İşte bunları benim değil eşimin düşünmesi gerekiyordu yani evlenirken bana şu şu borcum var demedi. Ben evlendikten sonra öğrendim. Hatta kendisi de anlatmadı tesadüfen gördüm. Planı neydi bilmiyorum. Sonuçta ben çalışmıyor olsam asla o borçlar ödenmezdi ve maddi açıdan böyle olmazdık asıl o zaman yük onun sırtında olurdu.Biz ilk yıl sırf borç ödedik bazılarını hala bilmem. Ama bir yere kadar...
Düğün öncesi kredi çekip arkadaşına vermiş bundan da haberim yoktu mesela. O krediyi arkadaşına çekip vereceğine bizim için harcasaydı eniştesinden borç almasına gerek olmazdı.
Alırken verirken bana sormuyor açıklama yapmıyorsa öderken de sormayacak o zaman. Nasıl ödeyeceğini düşünüyorsa o şekilde ödesin diye düşündüm. Bir daha borç verirken alırken iyice düşünsün benden gizlemesin en azından. İlerde nasıl olsa sevgili karım öder nasıl olsa nolacak demesin diye düşündüm ama bir yandan da eşimin iyi niyetini ve pişmanlığını görüyorum. Bu yüzden ikilemde kaldım ve konu açtım...
Ama ne paragözlüğüm kaldı ne de başka bir şey...
Eşinizin arkadaşı krediyi tekrar eşine ödedi mi? Çok benzer şeyler yaşamışız ama benim ki birinden borç almak yerine bankalardan birsürü kredi çekmişti. Arkadaşına da para vermişti, sonra arkadaşından istemiş, param yok demiş (birde yüzyüze görüştüğümüz birisiydi, sonra gitti ev aldı falan) Benimkinin kafasının etini yedim o parayı isteyeceksin zorla alacaksın diye, gerekirse çocuğun babasını ara dedim, yoksa bütün insanların içinde senin paranı yedi diye rezillik çıkartırım dedim. Çocuğun babası ısrarlar sonucunda parayı gönderdi
Sen yanlış yapmamışsın, eşin senden gizli borç alıp vermelerinin cezasını çekiyor.
Erkeklere zerre acımıyorum ben. Bir hata yaparken karım ne düşünür onun gözünde değerim ne olur diye düşünmüyorlar, mağdur olduklarında ise biz hemen üzülüyoruz. Yapmasınlar arkadaş, hata yapmasınlar, araya gizli saklı sokmasınlar, yarını düşünerek davransınlar. Özellikle maddi konularda karılarından biraz çekinsinler.