allah senin yardimcin olsun.unutma hersey senin elinde bu hayat senin cünkü.
aynı kaderi paylaşıyoruz canım sen çalışıyomusun peki.5 sene iyi dayanmışsın çıkma durumunuz varmıyazdıklarına çok şaşırdım yoksa bunları yazan ben miyim diye aynı sorun bende de var benim cehennem 5 yıl olacak aralıkta bu evden nefret ediyorum hiç rahat değilim aynı yaşadıklarını yaşıyorum ben ev isteyince kıyamet kopuyo beni haksız örüyolar ne eksiğin var diyolar çürüdüm bu evde nefret ediyorum yazarken bile ağlıyorum çok pişamnım bana eziyetleri yok ama rahat değilim tabi melek de değiller küçüücük bi odada tıkış tıkış yaşamaktan bıktım çocuk da var üstelik.eşim annesi ve babası beni asla anlamıyolar benim ayrı ev isteğimi başkalarının aklıma sokduğunu düşünüyolar paraya ihtiyaç da yok üstelik durumları çok iyi evlerine herşeyin en iyisini almışlar bana yatak odası bile almadılar yeni evlendiğimde iki yatağı birleştirip yattık aylarca.sonra eşimin arkadaşının nişanlısı pırlanta havuzlu üvenlikli ev diye şart koşmuş bunu duyunca ağladım bi yatak bile almadın millet nelr istiyo dedim de öyle yatak alındı sadce.
Ben de bu sınav dünyası mantığını anlamıyorum.
Allah insanlara akıl vermiş,mantık vermiş,irade vermiş.
Her başımıza geleni,bu da benim sınavım deyip sineye çekeceksek,karar yetimizin ne anlamı kalıyor ?
Oh ne ala,oğlunu okutma,iş güç sahibi etme,ondan sonra neymiş,ayrı ev açamayız.
Ayrı ev açamayan evlenmesin bir zahmet.
Erkek memnun tabii.Alıştığı düzen,kendi evi,artı olarak yanında karısı.
Nasılsa akşamdan akşama eve geliyor.
Kadın öyle mi ya ? Evini,ailesini bırakıp bambaşka bir düzenin içine giriyor.Üstelik kendi kurduğu düzen bile değil.
Elinizden geleni ardınıza koymayın kızlar.Eşlerinizi dürtün.
Bilin ki onlar asla bu durumdan rahatsız olmazlar.Ancak siz rahatsızlığınızı dile getirirseniz farkına varırlar.
Susup kaderinize boyun eğerseniz böyle yaşayıp gidersiniz.Mutsuz kadınlar olarak yaşlanırsınız.
çalışma konusunu hergün açıyorum yine ama yok ikna olmuyor ama pes etmicem gerçekten önce eş de bitiyor onu ikna etsem kimse bişey diyemez
canım yapamıyorum benimsemek ne kelime soğuyorum buz gibi ya nefes alamaıyosun düşün.ve ben bu evde yıllarca kalıcakmışım..bazen diyormki çekip gidim babamlara sonra diyorum sabret..benimsemek için elimden geleni yapıyorum ama olmuyor..ite ite iş yapmak yemek yamak çok zor isteksiz bişe yapmak..ocakta 1100 olcak maaşı inşallah .ben diyomki bide ben işe girsem benim aldığımı ölece kiraya veririz 1100lede rahat geçiniriz ama yok geri kafalı işte.kira lafı duyunca kriz geçirio bende korkar oldum artık bişe demeye..
