eşimin yemek sorunu

runforestrun .!.:

Yani?

Genişletmek için tıkla...

yasam_destek .!.:

tüm yorumları okudum. hepinize ayrı ayrı cevap vermek isterdim ama genel anlamda bir cevap yazmak daha uygun sanırım.
eşimin ilgi beklemesinden kaynaklı olduğunu yazmış bir arkadaş. eşim ilgi beklediğinden böyle yapıyorsa beklemesin, çünkü ben kendime yetemiyorum. bir de şu var, ilgi görmek isteyen ilgi gösterir.
bir arkadaş da kv ne sor en sevvdiği yemeğin tarifini al vs demiş. benim eşim uğraştırıcı yemekleri çok seviyor, içli köfte, ev yapımı mantı, yüksük çorbası gibi. evet bunları ben de severim hatta olsa gzel güzel de yerim ama yapmaya vaktim var mı acaba? Cumartesilerim etrafı toplamak, çamaşır atmak-sermek, evi temizlemek vs ile geçiyor. Bi pazarım kalıyor ama kusura bakmasın pazar günlerimi de oturup mantı açmakla köfte yapmakla geçiremem. ben robot muyum? dinlenmeye ihtiyacım yok mu? ha bir de illa ki annesinin yaptığı gibi olacak yemekleri. başka şekilde olunca da beğenmiyor. yağı tuzu biberi tam onun koydugu ölçüde olmalıymış. damak tadı öyle alışmışmış da değiştiremezmiş bu saatten sonra.. sırf o istedi diye yıllardır severek yediğim mercimekli köftemin tarifini değiştirip patatesliye döndürdüm ki sesi çıkmasın. ama ona da bir kulp buluyor her seferinde.
birkaç arkadaş da başka bir şey olabilir, yemeğe patlamıştır demiş. inanın ki 1 yıldır her gün sorarım sıkıntısı derdi var mı yok mu diye, konuşmaya çalışırım konuşturmaya çalışırım ama anlatmazsa paylaşmazsa benim günahım ne?
bu sabah uyandırırken ne bir tatlı söz ne bir gülmseme yoktu bende. normalde her sabah tatlı sözcüklerle öpücüklerle uyandırmaya çalışırdım. bugün gayet resmi gayet umursamaz davrandım. bir şey sorduğunda olabilir dedim geçiştirdim. kahvaltı hazırlamıştım onu beklemeden yedim, biraz beklettim belki yer diye. sordum sonra yiyecek misin diye, yok deyince ikiletmedim topladım dolaba yerleştirdim ve hemen evden çıktım. beni ne kadar kırdığını ne kadar üzdüğünü anlasın diye yaptım ama bir etkisi olur mu bilmem.

Genişletmek için tıkla...

yasam_destek .!.:

1 yıllık evliyim. Şimdiye kadar pek bir sıkıntımız olmamıştı çok şükür. Aslında varmış ama erteleye erteleye bu zamana kadar beklemişiz artık bardak taştı.
Eşim boğazına çok düşkün bir insan. Ama annesinin yemeklerinden başka yemek beğenmez. Üniversite hayatım boyunca doğru düzgün mutfağa girip yemek yapmış biri değilim. Evlendiğimizden beri de elimden geldiğince her gün yemek yapmaya çalışıyorum. Ama çalışan bir bayanım. Akşam 5ten sonra eve gelebiliyorum o saatten sonra ne yemek yapabilirim, kaç çeşit yapabilirim ki? Üstelik yaptığım yemeklerin de tadı tutmuyor, bazen salçasını fazla kaçırıyorum bazen yağını eksik koyuyorum bazen baharatı yoğun oluyor. Olabilir, bunlar zamanla düzelecek şeyler diyorum ama eşim kabullenmiyor. Dün bu yüzden kavga ettik. 1 yıldır hala yemek yapmayı öğrenememişim, evde doğru düzgün yiyecek bir şey bulamıyormuş. Dışarıdaki yemekler benim yaptığımdan daha lezzetli oluyormuş vs vs demediği kalmadı. Beni annesiyle karşılaştırdı ben de kızdım annen 30 yıldır ev kadını yemek bulaşık çamaşırdan başka ne yapmış ki dedim. ben çalışan biriyim vaktim var mı, yorgun muyum hasta mıyım iyi miyim diye sormuyorsun anca annemin yemekleri diyorsun dedim. Beğenmiyorsan gelir yemeğini kendin yaparsın dedim.
Neymiş efendim, benim yemek çeşidim azmış. önce 1 haftalık yemek sayamazsın dedi saydım sonra 30 günlük sayamazsın dedi. kim 30 gün değişik yemek yapıyor da ben yapayım dedim. Yok böyle devam edemez ayrılalım boşanalım bilmem ne demeye başladı. ben de dayanamadım mahkeme orda avukat orda git başvur ben de çok meraklı değilim senle evli olmaya. Biz niye evlenmişiz ki zaten keşke evlenmeseymişim dedim. Üstelik 5 aylık gebeyim. 9 yıllık bir birliktelikten sonra 1 yıllık evliliğimiz var. Çocuk için geç kalmak istemedim. Oysa çok erken davranmışım. Her şey çok güzel sanıyordum meğerse değilmiş. O kadar mutsuzum o kadar huzursuzum ki bu sıkıntılarım bebeğime de yansıyor. Dün gece 1i geçiyordu ben hala ağlıyordum. Ağlaya ağlaya uyuyakalmışım. Şu an bunları yazarken bile gözlerim doluyor. Ben bunun için evlenmedim. Mutlu olmak, huzur içinde yaşamak için evlendim.

