Eşimm ve Bebek isteği !!!

çocuk öncesi durumumuz senle aynı olduğu için yazıyorum. bizde 2 yıldan sonra çocuk yapmaya karar verdik. ben bekarlığım boyunca çocuklarla pek muhattap olmazdım kucağımda sevdiğim çocuk 5 dak bile kalmazdı zaten kucağıma alıp sevmem içinde çok güzel olması gerekirdi. (şu anda başkasının çirkin dediği çocuk bile benim için dünya güzeli)

eşim aynen çocuk ister ben istemezdim. eşim korunurdu ve aynı şekide ben istemeden zorlaması vs. olmadı. okadar çocuk istemekle alakam yokki. kız olsun olursa diyodum erkek çocuklarından pek haz etmezdim.(oğlum olacağını öğrenince gözlerim doldu sevinçten babasınında azcık suratı düştü kız istiyodu yedi paparayı benden tabi) eşimin ilgisinin azalacağını ve asosyal olacağımı düşündüm. çocuk olunca öle canım isteyince gezip tozamıycam yok altı kirlendi yok karnı acıktı ona göre gez ona göre uyu. sıkıntılı şeylerdi bunlar benim için.

sonunda ben 26 eşim 30 yaşında olunca kendime dedimki şimdi yapmazsan 30 unda yaparsın yaş geçtikçe daha zor olur annelik çok gecikme ve bende karar verdim tabi eşimin özendirmeleride etkili oldu. karar vermemle birlikte bir anaç oldumki anlatamam yolda gördüğüm çocuğa sarılcam o derece. 1buçuk yıl bebeğimiz olmadı. buseferde kendimi hepten kötü hissetmeye başladım. tedavi için başladım koşturmaya eşiminde gitmesi gerekiyodu ama sorun çıkarınca başladım onu fırçalamaya. okadar istiyodum yani. ben bile anlamadım kendimdeki değişiliği. testler bitti bende bi sorun yok fakat eşimin son testi için gün bekliyoruz 4 gün falan kaldı test gününe ve hamileik müjdem geldi.

bebeğim doğduğunda allah biliyo bi çirkindiki anlatamam. hiç dudağı yoktu mesela kapkara saçsız. tipsiz bişey ama çok candı parçamdı. napıcağımı bilemedim elim ayağğıma karıştı. aşkla doldu taştı içim sanki dünyada btek benim çocuğum var bu mutluluk bitek bende var.

oğlum şimdi 15 aylık. o olmayan dudakları ertesi sabah bi olduki anlatamam resmen dolma dudaklı. o çirkin çocuk resmen çirkin ördek yavrusu masalı gibi kuğu oldu akça pakça renkli gözlü bişi. olmada beniim çin güzel o ayrı ama lk haliyle şimdiki görenler başka çocukmu getrdiniz yanlışlıkla hastaneden der.

ben oğlumla uyuyorum hala. oğlum alışkın olduğundan değil ama ben alıştım kopamıyorum. deniyorum ama aklım onda hep. eşimin ilgisiz olmasından korkarken. eşim beni kısaknmaya başladı ama ne kıskançlık ne kavgalar. tabi kıskançlık kavgası olduğunu çok sonraları anladım. oğlum 1yaşına falan gelince herşey duruldu düzeldi. şimdi 3 kişilik mutlu bir aileyiz. oğlumu aşk meyvem diye seviyorum. babasınında hoşuna gidiyo.

zor bir dönem ama nekadar erken olup büyütürseniz okadar kolay olur. geciktirmeyin derim. hem eşiniz sizi ertelemez bakın görün siz küçücük ellerini tutup mis nefesini koklayınca anlıycaksınız gerçek aşk neymiş.

