yarın terapi günü ,umudum var .
dün akşam yine konuşuyoruz eşimle :
dedim sürekli o anlar aklıma geliyor , çok üzgünüm gerçekten çok düşündüm hala düşünüyorum dedi.
dedim ne düşünüyorsun , senin beni ne kadar sevdiğini benimse nasıl bunu yaptığımı ,ilk kez kafama dank etti ,keşke bundan önceki kavgalarımızda ,sen evi terkettiğin zamanlarda hep senden önce davranıp çekip bi kaç gün otelde kalsaymışım ,ikimiz de kafa dinleseymişiz ,yatışınca dönseymişim evimize de bu sorunları yaşamasaymışız dedi.
dedim ki keşke öyle yapsaydın da beni bunlarla yaşamaya mecbur etmeseydin ,unutmak çok zor olucak unutacak mıyım bilmiyorum bile dedim ,dedi dünyayı yıkmam gerekse de sana unutturacağım ,dedim sana hiç güvenmiyorum ,sevgi sözcüklerin sevgi gösterilerin bana hiç inandırıcı gelmiyor bugün böyle yarın yine aynı olucaksın belki ,görüceksin zamanla buna inandırıcam senin tekrar bana güvenmeni sağlıycam dedi ..
terapiste gitmeye de hevesli ,çok pişman olmuş ve bir an önce çözüm bulmak istiyor
dün kızım : babacım sakın anneme bi daha vurma yoksa çok ağlar tamammı dedi ,ikimiz de mahvolduk ,eşim ağlamaklı oldu ,kızıma nasıl bunu yaşattım ben diye ,şimdi ufaklar ALLAHtan unutmaları kolay olur inşallah ama birinin yanında söylerse ne olur hiç bilemiyorum
(((