canım sen şükretki kocan yuvasıı kurtarmış neadar anlayışlıymış iraya mı çıktınız canım..kredi çekelim diyom bende çalışim öderiz genciz neler diyom neler yoksaa çok fazil biniyomuş biriktirmesi lazımmış çıkın deseler keşke bunlarda çok meraklı içiçe yaşamaya
aynı kaderi paylaşıyoruz canım sen çalışıyomusun peki.5 sene iyi dayanmışsın çıkma durumunuz varmı
evet erkek için bişe değişmiyor hatta daha rahat oluyorlar aile özlemi yok sorumluluk yok üstelik her isteklendiğinde bunu gerçekleştireceği karısı yanıbaşında oo daha kim çıkar ayrı eve..ama biz dün sabah güzel güzel konuştuk ev alıcam sabret diyor yine aynı şeyler gerçi ama ben sabredemiyorum ayrı düzen isteği çok fena bişemiş yaa en ufak bi ev eşyasına bile hasretim geçende gittim kepçe falan aldım çok heves ettim eskileri attım geri koymuş sonra yine attım geri koymuş busefer yine attım kaldırmış ..kafama göre bişey yapamıyom herşey diken üstünde bi kepçe bile
smolcum inan bana "ayrı düzen isteği çok fena bişeymiş, en ufak bi ev eşyasına bile hasretim "demen içime oturdukendimi gördüm sanki...diyorum ya ben bu ev konusunda çok şeyler yaşadım.bi ara sana özelden yollarım burda konuyu işgal etmiyeyim...o günler de gelecek inş canım sabret...evine gireceksin kendi eşyaların,kendi mutfagın herşey size ait.kendi düzenin...hepsi olur Allahın izniyle..anladım canım benimsemeye çalışıyormuşsun ama olmuyor diyosun offff Allah yardımcın olsun..biz ne yazsak ferahlatmıcak seni belkide.ama dua edicem senin için.ve tüm ayrı eve çıkmak isteyenlere...ocakta zam olacak inş he.bu da iyi olsun 200 200 dür.eşin de bi bakıma haklı tatlım bak kiralarda olan biri olarak kirada olmak gerçekten zor.kira,elektri,dogalgaz,su mutfak geçimi kendi ihtiyaçlarınn derken paranın nasıl gittigi anlaşılmıyor inanki.çokkk zor ama imkansız degil tabiki.ikinizinde çalışmasıyla anca olur.ya da eşin şöyle 1.500 den aşagı almayacak.baktın hiç çalıştırmıyor sen de el işi falan yap.evlere iş veren yerler çokkk bulabilirsen o da iyi olur...ya varya,eşin ayrı evin tadını bilse daha fazla senin yerinek oyar düşünür.şimdi kendi düzeni oldugu için bide sevdigi de yanında ohhh...ama onu da suclayamayız sonuşta o da sana gel hemen ayrı ev açıcaz diye vaadlerde bulunmamış.çok şükür ki çalışıyor bak ne güzel.eminim ki o senden çok istiyordur canım ama elinden şuan için bişy gelmediginden sana vaadlerde bulunamıyordur.sana seneye çıkıcaz dese mesela...tutki işleri istedigi gibi gitmedi çıkamadın bu sefer yalancı durumuna düşecek...o yüzden sana o kdr uzun söylüyodur merak etme onun da düşündükleri vardır..yuva kurana Allah yardım eder..siz sevginize bakın sımsıkı sarıl eşine ve sürekli aynı mevzuyu konusma ikinizede zehir edersin hayatı.
arkadaşlar bu siteye sırf bu derdimi yazmak için üye oldum gizli yazıyorum şuanda ve zor giriyorum nete...evleneli 1ay oldu...ve eşimin ailesiyle yaşamayı kabul ederek nişanlanmıştım şimdi ise 1 aylık gelinim daha ilk günden ağlama krizlerine girdim..çokkk pişmanım kabul ettiğime ve şimdi napıcamı bilemiyorum...kaynana kaynata görümce beraber yaşıyoruz.halim çok zor...bana bi eziyetleri yok ama herkonuda çok zorlanıyorum...inanaın wc ye gitmek bile sorun..gece wc ye gidince uykulu uykulu üstünü giyinmek ,sonra uykularının kaçması ve sabaha kadar uyuyamamk,eşine kafana göre yemek yapamamak,kafana göre yiyip içememek,tv izleyememek ayaklarını uzatıpta,banyoya çok zor girmek ve biriyle ya karşılaşırsam düşüncesiyle banyodan çıkarkenki zorluklar,eşimle gezmeye gitsek acaba çağırsakmı ayıp olurmu diye düünmek,yatak odasında adete sessiz sinema oynamak ve bunun ilişkiye yansıması ,ve en en en çok koyanda bana kendime ait bir düzenimin olmaması,evinin hanımı olamamak çünkü kaynana va o evin hanımı sen sadece hizmetçisin varın yoğun iş yapmak yemek yapmak yapmassan vay haline,....kaynatam