Herkese merhaba,
Neredeyse bir senedir evliyiz ve esimin ülkesinde yaşıyoruz (kendisi yabancı). Evlendigimizden beri ailesinden dolayı bazı anlasmazliklarimiz var. Durumu özetlemek gerekirse;
Onun ailesinin emekliliği yok (yasadigimiz yerde emeklilik sistemi yaygın degil ancak insanlar genelde gencken birikim yada mal yapıp yaşlanınca onla geciniyorlar). Bizim sorunlarımız ve anlasmazliklarimiz ise bu noktada başlıyor. Esim yakında yeni bir ise girecek ve ortalama bir maaş alacak. Alacağı maaş bize ortalama ustu bir yasam vermeyecek ve birikim yapma olasiligimiz çok yüksek degil (yasam standartlarimizi düşürürsek mümkün ama o zaman da turkiyeden birinin kabul edemeyeceği bir yasam tarzı gibi olacak). Bunlara ragmen esim maasinin yüzde yirmisini ailesinin gecimi icin ayiracagini söyledi. Annesi ve babası hala calisiyor ve çok yaşlı degiller (49 ve 50 yasindalar). Ancak esimin üstünden geçinmeyi kabul ediyorlar. Bu benim çok hoşuma gitmiyor. Cunku normalde insanlar 60 yaşına kadar calisip çocuklarına yuk olmazlar. Esime boyle düşündüğümü defalarca söyledim ve en azından onların 5 sene kadar daha calisabileceklerini ve bizim bu 5 senede onlara vereceğimiz yüzde 20yi gelecegimiz icin kenarda bir paramız olsun diye biriktirebileceğimizi söyledim ama bunu kabul etmedi ve beni bencil olmakla suçladı.
Maddi durumumuz iyi olsaydi yada kenarda bir paramız olsaydi ben buna kesinlikle karşı cikmazdim. Sonuc olarak bu konuyla ilgili hep tartisiyoruz. Esimin bu konuya olan tutumu da beni kırıyor. Hatta bana bunu kabullenmek zorundasın gibi seyler de söyledi. Kabul etmesem de onlara her ay o parayı göndereceğini söyledi, ve ben bosansam bile onlara hala her ay para göndereceğini söyledi. Ailesini biraz art niyetli bulmasaydım belki bu durumda bile kabul edebilirdim fikrimi kendime saklayıp. Mesela evlendiğimizde hiç ellerini ceplerine sokmadılar, yemeğe ciktigimizda hep benim ailem yada esim ödedi. Bazen benim ailem bize onemli günlerde maddi durumları çok iyi olmamasına ragmen sembolik de olsa harçlık vb gibi bile verdiler. Ama onun ailesi kibarlık olsun diye boyle birsey yapmadi.
Sizce ne yapmalıyım bu konu hakkında? Acaba çekip gitmeli miyim? Benim düşüncelerim bencilce mi? Esimi seviyorum ama bu konu çok huzurumu bozuyor özellikle de esimin tutumu bu konu hakkında.
Bu arada hala dil öğreniyorum ve kalırsam seneye çalısmaya başlamayı düşünüyorum.
Neredeyse bir senedir evliyiz ve esimin ülkesinde yaşıyoruz (kendisi yabancı). Evlendigimizden beri ailesinden dolayı bazı anlasmazliklarimiz var. Durumu özetlemek gerekirse;
Onun ailesinin emekliliği yok (yasadigimiz yerde emeklilik sistemi yaygın degil ancak insanlar genelde gencken birikim yada mal yapıp yaşlanınca onla geciniyorlar). Bizim sorunlarımız ve anlasmazliklarimiz ise bu noktada başlıyor. Esim yakında yeni bir ise girecek ve ortalama bir maaş alacak. Alacağı maaş bize ortalama ustu bir yasam vermeyecek ve birikim yapma olasiligimiz çok yüksek degil (yasam standartlarimizi düşürürsek mümkün ama o zaman da turkiyeden birinin kabul edemeyeceği bir yasam tarzı gibi olacak). Bunlara ragmen esim maasinin yüzde yirmisini ailesinin gecimi icin ayiracagini söyledi. Annesi ve babası hala calisiyor ve çok yaşlı degiller (49 ve 50 yasindalar). Ancak esimin üstünden geçinmeyi kabul ediyorlar. Bu benim çok hoşuma gitmiyor. Cunku normalde insanlar 60 yaşına kadar calisip çocuklarına yuk olmazlar. Esime boyle düşündüğümü defalarca söyledim ve en azından onların 5 sene kadar daha calisabileceklerini ve bizim bu 5 senede onlara vereceğimiz yüzde 20yi gelecegimiz icin kenarda bir paramız olsun diye biriktirebileceğimizi söyledim ama bunu kabul etmedi ve beni bencil olmakla suçladı.
Maddi durumumuz iyi olsaydi yada kenarda bir paramız olsaydi ben buna kesinlikle karşı cikmazdim. Sonuc olarak bu konuyla ilgili hep tartisiyoruz. Esimin bu konuya olan tutumu da beni kırıyor. Hatta bana bunu kabullenmek zorundasın gibi seyler de söyledi. Kabul etmesem de onlara her ay o parayı göndereceğini söyledi, ve ben bosansam bile onlara hala her ay para göndereceğini söyledi. Ailesini biraz art niyetli bulmasaydım belki bu durumda bile kabul edebilirdim fikrimi kendime saklayıp. Mesela evlendiğimizde hiç ellerini ceplerine sokmadılar, yemeğe ciktigimizda hep benim ailem yada esim ödedi. Bazen benim ailem bize onemli günlerde maddi durumları çok iyi olmamasına ragmen sembolik de olsa harçlık vb gibi bile verdiler. Ama onun ailesi kibarlık olsun diye boyle birsey yapmadi.
Sizce ne yapmalıyım bu konu hakkında? Acaba çekip gitmeli miyim? Benim düşüncelerim bencilce mi? Esimi seviyorum ama bu konu çok huzurumu bozuyor özellikle de esimin tutumu bu konu hakkında.
Bu arada hala dil öğreniyorum ve kalırsam seneye çalısmaya başlamayı düşünüyorum.