he şunuda diyim erkekler ne derse desin çocuk olunca anneyi ihmal etmiyo edende genelde kıskançlığından ihmal ediyo. he burda çocuk varken eşini aldatan hamileyken yada var ama. o hikayelere dikkat ederssen zaten çocuktan önce birçok çatırdama sesi geliyo ilişkiden

ama en önemlisi sen anneliğe hazırmısın. bi bebeğin olsun istiyomusun. bide yapmaya kalkarsın ama bizim gibi olmaz bize allah yardım etti tedavisiz oldu ya tedavilik bi durum olursa. çocuktan önce genel tarama falan yaptır bence. zaten gerekirmiş bu hem kadın hem erkek için. sağlıklı beslenmek sigara alkole ara vermek gerekirmiş. sağlıklı bir çocuk için. belki bu testleri yaptırırken kendinide hazırlayabilirsin anneliğe.

Çocuk; mutlu bir çiftin mutluluğunu perçinler aksine daha da yakınlaştırır ama sorunlu mutsuz evliliklerde aksine çiftleri birbirinden daha fazla uzaklaştırır yani bebek olursa eşim benden uzaklaşacak ilgisi azalacak beğenmeyecek diye birşey söz konusu değil bu arada 9 yaşında bir oğlum ve 45 günlük bir kızım var 30 yaşındayım onları iyiki doğurmuşum hiç pişman olmadım...

emin olduğum birşey var ki o da bebeğin olduğunda bir bakmışsın ki sen eşi dostu hayatı ve hatta bazen kendini ikinci plana atmışsın onlar seni değil. ama daha da şaşırtıcı olanı bundan hiç ama hiç gocunmaman.. bunu anlatmak zor anne olmadan anlamak da zor.. eğer evlilik oturmuşsa çocuk aşkınızı azaltmaz ancak başka bir boyut getirir. eşini bebeğin üzerinden sevmeye başlarsın o da seni..

bende çocukları küçüklüğümden beri çok severim ama kendime gelince bende cesaret edememiş istememiştim ama benimde eşimçok istiyordu.oğlum şuan 3 yasında hayatında yasayabileceğin en güzel duygu ne eş sevgisi ne anne baba yegen bambaska birşey..

ben eskiden hiç çocuk sevmezdim ama şimdi bayılıyorum sanırım annelik isteği zamanla oturuyor ve galiba sırf evlenirsem bundan dolayı evlenicem :)

ben yaşadıklarımdan yola çıkarak şımarıklık yaptığınızı düşünüyorum

hayatta bebek kadar güzel bişey olamaz sanırım. evliliğimin ilk yılı istemedim. korunduk. sonra 1 yıl olmadı. 1 yılın sonunda sorunumuz çıktı. ve şuan ne zaman olacağı belli değil. yaşım da bu yıl 29 olacak. çok korkuyorum ya senelerce olmaz diye

bence her şeyiniz varken bebek eksikliği yaşamayın. eşininizi de sevindirin. bana göre iyi olan herkes anne ve babalığı sonuna kadar hak ediyor.

Ben de konu sahibinin durumunda sayılırım. 23 yaşındayım eşim de 28.
Eşim 2 seneye çocuk sahibi olmak istiyor. Benim ise hiç içimde öyle bir istek yok. Çocukları da sevmem üstelik. Bir canlının bütün sorumluluğunu almak istemiyorum. Gezip eğlenmek eşimle kafamıza göre yaşamak istiyorum. Öğretmenim ve okulda çocuklardan çok bunalıyorum herhalde, okul dışında başka çocukları bebekleri çekemiyorum, akrabaların çocuklarını kuzenlerimi bile. Eşim bir de sen hamile olunca ben çok dikkat eder senden uzak dururum sana bişey olmasın diye hem sen artık eşten öte anne olursun dedikçe iyice deliriyorum. Eşim dünyada en çok beni sevsin istiyorum. Doğmamış çocuğumu kıskanıyorum. Anneme hayret ediyorum ne kadar fedakarmış. Ben hayatımı bir çocuğa göre şekillendiremem gibi geliyor. Sizce bu duygularım ilerleyen yıllarda değişir mi?