işten 5 de geliyor eşim 6buçuk 7 de ...ben eşimi bekliyorum onlarla yemiyorum..malum yeni evliyiz heves ediyorum onunla karşılıklı yemeği..ben eşimi beklicem diyorum odama çekliyorum..bu seferde alınıyolar niye bizle oturmuyor diye...kaynana hanım şimdide kocasına bir tabak yemek vermeyi çok görmeye başladı..evde gelin varya tabi glin verecek babasına yemeği onlarda yicekler..tamam veririm sorun yok ama iş biraz inada bindi...haksızmıyım sizce gündüz bütün işler bende yemek yapmak bende herşeyden elini eteğini çekti bari akam olunca yaptığım yemeklerden kocana birtabak koy...bu b,le çok gelmeye başladı kadına...açık açık söledim bunu hala anlamıyor galiba beni...bende vermiyorum kadına inat..sonra kaynatam sinirleniyo adam aç işten gelio yemek beklio bikeresinde yemeden yatağa yattı....şimdi burda kim haklı sizce...ara sıra veriyorum...ikisi yiyo yedirip içirip kaldıırp yıkıyorum..tam yoruldum oturim derken eşim gelio onada hazırla yedir içir derken çk yoruluyorum..kaynanam yüzünden eşime dinç bi şekilde hizmet edemiyorum..sonra noluyo kaynanamla kaynatam salonda keyiflerine bakıyolar başbaşa tv izleyen onlar dilediklerini dilekleri gibi yaşan onlar..tabi benim aptal eşimde yanlarına gidio..ee gelin hanım mutfaklarda yine...şöle bi uzanayım diyorum salonda mümkün değil kaynata var erkez biyerde uzanmış..e bende odama idiyorum snra bizle oturmuyo oluyo.buarada kaynanam 52 kaynatam 55 yaşında......beraber almayı çok heves ediyodu kaynanam malesef cahillikle kabul ettim ama herşeyi gönlüne göre yaşayan onlar....yeni evlilimi yaşayamıyorum..oysa ne çok beklemiştim evlenmeyi 5 sene bekledim eşimi 16 yaşından 22 ye kadar...eşim şimdi24yaşında ben22.....ev almak için bu yolu seçtik para biriktirelim alıcam ev çıkıcaz diyor...sabret diyor...ama günlerim bu yazdıklarımla geçiyor..nasıl sabredeyim..keşke diyorum ev alana kadar evlenmeseydik yıllarca baba evinde bekleseydim ama durmadımki aptal kafam illede istedim gözüm hiçbişe görmedi ..eşimle mutluyum ama ailesiyle değil..ben ne yapacam şimdi...gençliğimi yeni evliliğimi hizmetçilikle mi geçiricem...hiç mutlu değilim bu evde buz gibi soğudum..nefes alamıyorum..herkez bana noldu sana hiç yüzün gülmüo diyor nişanlıyken şenşakraktın diyor ses etmiyorum ama bana acıyarak bakıyolar nasıl kabull ettin be kızım berber durmayı diyolar...kiraya çıkalım diye çok baskı yaptım eşime ama kesinlikle çıkmam diyor ee tabi çıkmaz burda yediği önünde yemediği arkasında...ben ev alıp anca öle çıkarım diyor...kaynanamada söledim bigün ağlama krizi gelmişti yine ben dedim ayrı eve çıkcam dedim..o da ağladı tamam dedi siz mutlu olun yeterki dedi akşam konuşalım hepberaber dedi..ama eşim eve gelmeden halletti bişe konuşmaya gerek yok oturacaksın....benide çalıştırmıyor..yalvarıyorum bende çalışim beraber daha çabuk biriktiriz diyorum yok diyor aldığı para da 900 tl..bu parayala ev mev alamayız diyorum sen bana bırak diyor..allahtan maşımıza dokunmuyolar ..gerekirse maaşın hepsini koyarım arada diyor kenara..ben çalışsam daha süper olur diyorum neler diyorum neler ama anlamıyo beni evde anasıyla oturtmaktan ne anlıo bilmiyorum..çıldırıcam..kaynanamın hastalıklarını dinliyorum yedi24..ve aırı derecede çok konuşuyor asla beni dinlemiyor ..hani dinlese az konuşsa boş konuşmasa belki biraz daha güzel geçebilir günlerim derleşirim falan ama asla öle biri değil..bazen aklından şüphe ediyorum..çünkü bi sölediğini gün içerisinde 25 kere tekrar edebilio..e bende kafa kalırmı kalmaz..ilkokulun karşısında oturyoz bi yandan çocuk sesi bi yandan kaynanamın çenesi vallahi genç yaşta sinir hastası olucam..nolur bana akıl verin yol gösterin...napıcamı bilmiyorum...durma istemiyorum bu evde...ama eşim başka yol göstermiyor bana...dediğiniz tek kelime benim için kıymetli..bana yol gösterin lütfennnn...
