Merhaba canım, benim de kızım canımı okudu 3 yıl boyunca, gece terörü vardı hiç uyumadı.ben de sabah 5 e kadar uyanık kalıp 6 da ose gitmek için kalktigim günleri hatırladım.uykusuzluk zor
. Asabi sınırlı herkese karşı asik suratlı ve içine kapanık bir hâle dönüşüyorsun. Dışarı ciksanda pişman çıkmasan da pişman . Çocuğum zordu ama çok şükür 3 yaşında okula başlayınca düzeldi. Sabahları 8 de kalkmak ve tüm gün etkinlik yapmak iyi geldi yavruma. Tabi bu süreç zordu, eşim değil odaya eve bile gelmiyordu.yuzunu haftada bir iki saat ancak görüyordum.6 da dükkanı kapatıp orda burda kahvelerde sürtüyordu kelimenin tam manasıyla. Sonuc itibari ile boşandım.sukur ki kurtuldum. Ama senin durumun farklı, aklı basında olgun bir erkek tüm kadınların hayali, elinden kaçırırsan başkası kapar, gayet te mutlu olur. Bu şekilde kendini gaza getirmeni tavsiye ederim. Motivasyonunu da hep geçecek bu kötü zamanlar diye kur lütfen.cocugunu doktora da göstermelisin gece ağlamaları için.