altı buçuk yıllık evliyim 32 yaşındayım
bir sene gezelim tozalım evliliğe adapte olalım dedik
ama 6 ay korunduk (geri çekilme ne kadar korursa) 7. ayımıza geldiğimizde yeğenim oldu özendik ve korunmayı bıraktık
ama olmadı 6 senedir ne tedaviler ne doktorlar bitkisel kürler yok yok yok
1 aşılama 5 tüp bebek ameliyatlar ama henüz kısmet olmadı
İnşallah vakti zamanı vardır
Rabbim tüm isteyenlere hayırlısıyla sağlıklı sıhhatli evlatlar nasip etsin

sizde hemen düşünmeseniz bile mutlaka doktor kontrolünü ihmal etmeyin
boşuboşuna korunmuş olmayın sonra !
inşallah istediğiniz an olur Rabbim kimseye aratmasın çok zor..........

Bebeği olan kim varsa '' ah keşke önceden olsaydı '' diyorlar.
Evet sorumluluklar artıyor, evet hayat bir önceki gibi olmuyor fakat şartlar iyiyse özellikle bir öncekinden çok daha güzel zamanlar oluyor.
Bu korkularınızın yersiz olduğunu ancak bebeğinizi karnınızda hissedip,elinize aldığınız zaman anlayabilirsiniz.
Madem aranız çok iyi eşinizle madem maddi anlamda hiç sıkıntınız yok, evlilik sürecinizde ideal beklemeyin derim..

Rabbim yokluğunu yaşayan tüm anne adaylarımıza hayırlı zamanlarda müjdeler nasip etsin.

canım benim.ben bebek istemme rağmen benim bile korkularım vardı.bebeğe bakamam ki diyordum.evime aldığım çiçekleri bile solduruyordum.bebeğe ne yapardım kim bilir!!açıkcası eşim de pek yanaşmıyordu.2,5 sne olmuştu.bir sene daha bekleyelim diyordu.sonunda cesaretimizi toplayıp bir kaç ay deneyelim olmazsa seneye erteleriz dedik.ama çok şükür ilk aydan hamile kaldım.ben çok sevindim eşimin tepkisini ise çok anlayamamıştım.o hep "miden bulanacak,suratın asılacak, sinirli olacaksın. ben nasıl çekecem seni o halinle" derdi.ama ultrasonda elini ayağını oynattığını görünce doktorun yanında "bak bak orkide bak bak" diye bir bağırışı vardı...şimdi iyiki de olmuş tam zamanıymış diyor.yani düşün o karnında hiç bir şey hissetmeden böyle düşünüyor.sen de bebişinin tekmelerini hissettiğin an,konuşmalarına, şarkılarına tepki verdiğini anladığın an iyi ki diyeceksin inan bana.biz artık çıksa da sevsek diyoruz. ayyyy şeker kızım benim!!!eşinin ilgisi ise aksine artar sana karşı.her şey de daha dikkatli oluyorlar.çoğu şey de değişir evet.biz tartışmıyoruz artık mesela.şakayla karışık takılıyoruz işte...daha doğmadan yaşanan çok şey sizi birbirinize bağlar.kramp tuttuğunda içerilerden koşup gelmesi, gece yerinden zıplayıp bacaklarımı ovalaması,yastığımı sürekli düzeltmesi....basit gibi ama bu yaşanmışlıklar aradaki bağı kuvvetlendiriyor.sizi bağlayan aşkınıza ortak bir varlık geliyor.düşünsenize ikinizin birbirinizden ve kendinizden çok sevebileceğiniz tek varlık sadece bir çocuk olabilir.eğer evliliğinizde problem yoksa eşiniz istiyor siz de acaba diyorsanız beklemeyin artık.minicik tekme bütün acabalarınızı alııııırr gider!!