gerçekten çok başka bi istekmiş canım susamak gibi birşey..çünkü yuvayı dişi kuş yapıyor ya hani ..içimizde var evin düzeni eşyalar tabak çanak...bu duygular allah vergisi ama ulaşamıorum inanamıyorum ya ne haldeyim...nekadar şanslısın şuan kira da olsa kendi evindesin..halıların senin tabak çanak herşey senin ve senin kontrolün altında..tamam fani dünya eşyasına bukadar takılmamak gerek ama başka türlü dünya çekilmezki zaten...ben mesela hiç param yok az bii harçlığımdan da olsa ufak tefek bişeler almaya çalışıyorum şekerlik kepçe v.s onlarla avunuyorum çünkü benim şekerliğim benim kepçem benim mikserim..ama sadece yüzde 5ibenim bu evin diğer herşey kaynanamın...bende onun eşyalarını temizlemekle yükümlüyüm...bugün yine çok doluyum..yan komşuya gittim çaağırdılar beni bunaldığımı herkez anlıyo ..resmen bana acıyarak baktılar çok utandım...nasıl yaşayabiliyosun diyolar....çıkıcam inşallah demekle yetiniyorum...canım ben elişi yapıp satmaya karar verdim bugünde az param vardı hemen koşum yazma aldım onu oyalayacam..aldığım 10 kuruşu bile saklayacam okadar hırslıyımki şuanda...bugün yine dedim çalıştır beni nolursun dedim yalvardım..psikopat gibi sırıtıyor bazen korkuyorum çünkü aniden parlıyor...ama elişi yapmak da zor be abla göz kalmıyor insanda...bazen diomki başvurim güzel bi işe çağırıldıktan sonra da bei işe çağrıyolar diyim diyorum ozamanda büyük kavga çıkar neti falan alır elimden diye korkuyorum...hani bende gizli iş yapmışın falan der..bu da en kızıdğı şey de..zaman ver diyorum veremem diyor belki yarın belki daha uzak diyor..o da haklı bazen ama sonra kızıyorum neden diğer erkekler gibi güçlü değilsin korkuyosun sorumluluktan..babam benim burda tv izleyemediğimi biliyo canı sıkıldı heralde tv alcakmış banaodaya koyar diye..azönce söledim gurur meselesi yaptı ben alırım diyo..inşallah bu konuda sorun çıkmaz....canım babam kızına bi tv bile alamıyo imkanaı var ama alamıyo işte..yanlış anlarlar diye yuvayı allah kurdu inşallah yardım eder..abla ben napıcamı bilmiyorum
canım,ben şuanda ayrı evde degilim.7 ay öncesine kadar ayrı evdeydim ama eşimin askerliginden dolayı ve yasadıgımız bazı şeylerden dolayı askerlik bitimine kadar kayınvalidenin evindeyim.1 odada tüm eşyalarım.koltuklarımı salona serdim.çok az eşyam vardı zaten.askerlik gelip çatacagı zaman böyle buraya eşyalarımı koyarız diye fazla eşya almadık hiç...neyse anlayacagın bende geçicide olsa buradayım şimdilik.ama ben bu konuda tecrübeliyim daha önce 2.5 yıl oturdum onlarla.huyunu suyunu herşeylerini biliyorum ve zamanla daha da iyi görüyorum bazı şeyleri...eskisi kdr çok takmıyorum kafaya herşeyi .daha rahatım.eşim hava degişiminde şimdi 3 ay yanımda.ondan önce 2 ay daha yollamışlardı.o yanımdayken daha güçlüyüm...çok şükür yanımda...
