aynen devam.
Ah ahh o yemek yapmak ayar tutturmak yokmu cok zaman aliyor benimde ilk bir yıl öyleydi 2. Yilda cok iyi değildi. Sen bide çalışıyorsun. Bu erkeklerin bir kisminin akillari bogaza çalışır. Nerde kaldı anlayış nerde kaldı dayanisma kendide ogrensin yapsın sen mecbur değilsin sürekli onu doyurmaya. Madem ikinizde calisiyorsunuz sivasin kollari. Begenmiyorsa kendine aşçı tutsun seni yemek yapmak icin mi almista utanmadan bosanma lafi ediyor bari teste tabi tutsaydi seni bastan. Neyse yüz göz olmayin az öz sok lafı yerinde olsun. Kendinide hic üzme pisman olursun ne ağlıyorsun inan degmiyor oda zamanla rayina oturur alısir ilk iki yıl cok gicik hal ve hareketler olabiliyor. Sabirli güçlü pozitif ol1 yıllık evliyim. Şimdiye kadar pek bir sıkıntımız olmamıştı çok şükür. Aslında varmış ama erteleye erteleye bu zamana kadar beklemişiz artık bardak taştı.
Eşim boğazına çok düşkün bir insan. Ama annesinin yemeklerinden başka yemek beğenmez. Üniversite hayatım boyunca doğru düzgün mutfağa girip yemek yapmış biri değilim. Evlendiğimizden beri de elimden geldiğince her gün yemek yapmaya çalışıyorum. Ama çalışan bir bayanım. Akşam 5ten sonra eve gelebiliyorum o saatten sonra ne yemek yapabilirim, kaç çeşit yapabilirim ki? Üstelik yaptığım yemeklerin de tadı tutmuyor, bazen salçasını fazla kaçırıyorum bazen yağını eksik koyuyorum bazen baharatı yoğun oluyor. Olabilir, bunlar zamanla düzelecek şeyler diyorum ama eşim kabullenmiyor. Dün bu yüzden kavga ettik. 1 yıldır hala yemek yapmayı öğrenememişim, evde doğru düzgün yiyecek bir şey bulamıyormuş. Dışarıdaki yemekler benim yaptığımdan daha lezzetli oluyormuş vs vs demediği kalmadı. Beni annesiyle karşılaştırdı ben de kızdım annen 30 yıldır ev kadını yemek bulaşık çamaşırdan başka ne yapmış ki dedim. ben çalışan biriyim vaktim var mı, yorgun muyum hasta mıyım iyi miyim diye sormuyorsun anca annemin yemekleri diyorsun dedim. Beğenmiyorsan gelir yemeğini kendin yaparsın dedim.
Neymiş efendim, benim yemek çeşidim azmış. önce 1 haftalık yemek sayamazsın dedi saydım sonra 30 günlük sayamazsın dedi. kim 30 gün değişik yemek yapıyor da ben yapayım dedim. Yok böyle devam edemez ayrılalım boşanalım bilmem ne demeye başladı. ben de dayanamadım mahkeme orda avukat orda git başvur ben de çok meraklı değilim senle evli olmaya. Biz niye evlenmişiz ki zaten keşke evlenmeseymişim dedim. Üstelik 5 aylık gebeyim. 9 yıllık bir birliktelikten sonra 1 yıllık evliliğimiz var. Çocuk için geç kalmak istemedim. Oysa çok erken davranmışım. Her şey çok güzel sanıyordum meğerse değilmiş. O kadar mutsuzum o kadar huzursuzum ki bu sıkıntılarım bebeğime de yansıyor. Dün gece 1i geçi yordu ben hala ağlıyordum. Ağlaya ağlaya uyuyakalmışım. Şu an bunları yazarken bile gözlerim doluyor. Ben bunun için evlenmedim. Mutlu olmak, huzur içinde yaşamak için evlendim.
bebeginde baya büyukmus maşallah :) Allah saglikla kucagina versin
yemek için yaşamasın eşin söyle; yaşamak için yesin...1 yıllık evliyim. Şimdiye kadar pek bir sıkıntımız olmamıştı çok şükür. Aslında varmış ama erteleye erteleye bu zamana kadar beklemişiz artık bardak taştı.
Eşim boğazına çok düşkün bir insan. Ama annesinin yemeklerinden başka yemek beğenmez. Üniversite hayatım boyunca doğru düzgün mutfağa girip yemek yapmış biri değilim. Evlendiğimizden beri de elimden geldiğince her gün yemek yapmaya çalışıyorum. Ama çalışan bir bayanım. Akşam 5ten sonra eve gelebiliyorum o saatten sonra ne yemek yapabilirim, kaç çeşit yapabilirim ki? Üstelik yaptığım yemeklerin de tadı tutmuyor, bazen salçasını fazla kaçırıyorum bazen yağını eksik koyuyorum bazen baharatı yoğun oluyor. Olabilir, bunlar zamanla düzelecek şeyler diyorum ama eşim kabullenmiyor. Dün bu yüzden kavga ettik. 1 yıldır hala yemek yapmayı öğrenememişim, evde doğru düzgün yiyecek bir şey bulamıyormuş. Dışarıdaki yemekler benim yaptığımdan daha lezzetli oluyormuş vs vs demediği kalmadı. Beni annesiyle karşılaştırdı ben de kızdım annen 30 yıldır ev kadını yemek bulaşık çamaşırdan başka ne yapmış ki dedim. ben çalışan biriyim vaktim var mı, yorgun muyum hasta mıyım iyi miyim diye sormuyorsun anca annemin yemekleri diyorsun dedim. Beğenmiyorsan gelir yemeğini kendin yaparsın dedim.
Neymiş efendim, benim yemek çeşidim azmış. önce 1 haftalık yemek sayamazsın dedi saydım sonra 30 günlük sayamazsın dedi. kim 30 gün değişik yemek yapıyor da ben yapayım dedim. Yok böyle devam edemez ayrılalım boşanalım bilmem ne demeye başladı. ben de dayanamadım mahkeme orda avukat orda git başvur ben de çok meraklı değilim senle evli olmaya. Biz niye evlenmişiz ki zaten keşke evlenmeseymişim dedim. Üstelik 5 aylık gebeyim. 9 yıllık bir birliktelikten sonra 1 yıllık evliliğimiz var. Çocuk için geç kalmak istemedim. Oysa çok erken davranmışım. Her şey çok güzel sanıyordum meğerse değilmiş. O kadar mutsuzum o kadar huzursuzum ki bu sıkıntılarım bebeğime de yansıyor. Dün gece 1i geçiyordu ben hala ağlıyordum. Ağlaya ağlaya uyuyakalmışım. Şu an bunları yazarken bile gözlerim doluyor. Ben bunun için evlenmedim. Mutlu olmak, huzur içinde yaşamak için evlendim.
Şu anda konuşmaya çalışıyor, gönlümü almaya çalışıyor ama neye yarar onca lafı söyledikten sonra... İçim çok kırgın o yüzden konuşmak bile gelmiyor içimden.
Sakin ol canım ben de 3 yıllık evliyim, ilk 2 sene böyle şeyler olabiliyo. Erkekler karılarını annesiyle kıyaslıyo atıyorum ilk evlendiğimde yumurta kırdım misal, eşim hemen annem bir yumurta yapar parmaklarını yersin diyordu. Ben de hemen cevabını veriyodum.. "git annen yapsın ye" Kayınvalide de alt katta oturuyo zaten
) Üzülme nolur, bak 5 aylık hamilesin.. Sendeki stresten o yavrucak da etkilenir.. 
