İşte eski konulardan bağımsız düşününce öyle görünüyor tabii. Görümcem altınlarımı eşimin borçları için vermedim diye bana paragöz imasında bulunmuştı. Kaldı ki eşim istemedi bileziklerimi bozmayalım diye. Ablası vazife çıkardı durumdan.
Eşimin borçları da şöyle, düğün öncesi arkadaşına kredi çekip vermesi ve bir türlü o parayı geri alamayışımız, ayrıca maaşının bir kısmı hacizliydi ve bunlardan benim haberim yoktu evlendikten sonra tesadüfen öğrendim.
O borc her ne sebeple, ne zaman alinmis olursa olsun.. hayatinizi paylastiginiz insanla paranizi neden paylasamiyorsunuz ki? Empati yapayim dedim uykum kacti uzuntuden.. gercekten cok uzuldum esinizin dustugu duruma.. siz destek olmazken enistesi neden anlayis gostersin ki?
Her ne olursa olsun arkadaşım madem oyle ben o parayı eşime verirdim başkasına mahcup etmezdim ama burnundanda getirirdi çok sucluysa yanı. Ama yinede enistenin durumu iyi olsada elinizde varken ödemeniz daha mantıklı. Ayrıca sizin de durumunuz iyi baksana birikmisiniz varmış enişte de bunu düşünüyor olsa gerek. Neresinden tutsak haksizsin arkadaşım. üzgünüm...Öyle bir borç olsa veririm zaten biz de ortak araba aldık eşyalarımızı ortak aldık senin benim diye bir şey yok.
Ama işte geçmişte düğün öncesi kredi çekip arkadaşına verirken, kendimiz için tutup eniştesinden borç almasına çok kızmıştım. Ve bunu evlendikten sonra öğrendim. Ödemeyeceğimi de belirttim. Biz arkadaşından o parayı büyük zorluklarla yarım yamalak geri alabildik kredi faizlerini de biz ödedik. Bunların kızgınlığı sanırım.
Bu arada eniştenin de durumu çok iyi 4000 tl onun için büyük bir para değil. Tabii ki ödeyeceğiz borcumuzu ama sıkışık halde beklemiyor bunu demek istedim.
valla iki ucu b.klu değnek olmuş
bir tarafta eşiniz üzülmüş, gururuna dokunmuş, belki ablasını elin adamına da ezdirmek istememiştir
ama öte tarafta sizi çok üzmüş bir görümce
eşinize kesin güveniyorsunuz anladığım kadarıyla
ve yine anladığım kadarıyla bir takım sorunlar yaşayıp arkada bırakmaya karar vermişsiniz
bence görümceniz için değil ama eşiniz ve evliliğiniz için gururunuzdan vazgeçin
ama eşinize de söyleyin hatta şart koşun E EXXWOMAN verdi parayı diye basa basa söylesin ablasına
belki böylelikle görümceyi de utandırırsınız , en iyi ceza olur
ya ben mi çok enayiydim anlamıyorum.elime ne geçse kuruşuna dokunmadan eşime veririm.borcamı yatırır erzakmı alır onun bileceği iş.düğün takılarımıza hiç girmiyorum bile.işi için olduğu gibi hepsini düğün ertesi harcadı.benim anlamadığım o düğün takıları eşinle ortak değilmi?ne kadarsa yarısını eşin alsın borcunu kapasın,ona karışamazsın herhalde adamın kendi parası.buna bir açıklama yaparmısın merak ettim gerçekten
ya ben mi çok enayiydim anlamıyorum.elime ne geçse kuruşuna dokunmadan eşime veririm.borcamı yatırır erzakmı alır onun bileceği iş.düğün takılarımıza hiç girmiyorum bile.işi için olduğu gibi hepsini düğün ertesi harcadı.benim anlamadığım o düğün takıları eşinle ortak değilmi?ne kadarsa yarısını eşin alsın borcunu kapasın,ona karışamazsın herhalde adamın kendi parası.buna bir açıklama yaparmısın merak ettim gerçekten
Ama aile budur zaten. Annem emekli oldu ikramiyesi ile babamın batırdığı iş borçlarını ödedi. yani eşten borç istemek nedir, eşler paylaşmayı bilmiyorken çocuklarına nasıl öğretecek bilmem.