bencede gizli iş yapmış gibi olursun madem kızıyo cnm ondan habersiz başvurma hiçbiryere...ve eşini aşagılayacak laflar deme asla "neden diger erkekler gibi güçlü degilsin" gibi...şu anda elinden bişy gelse zaten seni orda tutmaz canım benim...bi daha asla öyle laflar deme ablacım zoruna gider ve sana karşı tutumu degişir aman diyim...evde mutsuzsun,bari eşinle aran iyi olsun.tv konusunu hep dicem sana.evet odanda tv olsun kendine ait bi ortam kur.odan büyük mü?ben mesela daha önce birlikte yaşadıgımda daha farklıydı odam.şimdi yatak odamı kayınvalideme verdim yatak odam yokneyse.eskiden oturdugumda yatak odam,tv ünitem,bi tahta yuvarlak masam vardı..kardeşim falan eşiyle oturmaya geldiginde oturuyoduk rahatlıkla.şimdi ise 2 çekyat tv ünitem bi ikili koltugum ve kolilerde hasret kaldıgım eşyalarım..tasınmaktan viran olmuş eşyalarım...off çok dertliyim bu konuda ama olsun..senin dedigin gibi eşya dünya malı kuzum sıkma canını..sen yine arada kendine ait bi fincan bi bardak dahi olsa al koy mutfaga iyi hissedersin bak gün gelecek sen de ayrı evinde olacaksın üzülme hiç..herkesin yaşaması gereken bazı dönemler oluyor canım...hiçbirşey tak diye olmuyor.birazcık sabır lazım.kendini üzme çok.el işi konusunda da bişy diyemiyorum el işinden çabuk sıkılan biriyim ben mesela umarım zamanla evliliginiz ilerledikçe birbirinizi daha iyi anlayacaksınız canım..sakın pes etme..eşinle birbirinizi gerçekten seviyorsanız tüm zorluklar aşılır.bak ben 30 yaşımdayım ve senin kadar karamsar degilim hala..eşimle hep hayaller kuruyoruz evimize alacagımız mobilyaları düşünüyoruz mesela..bi çocugumuz oldugunu düşünüyoruzz.. herşeyin hayırlısı inş...
gerçekten mi cnm yaa..ne diyim Alah yardımcımız olsun hepimizinseninle aynı yaştayız ve aynı şeyleri yaşayıp, düşünüyoruz.ahhh ahhhhhh hele yaşını yazdıktan sonra kurduğun cümleler var ya sanki eşimle beni anlatmışsın....
arkadaşlar dün çok kötü bişey oldu
ben bu siteye gizli üye oldum demişti ya dün aşam burdaydım eşim içerde tw izliyodu beneim odaın kapısı da kitliydi birden geldi odaya bende kk yı kapatim derken pc dondu derken kapıyı geç açmışım çok kızdı napıyodun dedi pc de..hemen kapattın dedi şüpelendi ve geçmişe baktı benim konum karşısına çıktı bu ne dedi bilmiyom dedim sitelerde öle konulara bakıom o dur dedim...ama öldüm öldüm dirildim ...sonra inandı kapattı ...ve ben diken üstündeyim oyüzden üyeliğimi sildircem haberiniz olsun...çok iyi oluyordu burası ama bunada el koydu ...beli izin alırsam yeniden üye olurum size bildirim ama inşallah alırım..eğer yine yakalrsa gveni kalmaz bana dediğime inanmaz..hakkınızı helal edin ..herşey için allah razı olsun...allahım benim gibi olanlara yarddım etsin..hoşcakalın..smol
Ayrı bir başlık altında konu açın isterseniz destek olanlar olur.Abla sen bu yazıyı 2012 yılında yazmışsın o yılda yaşadıklarını şu zamanki yıl 2020 ben yaşıyorum. 8 sene geçmiş aradan keike görsen mesajımı neler oldu ondan sonra nasıl atlattın anlatsan.. Ben bir yıldır eşimle evliyim ve aynı bu yazdıklarından kat kat kat fazlası var azı yok doğum yapmak üzereyim ve 3 aylık hamileliğimden beri eşimle boşanmayı düşünüyoruz. Ben adli yardıma başvurucam inşallah şu doğumdan sonra... Aynı cahillik bende de vardı fakat ben mecbue kaldığım için evlendim ailemle sorun yaşadım sokakta kaldım. Şuan 19 yaşındayım....