Herkese merhaba
Forumda aktif bir üyeyim, ancak bu konuyu kendi hesabım altından açmak istemediğim için yeni üyelik oluşturdum. Lütfen fake gibi bir algıyla yaklaşmayın.
Bu konuyla ilgili tek bir insanla dahi konuşmadım, gerçekten ciddi yorum ve önerilerinize ihtiyacım var.
Eşimle 4 yıldır beraberiz, 1,5 yıldır da evliyiz. Ben 32 eşim 37 yaşında, ikimizde aynı firmada çalışıyoruz. İkimizde eğitimimiz, gelirimizle, hayat standartlarımızla vs çok şükür gayet iyi şartlarda yaşadık ve yaşıyoruz.
Evlenmeden önce ikimizde yalnız yaşıyorduk ve sürekli ya onda ya bende beraberdik. Evlenmeden önce ilişkiye girdik ve gayet düzgün sağlıklı bir cinsel hayatımız vardı.
İkimizde birbirimizle nasıl yaşanırı görüp öyle evlendik diyebilirim. Yani ev içinde nasıl, yardımcı mı anlayışlı mı cinsel uyumumuz nasıl vs hepsini görme imkanımız oldu ve ben şahsen gayet sağlıklı kaliteli bir evlilik yaptığımı düşünerek evlendim.
Evlendikten sonra duygusal anlamda ilişkimizde hiçbir yıpranmamız olmadı. İlk günlerdeki heyecanımız olmasa da ilişkimiz kendini daha çok güven, sevgi ve şefkat çerçevesine bıraktı. Evde sürekli tatlış bir moddayız ve ben eşimden yana çok şanslı bir kadın olduğumu düşünüyorum.
Kadına saygı duyan, eşit davranan, sorumlulukları paylaşan ve kibar bir insandır çok şükür
Ancak cinsel anlamda bazı sorunlar yaşamaya başladık
Cinsel isteğimizde bir kaybımız yok, haftada 3-4 kere ilişkiye girme çabasındayız ancak eşimde yaklaşık 7-8 aydır sertleşmeyi devam ettirememe ve ilişki anında boşalamama gibi bir sorun oluşmaya başladı.
Ancak bu süreklilik arz etmiyor. Yani şöyle diyeyim 3 kez cinsel ilişkiye girme çabasındaysak, 1i tam performansla sonuçlanıyor, diğer 2sinde sertleşmesini kaybedip ilişkiyi devam ettiremiyor.
Ve hep bir açıklaması oluyor cok sıcak ondan olmadı, gaz sancım var ondan yapamadım, yemeği fazla kaçırdım, uykum vardı geç saate kaldık vs gibi
Çok istekle başlıyoruz, kadına değer veren ve isteklerini karşılayacak şekilde yaklaşıyor ben her defasında tatmin olabiliyorum ancak sonrasında eşim devam ettiremediğinde içten içe çok kırılıyorum ve elimde olmadan kişiselleştiriyorum.
İlk günden beri ikimizde cok temiz ve bakımlı yaklaşırız birbirmize, duş almadan diş fırçalamadan birbirimize yanaşmayız kolay kolay, ben de kendimi olabildiğince istekli bir kadın olarak görüyorum. Her gün olsa neden niye demem. Kendime giyim kuşam bakım vs her konuda özen gösteririm. 1,65 boyunda 59 kiloyum, haftada 2 kez kuaförüme giderim, saçlarım hep fönlüdür, makyajımı yaparım vs. evde bile seksi seksi dolaşmaktan keyif alırım. Kendimi olabildiğince objektif eleştiriyorum ve benden kaynaklı bir sebep olabilecek bir durum göremiyorum açıkçası.
Haziran’dan beri de çocuk istiyoruz ancak hiç hamile kalamadım. Sonrasında doktora gittik ve pco olduğum ortaya cıktı. 1 ay klomenle yumurta takibi denedik ancak o ay durum daha kötüye gitti. Doktor ilişkiye girmemiz için 6 gün belirledi ve o her birinde zorla görev gibi, stresle zar zor yaptık ve arada bazı günler de yapamadık boşalamadı eşim ne yaptıysamda. Daha cok stres yaptı bu durumu.
Sonra biraz rahatlaması için ben doktora ara vermeye karar verdim. Günü belirtilmiş ilişki eşimi cok strese soktu yapacağı varsa da yapamadı. Ve dolayısıyla o kadar ilaç ve hormon kullanmama rağmen, çift yumurta olmasına rağmen bir hamilelik gerçekleşmedi tabii ki.
Eşimi cok cok seviyorum. Cinsellik evet şart ancak bu konu yüzünden evliliğimi asla sorgulamam diye düşünüyorum. Durumun psikolojik kaynaklandığının farkındayım çünkü zamansız ereksiyonlar oluyor sabahları gibi.
Ve ben bu konuda eşime nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum. Hiç açık açık bu konuda konuşmadık. Ama ben kendimi cok kötü hissediyorum. Dün mesela yumurtlama günümdü ve boşalma gerçekleşemedi.Ki ben eşime strese girmesin diye yumurtlamada olduğumu söylememiştim bile. Doğal akışında ilişkiye girelim diye. Ve sonrasında ben de o an cok kırıldım ve uğraşmadım da, dönüp arkamı uyuyalım dedim.
Bu konuda eşim de çok açık değil gibi, ve her olumsuz deneyim onu daha cok kısır döngüye sokuyor gibi.
Bu şekilde nasıl çocuk sahibi olabiliriz bilmiyorum. Ve ne zamana kadar konuşmadan hep bir şey yüzünden olmuş gibi davranabiliriz onu da bilmiyorum.
Böyle bir durumda nasıl davranmalıyım, eşime konuşalım diye konu açmalı mıyım, benzer durumda olanlar varsa siz neler yaşadınız, fikirlerinize ihtiyacım var
Bu konuyu burada açmamın sebebi, bu benim için cinsel tatminiyet ile alakalı bir konu değil, eşimi kırmadan üzmeden ne yapmam gerektiğini bilememenin çaresizliği..
Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler,
defalarca konustum korkuyorum yine olcak diye ondan diyo biz doktora gidixez randevumuzu aldik ya tamamen piskolojik yada bi sorun var bilmiyorum 