yani altınlar azaldı ama bitmedi.sen bence tekrar eşine teklif et daha doğrusu söyle.(senin paran olsa teklif et derdim ama kendi parası içinse öneride bulunabilirsin).toplam altınlar ne kadarsa diğer yarısı eşinin madem ona o paradan kullanmasını önermelisin.tabii araba onunsa araba için harcanan altınlarıda eşinin hesabından düşersin.geri kalan parayı GERİ VERMEMEK koşuluyla alsın naparsa yapsınZaten altınlarımızın bir kısmını bozduk araba değiştirdik eşime veridim.
Borçları için de ta başlarda bileziklerimi teklif etmiştim sonra yerine koyrdık dedim ben ama o almadı. Eski konumda da var bahsettim bu meseleden. Başka bir durum olsa veririm niye vermeyeyim her şeyimiz ortak elbette. Benim adıma hesap sadece.
Ablası da esnaf işveren bu arada ve bizi bir kaç kez katlar aylık gelirleri sıkışık olsalar verirdim yine de...
Ben eşime de demiştim evlenmeden önce söyleseydin asla böyle olmazdı mesele de borç değil diye. Zaten öyle çok abartı dağlar kadar borcu yoktu ve gayri meşru yollarla yapılmış borçlar değildi.Söyleyebilirdi yani. Bu yüzden aylarca borç ödedik maaşımın çoğu borca gitti ilk yıl. Sonra büyük bir zam aldım maaşıma ve borçlar azaldı ve rahatladık. Yaşanan yaşadı tabii.
Borç ödeniyor gerçekten ama giden güven yerine zor geliyor...
E EXXWOMAN
Az çok yorumlarını takip ettiğim bir üyesin. Boyle bir konu acmis olman bile beni şaşırttı diyebilirim.
Herkes borcu vermen yönünde yazmış ama sen sürekli eski konum diyorsun. Gururun önüne gecmesine izin verme lütfen. Bu konu sonradan çok canınızı sıkar. En azından eşin sana karşı su düşüncelere dalabilir; zor günümde bana destek olmayan bir karım var.
İlişkinizi bile içten içten sarsabilecek bir durum.
İyi düşün derim.
Ablası da esnaf işveren bu arada ve bizi bir kaç kez katlar aylık gelirleri sıkışık olsalar verirdim yine de...
Ben eşime de demiştim evlenmeden önce söyleseydin asla böyle olmazdı mesele de borç değil diye. Zaten öyle çok abartı dağlar kadar borcu yoktu ve gayri meşru yollarla yapılmış borçlar değildi.Söyleyebilirdi yani. Bu yüzden aylarca borç ödedik maaşımın çoğu borca gitti ilk yıl. Sonra büyük bir zam aldım maaşıma ve borçlar azaldı ve rahatladık. Yaşanan yaşadı tabii.
Borç ödeniyor gerçekten ama giden güven yerine zor geliyor...
Konuyu açma sebebim vicdanım. Para konusunda sen ben diye ayırmadım hiç.
Ben eşime çok destek oldum ilk yılımız tamamen borç ödemekle geçti bütün maaşım borca gidiyordu çünkü eşimin maaşında haciz vardı. Evlenmeden önce bilmiyordum bile bunu. Buna rağmen ablasından hakaretler işittim.
Eşim hak veriyor böyle düşünmekte haklısın diye...çünkü bir yaşanmışlığımız var.
Karar verebilmiş değilim.
Gece gece moralim bozuldu.Konuyu açma sebebim vicdanım. Para konusunda sen ben diye ayırmadım hiç.
Ben eşime çok destek oldum ilk yılımız tamamen borç ödemekle geçti bütün maaşım borca gidiyordu çünkü eşimin maaşında haciz vardı. Evlenmeden önce bilmiyordum bile bunu. Buna rağmen ablasından hakaretler işittim.
Eşim hak veriyor böyle düşünmekte haklısın diye...çünkü bir yaşanmışlığımız var.
Karar verebilmiş değilim.