çocuk sahibi olmak için kadının kendini hazır hissetmesi çok önemli çünkü annelik dünyanın en zor ve en güzel işi ben size şunu tavsiye edebilirim evleneli uzunca bir zaman olmuş en azından bir doktora gidip kontrollerinizi yaptırın en azından istediğiniz an çocuğunuzun olacağını bilmek sizi ve eşinizi rahatlatır ama unutmayın yıllarca korunduktan sonra çocuk sahibi olmakta zorlanan çiftler de var tabi bu bir geneleme umarım siz hazır olduğunuz anda hemen bir bebişiniz olur

wwwoman .!.:

Arkadaşlar merhaba,, öncelikle hamile veya anne olan arkadaşlardan yorum bekledğimi belirteyim :) Kızlar sorunum şu: Eşimle 2.5 yıllık evliyiz, ben 25 o 31 yaşında. evliğimiz iyi gidiyor, birbirimizi seviyoruz ve aktif bir hayatımız var, gezeriz tozarız eğleniriz. Fakat eşim çok yoğun bi şekilde bebek istiyor. Bir süredir istiyordu zaten ama pek lafı geçmezdi ama son zamanlarda artık iyice istemeye başladı. Öyle kötü şekilde değil, yani baskı, tehdit, küsmeler trip falan yok. Ama o kadar hevesleniyor ki anlatamam. Birinin bebeği olsa hemen kucağına alır, hamile birini görse bak ne kadar yakışmış sana da çok yakışıcak der, Avm'de falan çocuk görse durur sever falan. Çocuklarla arası iyidir her zaman ama ben annelik fikrine hiç sıcak değilim Herkes genelde eşi bebek istemiyor diye yakınıyor ama eşim bu kadar isterken ben hiç istemiyorum. ara sıra istesem de konu bebek olunca biraz duruyorum. Ben korunmuyorum hap vs, eşim korunuyor ama bazen özel anlarımızda bile yüzünün düştüğünü hissediyorum (korunmasını istediğim için). Asla zorla olsun istemiyor o istiyor ki ben de çok isteyim heves edeyim. Neden istemiyorsun diye soruyor, bilmiyorum beni daha az seversin diye korkuyorum diyorum, deli olma sen benim herşeyimsin bebeğimiz olunca iki katı severim diyor. Ailelerle ilgili bi sıkıntımız yok her ikimiz için de. Ben evde çalışıyorum homeofis yani, evimin bir odasını çalışma odası yaptım evde fransızca ve ingilizce kitap çevirisi yapıyorum. Ona bile diyor ki sen kendi ellerinle çevirdiğin kitapları çocuğumuza okusan daha güzel olmaz mı diyor Maddi açıdan da sorun yok, evimiz arabamız kendimizin, eşim şirket sahibi maddi durum açısından bebek için hiçbi sorun yok. Hamilelikten korkma en iyi doktoru bulcam bulcam diyor. Ama ben eşimin ilgisi azalır diye korkyuorum, hayatımız alt üst olur, çoğu şeyimiz değişir, pek çok şeyi yapamaz hale geliriz diye korkuorum. Anne olmadığım için bencil düşünüyor olabilirm kızlar kızmayın lütfen. Eşim o kadar hevesli ki onu kırmak istemiyorum başka bişey olsa hemen yaparım. Ama ben şu anki hayatımızdan çok mutluyum ve öyle olmak istiyorum sevgili gibi. Bi bebeğimiz olsun senden bi parçam daha olsun, gözleri senin gibi olsun, senin gibi güzel olsun der, ona şunu alıcam onu buraya götürcem, erkek olursa adı şu olsun sence ne olsun falan... Çocuk gibi heves ediyor o kadar mutlu oluyor ki bebek konusu gelince. Ama ben nedense sıcak olamıyorum ya da korkularım ağır basıyor. Sorumluluğunu kaldıramam mı acaba diye düşünüyorum. İyi bi baba olabilr diye düşünsem de bilemiyorum Kızlar sizden yorum bekliyorum. hamileyken veya anneyken, eşinizin ilgisi azaldı mı arttı mı, neler değişti, hayatınız ne yönde değişti? İyi kötü yorum yazın arkadaşlar,,, öpüldünüz hepiniz... :)

