Ben de evliliğimin daha doğrusu eski evliliğimin başında böyleydim.dayanamazdım gider sarılırdım çocuk gibi şımarıklık yapardım. En son kayınvalidem bigün dediki hep yapıp yapıp sonra gelip çocuk gibi ağlayıp, yalvarıyormuşsun. Benim oğlum da vicdan yapıoyomuş sana dedi. Ben özür dilemek erdemdir diye büyüdüm. Hatalı kimse özür dilemeli, gönül almalı, o yatağa küs girilmemeli diye. O günden sonra haklı da olsam özür dilemedim. He noldu iyi olmadı tabiiki hakaretler arttı, şiddet arttı. Bi baktım özsaygım yok özgüvenim yok. Şimdi onları geri kazanmak için paralar döküp doktorlara gidiyorum.