Genişletmek için tıkla...

yasam_destek .!.:

1 yıllık evliyim. Şimdiye kadar pek bir sıkıntımız olmamıştı çok şükür. Aslında varmış ama erteleye erteleye bu zamana kadar beklemişiz artık bardak taştı.
Eşim boğazına çok düşkün bir insan. Ama annesinin yemeklerinden başka yemek beğenmez. Üniversite hayatım boyunca doğru düzgün mutfağa girip yemek yapmış biri değilim. Evlendiğimizden beri de elimden geldiğince her gün yemek yapmaya çalışıyorum. Ama çalışan bir bayanım. Akşam 5ten sonra eve gelebiliyorum o saatten sonra ne yemek yapabilirim, kaç çeşit yapabilirim ki? Üstelik yaptığım yemeklerin de tadı tutmuyor, bazen salçasını fazla kaçırıyorum bazen yağını eksik koyuyorum bazen baharatı yoğun oluyor. Olabilir, bunlar zamanla düzelecek şeyler diyorum ama eşim kabullenmiyor. Dün bu yüzden kavga ettik. 1 yıldır hala yemek yapmayı öğrenememişim, evde doğru düzgün yiyecek bir şey bulamıyormuş. Dışarıdaki yemekler benim yaptığımdan daha lezzetli oluyormuş vs vs demediği kalmadı. Beni annesiyle karşılaştırdı ben de kızdım annen 30 yıldır ev kadını yemek bulaşık çamaşırdan başka ne yapmış ki dedim. ben çalışan biriyim vaktim var mı, yorgun muyum hasta mıyım iyi miyim diye sormuyorsun anca annemin yemekleri diyorsun dedim. Beğenmiyorsan gelir yemeğini kendin yaparsın dedim.
Neymiş efendim, benim yemek çeşidim azmış. önce 1 haftalık yemek sayamazsın dedi saydım sonra 30 günlük sayamazsın dedi. kim 30 gün değişik yemek yapıyor da ben yapayım dedim. Yok böyle devam edemez ayrılalım boşanalım bilmem ne demeye başladı. ben de dayanamadım mahkeme orda avukat orda git başvur ben de çok meraklı değilim senle evli olmaya. Biz niye evlenmişiz ki zaten keşke evlenmeseymişim dedim. Üstelik 5 aylık gebeyim. 9 yıllık bir birliktelikten sonra 1 yıllık evliliğimiz var. Çocuk için geç kalmak istemedim. Oysa çok erken davranmışım. Her şey çok güzel sanıyordum meğerse değilmiş. O kadar mutsuzum o kadar huzursuzum ki bu sıkıntılarım bebeğime de yansıyor. Dün gece 1i geçiyordu ben hala ağlıyordum. Ağlaya ağlaya uyuyakalmışım. Şu an bunları yazarken bile gözlerim doluyor. Ben bunun için evlenmedim. Mutlu olmak, huzur içinde yaşamak için evlendim.

Genişletmek için tıkla...