Merhaba arkadaşlar. Başlıktan da anlaşıldığı üzere eşimle para mevzularında bozuştuk. Daha önceden eşimin bazı borçları ve alacakları vardı ve aramızda çok sorun olmuştu bunlar. Ve bazı borçlarından evlenmeden önce haberim yoktu. Böyle konularım var hatta. Bu borçları alacakları çok şükür hallettik, az bir borcumuz kaldı var onu da eşim ödüyor. Ayrıca ev taksidi ödüyor ve faturalar da onun üstüne. Yani yükün büyük kısmı onda. Ben de yiyecek, benzin ve giyim masraflarını ve karşılıyorum o da bu masraflara da katkı yapıyor. Kısaca benim maaşımın büyük kısmı birikiyor. Düğün altınlarımız ve daha önceden de bazı birikimlerim var bunların hepsi benim hesabımda.
Mesele şu ki, eşimin, ablasının eşine bir miktar borcu vardı, düğün öncesi alınmış bir borç. 4000 tl si kalmıştı. Ve geçen hafta eniştesi bu borç yüzünden ablası ile tartışmış yani istiyormuş borcunu. Eşim de benden borç istedi, geri ödemek üzere alıp eniştesine toplu halde verip borcu kapatmayı teklif etti. Fakat ben kabul etmedim. Ne var bunda diyeceksiniz ama bu borç alacak meseleleri sebebiyle biz çok tartıştık, evliliğimiz çok sarsıldı. Ayrıca ablasıyla da bazı sıkıntılar yaşadık ve çok yıprandım.Hatta eski konularım var bu sorunlarla ilgili. Ve ben artık hiçbir fedakarlık yapmamaya karar vermiştim. Bu yüzden parayı vermedim ancak eşim çok bozuldu ve kötü oldu pek bir şey diyemese de. Bana bakışlarını görmeliydiniz.Geri öderdi biliyorum ama yine de içimden gelmedi, sonuç itibari ile eniştesi ve ona da yavaş yavaş ödeyebilir diye düşünüyorum çünkü gerçekten çok yıprandım maddi konularda. Artık hiç bir fedakarlık yapasım gelmiyor. Hele de bana hakaret eden, paragöz olmadığım halde öyle ima eden, eşime destek olmadığımı söyleyen ablası var işin içinde. Biz borç yüzünden tartıştığımızda ablası beni çok suçlamıştı ve hakaret etmişti. Bütün bu geçmişte yaşananları hatırlattım ona. Haklısın ama bazı şeyleri aştığımızı sanıyordum sen vermeyince sanki bir yabancıdan para istedim gibi hissettim çok kötü oldum dedi. İnsan karısından borç mu ister ben geri de ödeyecektim 4000 tl çok sıkılıyorum huzursuz oldum vs. dedi.Bu mesele yüzünden biraz aramız bozuldu soğuk davranıyor. Ama hiç tartışmadık kavgalar etmedim eskisi gibi. Sonradan eşimin düştüğü durumu düşündüm verse miydim dedim. Ayrıca ablası birikmiş paramız olduğunu biliyor yüksek ihtimal baya bir konuşuyordur arkamızdan.Sizce doğru mu yapmışım yoksa vermeli miydim? Eşimi zor durumda mı bırakmış oldum fazla mı acımasız oldum ki???
Yanlış anlaşılma olmasın diye ekleme yapayım, eski konularımı herkes bilmiyor tabii..
İşte eski konulardan bağımsız düşününce paragöz olduğum sonucu çıkıyor. Görümcem altınlarımı eşimin borçları için vermedim diye bana paragöz imasında bulunmuştı. Kaldı ki eşim istemedi bileziklerimi bozmayalım diye. Ablası vazife çıkardı durumdan.
Eşimin borçları da şöyle, düğün öncesi arkadaşına kredi çekip vermesi ve bir türlü o parayı geri alamayışımız, ayrıca maaşının bir kısmı hacizliydi ve bunlardan benim haberim yoktu evlendikten sonra tesadüfen öğrendim.
Eşim uzun bir süre bu borçların sebebini bile anlatmamıştı hafiyelik yaparak borçlarının sebeplerini buldum. Sonradan bana hak verdi çok pişman oldu ama kırılıp döküldük...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?