eşimle uyumumuz çok iyi. birbirimize anlayışımız beni bebek gibi sevmesi, sakınması. canım biraz acısa sürekli sorması iyi oldun mu diye.. sürekli yan yanayız evdeyken. öper, sarılır, ilgilenir. ben de çok seviyorum. hatta ikimizin ilişkisinin çok özel olduğunu düşünürüm. Hiçbir zaman saygısız bir davranış görmemiştik birbirimizden. (uzun sevgililik dönemi de var, hiç ayrılmamıştık, kavga etmemiştik)
ama evlendiğimden beri (4 ay) cinsel anlamda sorun var. ben çok acı yaşıyorum. doktorlara gittim önemli birşey görünmediğini söylemişlerdi. tekrar farklı doktorlara gidecektim. (tek hatam ertelemek oldu)
bu arada acı olmasına rağmen eşimi sevdiğim için en az 2 günde bir ilişki oluyordu. sadece bazen istemiyordum çok acıyor diye. (özellikle üst üste olursa) geçen birşey yaşandı. istemediğimi söylediğimde eşim söz veriyorum o olmayacak dedi (yani yüzeysel olacaktı) ama dediği gibi davranmadı, ben yatağın yanına kaymama bırak dememe rağmen beni kendine çekti. sonuçta sevdiğim eşim tabiki aşırı direnç göstermiyorum (ben bile o an eşimin psikolojisini düşündüm ters bir hareket yapmayım diye) ama söylüyorum da yapma diye. söylememe rağmen duymaması ya da gülümseyip işi espriye vermeye çalışması zoruma gitti. sonrasında ben konuşmayınca gönlümü almaya çalıştı. ben de hemen affettim o anı bir daha konuşmadım hatırlamamak için. yine çok iyiydik. ama ben hatırlayınca kötü oluyorum. bir güven sorunu oluştu. eşim de niye benden kaçıyorsun öperken diyor. hiç farkında değil sanırım. o kadar çabuk ikimize de olayı unutturmuşum ki.