Genişletmek için tıkla...

inan o rahmine düştüğü zaman öle hazır olacaksın ki o hissiyat başka bişe.. ben ilk gebeliğim düşüktü 15 gün hamile kalabildim ama inan o his bambaşka.. şimdi yine hamiileyim çok yeni inş sağ salimde kucağıma alırım ..bence korkma daha ne kadar bekliceksin allah inş tez zamanda nasip eder..ilerde sene ne beklediğini kimse bilemez cnm hayırlısı olsun inşş

Şuanki değerim sevgiliyken bile yoktu diyebilirim sevgisi ilgisi azalmadı 1 oğlum var eskisi gibi her zaman dışarıya çıkamıyoruz onu bırakıp sinemaya gidemiyoruz başbaşa kalmak için uyumasını bekliyoruz şimdi bi kızımız olacak ister istemez ona yoğunlaşıcam ama eşimi ihmal etmiycem oda beni tabiki
bence siz değil eşiniz bunu sorun yapmalı annenin sorumlulukları daha fazla önceliği zamanı herşeyi çocuğun üstüne bebek olunca siz değil eşiniz yakınabilir ilgisizlikten
çünkü doğduğunda bebeğinize aşık olacaksınız mükemmel bi duygu karşılıksız gerçek tek sevgi eşinizin sevgisinden şüphe edin ama onunkinden asla
yaşınız normal çok yeni evli değilsiniz korunmayı bırakınca belkide hemen hamilede kalmayabilirsiniz burda bebek bekleyen bi sürü arkadaşımız var hayırlısını isteyin

Eşinizi çocuğu 1. sınıfa başlamış olan birinin evine götürün. 1 hafta zaman geçirmesini sağlayın, bakın bakalım fikri değişiyor mu?

Ailecek kafayı yemek üzereyiz...

DepresifPolyanna .!.:

Eşinizi çocuğu 1. sınıfa başlamış olan birinin evine götürün. 1 hafta zaman geçirmesini sağlayın, bakın bakalım fikri değişiyor mu?

Ailecek kafayı yemek üzereyiz...

Genişletmek için tıkla...

Bizimki de birde çok keyifli vakit geçiriyoruz Talat lale elle

little_black_dress_ .!.:

Bizimki de birde çok keyifli vakit geçiriyoruz Talat lale elle

Genişletmek için tıkla...

Rüyamda bile sayıklayacağım Talatları laleleri...

Talat, Ela, Atila, Lal, Lale çocuğa koyulmaması gereken isimler olarak hafızama işlendi

Şu an sanki biri benim 1 yıl önceki halimi anlatıyor diye düşündüm gerçi şu anda da çocuğum yokta artık olsun istiyorum hazırım sanırım:44: benim eşimde aynıydı bebek görür heveslenir hamile görür heveslenir oyuncak bebek kıyafetleri bebek odaları görür özenir ben ısrarla istemiyorum diyodum şimdi eşim değilde çevremdekiler yıldırmak üzere beni zamanla alışıyorsun oda yavaş yavaş unutuyor bu defa sen olsun istiyorsun tuhaf birşey bi ay geçiyor daha erken diyorsun 2-3-4-5ay geçiyor yaniiii bundan sonra olur heralde diyorsun 9 ay geçiyor hımmmmmm niye olmadı ki diyorsun 1 yıl geçiyor telaş başlıyor hiiiii yine olmadı var bi sorun hooooppppp doktora bende 1 yıldır istiyorum artık Pko var doktora gitmem lazım şu an bile erteliyorum acelesi yok az daha zaman geçsin diye ama bi yandan da içim içimi yiyor olsun diye öylesi tuhaf birşey işte