- 19 Ağustos 2008
- 17.914
- 54.103
- Konu Sahibi blueberries
- #21
Ben anne değilim ama çok yakınımda yaşanmış bir mucize var. En küçük kardeşim, hep depresif bir çocuktu, fazla duygusal, sevgi arsızı =) Annemin hastalığının en zor döneminde evlendi. Eşi karısını çok seven bir adam, tüm huysuzluk ve kaprislerine göğüs gerdi diyebilirim. Annem öldüğünde, eyvah dedim asla toparlanamayacak, çünkü annem onun her şeyiydi.
Bir kaç ay sonra hamile kaldı, bebeği öğrendiği ilk gün o kardeşim gitti yerine bambaşka bir kadın geldi. Hele bebek doğunca bir baktım on çocuk büyütmüş gibi sağlam bir kadın var karşımda. Şimdi 1,5 yaşında oğlu, bu güne kadar yatıp 6 saat kesintisiz bir uyku uyumamıştır, onun peşinde koşmaktan 48 kilo kaldı ancak ; o dünyanın en mutlu kadını olduğunu hissediyor. Eşiyle bebeğin her anını doya doya paylaştılar o da ayrı bir mutluluk. Bebek doğduğundan beri ikisininde yüzü hep gülüyor. Gözlemlediğim kadarıyla anne olmak insana çok şey katıyor. Doğru bir evlilikte çocuk çok büyük bir mutluluk getiriyor.
Gözlemlediğim bir şeyi paylaştım ancak, dedim ya bu duyguyu bilmiyorum ama hiç keşke anne olmasaydım diyen bir kadına rastlamadım, hakkında hayırlısı olsun inşallah.
Bir kaç ay sonra hamile kaldı, bebeği öğrendiği ilk gün o kardeşim gitti yerine bambaşka bir kadın geldi. Hele bebek doğunca bir baktım on çocuk büyütmüş gibi sağlam bir kadın var karşımda. Şimdi 1,5 yaşında oğlu, bu güne kadar yatıp 6 saat kesintisiz bir uyku uyumamıştır, onun peşinde koşmaktan 48 kilo kaldı ancak ; o dünyanın en mutlu kadını olduğunu hissediyor. Eşiyle bebeğin her anını doya doya paylaştılar o da ayrı bir mutluluk. Bebek doğduğundan beri ikisininde yüzü hep gülüyor. Gözlemlediğim kadarıyla anne olmak insana çok şey katıyor. Doğru bir evlilikte çocuk çok büyük bir mutluluk getiriyor.
Gözlemlediğim bir şeyi paylaştım ancak, dedim ya bu duyguyu bilmiyorum ama hiç keşke anne olmasaydım diyen bir kadına rastlamadım, hakkında hayırlısı olsun inşallah.
)
herkes genelde eşi bebek istemiyor diye yakınıyor ama eşim bu kadar isterken ben hiç istemiyorum. Ara sıra istesem de konu bebek olunca biraz duruyorum. Ben korunmuyorum hap vs, eşim korunuyor ama bazen özel anlarımızda bile yüzünün düştüğünü hissediyorum (korunmasını istediğim için). Asla zorla olsun istemiyor o istiyor ki ben de çok isteyim heves edeyim. Neden istemiyorsun diye soruyor, bilmiyorum beni daha az seversin diye korkuyorum diyorum, deli olma sen benim herşeyimsin bebeğimiz olunca iki katı severim diyor. Ailelerle ilgili bi sıkıntımız yok her ikimiz için de. Ben evde çalışıyorum homeofis yani, evimin bir odasını çalışma odası yaptım evde fransızca ve ingilizce kitap çevirisi yapıyorum. Ona bile diyor ki sen kendi ellerinle çevirdiğin kitapları çocuğumuza okusan daha güzel olmaz mı diyor
